Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
On the use of Dutch “slaaf” and “totslaafgemaakte”
by Michiel van Kempen
As in all postcolonial debates scrutinizing language is perhaps the foremost issue. The N-word has sweepingly been banned from public discourse, “coolie” and “mulatto” are under attack, all kinds of words naming black people are being scrutinized, commented upon, weighted and often rejected. One of the issues in the Netherlands in 21st century postcolonial debates is how to cope with the term “slaaf” (slave/enslaved). Scholars, activists and more and more people tend to reject the old word “slaaf”. However unlike English, the Dutch language does not offer an obvious alternative. And some black scholars argue that there good reasons to stay with the old word “slaaf”.
read on…Paul François Roos – Schets van het plantaadjeleven
aan mijnen broeder Cornelis Sebille Roos.[1]
Mijn broeder, die uw tijd, in andre werelddelen,
Al schetsende, besteedt met verf en kunstpenselen!
Ontvang een dichttafreel van mij, die, ver van u,
Aan ‘t Commewijnse vocht,[2] het fortgewemel[3] schuw,
En ‘t land bebouwende, bemin het eenzaam leven,
Van welks vermaak mijn pen u tracht een schets te geven.
Mosa Lampe dicht; Cornelia antwoordt
Mosa Lampe
Den generaal P.R. Cantz’laar[1] en gemalin,
te Aruba den 16en Augustus 1824,
met dit volgend lied vereerd door juffer A.C.E. Lampe.
(Wijze: God save the King.)
Eerwaardig heer en hoofd!
Aruba’s opperhoofd
Hier in ons kring.
Ach, dat uw liefde en deugd
Steeds zij den troost en vreugd
Die ons omring.
Wij smeken het Albestuur
Voor u heil dat eeuwig duur
Dat nimmer ons liefdevuur
Voor Cantz’laar doof.
Hendrik Schouten – De gele vrouw
Een vrouw die deugden mint en past op hare plichten,
Uit gulle vrolijkheid wel eens een deuntje zingt,
Op ’t klavecimbel speelt en somtijds luchtig springt
Om ’t afgesloofde brein haars egaas[1] te verlichten,
Sinceria – Hartelijke uitboezeming
Hartelijke uitboezeming over de aanstaande gemeenschappelijke vereniging van de twee Protestantse Evangelische Gemeenten te Curaçao en onderhorige eilanden
Ode aan de verdraagzaam-eensgezinde Godsverering
Zwakke zangster met schrome lust!
Wat adem doet uw zanglust roeren?
Wat huivring wekt uw stille rust?
Hoe! zou iets trefflijks u vervoeren?
Want geen bloemenkransje lacht u aan,
Of, vleiende gunst met laurierblaan;
Geen streelster zal uw lof doen horen;
Uw proeftijd snelt aan de avondstond,
Ziet reeds op het eindpaal schier ten grond;
Natuur kwijnt haast ter rust, – wat kan uw zangdrift sporen?
De fondantlaag van de romantiek; Vier teksten over slavernij in Suriname
door Michiel van Kempen
In de loop van de 19de eeuw is de slavernij een dankbare voedingsbodem geworden voor literaire verbeelding door Nederlandstalige auteurs: hardvochtige slavenhalers, wrede planters, nobele slaven, woeste marrons (weggelopen slaven die diep in het binnenland hun eigen gemeenschappen vormden) en door de zwampen ploeterende marronjagers bevolken de vertellingen. De 19de eeuw heeft dan ook meer dan dubbel zoveel literaire teksten over Suriname voortgebracht als de 18de.
read on…Neem Astrid Roemer serieus
en onthoud haar de Prijs der Nederlandse Letteren
door Aart G. Broek
Bij de toekenning van de P.C. Hooftprijs, in 2016, werd Astrid Roemer geprezen voor de indrukwekkende verknoping van literaire experimenten en politiek engagement in haar werk. ‘Naar het oordeel van de jury leidt dat tot romans die tegelijk scherpe en relevante interventies in het publieke debat zijn én complexe literaire verbeeldingen van de geschiedenis van Suriname.’ Roemer accepteerde de karakterisering instemmend.
Koloniale literatuur herlezen: ‘Om te weten waar je naartoe gaat, moet je weten waar je vandaan komt’
door Elien Spillebeen
Dat het een andere tijd was, toen de literatuur verscheen die we vandaag koloniaal noemen. Verbannen of verketteren hoeft niet, maar veel boeken kunnen wel context en nieuwe lezersperspectieven gebruiken. Dat is precies wat twee nieuwe essaybundels, een Nederlandse en een Vlaamse, beogen. Ze geven een zwarte tegenstem aan vooral witte koloniale verhalen.
read on…Een lange mars door de brousse van de Nederlandstalige Congo-literatuur
door Michiel van Kempen
Schrijvers uit voormalige koloniën reiken ons soms het beste uit de wereldliteratuur aan, schrijvers over de koloniën doen dat zelden. Dat is de conclusie die zich met kracht opdringt na het doorworstelen van de 500 pagina’s dikke studie van Luc Renders over het Nederlandstalige Congo-proza.
read on…Het andere postkoloniale oog
De Nederlandse (post)koloniale cultuur en literatuur zit vol verrassingen. Wat onbelicht was, wordt in de net verschenen, veelzijdige bundel Het andere postkoloniale oog uitgelicht en wat misschien wel bekend leek, krijgt een totaal nieuwe belichting.
read on…De Middelburgsche avanturier gedigitaliseerd
De Middelburgsche avanturier. Of het leven van een burger persoon gaat over de avonturen van ene Lodewyk uit Middelburg: van zijn jeugd tot zijn eerste liefdes, en van zijn carrière als plantage-eigenaar in Suriname tot zijn terugkomst bij zijn grote liefde in Rotterdam. De roman uit 1760 kent een sterk zedelijke moraal, maar van welke auteur deze moraal afkomstig is, is niet bekend; het werk verscheen anoniem. De DBNL brengt deze maand een fotomechanische herdruk uit 1978 online. Klik op de link.
read on…Sign of the Times: postkoloniale identiteit
Hoe bepaalt koloniale geschiedenis onze huidige identiteit?
Koloniale geschiedenis is actueler dan ooit en onderwerp van hevig debat over helden en schurken, daders en slachtoffers. Tijdens de derde editie van Sign of the Times onderzoeken we samen met schrijvers Kamel Daoud, Karin Amatmoekrim en Reggie Baay postkoloniale identiteit. We reizen door het werk van deze auteurs, en door Europa’s verleden. We luisteren naar stemmen uit de geschiedenis van het theater en de literatuur, vertolkt door acteurs van Toneelgroep Amsterdam. Hoe bepaalt koloniale geschiedenis onze huidige identiteit? En hoe komen we voorbij de polarisatie die het huidige debat over het koloniaal verleden van Nederland oproept, tot een ware postkoloniale samenleving? read on…