Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Bakra, maar Surinaamser dan de Surinamers
door Peter de Waard
Veel Surinamers hebben door Els Moor leren lezen, ook in hun eigen volkstaal. Ze vernieuwde het literatuuronderwijs en was recensent. read on…
Herinneringen aan Els Moor (II)
Van de redactie van de Ware Tijd Literair
Na het heengaan van collega-redactielid, onze inspirator Els Moor hebben wij enorm veel reacties binnengekregen die voor plaatsing op deze pagina in aanmerking komen, zoveel zelfs dat we nu een tweede pagina aan haar wijden. Er is zelfs voldoende voor nog een herinneringspagina volgende week 2 april. Daarna neemt de redactie even een break om alles op een rijtje te zetten en te overleggen hoe we zonder Els de literaire pagina zullen voortzetten. Wij danken iedereen voor de prachtige bijdragen, waarin herinneringen aan Els zo mooi worden verwoord! read on…
Herinneringen aan Els Moor (I)
Woensdagmiddag, 9 maart, na 1uur kregen wij van de Openbare School Kwamalasamutu het bericht dat mw. Els Moor is heengegaan. Wij van de OS Kwamalasamutu leerden Els Moor kennen hier in het dorp waar ze de leerkrachten hielp met kindvriendelijk onderwijs en zoveel meer. read on…
‘Els, we genoten van of ergerden ons aan je recensies’
Paramaribo – Dankbaarheid voor wat ze heeft betekend voor de Surinaamse literatuur, waaronder kinderboeken, en voor de leesontwikkeling van het Surinaamse schoolkind. Dat was de rode draad tijdens het afscheid van Els Moor maandagmorgen. Moor overleed vorige week op 78-jarige leeftijd. Voor iemand die het liefst in alle stilte wilde gaan, was haar ingetogen afscheidsdienst goed bezocht. read on…
Postuum: Els Moor; literatuur en onderwijs bijeen
door Tascha Samuel
Paramaribo – Ze was een aparte verschijning. De stevige blanke vrouw die dwars door barrières heen ging met haar passie voor literatuur. Van 1992 tot aan haar overlijden, was zij de drijvende kracht achter de wekelijkse literaire pagina in de Ware Tijd. Voor collega-docent en medewerker van dit katern Hilde Neus, is het heengaan van Els Moor een groot verlies aan kennis. “Ze is echt mijn goeroe geweest.” Els Moor, Nederlands literatuurdocent, letterkundige en literatuurrecensent, overleed woensdag. read on…
Moedig, weerbarstig, liefdevol: Els Moor is heengegaan
door Michiel van Kempen
Vanochtend vroeg kwart over 7 op weg naar mijn werk voel ik een ijskoude windvlaag langs mijn hoofd gaan. Ach, denk ik, pet vergeten. Pas uren later na een app-berichtje uit Suriname realiseer ik me dat het de yorkafowru, de doodsboodschapsvogel moet zijn geweest die ’s ochtends langs mijn hoofd was gescheerd, op het moment dat 8000 kilometer verderop, in Paramaribo, Els Moor in haar slaap weggleed. read on…
Radio: Nieuwsshow-recensenten onaangenaam ‘getroffen’ door P.C. Hooftprijs voor Astrid Roemer
door Coen Peppelenbos
In de laatste uitzending van het jaar maken de recensenten van de Nieuwsshow de balans op van het literaire jaar. Dat levert interessante uitspraken op. read on…
Literatuur blijft te wit
door Ebissé Rouw
‘Het is toch een formidabele wanprestatie van de Nederlandse vertellers om niet te zien dat hun samenleving in de afgelopen twintig jaar drastisch van kleur en aard is veranderd?” schreef journalist en essayist Anil Ramdas in een vlammend betoog in NRC Handelsblad in 1997.
Je mag verwachten dat er 18 jaar later iets zou zijn veranderd. Maar een blik op de meest recente genomineerden voor de Libris Literatuur Prijs doet het tegenovergestelde vermoeden. Toch wil ik het niet hebben over de gevestigde literaire orde, maar over de hemelbestormers van Das Magazin: het tijdschrift, de festivals, boekenclubs, feestjes en de nieuwe uitgeverij. read on…
Pulp is het en de pulpigste pulp blijft het
Literatuur of lectuur? (3)
Literaire thrillers: boerenbedrog of slimme marketing
door Arie Storm
Een thriller is geen literatuur, aldus Bertram Mourits. Juist wél, zo reageerde Gert Jan de Vries. In de verste verte niet, zegt Arie Storm nu.
In Veranderlijk en wisselvallig, een roman uit 1987 van Geerten Meijsing, leert de hoofdpersoon, die midden in een verbouwing zit, een ‘lange invalstukadoor’ kennen. Die onderscheidt zich van de andere ‘werkmensen’ die over de vloer komen, door blijk te geven van een zekere intellectuele belangstelling: hij wil graag een extra uurtje smeren om een boek te bemachtigen van onze schrijvende hoofdpersoon. Deze enthousiasteling heeft wel een nadeel, constateert de hoofdpersoon: ‘Altijd weer probeerde hij me te verleiden tot discussies van het genre: ‘‘Wie maakt nou eigenlijk uit wat literatuur is?’’ Zijn lievelingsauteur was Jan Mens.’ read on…
Het einde van de literatuur
Literatuur of lectuur? (1)
Deze week werd gevierd dat Nicci French, de pioniers van de literaire thriller in Nederland, hun vijfmiljoenste boek verkochten. Maar wat is er in ’s hemelsnaam literair aan een ‘literaire thriller’?
Clichétaal – deze woorden durft u nooit meer te gebruiken
Voor de grote cliché-special van de Volkskrant selecteerde de redactie op het gebied van Mode, Uitgaan, Muziek, Kunst en Literatuur de woorden en zinsneden die zo cliché zijn dat u ze na het lezen van deze lijstjes nooit meer durft te gebruiken.
read on…