Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
De beeldvorming van Suriname in prentenboeken
Het regenwoud, de angisa en dierlijke personages
door Anne Klomberg
De erfenis van het kolonialisme is nog altijd merkbaar in de verhouding tussen Suriname en Nederland. Daarvan getuigen bijvoorbeeld de excuses die de koning en het kabinet maakten voor het slavernijverleden. In hoeverre heeft kolonialisme ook de beeldvorming van Suriname beïnvloed? Uit het bestuderen van een aantal prentenboeken blijkt dat het regenwoud, de angisa en dierlijke personages veel voorkomen in de verbeelding van Suriname. Soms kunnen daarin ook verwijzingen naar het kolonialisme gelezen worden.
read on…Hoe Anansi een antikoloniale volksheld werd
Wie niet sterk is, moet slim zijn
door Lieke van Duin
De absurdistische verhalen over de slimme spin Anansi werden in de tweede helft van de twintigste eeuw in Nederland populair. Ze ogen simpel maar oorspronkelijk zijn het Ghanese wijsheidsverhalen voor de hele gemeenschap, niet alleen voor kinderen. Op de slavenplantages in ‘de nieuwe wereld’ ontwikkelden ze zich tot antikoloniale verhalen van hoop op bevrijding.
read on…Fa-waka-Sranangmans
Fa-waka-Sranangmans van D. Carter gaat over dat iedereen die denkt dat zijn bevolkingsgroep belangrijker is dan de anderen moet opdonderen. De tijd om alleen voor jouw eigen bevolkingsgroep op te komen is voorbij. Dat kan door te kiezen voor Suriname in plaats van te stemmen op mensen die lijken op één van ons.
read on…Antilliaans erfgoed (2): Nanzivertellingen
Veranderen om te overleven
door Aart G. Broek
Na de afschaffing van de slavernij en tot op de dag van vandaag is Nanzi een onuitwisbaar symbool van Antilliaanse eigenheid geweest, zowel in de Nieuwe Wereld als voor migranten naar Nederland. Om een symbool van enige betekenis te kunnen blijven, moet er wel het een en ander aan Nanzi worden vertimmerd. Naar hedendaagse maatstaven is hij niet iemand om een voorbeeld aan te nemen. Op zich is dit geen uniek ingrijpen.
De beknelling van Nola Hatterman en de Surinaamse School
door Michiel van Kempen
Een drama overkwam de unieke collectie die onder de naam Surinaamse School nu bijeen is gebracht in het Stedelijk Museum Amsterdam: na drie dagen gingen de deuren op slot vanwege covid-19. Nu de expositie weer publiek toelaat, kan die nog een kleine maand worden bekeken: 11 juli sluit de tentoonstelling alweer. Terugkijken kan niet, want er is geen catalogus bij de tentoonstelling. Wat een gemiste kans! Er is dan wel weer een prachtig boek verschenen over een van de kernfiguren van de expo: Nola Hatterman; geen kunst zonder kunnen.
read on…Surinaamse School in het Stedelijk Museum
Op zaterdag 12 december opent het Stedelijk Museum Amsterdam zijn deuren voor een tentoonstelling van 20ste-eeuwse kunstwerken uit Suriname, onder de titel Surinaamse School.
read on…Noni Lichtveld dansend hemelwaarts
Op woensdag 23 augustus 2017 werd tekenares en Anansi-vertelster Noni Lichtveld met fraaie speeches, muziek en dansende drageman (kistdragers) uitgeleide gedaan op haar laatste pad, vanuit Huize Frankendael aan de Middenweg in Amsterdam-Oost. Een fotoreportage van Mike Ho Sam Sooi. read on…
Lieke van Duin over Noni Lichtveld
Toespraak van Lieke van Duin bij de rouwplechtigheid voor Noni Lichtveld, Huize Frankendael, Amsterdam, woensdag 23 augustus 2017
Noni heb ik leren kennen via Anansi. Hoe dat ging staat beschreven in mijn In Memoriam op de site van de Werkgroep Caraïbische Letteren. Noni’s boek Anansi, de spin weeft zich een web om de wereld uit 1984 was een eye-opener voor me. Het was het meest levendige, geestige, actuele en toch universele boek met Anansi-verhalen dat tot dan toe in het Nederlands was verschenen. Haar illustraties waren een feestelijke waterval van kleuren. Anansi’s vier armen en vier benen doen vaak allemaal iets anders; soms heeft hij er zelfs vijf of zes, en twee hoofden die razendsnel lijken te bewegen. read on…
In Memoriam Noni Lichtveld (3 mei 1929 – 16 augustus 2017)
door Lieke van Duin
Noni Lichtveld heb ik in 1984 leren kennen via Anansi. Het toneelstuk Ba Anansi Woi Woi Woi van de Surinaamse schrijver Edgar Cairo (1948-2000) had me nieuwsgierig gemaakt naar de Afro-Caraïbische spinfiguur Anansi. Wetenschappelijk werd m’n nieuwsgierigheid bevredigd door het proefschrift van dominee Wim Baart: Cuentanan di Nanzi… uit 1983, maar literair genoot ik van Noni’s kinderboek Anansi, de spin weeft zich een web om de wereld (Novib, NBLC 1984). read on…
Noni Lichtveld overleden op 88-jarige leeftijd
Op 16 augustus 2017 om 00:50 uur overleed in het Rosa Spier Huis te Laren beeldend kunstenaar en schrijfster Noni Lichtveld. Ze werd op 3 mei 1929 te Abcoude geboren als Nederlandse met Surinaamse roots. Haar vader was Lou Lichtveld, meer bekend onder zijn schrijversnaam Albert Helman. read on…
Noni Lichtveld (1929 – 2017)
Vandaag, 16 augustus 2017, is in het Rosa Spierhuis te Laren Noord-Holland verleden de illustratrice, decorontwerpster en schrijfster Noni Lichtveld. Zij verwierf vooral bekendheid met haar uitgaven van Anansitori. read on…
Voorlezen in de Kbf-stand ‘Lees je wijs’: een voorbeeld
door Jerry Dewnarain
Tijdens het onlangs gehouden Kinderboekenfestival in Paramaribo heb ik een ochtend verhalen voorgelezen aan kinderen van verschillende lagere scholen in de stand ‘Lees je wijs’. Ik ontving er in totaal vijf klassen: vier vierde klassen en een zesde. Ik koos bewust voor het onderdeel voorlezen, want dat is niet alleen leuk maar kan een belangrijke rol spelen in de ontwikkeling van een kind. read on…