Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Over een geest van zelfbewustheid
door Aart G. Broek
Tijdens de Tweede Wereldoorlog ontstond op Bonaire een lied in het Papiaments, dat in populariteit alle andere liederen overtrof die er in die taal waren. Ook nadien werd geen liedtekst zo breed bekend als dat waar Medardo de Marchena voor tekende: ‘Esta dushi!’ (Hoe verrukkelijk). In de vrije vertolking van de Porto Ricaanse zanger Daniel Santos en onder de titel ‘Bula waya’ (De omheining over) werd het decennialang door de hele Caribische regio ten gehore gebracht. read on…
Hollandse Plantersvrouw In Suriname A.d. 1860
door Jasperina de Jong
Mijn Amsterdamse nicht Hermien
(Hoe gaarne zou ‘k haar weer eens zien)
Schreef kortelings mij in een brief: ‘Mijn lieve Henriette
Je bent, na acht jaar in de West
Nu, naar ik hoop, ten langen leste
Gewend geraakt aan ‘t leven daar, en aan de tropenhitte’ read on…
Lied van de heimwee
Heimwee heb ik naar jou,
land van mijn geboorte.
Als ik hier toch sterf,
begraaf mij op een berg,
opdat niet de aarde mijn lichaam
naar het duistere graf verbant.
Op een berg van grote hoogte
om te zien of ik vandaar
het land van mijn geboorte ontwaar.
(Lied uit een Spaanse liederenbundel. In: programmaboekje van Hoofden van de Oayapok! van theatergezelschap De Nieuw Amsterdam – DNA)