blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: Martina Ornelio

Mi hubentut / My youth

poesia di / poem by Ornelio ‘Kees’ Martina (Curaçao, 1930 – 1966)

read on…

De ziel van Tula in onze Literatuur

Spiegel van 160 jaar na de Afschaffing van de Slavernij

door Quito Nicolaas

Aan de vooravond van de eeuwwisseling naar de 21e eeuw gingen zelforganisaties in Nederland zoals Caribbean Lagoon (Utrecht) aandacht besteden aan de Arubaanse/Antilliaanse literatuur. De Zondagmiddag was gereserveerd voor de post-koloniale literatuur. Deze bijeenkomsten waren bedoeld om de eigen cultuur en literatuur onder de Arubaanse gemeenschap in Nederland bij te brengen. En er hopende dat men bewust werd van de eigen cultuur in het buitenland, waarvoor je echt niet hoefde te schamen. Een tendens die je steeds vaker tegenkomt onder migranten. Met de oprichting van de Werkgroep Caraïbische Letteren en zijn blog Caraïbisch Uitzicht en de stichting Simia Literario werd doelgericht gestreefd naar de opleving van de Caribische literatuur in Nederland.

read on…

De flonkering van het Papiamentu

De rubriek Herlezen vraagt aandacht voor boeken die langer geleden zijn verschenen en de moeite van het herlezen waard zijn. Suggesties? Laat het ons weten via ons emailadres.Vandaag een stuk over De kleur van mijn eiland van Aart G. Broek, Sidney M. Joubert en Lucille Berry-Haseth uit 2006.

 

door Michiel van Kempen

‘Voor degenen die de echte tambú gekend hebben, moet het een trieste zaak zijn de hedendaagse tambú te zien opvoeren door de jonge folkloristische groepen. Een tambú waar de man nu constant met opgeheven armen achter de vrouw aandanst totdat hij haar zo dicht nadert, dat zij hem een kontstoot geeft.’ Dat schreef de Curaçaose dichter Elis Juliana in 1983. Hij had het over de bekendste traditionele dans van de Nederlandse Antillen, maar het citaat geeft de hele ontwikkelingsproblematiek van de Antillen in een notendop: van de taal (het Papiamentu), van de cultuur in brede zin, van de hele samenlevingsvorm van de drie Benedenwindse eilanden Aruba, Bonaire en Curaçao. Waar komen wij vandaan? wat kennen wij van die traditie?, wat is ervan overgebleven?, wat geven we op als we als minuscule samenlevingen meegaan in de vaart der grote volkeren? Hoe verhoudt zich de eilandelijke cultuur tot de Nederlandstalige van het Koninkrijk der Nederlanden en de machtige Spaanstalige van het nabijgelegen Zuid-Amerikaanse continent? Het zijn altijd kernvragen geweest van de Benedenwinders en nu, anno 2006, op de drempel van nieuwe belangrijke staatkundige hervormingen, zijn die vragen niet minder klemmend dan ooit ervoor. read on…

Wit privilege / Zwarte wrok

“We worden niet geholpen door ons voortdurend met dit verleden bezig te houden, door dit verleden te haten. Richt jezelf op de toekomst. Vestig je aandacht op een daadwerkelijke betrokkenheid en liefde voor elkaar, ongeacht huidkleur en sociale afkomst ‑ een ideaal dat veel meer vruchten afwerpt voor jezelf en anderen.”

Grammatica van het Papiaments: formidabele prestatie (1)

door Fred de Haas

Handboek Grammatica van het Papiaments

Florimon van Putte en Igma van Putte-de Windt hebben opnieuw een formidabele prestatie geleverd met de publicatie van hun Grammatica van het Papiaments, een uitgave van de Walburg Pers, tot stand gekomen met de financiële steun van het Prins Bernhard Cultuurfonds Caribisch Gebied, Maduro & Curiel’s Bank Curaçao en de Centrale Bank van Curaçao en Sint Maarten.
Dankzij de steun van bovenvermelde instanties is deze grammatica een fraai vormgegeven boek van 317 pagina’s geworden, dat een volledige beschrijving wil zijn van het hedendaagse Papiaments. We mogen de auteurs dankbaar zijn voor hun werk dat, evenals hun Groot Woordenboek (2005) beschouwd mag worden als een standaardwerk dat mettertijd door aanvullingen en verbeteringen alleen maar in kwaliteit zal toenemen. read on…

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter