Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: literatuurgeschiedenis
G.G.T. Rustwijk: ‘De jeugd sterft dagelijks af, kort na zij is geboren… Wat reden toch! Waarom gaat alles hier verloren?’
door Mathieu Wijdeven
George Gerardus Theodorus Rustwijk was een Surinaamse dichter, kunstenaar, theatermaker en activist. Rustwijks moeder had nog in slavernij geleefd, maar stierf toen hij twee jaar was (1864), een jaar na de afschaffing van de slavernij in Suriname. Zijn vader was vermoedelijk een witte plantagehouder. Rustwijk groeide op in een weeshuis van de Lutherse kerk in Paramaribo. Niet een droombegin van een leven, maar later krijgt hij het toch voor elkaar om een gevestigd theatermaker te worden en kunst te maken.
read on…Mijn zuster de negerin, Cola Debrot, 1934-1935
door Wim Rutgers
Het Verzameld Werk (1985-1988) van de Antilliaanse schrijver Cola Debrot beslaat zeven delen. J.J. Oversteegen schreef in twee dikke delen een biografie over zijn leven en werk. Maar toch is Debrot vooral bekend gebleven door slechts één novelle, Mijn zuster de negerin, die vertaald werd in het Frans als Ma soeur noire, in het Engels als My black sister, in het Papiaments als Mi negrita mi ruman en in enkele andere talen. In 1980 werd de novelle verfilmd door Dirk Jan Braat. De novelle verscheen in december 1934 en in januari 1935 in het tijdschrift Forum (1932-1935) en in 1935 ook in boekvorm.
read on…De koningin van Paramaribo, Clark Accord, 1999
door Ruth San A Jong
Clark Accord (1961-2011) maakte met zijn boek De koningin van Paramaribo het taboe-onderwerp prostitutie bespreekbaar in Suriname. Deze debuutroman uit 1999 maakte hem in één keer beroemd. Intussen is het boek zijn dertigste druk gepasseerd, een echte bestseller. In 2009 werd er ook een muziektheatervoorstelling gemaakt naar de roman en later maakte Maikel Austin de theatermonoloog Een gevallen vrouw bestaat niet.
read on…Hoe Anansi een antikoloniale volksheld werd
Wie niet sterk is, moet slim zijn
door Lieke van Duin
De absurdistische verhalen over de slimme spin Anansi werden in de tweede helft van de twintigste eeuw in Nederland populair. Ze ogen simpel maar oorspronkelijk zijn het Ghanese wijsheidsverhalen voor de hele gemeenschap, niet alleen voor kinderen. Op de slavenplantages in ‘de nieuwe wereld’ ontwikkelden ze zich tot antikoloniale verhalen van hoop op bevrijding.
read on…Suriname: een ander Nederlands
Het Surinaams-Nederlands als onderdeel van meertalig leven
door Sita Doerga Misier-Patadien
Wie Suriname intypt in de zoekbalk van Google vindt voornamelijk plaatjes van en informatie over het mooie groene regenwoud, smakelijke gerechten uit diverse keukens vanuit heel de wereld, verschillende bevolkingsgroepen die gemoedelijk naast elkaar leven en nog meer van dergelijke beelden. Een rijke koloniale geschiedenis die ingaat in het jaar 1651 is hiervan de basis en mede hierdoor zijn Surinamers over het algemeen ook meertalig.
read on…Schutkleur van Bernadette Heiligers
door Jeroen Heuvel
Bernadette Heiligers (Curaçao 7 november 1952) is een Curaçaose journaliste en schrijfster. Ze werkte bij diverse lokale radiostations als nieuwslezer, verzorgde ook interviews en schreef columns en korte verhalen. Met haar echtgenoot Frans Heiligers werkt ze sinds 1988 als tekstproducent en pr-adviseur bij Intermediate N.V. Bernadette Heiligers publiceerde biografieën van de Curaçaose dichter Pierre Lauffer en de politicus Miguel Pourier. Haar moedertaal was het Papiamentu, maar ze publiceerde twee romans in het Nederlands bij uitgeverij In de Knipscheer: Schutkleur (2015) en Van zo ver gekomen (2021).
read on…Roland Colastica & Sjoerd Kuyper: Twee jeugdboekenschrijvers over Curaçao
door Nel Casimiri en Michiel van Kempen
Curaçao is – net als de andere Nederlands-Caraïbische eilanden – vaak het decor geweest van verhalen van Nederlandse schrijvers. Ook van jeugdboekenschrijvers. Maar wie goed kijkt ziet dat het perspectief van een auteur die geboren is op de eilanden veelal toch totaal anders is dan het perspectief van een schrijver die in Nederland is geboren. Dat zien we bijvoorbeeld aan de kinderboeken van de Curaçaoënaar Roland Colastica en de Nederlander Sjoerd Kuyper – twee auteurs die overigens ook een bijzondere samenwerking aangingen.
read on…Tentoonstelling: Een heidens karwei. Zendingsverhalen voor kinderen
Vanaf mid-september 2023 is om te beginnen in het zendingshuis in Zuidland en daarna op verschillende plekken in het land, een tentoonstelling over zendingsboeken geschreven voor kinderen en jongeren te zien. Bij de tentoonstelling zijn ook twee uitgaven verschenen. In de nieuwsbrief van de Stichting Zendingserfgoed staat het volgende te lezen over deze tentoonstelling.
read on…Diana Lebacs: Pionier van de Nederlands-Caribische jeugdliteratuur
door Madeleine van den Berg
De Curaçaose schrijfster Diana Lebacs heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van de Nederlands-Caribische jeugdliteratuur. Zij schreef zowel in het Papiaments als in het Nederlands. Voor haar jeugdboek Nancho van Bonaire ontving zij als eerste niet-Europese schrijfster in 1976 een Zilveren Griffel. Andere bekende jeugdboeken van haar hand zijn Sherry (1971), Suikerriet Rosy (1983) en Ubuntu (2010). In 2003 ontving zij de Cultuurprijs Prins Bernhard Cultuurfonds Nederlandse Antillen en Aruba voor Jeugdliteratuur.
read on…Jacques Thönissen: Een Limburgse schrijver wordt Arubaan
door Wim Rutgers
De Limburger Jacques Thönissen ging helemaal op in de Arubaanse samenleving en schreef jeugdboeken, verhalen en romans.
read on…De levende afgod of De geschiedenis van een kankantrieboom
door Michiel van Kempen
De levende afgod of De geschiedenis van een kankantrieboom van J. de Liefde, verscheen bij uitgeverij Höveker & Zoon te Amsterdam in 1891. Het boek werd samen met twee andere teksten van De Liefde herdrukt in 1900 onder de titel De geschiedenis van een kankantrieboom.
read on…Koloniale jeugdliteratuur uit de West: Van edele koningszonen en gruwelijke planters
door Michiel van Kempen
De Nederlandse koloniën in ‘de West’ (Suriname en de Nederlands-Caraïbische eilanden) hebben in de koloniale tijd een literatuur gekend die gemodelleerd werd naar het voorbeeld van Patria (Nederland). Voor de kinder- en jeugdliteratuur geldt dat niet helemaal: in de koloniën zelf is er nauwelijks jeugdliteratuur geschreven. In Suriname moet je die met een vergrootglas zoeken, op de eilanden is er vóór de 20ste eeuw zelfs helemaal niets.
read on…
RSS
Facebook
Twitter
