Nu aanmelden! * Nu aanmelden! * Nu aanmelden! Stephan Sanders houdt de 5de Cola Debrotlezing... Lees verder →
Posts tagged with: Koefoed Geert
Rahan / Bestaan: Indrukwekkende poëzie van Jit Narain
door Geert Koefoed
Na dertien jaar is er een nieuwe dichtbundel van Jit Narain verschenen, Rahan / Bestaan. Rahan is geen verzameling van op zichzelf staande gedichten, maar een cyclus: een reeks gedichten in een vaste volgorde, waarin één thema uitgewerkt wordt of één verhaal verteld. read on…
Fotoboek over houten volkswoningen ten doop gehouden
Gisteren werd in een stampvolle Amstelkerk in Amsterdam het foto boek Zinkplaten en planken; Het verdwijnen van de houten volkswoningen in Paramaribo van Wim Verboven ten doop gehouden. Het boek brengt de kleine houten stadswoningen in Paramaribo in kaart – voorzover die er nog staan, in hoog tempo verdwijnen ze. Een fotoreportage van Peter Sanches. read on…
Shrinivási 90: ode in Haagse theater De Vaillant
Literair Programma op 10 december 2016
‘…en er is geen nieuw seizoen
dat ons ten leven wekt.’
– Shrinivási
Stichting Poorvi organiseert in samenwerking met de Gemeente Den Haag ter gelegenheid van de 90ste jaardag van Shrinivási (geboren 12 december 1926) op zaterdag 10 december 2016 een literair programma in theater De Vaillant te Den Haag met voordrachten, gedichten, muziek en moderne dans, gebaseerd op de poëzie van Shrinivási zelf. read on…
Ik ben niet ik
Trefossa, Shrinivási, Dobru – De stilte van het ongesproken woord / Tiri fu den wortu di no taki
door Joop Leibbrand
Geen uitgever die meer aandacht besteedt aan de literatuur uit wat vroeger ‘De West’ heette dan het Haarlemse In de Knipscheer. Daar verscheen onlangs onder de subtitel Drie Surinaamse dichters op muziek gezet een mooie dubbeluitgave – boek en dvd – rond het werk van Trefossa, Shrinivási en Dobru, dichters die, mede omdat ze in een sterke orale traditie staan, geworteld zijn in het collectieve geheugen van de Surinamers: De stilte van het ongesproken woord / Tiri fu den wortu di no taki. read on…
De dichter en het woord
door Jerry Dewnarain
Bij uitgeverij In de Knipscheer is Tiri fu den wortu … di no taki. De Stilte van het Ongesproken Woord verschenen, een multimediaal eerbetoon aan drie Surinaamse dichters: Trefossa, Shrinivási en Dobru.
In een opstel ‘Over nationale letterkunde’, gepubliceerd in Sticusa-Journaalvan 1974 ontvouwde Albert Helman zijn visie op de vijf ontwikkelingsfasen in het ontstaan van een eigen literaire productie in de dekoloniserende landen. In de derde fase kenmerkt Helman de Surinaamse poëzie als volgt: ‘Er ontstaan sterker op het lokale milieu betrokken gedichten en echte streekverhalen en streekromans, al dan niet in de algemeen gangbare cultuurtaal of in een van de “vernaculars”. Gemakshalve worden beide taalsoorten (het Nederlands en het Sranan) vaak dooreengemengd, of opzettelijk, terwille van de lokale kleur, incidenteel of exclusief gebruikt. De gedichten zijn meest van lyrisch-protesterende aard of illustreren populaire slogans.’ De derde fase is de periode van eind jaren ’50 en de jaren ’60: veel protestliteratuur, volop ontplooiing van de volkstalen, verdieping in de historische anekdotiek. Voorbeelden hiervan zijn: ‘gronmama’ (Trefossa), ‘Suriname’ of ‘De dichter en het woord’ (Shrinivási) en ‘Holi Phagwa 1973’ of ‘geen plaats’ (Dobru).
 |
| Buste van Trefossa op de hoek van het Onafhankelijkheidsplein in Paramaribo. Foto © Michiel van Kempen |
Met andere woorden de periode 1957-1975 stond in het teken van het engagement met het volk, de strijdliteratuur en de nationale of nationalistische literatuur. Daarbij moet ook worden aangetekend dat deze periode verrassend veel werk opleverde dat meer dan een kwart eeuw later als gecanoniseerd zou gelden. Trefossa, Shrinivási en Dobru maken zeker deel uit van de Surinaamse poëziecanon. Dat bewijst ook de keuze van de dichters. Maar deze drie ‘groten’ zijn niet de enige grote Surinaamse dichters… er zijn er veel meer in dit poëzieland. In de inleiding van Cynthia Abrahams staat: ‘De gedichten zijn gekozen uit het werk van de drie meest geliefde dichters van Suriname, Trefossa, Shrinivási en Dobru.’ (p. 12) En Mavis Noordwijk zegt in een interview: ‘De manier waarop Trefossa typische Sranan-woorden en uitdrukkingen in zijn poëzie gebruikt, geeft een meerwaarde aan het Sranan. Hij is voor Suriname van buitengewoon grote betekenis zowel voor de literatuur als voor de cultuur geweest. Trefossa gebruikte in zijn vertalingen vaak beelden die aansluiten bij de Surinaamse belevingswereld’. (p. 28)
 |
| Shrinivási, april 2014 Foto © Michiel van Kempen |
Shrinivási is de dichter die tegenstellingen overbrugt of met elkaar verzoent: die tussen het district en de stad of die tussen religies (hindoeïsme en christendom). Maar hij brengt ook talen bijeen, want hij schrijft in het Nederlands, Hindi, Sarnámi, wat hij steeds vergezeld doet gaan van een eigen vertaling in het Nederlands. Shrini is eigenlijk ook de dichter van ballingschap en vervreemding. Een terugkerend thema is de pijn van ballingschap en vervreemding. Het gedicht ‘Deháti’ uit Anjali is zo een voorbeeld (p. 48). Dobru is het Sranan-woord voor dubbel en is afgeleid van zijn initialen R(obin) R(aveles). Terugkerende thema’s in zijn werk zijn: vaderlandsliefde, het bekritiseren van sociale wantoestanden, de eenwording van het Surinaamse volk, liefde en armoede. Al in 1965 schreef hij zijn gedicht ‘Wan’ of ‘Wan bon’, geïnspireerd door het nationaal jeugdcongres dat in Paramaribo werd gehouden. Dit gedicht is intussen uitgegroeid tot het nationale gedicht en neemt in de multiculturele Surinaamse maatschappij een centrale plaats in (p. 76). De boom staat symbool voor Suriname en de bladeren voor de diverse bevolkingsgroepen in het land, dat één moet worden.
.JPG) |
| Saxofoniste Sanne Landvreugd speelt mee op de cd. Foto © Michiel van Kempen |
Kortom Tiri fu den wortu … di no taki. De Stilte van het Ongesproken Woord is een mooie, informatieve en zeer creatieve uitgave waarin poëzie van drie stonfutu Surinaamse dichters Trefossa (Henny de Ziel), Dobru (R. Raveles) en Shrinivási (Martinus Lutchman) is verwerkt tot prachtige muziek op dvd. Dave MacDonald (singer/songwriter) componeerde muzikale gedichten die worden vertolkt door een groep artiesten, onder wie Desiree Manders, Claudio Ritfeld, Julya Lo’ko, Martin Buitenhuis, Zanillya Farrell, Raj Mohan, Sim’Ran, Norman van Geerke, Sarah-Jane Wijdenbosch en Sanne Landvreugd. Er is gestreefd naar een harmonieus samengaan van woord en muziek, een ‘blend’ van literatuur en muziek; zo verwoordt Cynthia Abrahams het in haar inleiding (p. 12). Het is ongetwijfeld een bijzondere manier van documenteren van de rijkdom van gemeenschappelijk Surinaams cultureel erfgoed. Ieder van de drie dichters heeft zijn eigen prachtig vormgegeven deel van het boek gekregen, met veel foto’s, informatie over hun leven en werk door kenners en uiteraard een keuze uit hun gedichten.
De invloed van de drie behandelde dichters op de Surinaamse literatuur is bijzonder groot. Tiri fu den wortu … di no taki. De Stilte van het Ongesproken Woord is een sieraad voor elke liefhebber van de Surinaamse literatuur. Ook jongeren kunnen op een moderne manier kennis maken met dit muzikaal bewerkte culturele erfgoed en zelfs aangespoord worden werken van Surinaamse dichters te gaan lezen en deze creatief te gebruiken.
 |
| Cynthia Abrahams |
Cynthia Abrahams, Hein Eersel, Geert Koefoed (samenstelling en inleidingen): Tiri fu den wortu … di no taki. De Stilte van het Ongesproken Woord. Dobru, Shrinivási, Trefossa. Drie Surinaamse dichters op muziek gezet. Boek en dvd. Haarlem: In de Knipscheer i.s.m. IKO Foundation, 2014. ISBN 978 90 6265 852 7
Standaardisering van het Sranantongo
Verrassend grote opkomst Moedertaaldag – Sranan bakadina
door Ludwich van Mulier
Amsterdam. De lente van 2014 maakte op de Moedertaalmiddag korte metten met de zachte winter. Het zonnige weer bracht veel Surinamers op de been op zondag 2 maart. Ruim meer dan honderd aanwezigen brachten met gepeperde folklore ode aan de Surinaamse taal “Het Sranantongo”. De spreektaal was Sranantongo. Urenlang volgden de aanwezigen, veelal hoog opgeleiden, geboeid de boodschappen van diverse sprekers en acteurs. Verschillende aspecten van de lingua franca van Suriname – het Sranantongo – werden spontaan belicht. De sfeer was fabuleus mede door de efficiënte leiding van de moderator Flos Rustveld (Firi FM), Henna Goudzand-Nahar, en de liefelijke aankondigingen door dichteres/ tv-presentatrice Margo Morrison. Cultuurkenner Romeo Kotzebue verzorgde de muzikale omlijsting, met originele uitleg over enkele verkeerd gezongen volksliederen, die achteraf bezien een veel diepere historische inhoud hebben. De sfeer was nostalgisch, vooral door het spontaan meezingen van de aanwezigen, die blijk gaven de Sranan liedjes van weleer niet vergeten te zijn. De saamhorigheidssfeer kreeg een extra dimensie door de vele aanwezige prominenten zoals Ronald Snijders, die zelf de marketing van zijn nieuwste imposante biografische compilatie muziek-Box kwam afwikkelen.
 |
| Kwasi Koorndijk |
De alom gerespecteerde dr. Kwasi Koorndijk werd geïnterviewd over zijn benadering van het authentieke Sranantongo. Hij benadrukte dat de eigen keuzes van de bevolking de doorslag geven in welke richting het Sranan zich ontwikkelt. Romeo Grot, een van de eerste romanschrijvers in het Sranantongo, was aanwezig met een boekenstand, Thea Doelwijt (schrijfster/regisseur), Ra Pengel (radio Mart), Simone Spong (Club Paradise), Henk de la Parra ( de broer van cineast/regisseur Pim de la Parra), taalpsychologe Margo Faverey, Merril Budel (taalkundige), Iléne Themen (beeldend kunstenaar), het spiritueel duo van stichting Akasha Raymond en Yacintha Kemble, bouwkundige Eugene Weinaldum, om voor een impressie van het Sranan-netwerk maar enkele namen te noemen, gaven blijk van hun interesse in het versterken van het Sranantongo.
 |
| Woordenlijst en samenspraak, van Emilio Meinzak |
Het is de hoogste tijd om van onderen op een duurzaam proces te starten onder alle Sranan sprekers in en buiten Suriname om de status van het Sranan te verhogen door eenduidigheid in de spreek- en schrijfwijze. Ook zal het emancipatieproces door o.a. praktische toepassingen in het openbare leven (onderwijs/ aanwijsborden/ in het parlement) en standaardisatie, de Surinaamse overheid moeten stimuleren om het Sranantongo een waardige positie te gunnen naast de wettelijk officiële taal, het Nederlands (ABN). Max Sordam en Ludwich van Mulier (uitgever Masusa) zijn eind 2013 een productietraject gestart, van een nieuw Standaardwoordenboek Sranan-Nederlands/ Nederlands –Sranan, dat erin voorziet eerdere woordenboeken (van SIL, van der Hilst, Blanker, Meinzak, Sordam, Bureau Volkslectuur) officieel te integreren in een nieuw Grootwoordenboek Sranan. Evenals in het Nederlands (ABN), de “Dikke van Dale, het standaardwoordenboek der Nederlandse taal, een centraal referentiepunt is, waarvan uit een bindend gezag uitgaat, zou er ook gestreefd kunnen worden naar een respectvolle “Dikke Sordam”- standaardwoordenboek Sranantongo – dat algemeen erkend en daadwerkelijk nageleefd wordt. Alle aanwezigen waren het er roerend mee eens dat het nu de hoogste tijd is dat het Sranantongo een gezaghebbende schrijfwijze en feitelijke toepassing (literaire aanmoediging) krijgt. Het standaardwoordenboek Sranantongo beoogt de kwalitatieve inbreng van alle native speakers te integreren.
Alle Surinamers kunnen een bijdrage leveren, daar zij als unieke producenten van het Sranan (moedertaalsprekers), behoren tot het soevereiniteitsgebied (taalpolitieke machtspositie; volgens Jean Bodin) van de nationale taal, aldus ik, Van Mulier. Hij vergeleek in zijn kritische inleiding de taal-soevereiniteit met de soevereiniteit (zelfbeschikkingsrecht) van het menselijk lichaam, dat elk individu het recht geeft over zijn/haar eigen lichaam te beslissen. Parallel aan die medische lichamelijke soevereiniteit, erkennen we ook het gezag van de medische wetenschap. De dokter kan ons niet verbieden een oso-dresi, voedingssupplementen, preventieve kruiden, te gebruiken wanneer we ziek zijn, omdat wij de baas van ons eigen lichaam zijn. Zo is het ook met de taal, waarover wij native speakers de baas zijn; hoezeer anderen (taalkundigen, filologen, dichters, schrijvers) ook legitiem een kwalitatieve bijdrage kunnen leveren.
De wereldvermaarde Amerikaanse schrijver James Baldwin (1924-1987) benadrukte in het begin van de jaren zeventig te Amsterdam – in gesprek met de auteurs Jules Niemel, Gerrit Baron en Ludwich van Mulier – dat Surinamers het unieke van hun saamhorigheid als volk en natie moeten inzien. Hij noemde een aantal specifieke aspecten dat die unieke taal-soevereiniteit (hoogste gezag) bevestigde en bestendigde. In politieke zin, is Suriname (de Guyana ’s) het enige vasteland ter wereld buiten Afrika, waarin zwarte mensen met Afrikaanse roots cultureel gezag produceren en politieke macht hebben. Die positie moeten wij – afstammelingen uit Afrika, India, Azië – inzien, behouden en koesteren als” bijvangst” (neveneffect door eigen inbreng) van onze nationale Europese wordingsgeschiedenis. Ook prees James Baldwin het Surinaamse volk dat zich van anderen linguïstisch onderscheidt, doordat het gepresteerd heeft zelf een unieke taal te hebben gemaakt. De creooltaal (mengtaal) Sranantongo werd door de vermaarde taalkundige Derek Bickerton (Hawaï) , qua compositie, de mooiste creooltaal genoemd.
 |
| Herman Wekker |
Door in het standaardwoordenboek Sranantongo ook een uitgebreide etymologie (woord herkomst/geschiedenis) en fonologie (klanksysteem/ uitspraak) op te nemen, zal het woordenboek in omvang – tekst en pagina’s – toenemen; vandaar de koosnaam naar analogie van het ABN, “dikke” Sordam. Er zal door de nieuwe redactie worden uitgegaan van het Woordenboek van Max Sordam, geautoriseerd door Sranan Akademiya in Suriname, dat in 1984 verscheen en sindsdien meerdere malen is herdrukt. De uitgave van het standaardwoordenboek Sranantongo wordt verwacht in november 2014. De benadering van het standaardiseringsproces op basis van het herzien en herdrukken van Max Sordams oorspronkelijke woordenboek is tevens een eerbetoon aan Max Sordam, die zich als taalkundig pionier en moedertaalspreker, beijverd heeft het Sranantongo te beschrijven vanuit de praktische noodzaak.
 |
| Max Sordam met zijn nichtje Nzinga Sordam op het Kwaku Festival, Amsterdam 2013 |
Hij werd daartoe o.a. geïnspireerd door prof. Herman Wekker, prof. P. Muyskens [bedoeld is Pieter Muysken – red. CU], prof. G. Koefoed [bedoeld is dr. Gerrt Koefoed- red. CU], het Instituut ter Bevordering van de Surinamistiek IBS, de Sranan Akademiya, wijlen prof. Herman Wekker taalkundige/Engels en Ludwich van Mulier, aldus Max Sordam. Alle internationale bevoegden in de taalwetenschap, kenners van het Sranantongo, zijn uitgenodigd om een bijdrage te leveren aan het standaardiseringsproces van het Sranan, waarvan de auteursrechtelijke monitoring in Surinaamse handen blijft zoals het betaamt.
[persbericht van Van Mulier; alle taalfouten verbeterd – red. CU]
Muzikaal Educatief Dichtersproject Silence of the unspoken Word
.JPG) |
| De band met tweede van links Dave MacDonald en rechts Robert-Hardam Sordam Foto © Michiel van Kempen |
Binnenkort wordt het project Silence of the unspoken Word wereldkundig gemaakt. Het project werd in 2006 geïnitieerd door componist Dave MacDonald en wordt gerealiseerd onder auspiciën van de IKO Foundation in nauwe samenwerking met de R. Raveles Dobru Stichting, de H.F. de Ziel Trefossa Stichting en Dhr. M. Lutchman.
Het project bestaat uit de vervaardiging en distributie van een dvd-in-boek (Tiri fu den wortu di no taki), en Theater- en Schoolconcerten (De Stilte van het ongesproken Woord) gebaseerd op gedichten van Dobru (R. Raveles), Trefossa (Henri de Ziel) en Shrinivasi (Martinus Lutchman).
IKO Foundation erkent het belang van de drie dichters bij het ontstaan van het geloof in eigen kunnen en onafhankelijkheid, en wil deze voor het voetlicht plaatsen.
 |
| Dave MacDonald. Foto © Michiel van Kempen |
DVD
Door componist Dave MacDonald en arrangeur Robin van Geerke zijn gedichten van de drie roemrijke Surinaamse dichters verwerkt tot prachtige muziekcomposities en deze zijn vertolkt door een unieke en zeer diverse groep artiesten, waaronder DesRay Manders, Claudio Ritfeld, Julia L’oko, Martin Buitenhuis, Zanillya Farrell, SimRan, Raj Mohan, Norman van Geerke, Robby Harman, Sanne Landvreugd, Sarah-Jane Wijdenbosch. Onder regie van Vincent Soekra is een concertregistratie met deze artiesten met vier camera’s vastgelegd voor DVD.
 |
| Shrinivasi en Giselle Ecury |
Boek
Onder eindredactie van Cynthia Abrahams is een Boek tot stand gekomen waarin de dichters en hun werken worden gekarakteriseerd door een aantal prominente kenners en liefhebbers van literatuur, waaronder Ismene Krishnadath, Hans Breeveld, Cynthia McLeod, Satya Jadoenandansing, Mavis Noordwijk, Lila Gobardhan, Geert Koefoed, Hein Eersel, Rutu Raveles, Gerrit Barron, Chandra van Binnendijk.
Educatie
Doel van dit muzikaal bewerkte cultureel erfgoed is om – via het onderwijs in de Nederlandse taalgebieden – vooral jongeren op interactieve wijze kennis te laten maken met literatuur en dichtkunst in het algemeen en met de drie grote dichters in het bijzonder, zodat zij het op hun beurt weer over zullen willen dragen aan volgende generaties. In Nederland wordt een “De Stilte”-Lesbrief gemaakt in samenwerking met de School der Poëzie. Het plan is om in samenwerking met locale deskundigen ook in Suriname een Lesbrief te laten vervaardigen en door middel van workshops docenten te ondersteunen bij het verzorgen van het “Tiri”-lesprogramma.
 |
| R. Dobru |
Release
Lange tijd is gestreefd naar simultaneïteit in de implementatie van het project in Nederland en Suriname. Omdat er op dit moment in Suriname nog hard geïnvesteerd moet worden in de relatie met sponsors en onderwijsinstellingen, is besloten alvast een 1e oplage dvd-in-boek te persen speciaal voor de Nederlandse markt.
Op 6 april 2014 hopen wij het eerste exemplaar dvd-in-boek te overhandigen aan de portefeuillehouders Onderwijs en Cultuur van het Stadsdeel Amsterdam Zuidoost, tijdens een muzikale presentatie van het “Silence”-project in het Bijlmerpark theater.
 |
| Saxofoniste Sanne Landvreugd Foto © Michiel van Kempen |
Optredens
6 april, Bijlmer Parktheater, 15:00 uur
8 april, Corrosia Stad, Almere 20:30 uur
www.corrosia.nl € 15,- / €13,-
www.unspokenwordcrossover.nl
www.iko-foundation.nl
IKO Foundation
Postbus 2725
1000 CS Amsterdam
+31(0)653157596
Update Tori Oso avond 27 februari
Ook aanwezig bij de presentatie van Hecht en Sterk van Shrinivási zijn Hein Eersel, Jerry Dewnarain en Rappa. Samen met Lila Gobardhan zullen zij participeren in het panelgesprek over de bundel. Jerry Dewnarain heeft al een voorzet gedaan. Van zijn hand verschijnt op zaterdag 23 februari een recensie in De Ware Tijd Literair.
 |
| Diana Lebacs bij de Curaçaose presentatie van Hecht en Sterk |
Op de S’77 avond van woensdag 27 februari zullen er twee boeken worden gepresenteerd. In het eerste deel van de avond gaat het om de nieuwe dichtbundel van Shrinivasi, Hecht en Sterk. Geert Koefoed verzorgt een korte inleiding en Jit Narain, Guillaume Pool en Lila Gobardhan dragen voor uit de bundel. Daarna volgt de paneldiscussie waaraan het publiek mag deelnemen. In het tweede deel van de avond presenteert Karen van Gelder haar boek Hilde. Hilde is een oude dame die terugblikt op haar flamboyante leven. Ze groeit op in de Surinaamse smeltkroes van rassen, rangen en standen. Door een tragische gebeurtenis kiest ze voor een bohemien leven en een glanzende carrière, haar grote liefde achterlatend. Pas na een jarenlange strijd met zichzelf is ze in staat de demonen uit het verleden te overwinnen. Een bijzondere inspiratiebron van Karen is ‘internal voice dialogue’, een concept van de psycholoog Hubert Hermans.
Beide publicaties zullen op de avond te koop zijn en u hebt de gelegenheid het boek Hilde te laten signeren door de auteur. Alle literatuurliefhebbers zijn van harte welkom. De avond is vrij toegankelijk. Aanvang: Stipt 20.00u.
[Mededeling van Schrijversgroep ’77]
Shrinivási – ‘Eigen herkenbare stem belangrijk bij poëzie’
.jpg) |
| Shrinivási bij de presentatie van Hecht en Sterk op Curaçao in het auditorium van de Nationale Bibliotheek Curaçao op 2 februari 2013 |
door Audry Wajwakana
Paramaribo – De Schrijversvakschool Paramaribo trakteerde haar studenten woensdagavond op een flink potje poëzie. De lezing ging over de laatste dichtbundel Hecht en Sterk van Shrinivási. De taalkundige Geert Koefoed nam speciaal voor deze gelegenheid op chronologische wijze enkele werken van Shrinivási door.
Authenticiteit
Volgens hem heeft Shrinivási een manier van dingen verwoorden, die schilderachtig aandoet. “Door de jaren heen is die stijl veranderd, maar wel herkenbaar gebleven. Dat is de authenticiteit van Shrini.” Koefoed doelt op het ‘hoogstaande’ taalgebruik dat Shrinivási bij zijn eerste dichtbundels aanhield met ‘gij’, ‘u’ en hoofdletters. En dan toch weer het alledaagse, moderne taalgebruik toepaste, waarin de woorden ‘jij’, ‘hij’ en zelfs ‘lullen’ in voorkomen. Het laatste was zeer ondenkbaar in de poëtische taal toen. Het is volgens Koefoed aan elke dichter gelegen, een eigen herkenbare stem te hebben. “De thematiek is van iedereen, maar de manier van zeggen maakt het dichterschap uit”, vindt Koefoed. De dichter hanteert volgens de taalkundige een heel erg zintuiglijk dichterschap. Dat is volgens hem de basis van Shrinivási’s dichterschap om heel ‘beschilderend’ te schrijven, waarbij hij elk detail beschrijft. “Daaruit komt zijn beeldspraak voort. Als poëet moet je je blijven verwonderen voor de dingen om je heen”, gaf de inleider de studenten als advies. “Dit is wat Shrini doet.”
.jpg) |
| Shrinivási geïnterviewd bij de Curaçaose presentatie van Hecht en Sterk. |
Gedichten analyseren
Urmi van Leeuwaarde, docente poëzie aan de Schrijversvakschool, is ingenomen met het feit dat Koefoed bereid was ook een lezing voor studenten te verzorgen. “Hij kan gedichten heel prachtig analyseren. Wij weten dat Koefoed erg gecharmeerd is van de werken van Shrinivási.”
In Hecht en Sterk heeft Koefoed het nawoord geschreven. “Mijn relatie met de dichter dateert vanaf 1968 in de periode toen ik nog les gaf in Suriname. Hij kwam vaak bij mij thuis met zijn gedichten en daardoor is er een vriendschap tussen ons ontstaan. We kennen elkaar nu al vijfenveertig jaar.”
In 1984 heeft Koefoed meegewerkt aan de bloemlezing Een weinig van het andere. De taalkundige komt sinds 1987 elk jaar naar Suriname. “Dit jaar heb ik de gelegenheid aangegrepen om namens de uitgever het boek onder de aandacht te brengen”, besluit hij.
[uit de Ware Tijd, 22/02/2013]
Shrinivási’s Hecht en Sterk in collectie WINgroep
 |
| Gaytrie Mohamed Yousuf, hoofd van de bibliotheek van de WINgroep, bedankt Geert Koefoed voor Shrinivási’s nieuwste gedichtenbundel. |
Shrinivási heeft zijn liefde voor het rijstdistrict nogmaals weergegeven in zijn nieuwste gedichtenbundel Hecht en Sterk. Het gedicht ‘Een Bruine Zandweg’ dat op de laatste pagina van de bundel is opgenomen, siert al twee jaar één van de gevels van de WINgroep.
De Surinaamse dichter had dat gedicht speciaal gemaakt voor de scholieren van Nickerie. In zijn pennevrucht zijn de jeugd, de toekomst en hoop centrale thema’s. Shrinivási was dan ook zeer vereerd toen de WINgroep hem verzocht een gedicht op de muur te plaatsen. In zijn gedichten komt rijst, het voornaamste product van Nickerie, vaak voor.
In Hecht en Sterk brengt de dichter vertrouwen, dankbaarheid en liefde voor het leven tot uiting. De bibliotheek van de WINgroep is sinds vrijdag de trotse bezitter van het nieuwste bundel van Shrinivási. Geert Koefoed, een vriend van de dichter, heeft de bundel overhandigd aan Gaytrie Mohamed Yousuf, het hoofd van de bibliotheek.
Sieraad rijker
Koefoed vertelde dat Shrinivási en Dobru vrienden waren die elkaar heel vaak opzochten. En dat feit maakt het volgens Koefoed extra bijzonder, dat beide dichters met een gedicht de gevels van de WINgroep sieren. Rob Mooij, coördinator WINgroep, vindt dat met de gedichtenbundel de bibliotheek een sieraad rijker is.
Shrinivási, wat edele burger van Suriname betekent, is het pseudoniem van Martinus Haridat Lutchman. Zijn werk verscheen eerst in tijdschriften en in 1963 verscheen zijn eerste gedichtenbundel Anjali. Daarna was er geen stoppen meer. De 77-jarige dichter heeft enkele werken in het Sarnami en Hindi geschreven, maar dicht tegenwoordig alleen in het Nederlands [dit is onjuist: hij schrijft ook in het Sarnami en het Papiamentu – red CU].
[naar Starnieuws, 17 februari 2013]
RSS
Facebook
Twitter
