blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: literatuurgeschiedenis

Hoe Anansi een antikoloniale volksheld werd

Wie niet sterk is, moet slim zijn

door Lieke van Duin

De absurdistische verhalen over de slimme spin Anansi werden in de tweede helft van de twintigste eeuw in Nederland populair. Ze ogen simpel maar oorspronkelijk zijn het Ghanese wijsheidsverhalen voor de hele gemeenschap, niet alleen voor kinderen. Op de slavenplantages in ‘de nieuwe wereld’ ontwikkelden ze zich tot antikoloniale verhalen van hoop op bevrijding.

read on…

Suriname: een ander Nederlands

Het Surinaams-Nederlands als onderdeel van meertalig leven

door Sita Doerga Misier-Patadien

Wie Suriname intypt in de zoekbalk van Google vindt voornamelijk plaatjes van en informatie  over het mooie groene regenwoud, smakelijke gerechten uit diverse keukens vanuit heel de wereld,  verschillende bevolkingsgroepen die gemoedelijk naast elkaar leven en nog meer van dergelijke beelden. Een rijke koloniale geschiedenis die ingaat in het jaar 1651 is hiervan de basis en mede hierdoor zijn Surinamers over het algemeen ook meertalig.

read on…

Schutkleur van Bernadette Heiligers

door Jeroen Heuvel

Bernadette Heiligers (Curaçao 7 november 1952) is een Curaçaose journaliste en schrijfster. Ze werkte bij diverse lokale radiostations als nieuwslezer, verzorgde ook interviews en schreef columns en korte verhalen. Met haar echtgenoot Frans Heiligers werkt ze sinds 1988 als tekstproducent en pr-adviseur bij Intermediate N.V. Bernadette Heiligers publiceerde biografieën van de Curaçaose dichter Pierre Lauffer en de politicus Miguel Pourier. Haar moedertaal was het Papiamentu, maar ze publiceerde twee romans in het Nederlands bij uitgeverij In de Knipscheer: Schutkleur (2015) en Van zo ver gekomen (2021).

read on…

Roland Colastica & Sjoerd Kuyper: Twee jeugdboekenschrijvers over Curaçao

door Nel Casimiri en Michiel van Kempen

Curaçao is – net als de andere Nederlands-Caraïbische eilanden – vaak het decor geweest van verhalen van Nederlandse schrijvers. Ook van jeugdboekenschrijvers. Maar wie goed kijkt ziet dat het perspectief van een auteur die geboren is op de eilanden veelal toch totaal anders is dan het perspectief van een schrijver die in Nederland is geboren. Dat zien we bijvoorbeeld aan de kinderboeken van de Curaçaoënaar Roland Colastica en de Nederlander Sjoerd Kuyper – twee auteurs die overigens ook een bijzondere samenwerking aangingen.

read on…

Tentoonstelling: Een heidens karwei. Zendingsverhalen voor kinderen

Vanaf mid-september 2023 is om te beginnen in het zendingshuis in Zuidland en daarna op verschillende plekken in het land, een tentoonstelling over zendingsboeken geschreven voor kinderen en jongeren te zien. Bij de tentoonstelling zijn ook twee uitgaven verschenen. In de nieuwsbrief van de Stichting Zendingserfgoed staat het volgende te lezen over deze tentoonstelling.

read on…

Diana Lebacs: Pionier van de Nederlands-Caribische jeugdliteratuur

door Madeleine van den Berg

De Curaçaose schrijfster Diana Lebacs heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van de Nederlands-Caribische jeugdliteratuur. Zij schreef zowel in het Papiaments als in het Nederlands. Voor haar jeugdboek Nancho van Bonaire ontving zij als eerste niet-Europese schrijfster in 1976 een Zilveren Griffel. Andere bekende jeugdboeken van haar hand zijn Sherry (1971), Suikerriet Rosy (1983) en Ubuntu (2010). In 2003 ontving zij de Cultuurprijs Prins Bernhard Cultuurfonds Nederlandse Antillen en Aruba voor Jeugdliteratuur.

read on…

Jacques Thönissen: Een Limburgse schrijver wordt Arubaan

door Wim Rutgers

De Limburger Jacques Thönissen ging helemaal op in de Arubaanse samenleving en schreef jeugdboeken, verhalen en romans.

read on…

De levende afgod of De geschiedenis van een kankantrieboom

door Michiel van Kempen

De levende afgod of De geschiedenis van een kankantrieboom van J. de Liefde, verscheen bij uitgeverij Höveker & Zoon te Amsterdam in 1891. Het boek werd samen met twee andere teksten van De Liefde herdrukt in 1900 onder de titel De geschiedenis van een kankantrieboom

read on…

Koloniale jeugdliteratuur uit de West: Van edele koningszonen en gruwelijke planters

door Michiel van Kempen

De Nederlandse koloniën in ‘de West’ (Suriname en de Nederlands-Caraïbische eilanden) hebben in de koloniale tijd een literatuur gekend die gemodelleerd werd naar het voorbeeld van Patria (Nederland). Voor de kinder- en jeugdliteratuur geldt dat niet helemaal: in de koloniën zelf is er nauwelijks jeugdliteratuur geschreven. In Suriname moet je die met een vergrootglas zoeken, op de eilanden is er vóór de 20ste eeuw zelfs helemaal niets.

read on…

Joseph ‘Jopi’ Hart: Een schrijver op zoek naar sociale rechtvaardigheid

door Eric de Brabander

Jopi (Joseph) Hart werd in 1940 geboren op Bonaire en groeide op in de wijk Otrobanda op Curaçao. Hij volgde op Curaçao de onderwijzersopleiding en studeerde daarna Engels (MO-B) in Tilburg, Nederland. In zijn Nederlandse jaren was hij dirigent van het koor Coro Canta Antiyas en medeoprichter anno bestuurslid van de Tilburgse Antilliaanse Kring.

read on…

De literaire infrastructuur in Suriname

door Usha Balesar

Suriname heeft een interessante literatuur met een verscheidenheid aan talen en culturen. Maar de literaire infrastructuur in Suriname – uitgeverijen, boekhandels, organisaties, bibliotheken enz. – laat nog veel te wensen over. Belangrijk is wel dat de wil aanwezig is en dat boekhandels en leesprojecten ervoor zorgen dat de literatuurwereld langzaamaan vooruitgaat. Ontlezing is internationaal een probleem, zo ook in Suriname, maar zolang er schrijvers en boeken zijn, kan het lezen gemotiveerd worden.

read on…

Gerrit Barron: Literatuur als ideologisch vormingsinstrument

door Ismene Krishnadath

Gerrit Julius Markus Barron behoort tot de eerste generatie Surinaamse kinderboekenschrijvers. Zij begonnen te publiceren in het kielzog van de nationalistische schrijvers van de jaren ’60 en ’70 van de twintigste eeuw.

read on…
  • RSS
  • Facebook
  • Twitter