Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
8 oktober: lustrumviering – 10de Caraïbische Letterendag
Alles is Anana – koop nu tickets
Op zaterdagmiddag 8 oktober vindt de 10de Caraïbische Letterendag plaats. Deze lustrumviering vindt plaats in het HNI in Rotterdam. Na ruim twee jaar uitstel vanwege corona viert de Werkgroep Caraïbische Letteren eindelijk een nieuwe editie, gewijd aan de grote voorlopers. Twintig schrijvers stellen zich de vraag: wie zijn onze helden? Bij deze gelegenheid verschijnt de bundel Dat wij zongen, met essays van 21 auteurs over 20 groten die hen voorgingen.
read on…8 oktober: Tiende Caraïbische Letterendag
Alles is Anana – koop nu tickets
Op zaterdagmiddag 8 oktober vindt de 10de Caraïbische Letterendag plaats. Deze lustrumviering vindt plaats in het HNI in Rotterdam. Na ruim twee jaar uitstel vanwege corona viert de Werkgroep Caraïbische Letteren eindelijk een nieuwe editie, gewijd aan de grote voorlopers. Twintig schrijvers stellen zich de vraag: wie zijn onze helden? Bij deze gelegenheid verschijnt de bundel Dat wij zongen, met essays van 21 auteurs over 20 groten die hen voorgingen.
read on…Ken Mangroelal – Conversatie
We kwamen op de hoek van de straat naast elkaar te staan bij het stoplicht en wachtten het moment af waarop wij veilig konden oversteken.
Ze had al twee keer schuins naar me gekeken. Een vrouw van rond de zeventig ingepakt in een donkergroene winterjas met bontkraagje met een daarbij passende gebreide muts over haar voorhoofd en half over haar oren getrokken.
Ken Mangroelal – Massage
Mijn moeder liep al een tijdje hysterisch door het huis. Een giftige pijl van de ex van mijn stiefvader had weer trefzeker door de lucht gezoefd en zich feilloos in de roos, de eeuwig kwetsbare ziel van mijn moeder, geboord. Op den duur zouden zelfs de niet-giftige pijlen, de losse flodders, een virulente uitwerking op haar inborst hebben en dat een leven lang.
read on…Ken Mangroelal – Tandartsbezoek
Een nachtmerrie
“Bacterieën zijn het tandvlees,”
zei de tandarts,
“van je ondergebit binnengedrongen
en vreten dat stuk.”
Het zal niet lang duren
of mijn tanden zullen
als ivoren kegels
omvallen en in mijn mond
neerstrijken op een zij.
Ergens las ik dat je net zolang leeft
als je gebit de tand des tijds weerstaat.
Mijn dood
aangekondigd in een tandartsstoel.
Verdoofd spoel ik m’n mond om.
De bacteriën kijken even op
meer niet en zetten zich ongestoord
verder aan hun feestmaal.
Wat overblijft is voor de wormen.
Colleges over Caraïbische en Nederlands-Indische literatuur weer publiek toegankelijk
Op vrijdag 11 februari 2022 begint aan de Universiteit van Amsterdam een nieuwe collegereeks – open voor publiek: Caraïbische letteren, verzorgd door prof. Michiel van Kempen. De colleges gaan overigens niet enkel over de literatuur van Suriname en de Caraïbische eilanden, maar ook over de Nederlands-Indische literatuur. Ook dit jaar zijn er weer verschillende schrijvers en gastdocenten aanwezig. De elf colleges beginnen met de orale literatuur, er wordt stilgestaan bij de koloniale literaturen en ze eindigen met de allernieuwste teksten.
read on…De heremiet van Pannekoek
“Ja, maar wat ik doe is ziek. Een gezonde man werkt in het dok of de maïsvelden, die schrijft geen boeken.” (Tip Marugg)
door Ken Mangroelal
In 1957 debuteert de Curaçaose schrijver Tip Marugg met de roman Weekendpelgrimage; een boek dat aan frisheid niets heeft ingeboet. De ik-persoon is zoals de schrijver blank en geboren en getogen op het eiland. Ondanks het feit dat hij een landskind, een yu di tera is voelt hij zich geïsoleerd.
read on…Ken Mangroelal – Als kosmisch gruis
Als monaden[1] zonder vensters
gaan zij door de straten,
het leven
alledag.
Debatavond over onze omgang met het slavernijverleden
*** Afgelast wegens de nieuwe covid-19-maatregelen ***
De Evangelisch-Lutherse Gemeente Amsterdam, de Evangelische Broedergemeente en het NiNsee organiseren op 15 november a.s. een debatavond over de rol van de kerken in het omgaan met het slavernijverleden.
read on…Heilzame verwerking van het Slavernijverleden voor ‘wit’ en ‘zwart’
Een bijdrage vanuit de kerken
door Hilde Neus
In 2019 werd een programma met dezelfde naam georganiseerd door de Lutherse kerken, en deze vormden samen met de Evangelische Broedergemeente Amsterdam Stad en Flevoland en het Nationaal instituut Nederlands Slavernijverleden en erfenis (NiNSee) een werkgroep. Deze schreef een essaywedstrijd uit en het resultaat daarvan is dit boek, met daarin de winnende stukken, anoniem beoordeeld door een jury van deskundigen (met onder meer Michiel van Kempen, Egbert Boeker, Henna Goudzand e.a.). Het thema was: Het trans-Atlantische slavernijverleden en de rol van de kerken hierin, alsmede de doorwerking van dat verleden in het heden, waardoor de huidige generaties ‘witte’ en ‘zwarte’ Nederlanders de slavernij deel laten uitmaken van hun bewustzijn van de eigen geschiedenis; vervolgens dat bewustzijn een plaats geven in de Nederlandse samenleving en de trans-Atlantische verhoudingen.
read on…Trefossa’s parodie op volkslied Opo Kondreman
door Roy Khemradj
Enige tijd geleden verscheen Het andere postkoloniale oog, een bijzondere uitgave van de leerstoel Nederlands-Caraïbische Letteren aan de Universiteit van Amsterdam om het zilveren jubileum te markeren, naast een colloquium dat in de zomer van 2019 plaatsvond. Hoogleraar Michiel van Kempen vroeg een 20-tal auteurs uit het netwerk van de leerstoel, een essay te schrijven over iets bijzonder, leuk, opmerkelijk enz. binnen het vakgebied, waarvoor nog geen tijd was gevonden om erover te schrijven. Een bundel met ‘bijvangst’ zegt Jos de Roo, een van de auteurs die over Curaçao in de Tweede Wereldoorlog schrijft.
read on…Het andere postkoloniale oog
Onbekende kanten van Nederlandse (post)koloniale culturen
door Ko van Geemert
Ter gelegenheid van het twaalfeneenhalfjarig bestaan van de leerstoel Nederlands-Caraïbische Letteren aan de Universiteit van Amsterdam, werd een twintigtal mensen die op dit terrein verstand van zaken hebben, uitgenodigd een bijdrage aan de bundel Het andere postkoloniale oog te leveren.