Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Afscheid van de Caribische redactie van de Wereldomroep
De Caribische redactie van de Wereldomroep neemt op donderdag 27 september 2012 afscheid van de luisteraar. Na 65 jaar komt er een einde aan programma’s gericht op Suriname en de Antillen. We kijken niet alleen terug, maar maken er ook een mooi afscheid van met tal van gasten en artiesten. Hieronder de inhoud van dit drie uur durende programma.
Het afscheidsprogramma begint om 18.00 uur Nederlandse tijd. Het is te volgen via de gebruikelijke satellietkanalen en via webstream bovenaan deze pagina. Natuurlijk wordt het programma ook live of later uitgezonden via onze partnerstations in Suriname en op de Antillen.
Tijdens de uitzending is de redactie ook actief op Twitter en Facebook houden we lezers op de hoogte via een live blog.
De inhoud van het programma (onder voorbehoud):
Het eerste uur (18.00 – 19.00 uur Nederlandse tijd):
Geschiedenis van de redactie
Presentatie Harold Biervliet en Tanja Fraai
Onderwerpen:
– Het begin van de Wereldomroep
– Distributie
– Periode na Van de Walle
We praten over het medialandschap in de tijd vlak van de Tweede Wereldoorlog, hoe de Wereldomroep begon en de introductie van de verschillende talen.
Gasten: Jo van de Walle jr., Martien Sleutjes, Jos de Roo, Andrea Putman, Ankie Galois, Lydia Emanuels
Muziek: Zanylla, Ziggi Recado
Verspreid in het uur hoort u reacties van bekende Surinamers en Antillianen, oud-medewerkers en luisteraars
Het tweede uur (19.00 – 20.00 uur):
Journalistieke hoogtepunten
Presentatie: Scarlet Windster en Peggy Brader
Onderwerpen:
– Ronde Tafelconferenties
– Onafhankelijkheid Suriname
– Opstand op Curaçao
– Militaire periode in Suriname
– Status apatre Aruba en staatkundige vernieuwing Antillen (10-10-10)
Gasten: René Roodheuvel, Luciën de Freitas, Ab Pilgram, Glenn Helberg
Muziek: Ziggi Recado
Verspreid door het uur reacties van bekende Surinamers en Antillianen, oud-medewerkers en luisteraars.
Het derde uur (20.00 – 21.00 uur):
Tot zover de Wereldomroep
Presentatie: Désirée Martis en Harold Biervliet
Onderwerpen:
– In dit laatste uur praten we over de vraag waarom stoppen we ook alweer? We spreken met partners uit Suriname, Aruba en op Curaçao over de vraag wat de betekenis was van de Wereldomroep en welk gat de omroep achter laat (of niet).
Gasten: Henny de Vos (hoofd Caribische afdeling).
Muziek: Tania Kross, Bryan B.
En ook in dit uur reacties op het stoppen van de uitzendingen.
Tania Kross: “Antilliaanse opera gaat (voorlopig) niet door”
Dinsdag 8 mei 2012
Beste relatie,
Als het goed is heeft u onlangs bericht gekregen dat wij de begroting van de opera Katibu di Shon / Slaaf en meester niet dekkend krijgen. Dit heeft geresulteerd in het moeten afzeggen van de productie. U zult zeker begrijpen dat dit een enorme teleurstelling voor mij is. Echter voor degenen de mij heel goed kennen weten ze dat ik niet zo snel mijn droom deze opera te realiseren opgeef.
read on…Benefietconcert Surinaams Conservatorium met Tania Kross
door Ruth Nortan
Paramaribo – Wie zaterdag niet in de kathedraal aanwezig was, heeft een magnifieke uitvoering van het Surinaamse volkslied in haar oorspronkelijke uitvoering gemist. Het benefietconcert afgelopen vrijdag, ten bate van het Conservatorium met als bijzondere gast mezzosopraan Tania Kross, kon op geen betere wijze geopend worden.
Het werd opgeluisterd met prachtige muziek van de kinderen van de Kathedrale koorschool onder leiding van Albert Arens, studenten van het Conservatorium en de hoofdgast Tania Kross die met haar speelse blikken en uitdagende performance het publiek door verschillende emoties gidste.
“Het ving aan om klokslag half acht, geheel zoals we dat gepland hadden,” vertelde Kathleen Bijlhout heel tevreden na afloop van het concert. Het concert, dat een samenspel was van de studenten en de in vergelijking met hen doorgewinterde mezzosopraan Tania Kross, is de trots van Conservatoriumoprichter dr. Ramon Williams.
Het programma dat gepresenteerd werd door Odette de Miranda bestond uit vier delen. Het eerste deel opende de operazangeres met zeven Spaanstalige nummers van Manuel de Falla. Daarna traden de kinderen op van de Kathedrale koorschool. Evenals het publiek was ook Odette de Miranda onder de indruk van hun zingen dat zo schoon klonk als engelengezang. Opmerkelijk mooi was de bijdrage van Arturo den Hartog. Hij zong een duet met Tania Kross om bij weg te dromen. Bij de introductie van de Kathedrale koorschool was het diezelfde Den Hartog die de harten van vele toehoorders gevangen hield. Met de zeer gevoelige vertolking van Panis Angelicus van Cesar Franck in een duet van Tania Kross liet den Hartog menigeen wegdromen.
De Conservatoriumstudenten lieten zich ook niet onbetuigd. O mio babbibo Caro van Giacomo Puccini werd op voortreffelijk wijze vertolkt door studente Louise. Better, een eigen compositie van de tweeling Jeangu en Xillan Macrooy in een geheel andere stijl, was een aangename variatie op het programma. Bohemian Rhapsody van Freddy Mercury was een absolute topper. Tot slot van de avond zong Kross een viertal nummers en besloot met een liefdeslied Bess, you are my woman now met bloedverwant pater Esteban Kross met wie zij eerder op de avond ook een duet ten gehore bracht.
Kross pleit voor herintroductie van muziek in het basisonderwijs. “Kinderen worden daar beter van, dus waarom zou je het niet doen. Ze kunnen er beter door gaan leren, vanwege het begrip van de complexiteit die ze meekrijgen in de muziek. De hersenen worden door het beoefenen van muziek geprikkeld om beter te functioneren. Dus waarom niet.”
“Ik ben tevreden over hun presentatie van vanavond”, aldus Kross. De muziekstukken werden door Albert Arens en Jan Paul Grijpink op de piano begeleid. Laatstgenoemde begeleidde alle stukken van Kross en Dr. Williams zei op grappende wijze dat hij ook Grijpink probeert te ‘strikken’ om docent te worden aan het Surinaams Conservatorium. Namens een ieder bood Williams Kross een prachtige rode roos aan als blijk van waardering en in hout gegraveerd het symbool van het Surinaams Conservatorium de Heliconiabloem (Palulu).
Ter ondersteuning van het Conservatorium werden op deze avond rode rozen verkocht, die grif werden gekocht door het publiek. De opbrengsten van deze succesvolle avond zijn voor het Conservatorium, dat nu al haar goede kanten laat zien. De talenten die Suriname rijk is, worden op dit instituut gecultiveerd.
[naar de Ware Tijd, 23/01/2012; geheel herschreven]
Kross vertelt verhalen met haar stem
door Tascha Samuel – Aveloo
Paramaribo – Meeslepend, intrigerend en een sprankelende aanwezigheid waren enkele van de woorden die men gebruikte om mezzosopraan Tania Kross te prijzen. We voegen er nog een paar bij. Briljant, imposant en een stem die onuitwisbaar in je geheugen blijft gegrift.
Elke spier, de lichaamstaal, haar vurige ogen die dramatisch boos of verleidelijk verliefd lonken, complementeerden haar indrukwekkende stem. De pianovirtuoos Jan-Paul Grijpink paste als een handschoen bij Kross. Zijn soms teder dan weer vurig pianospel was adembenemend.
In de volledig gevulde Royal Ballroom van hotel Torarica gaf Kross gisteren haar eerste benefietconcert ter ondersteuning van het Conservatorium van Suriname. Onder de vlotte tong van MC Odette de Miranda werd de uit drie delen bestaande avond aan elkaar gesproken. Toen zij bij de eerste pauze aangaf dat de aanwezigen in de foyer rozen konden kopen voor Kross om aan het eind te gebruiken als lofoffer en bij het vragen van toegiften, stroomde men enthousiast naar buiten en kwam men minimaal met twee stuks de man terug. Na haast elk optreden sprong het publiek enthousiast op en applaudisseerde en floot luid. “Het is fijn dat we eindelijk wat kwaliteit te horen krijgen van internationale allure”. “Ik hoop dat ze weer komt”. “Ongelooflijk, ik wist niet dat iemand zo kon zingen”. Dat waren slechts enkele van de vele vleiende woorden vanuit het publiek.
Volledig
Heel bijzonder was het dat Kross zong zonder microfoon zong, maar de zaal toch volledig vulde met elke toon uit haar keel. Het enige ‘mindere’ was dat enkelen toch wel hadden verwacht dat Kross zou komen opdagen in een imposante galajurk, om het gevoel van ‘bijna in de opera’ te versterken. Maar dat mocht de pret niet drukken. Uitstekende belichting en met logistieke hulp van de Conservatoriumstudenten, verliep de avond op rolletjes en startte precies om 20.00 uur. Het kan dus wel! Aria’s uit opera’s van Monteverdi, Henry Purcell, Mozart, Rossini, Massenet en Georges Bizet passeerden de revue van barok tot de romantiek.
Verhaal
MC de Miranda vertelde elke keer weer waarover de aria’s gingen. Hoewel er gezongen werd in het Italiaans, Frans en Spaans was elk verhaal duidelijk. Muziek is werkelijk universeel want middels de dramatiek, het timbre van Kross haar stem, haar lichaamstaal wist zij elk verhaal tot leven te brengen. “Ik versta er niks van en toen ik werd uitgenodigd voor deze opera, dacht ik van bah! Maar ik ben echt onder de indruk. Ze vertelt gewoon verhalen met haar stem”, vond Richard die onophoudelijk applaudisseerde. Aan het eind van de avond, welke werd afgesloten met de bekende ‘Habanera’ uit de opera Carmen en enkele toegiften, ging iedereen in ieder geval met een interessante muziekervaring rijker naar huis.
[Dit is een bewerking van een bespreking, getiteld “Kross verteld verhalen met haar stem” in de Ware Tijd, 21/01/2012]
Tania Kross: ‘Ik ben een podiumbeest’
door Donovan Mijnals
Paramaribo – Bij de gala opening van het conservatorium in november 2011 lichtte operazangeres Tania Kross al een tipje van de muzikale sluier. Deze keer gaat ze een stapje verder en organiseert zij met behulp van het Surinaams Conservatorium maar liefst twee benefietconcerten, waarvan de opbrengst naar het opleidingsinstituut gaat.
Kaarten voor de evenementen zijn al vanaf maandag op verschillende locaties te koop.Het conservatorium is nu aan het begin van haar bestaan en dat kost altijd ongelooflijk veel geld, weet de operadiva. Ze benadrukt dat de benefiet concerten daarom ook heel erg nodig zijn. “Mijn taak in deze is om de benefietconcerten te doen voor het vervoer en onderkomen van gastdocenten die het conservatorium heel erg hard nodig heeft”, Kross spreekt bovendien de hoop uit dat personen en bedrijven het conservatorium ook na de concerten blijven steunen.
Maar wie is deze operagrootheid nou eigenlijk? “Nou, om te beginnen, ik ben een podiumbeest en daar hoor ik thuis. Ik heb een enorme passie voor het vertellen van verhalen en toevallig doe ik dat zingend,” laat ze optekenen. De zangeres heeft een enorm vermogen om zich in de rollen die ze toebedeeld krijgt in te leven. Daar ligt een deel van het succes in verankerd. De gedrevenheid die zij daaraan koppelt zorgt ervoor dat ze zich altijd verzekerd weet van de aandacht van haar publiek. En dat kan even makkelijk een goedgevulde concerthal zijn als een collegezaal gevuld met nieuwsgierige studenten. “Ik geef altijd alles, zonder de belofte te hebben dat ik dat teugkrijg. Maar elke avond weer krijg ik dat duizendmaal terug. En dat is een wisselwerking die voor mij gewoon heel erg verslavend is.”
Donderdag geeft zij een exclusief concert in de Royal Ballroom, gevolgd door nog een concert in de kathedraal waarbij ook studenten van het conservatorium in participeren. Bij haar concert verschillende muzikale tijdperken gepresenteerd belooft de mezzo sopraan. Dus ook de leek krijgt door de historische reis een beter begrip hebben van de ontwikkeling van de muziek. Kross heeft een uitgebreid programma samengesteld dat de concertganger meesleept op een tocht naar de oudheid waar barokmuziek modern was. Van daaruit wordt de toer vervolgd naar klassiek, romantiek en tot slot hedendaagse muziek.
De zangeres is ook als hoofddocent zang verbonden aan het conservatorium. Ze werd door Ramon Williams, directeur van het opleidingsinstituut benaderd. “Ik ken hem al vanaf mijn zesde, ik heb mijn eerste muzieklessen bij hem gevolgd,” vertelt Kross met een tedere blik in de ogen. Daarna heeft Williams haar nog tot aan de periode voordat zij zelf op het conservatorium begon begeleid. “Als er iemand is die mag claimen ‘ik heb Tania Kross ontdekt’, dan is hij het wel,” verklaart ze. Toen Williams aan haar vertelde over zijn plannen voor een conservatorium, wist Kross het ook meteen: “Ik doe mee.”
Het is volgens de zangeres belangrijk dat het leerproces van de studenten niet stagneert. “Als er dus mensen zijn die denken: ik zou net iets meer willen betekenen, neem dan contact op met het conservatorium, want alle beetjes helpen,” besluit ze.
Tania Kros zal 2 maal te horen zijn in benefietconcerten ten behoeve van het Surinaams Conservatorium.
[uit de Ware Tijd, 18/01/2012]
Tania Kross op de bres voor Conservatorium
door Donovan Mijnals
Paramaribo – Het komt niet vaak voor dat operazangers in Suriname concerten geven, maar als het aan Tania Kross ligt, komt daar verandering in. De befaamde operazangeres zal een tweetal benefietconcerten geven, waarvan de opbrengst het zojuist geopende Conservatorium van Suriname ten goede zal komen.
Albert Arens, adjunct-directeur van het hoogste opleidingsinstituut voor muziek, geeft mee dat met de gelden onder meer externe docenten naar Suriname gehaald kunnen worden om er colleges te verzorgen. Op 19 januari volgt eerst een exclusief galaconcert in de Royal Ballroom van hotel Torarica, vertelt Arens. Op dit moment is Kross één van de meest gevraagde mezzosopranen van Europa. Voor deze gelegenheid betaalt de operagrootheid al haar onkosten zelf. Bij de officiële opening van het conservatorium in november van het vorige jaar wist ze al een aantal harten te veroverentoen ze een voorproefje van haar zangkunsten liet zien. Haar optreden was toen niet voor eenieder toegankelijk.
Deze keer, bij haar tweede concert in de kathedraal bestaat die mogelijkheid er wel. “Het is echt heel bijzonder dat iemand van haar kaliber, want we praten over echt een grote ster, hier gewoon eenconcert geeft”, vertelt Arens. Het lukt hem niet zijn bewondering te onderdrukken. Eveneens bijzonder is haar begeleidend pianist, Jan-Paul Grijpink, die met haar meereist. De masterpianist behoort qua begeleidende musici eveneens tot de top. Het eerste concert is vooral gericht op het bedrijfsleven en politici. De zangeres voelt volgens de frontman van het conservatorium veel enthousiasme en verbondenheid met dat instituut en de kathedrale koorschool, waardoor dit initiatief is voortgevloeid. Zowel het conservatorium als de koorschool zal bij het tweede concert in de kathedraal eveneens een bijdrage leveren. Ook Torarica levert een bijdrage bij het benefiet dat daar gehouden wordt. “Ze hebben een flinke korting gegeven op de kosten die normaal betaald zouden moeten worden”, onthult Arens. Kaarten voor de concerten zijn te koop bij de kathedraal, de koorschool, Boembox en Zus & Zo.
Tania Kross
Geboren op Curaçao op 3 augustus 1976. In haar tweede jaar van haar opleiding op het Utrechtse Conservatorium won zij de eerste prijs van de Stichting Jong Muziektalent. Ze is op tournee geweest in de meest prestigieuze concertzalen van de wereld: Parijs, Wenen, Salzburg, Athene, Birmingham, Keulen en de Carnegie Hall in New York. Haar eerste cd is onderscheiden met de Edison Music Award. Sinds 2006 heeft zij in een museum in Gouda een eigen festival Krossin Gouda gegeven, waarbij diverse kunstdisciplines elkaar ontmoeten. [Bron: Wikipedia]
[uit de Ware Tijd, 13/01/2012]
Tania Kross in DWDD over eerste Papiamentstalige opera
De eerste Papiamentstalige opera Slaaf en Meester is aanstaande. Op 13 december deed Tania Kross in De Wereld Draait Door verslag van de stand van zaken omtrent Katibu di Shon, de eerste Papiamentstalige opera gebaseerd op de novelle van Carel de Haseth, die ook het libretto schreef, en gecomponeerd door Randal Corsen.
«Indrukwekkende novelle.» – Trouw
Carel de Haseth
Slaaf en meester; Novelle.
Genaaid gebonden, 80 blz.
ISBN 978-906265-598-4
€ 15,00
Voor meer info klik hier
Carel de Haseth
Sklave und Herr/Katibu di Shon. Novelle.
Tweetalig. Papiaments en Duits.
Imprint: Edition VAbENE
Ingenaaid, geïllustreerd 128 blz.
ISBN 978-3-85167-197-1
€ 17,90
Voor meer info klik hier
Tania Kross nieuw lid Comité 200 jaar Koninkrijk
De Curaçaose operazangeres Tania Kross is toegetreden tot het Nationaal Comité 200 jaar Koninkrijk. Dit Comité organiseert de viering van 200 jaar onafhankelijkheid van het Koninkrijk der Nederlanden in 2013 tot 2015.
Kross vertelt vanuit Oostenrijk dat zij graag meedoet aan de organisatie, omdat ze zelf ook allerlei vragen had bij de viering van 200 jaar Koninkrijk: “Wat vieren we en waarom?” Daarbij ziet ze zichzelf als gezicht van andere delen van het Koninkrijk, die samen een lange geschiedenis hebben. “Wat heeft dat betekend voor de eilanden?”
De zangeres ziet zichzelf als een echt Koninkrijkskind, omdat ze de helft van haar leven op Curaçao heeft gewoond en de andere helft in Nederland. “Ik begrijp allebei de kanten.” En vindt ze belangrijk bij zo’n grote viering, omdat ze de behoeftes van twee kanten kan inschatten. Het moet een feest worden voor en door de mensen en staat open voor ideeën: “Stuur het door en dan nemen we het mee.”
Naar de toekomst
Wat Kross betreft wordt er niet alleen stilgestaan bij de verschillen tussen de Europese en Caribische inwoners van het Koninkrijk. “Wat voor mensen zijn we en hoe heeft het Koninkrijk ons gevormd? We moeten ook zoeken naar de overeenkomsten, dat is veel interessanter.” Ze wil daarbij ook stilstaan bij wat we uit het verleden kunnen meenemen naar de toekomst.
[RNW, 6 juli 2011]
Slagschaduwen: erfenis van een koloniaal verleden
door Federico Besamusca
Sinds kort is aan het aanbod van boeken over Curaçao de bundel Slagschaduwen. Erfenis van een koloniaal verleden van publiciste en journaliste Colet van der Ven toegevoegd. Omdat de eilandelijke historie vooral is beschreven door blanke wetenschappers zoals Hoetink, Hartog en Krafft, wil Van Dongen een andere geluid laten horen, dat van de Curaçaoënaar zelf. Ze heeft een groep informanten, een dwarsdoorsnede van de Curaçaose maatschappij, uitgenodigd om hun visie te geven over hoe slavernij en het koloniale verleden doorwerken in het heden.
Het boek begint met een historisch deel, waarin de auteur het verleden van het eiland lardeert met uitspraken van de informanten over bepaalde gebeurtenissen of fenomenen. In het tweede deel worden zes thema’s besproken, waaronder religie, etniciteit en opvoeding. Naarmate het tweede deel vordert, verdwijnt de interviewster uit beeld en resten slechts naakte uitspraken van de informanten. Zonde, want zonder duiding lijken hun uitspraken losse flodders. De hamvraag is echter hoe representatief die dwarsdoorsnee van de Curaçaose bevolking is. De informanten bestaan – op twee scholieren na – uit prominenten uit de politiek, cultuur, media en kunst. Aan het woord komen onder anderen: wereldberoemd architect Carlos Weeber, voormalig politicus Carel de Haseth, schrijver Frank Martinus Arion en journaliste Jefka Alberto. Ze praten vooral over de slavernij en de huidige maatschappij. Maar de bevolking uit achtergestelde buurten als Brievengat en Seru Fortuna komt niet aan het woord en dat is jammer.
Enerzijds leveren de antwoorden van de ‘landskinderen’ inzichten op over de complexiteit van de Curaçaose samenleving. Wat dit boek bijvoorbeeld goed aantoont, is dat de slavernij niet ophield op 1 juli 1863. Op indringende wijze vertellen de informanten over hoe na de emancipatie de rooms-katholieke kerk en vervolgens de Shell een groot deel van de gekleurde bevolking bewust onwetend en maatschappelijk buitenspel hield. De uitspraken van de heer Wawoe, oud-directeur van de Shell, onderstrepen dat nog eens.
Anderzijds gaat het doordrammen over de slavernij, vooropgesteld dat het een verschrikkelijk, mensonterend fenomeen is, op den duur vervelen. Het wordt zelfs even hilarisch wanneer de Curaçaose populist en politiek leider van Pueblo Soberano Helmin Wiels aan het woord komt. “Veel Curaçaoënaars zijn te zwaar. Dat komt door het verleden, toen werden de slaven vetgemest als geiten. Hoe zwaarder de slaaf, hoe meer hij opbracht. Dat heeft geleid tot de huidige opvatting dat dik zijn okay is.
”Afgezien van de genoemde minpunten is het een prettig leesbaar boek. Het is niet diepgravend, maar levert een aantal kostelijke citaten op. Jammer dat het beeldmateriaal niet is voorzien van onderschriften. De foto’s kunnen nu uit een willekeurig Caribisch land komen. Liefhebbers van de Nederlandse Cariben zijn wellicht bekend met De Curaçaose Samenleving van Römer en Curaçao en Curaçaoënaars van Allen, Heijes en Marcha. Slagschaduwen zou bij bestudering van de genoemde titels als aanvullend materiaal kunnen dienen.
Colet van Dongen, Slagschaduwen; erfenis van een koloniaal verleden. Fotografie Adriaan Backer.
KIT Publishers, Amsterdam, 2011, ISBN 9789460221361, 159 pag., €24,50
[bron: LAChispa]
Slagschaduwen: Erfenis van een koloniaal verleden
Curaçao heeft een geschiedenis achter de rug van 200 jaar slavernij gevolgd door bijna 100 jaar kolonisatie. Hoe wordt er momenteel in de Curaçaose gemeenschap gedacht over de doorwerking van dat verleden? Welke slagschaduwen worden zichtbaar in de samenleving van vandaag?
Colet van der Ven vroeg het een veertigtal Curaçaoënaars, van scholier tot oud-minister-president en van psychiater tot kunstenaar. Hun antwoorden leverden een bont palet aan meningen op. Slagschaduwen wil de lezer uitnodigen om in samenspraak met al die verschillende stemmen een eigen standpunt te formuleren en hoopt zo een inhoudelijke bijdrage te leveren aan een hoogst actueel debat.
Over de auteurs
Colet van der Ven is journaliste en publiciste. Ze interviewde voor radio en televisie (NCRV, IKON) en schreef onder meer voor Opzij, Trouw, NRC Handelsblad, Vrij Nederland en De Groene Amsterdammer. Daarnaast publiceerde zij een aantal interviewbundels waaronder Van oude mensen, Het kwaad, Bevochten leven en Waar hoor je bij.
Adriaan Backer is fotograaf. Tijdens zijn studie geschiedenis begon hij met fotograferen. Sinds 2000 maakte hij vele reportages in Afrika, Azië en de voormalige Sovjet-Unie. Zijn belangrijkste thema’s zijn hiv/aids, armoede en kwetsbare jongeren.
Boekpresentatie
Met een gesprek onder leiding van Cees Grimbergen met onder andere Valika Smeulders (schrijft een proefschrift over de omgang met het Nederlandse slavernijverleden op o.a. Curaçao), Tania Kross (zangeres), Glenn Helberg (psychiater en voorzitter OCAN –stichting overlegorgaan Caribische Nederlanders) en Guiselle Martha (foto rechts; promovenda Latijnse talen en culturen). Verder nog zang en spel van Izaline Calister en Raymi Sambo, poëtische videoconversatie door Unom en Quinsy Gario en liederen van Tania Kross. De avond wordt afgesloten met een swingend uurtje in de foyer op muziek van Orquesta Caché.Plaats: De Nieuwe Liefde
Da Costakade 102
1o53 WP Amsterdam
Ontvangst vanaf 19.00 uur, aanvang: 20.00 uur
Toegangskaarten:
– voor de hele avond: € 15,-
– voor alleen Orquesta Caché: € 7,50 (aan de deur vanaf 21.45 uur)Meer info & kaartverkoop via www.denieuweliefde.com
Curaçao, tussen gisteren en morgen
Op vrijdag 1 april vindt een nieuw programma plaats in De Nieuwe Liefde, Da Costakade 162, Amsterdam, onder de noemer Curaçao, tussen gisteren en morgen. Een bonte culturele avond vol muziek, debat en poëzie waarop het slavernijverleden van Curaçao centraal staat maar ook gekeken wordt naar de toekomst. Met een debat onder leiding van Cees Grimbergen, zang en spel van Izaline Calister en Raymi Sambo, poëtische video conversatie door Unom en Quinsy Gario, liederen van Tania Kross en de presentatie van het boek Slagschaduwen, erfenis van een koloniaal verleden. De avond wordt afgesloten met een swingend uurtje in de foyer op muziek van Orquesta Caché.
Presentatie: André Accord en Colet van der Ven
Ontvangst vanaf 19.00 uur, aanvang: 20.00 uur
Toegangskaarten:
– voor de hele avond: € 15,-
– voor alleen Orquesta Caché: € 7,50 (aan de deur vanaf 21.45 uur)
Meer info & kaartverkoop via http://www.denieuweliefde.com/
Tania Kross verrast door voorouders
Het televisieprogramma Verborgen Verleden waarin de Curaçaose zangeres Tania Kross op zoek ging naar haar familiegeschiedenis heeft op 30 januari 400.000 kijkers getrokken. Dat is opvallend veel omdat gelijktijdig op een ander net het mateloos populaire Boer zoekt vrouw werd uitgezonden dat met 5,2 miljoen kijkers het eigen kijkcijferrecord brak. Wie zich niet liet meeslepen door de hysterie rond deze datingshow voor plattelanders, kon Tania Kross volgen op haar speurtocht naar haar voorouders. Via archieven in Den Haag, Willemstad en Paramaribo ontrafelde zij haar ‘verborgen verleden’. Opmerkelijkste ontdekking: Haar voorouders waren als slaven eigendom van de voorouders van Carel de Haseth. Kross werkt op dit moment intensief met hem samen aan de totstandkoming van de eerste Papiamentstalige opera Katibu di shon (Slaaf en Meester) naar het gelijknamige boek van De Haseth. Een andere verrassing die de succesvolle zangeres zichtbaar ontroerde, was de herkomst van de familienaam Kross. De uitzending is voor kijkers in Nederland terug te zien via http://www.uitzendinggemist.nl/