blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: literatuurgeschiedenis

Myra Römer: De intensieve weg naar vrijheid

door Wim Rutgers

Myra Römer volgde op Curaçao de HBS op het toenmalige Peter Stuyvesant College, waarna ze op achttienjarige leeftijd in Tilburg ging studeren aan de Katholieke Academie voor Beeldende Kunsten. Vervolgens studeerde ze vanaf 1970 in Groningen kunstgeschiedenis en archeologie. Na deze twee opleidingen werkte ze tot haar pensionering als docente tekenen op een middelbare school in het nabij Groningen gelegen Leek en sinds 1988 ook als conrector.

read on…

Bernardo Ashetu: Een dichter die blijft zingen

door Klaas de Groot

De dichter Bernardo Ashetu – geboren als Hendrik George (Henk) van Ommeren op 4 maart 1929 – lijkt voor de zee geboren. In zijn geboortestad Paramaribo komt de zee via de Surinamerivier vlakbij. Hij moet de brede en druk bevaren rivier in zijn jeugd ontelbare malen gezien hebben. De Hendrikschool die hij bezocht, ligt op korte afstand. Op de kade aan de stadskant van de rivier, die Waterkant heet, zijn de verre havens als het ware te ruiken. En die havens zal hij later zien. Aan boord van de schepen waarop hij vaart, moeten veel van zijn gedichten zijn ontstaan. De zee, de schepen en die gedichten geven hem de ruimte om te ademen.

read on…

Julien Ignacio: Het spiegelpaleis van identiteiten

door Michiel van Kempen

Julien Ignacio, geboren in het Brabantse Boxtel, noemt zichzelf ‘een kind van de Caraïbische diaspora’. Zijn witte moeder is van Zeeuws-Friese afkomst, zijn zwarte vader is geboren op Curaçao, maar groeide op in Aruba en vertrok op 23-jarige leeftijd met een studiebeurs naar Nederland. In zijn Cola Debrot-lezing uit 2023, vertelt Julien Ignacio hoe zijn vader, geconfronteerd met racisme, daarover zweeg en koos voor sociale assimilatie. Er werden ‘scheuren en barsten in zijn zelfbeeld geslagen die zich niet makkelijk lieten repareren’, maar hij paste zich aan, hield zich gedeisd, sprak in zijn gezin alleen Nederlands.

read on…

Sonia Garmers: Ambassadeur van de Nederlands-Caribische jeugdliteratuur

door Madeleine van den Berg

De Curaçaose schrijfster Sonia Garmers heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van de Nederlands-Caribische jeugdliteratuur. Zij schreef zowel in het Papiaments als in het Nederlands. Haar eerste in Nederland uitgegeven boek, Lieve koningin, hierbij stuur ik U mijn dochter (1976), is echter niet speciaal voor kinderen geschreven. In dit autobiografische boek richt zij zich tot de toenmalige koningin, Juliana, om met veel humor de Curaçaose cultuur af te zetten tegen die van Nederland.

read on…

G.G.T. Rustwijk: ‘De jeugd sterft dagelijks af, kort na zij is geboren… Wat reden toch! Waarom gaat alles hier verloren?’

door Mathieu Wijdeven

George Gerardus Theodorus Rustwijk was een Surinaamse dichter, kunstenaar, theatermaker en activist. Rustwijks moeder had nog in slavernij geleefd, maar stierf toen hij twee jaar was (1864), een jaar na de afschaffing van de slavernij in Suriname. Zijn vader was vermoedelijk een witte plantagehouder. Rustwijk groeide op in een weeshuis van de Lutherse kerk in Paramaribo. Niet een droombegin van een leven, maar later krijgt hij het toch voor elkaar om een gevestigd theatermaker te worden en kunst te maken.

read on…

Mijn zuster de negerin, Cola Debrot, 1934-1935

door Wim Rutgers

Het Verzameld Werk (1985-1988) van de Antilliaanse schrijver Cola Debrot beslaat zeven delen. J.J. Oversteegen schreef in twee dikke delen een biografie over zijn leven en werk. Maar toch is Debrot vooral bekend gebleven door slechts één novelle, Mijn zuster de negerin, die vertaald werd in het Frans als Ma soeur noire, in het Engels als My black sister, in het Papiaments als Mi negrita mi ruman en in enkele andere talen. In 1980 werd de novelle verfilmd door Dirk Jan Braat. De novelle verscheen in december 1934 en in januari 1935 in het tijdschrift Forum (1932-1935) en in 1935 ook in boekvorm.

read on…

De koningin van Paramaribo, Clark Accord, 1999

door Ruth San A Jong

Clark Accord (1961-2011) maakte met zijn boek De koningin van Paramaribo het taboe-onderwerp prostitutie bespreekbaar in Suriname. Deze debuutroman uit 1999 maakte hem in één keer beroemd. Intussen is het boek zijn dertigste druk gepasseerd, een echte bestseller. In 2009 werd er ook een muziektheatervoorstelling gemaakt naar de roman en later maakte Maikel Austin de theatermonoloog Een gevallen vrouw bestaat niet.

read on…

Hoe Anansi een antikoloniale volksheld werd

Wie niet sterk is, moet slim zijn

door Lieke van Duin

De absurdistische verhalen over de slimme spin Anansi werden in de tweede helft van de twintigste eeuw in Nederland populair. Ze ogen simpel maar oorspronkelijk zijn het Ghanese wijsheidsverhalen voor de hele gemeenschap, niet alleen voor kinderen. Op de slavenplantages in ‘de nieuwe wereld’ ontwikkelden ze zich tot antikoloniale verhalen van hoop op bevrijding.

read on…

Suriname: een ander Nederlands

Het Surinaams-Nederlands als onderdeel van meertalig leven

door Sita Doerga Misier-Patadien

Wie Suriname intypt in de zoekbalk van Google vindt voornamelijk plaatjes van en informatie  over het mooie groene regenwoud, smakelijke gerechten uit diverse keukens vanuit heel de wereld,  verschillende bevolkingsgroepen die gemoedelijk naast elkaar leven en nog meer van dergelijke beelden. Een rijke koloniale geschiedenis die ingaat in het jaar 1651 is hiervan de basis en mede hierdoor zijn Surinamers over het algemeen ook meertalig.

read on…

Schutkleur van Bernadette Heiligers

door Jeroen Heuvel

Bernadette Heiligers (Curaçao 7 november 1952) is een Curaçaose journaliste en schrijfster. Ze werkte bij diverse lokale radiostations als nieuwslezer, verzorgde ook interviews en schreef columns en korte verhalen. Met haar echtgenoot Frans Heiligers werkt ze sinds 1988 als tekstproducent en pr-adviseur bij Intermediate N.V. Bernadette Heiligers publiceerde biografieën van de Curaçaose dichter Pierre Lauffer en de politicus Miguel Pourier. Haar moedertaal was het Papiamentu, maar ze publiceerde twee romans in het Nederlands bij uitgeverij In de Knipscheer: Schutkleur (2015) en Van zo ver gekomen (2021).

read on…

Roland Colastica & Sjoerd Kuyper: Twee jeugdboekenschrijvers over Curaçao

door Nel Casimiri en Michiel van Kempen

Curaçao is – net als de andere Nederlands-Caraïbische eilanden – vaak het decor geweest van verhalen van Nederlandse schrijvers. Ook van jeugdboekenschrijvers. Maar wie goed kijkt ziet dat het perspectief van een auteur die geboren is op de eilanden veelal toch totaal anders is dan het perspectief van een schrijver die in Nederland is geboren. Dat zien we bijvoorbeeld aan de kinderboeken van de Curaçaoënaar Roland Colastica en de Nederlander Sjoerd Kuyper – twee auteurs die overigens ook een bijzondere samenwerking aangingen.

read on…

Tentoonstelling: Een heidens karwei. Zendingsverhalen voor kinderen

Vanaf mid-september 2023 is om te beginnen in het zendingshuis in Zuidland en daarna op verschillende plekken in het land, een tentoonstelling over zendingsboeken geschreven voor kinderen en jongeren te zien. Bij de tentoonstelling zijn ook twee uitgaven verschenen. In de nieuwsbrief van de Stichting Zendingserfgoed staat het volgende te lezen over deze tentoonstelling.

read on…
  • RSS
  • Facebook
  • Twitter