blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: Mezquita Henriette de

Licht als leid/lijd motief

door Helen Chang

De Lichtkamer is een spannende roman die zich grotendeels afspeelt op Curaçao. In een heldere schrijfstijl schetst Henriette de Mezquita (1930) het leven van enkele bewoners.
De lichtkamer is de röntgenkamer van De Kliniek op Curaçao waar een Nederlands radiologenechtpaar werkt. Uit röntgenfoto’s blijkt volgens het echtpaar dat alles in orde is met Martha, de dochter van Ana. Bij een second opinion in een ander ziekenhuis blijkt Martha een grote borsttumor met uitzaaiingen te hebben. Martha overlijdt, Ana sleept de radiologen voor de
rechter die slechts een waarschuwing geeft omdat het een eerste fout betreft. Ana’s zus Bets is jurist en die verdedigt de zaak van Martha. read on…

De lichtkamer

door Marjo van Turnhout

“Dit boek heb ik geschreven omdat ik toch iets wil nalaten. Het is mijn eerste boek en gezien mijn hoge leeftijd zal het zeer waarschijnlijk ook mijn laatste zijn. De verhaallijn is zowel met Suriname, als met Nederland en Curaçao verbonden en beslaat verschillende generaties van één familie. Dit boek is een roman en berust geheel op fictie.”

Dit is een toelichting van Henriette de Mezquita (1930) zelf, zoals je die vindt op de omslagflap van De Lichtkamer. Wie is deze geheimzinnige schrijfster, over wie niets te vinden is?
Ook de epiloog door de kinderen die haar kamer na haar dood opruimden, zegt in feite niets. Het zou zo maar kunnen dat dit voor- en nawoord deel zijn van het verhaal, verzonnen door een onbekende schrijfster. read on…

De Mezquita weet met opvallend weinig woorden veel te beschrijven

door Ezra de Haan

Artsen die niet leren van hun fouten zijn gevaarlijk

Het ergens gevonden manuscript is een technische truc die al enige eeuwen in de literatuur wordt toegepast. Dit was ook direct de reden dat ik met enige argwaan de woorden op de binnenflap van De lichtkamer las die de kinderen van Henriette de Mezquita hadden geschreven. Het ging over het leeghalen van een woning, het aantreffen van meerdere korte verhalen en een pakketje, dichtgebonden met een roodfluwelen lint, dat een puntgaaf manuscript bleek te zijn. Hun moeder, Henriette de Mezquita, had jarenlang haar schrijversaspiraties voor hen verborgen gehouden. De lichtkamer, zo schrijft de auteur zelf in de proloog, is haar eerste en waarschijnlijk laatste boek. Slechtziendheid en hoge leeftijd zijn de redenen voor deze gedachtegang. Al met al maakte het verhaal achter deze roman mij nieuwsgierig. read on…

De lichtkamer van Henriette de Mezquita 

Speurlezen in debuut (?) van pseudoniem

Wat is een lichtkamer? In de grote Van Dale (1984) staat het niet. Spoorzoeken is zoeken naar sporen, maar spoorlezen is niet het lezen van sporen, maar het lezen in een trein. Omdat het relatief nieuwe woord spoorlezen al is gekoppeld aan een betekenis, zal ik het onbestaande woord speurlezen als label gebruiken, om niet terug te vallen op ‘speurend lezen’. De lezer van een thriller is immers geen speurneus omdat de auteur van de roman dat werk al heeft verricht en beschreven.  read on…

Antilliaans Boekenfeest

Uitgeverij In de Knipscheer presenteert op 13 september in het Amsterdamse Podium Mozaïek nieuwe boeken van Aruba, Bonaire en Curaçao. Met onder anderen de auteurs Henriette de Mezquita, Bernadette Heiligers, Joseph Hart, Ronny Lobo, Olga Orman, Quito Nicolaas, Clyde Lo A Njoe, Jos de Roo en Jacques Thönissen. read on…

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter