Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: Kerk Desmond
De opofferingen van de Lai Aps
从中国到苏里南 Van China naar Suriname, een Surinaams-Chinees jeugdboek van Eve Huang Foen Chung
door Michiel van Kempen
Chinezen zijn onmogelijk uit het straatbeeld van Paramaribo en de meeste andere plaatsen van Suriname weg te denken: hun winkels, restaurants maar ook de Chinese verenigingen verlevendigen het aanzien van veel wijken en zo ver als de wegen je kunnen brengen is er altijd nog wel een Chinese winkel met een vertrouwd breed assortiment te vinden. Chinezen hebben zich ook onmiskenbaar in het genoom van de Surinaamse bevolking genesteld, een proces dat al met de eerste generaties Chinese mannen is begonnen, en dat zich ook laat aflezen aan de vele Chinese namen van Surinamers die op het eerste oog niet direct een Chinees uiterlijk hebben – en dan met name Creoolse Surinamers. Het is dit proces dat nu op een toegankelijke manier voor lezers vanaf 11 jaar is uiteengezet in het jeugdboek Van China naar Suriname van Eve Huang Foen Chung.
read on…Kevin Headley – ik zie je
Ze loopt heupwiegend het restaurant binnen, stopt bij de ingang en kijkt om zich heen in de ruimte. De Cubaanse eetplek is verlicht met kleine lampjes. Aan de muren hangen verschillende type schilderijen. Een paar abstract, andere realistische portretten van mensen. Er zijn ook enkele zwart-witte foto’s van karakteristieke plekken in Cuba. De muren zijn afgemaakt met strohoeden en slingers van verschillende kleuren.
read on…Kevin Headley – De wachter
“Ben je er klaar voor?” vraagt het hoofd van de school in Coronie aan Jerry, de nieuwe bewakingsmedewerker van de instelling. Jerry kijkt hem aan en zegt na enige aarzeling: “Yes, yes’.
read on…De missie
door Kevin Headley
Het staren naar het plafond werkt rustgevend voor hem. Hij ziet hoe het langzaam wordt verlicht door de opkomende zon. Hij voelt zich kalm. Geen stress. Hij is de rust zelve. Het geschreeuw van Björn, zijn acht maanden oude zoontje trekt hem uit zijn ‘happy place’. De kleine wil zeker verschoond worden.
read on…Kevin Headley – De proef
De mannen van het dorp hebben dagen vooraf de mieren verzameld in het bos. Tientallen van die grote zwarte wezens. Ze worden “yuku’s genoemd. Wanneer ze je bijten, voelt het aan alsof een hete brandnetel je lichaam doorboort.
read on…Nieuwe verhalen toegevoegd aan podcast ‘Arki wan tori’
door Audry Wajwakana
PARAMARIBO – Zeven maanden nadat de eerste vijf kinderverhalen op de podcast ‘Arki Wan Tori’ werden gelanceerd, staat het totaal nu op zestien. Verhalen van onder meer de bekende kinder- en jeugdschrijfsters Ismene Krishnadath en Cobi Pengel.
read on…Taxi
door Kevin Headley
Ze was al wakker voordat de haan van de achterburen had gekraaid. Ze keek of alle spullen in haar rugtas zaten. Haar studieboeken. Schriften. Schrijfgerei. Alles was er. Mooi. Ze maakte haar bed op en legde daarna er een rood poloshirt, blauwe skinny jeans en zwart satijnen ondergoed op. Ze ging snel douchen want ze had een drukke dag voor de boeg. Eerst moest ze om zeven uur op school zijn en ze bleef er tot tweeën. Vervolgens had ze een uur vrij voordat ze naar haar bijbaan in de bediening moest bij ‘t Vat.
read on…Schaduwspel
door Kevin Headley
Als ze doen wat ik zeg kunnen mooie dingen gebeuren. Ze moeten zich helemaal aan mij overlaten. Dan krijg je een fantastisch spektakel.
read on…De kleermaker
door Kevin Headley
Met bevende vingers probeert hij een stuk garen door een naald te rijgen. Het gaat niet. Hij neemt een twintig seconden pauze. Hij zucht en probeert het weer. Zweetdruppels dalen af van zijn dunne haardos op zijn hoofd naar beneden, glijden over de rimpels van zijn voorhoofd en vallen op de houten tafel waar zijn ellebogen op steunen. Het lukt weer niet.
read on…Onzichtbaar
door Kevin Headley
‘Niemand ziet ons. Niemand geeft een shit om ons. Als we niet werken eten we niet. Crisis, geen werk, dus geen geld. De overheid geeft je een uitkering als je geluk hebt. Maar binnen een paar dagen is het op. Hoe moeten we dan verder doen. We hebben geen keus. We moeten dit doen.’ Ze spreekt zichzelf moed in. Haar haar, dat in een strakke bol onder een bivakmuts zit, jeukt alsof er krasi wiri, brandnetel, in zit. Het zweet probeert een uitgang te vinden door haar shirt en sweater.
read on…Het offer
door Kevin Headley
Terwijl hij de zweetdruppels met zijn onderarm van zijn gezicht veegt, kijkt hij naar de zonsondergang. De wolken zorgen af en toe voor bescherming tegen de stralen, maar zijn huid is verbrand. Het einde van de werkdag is in zicht. Zijn armen voelen loodzwaar. Hij kijkt om zich heen naar de andere werkers die ook koffiebonen oogsten. Lang kan hij niet kijken want de basja met een lui oog die ze Sribi noemen, schreeuwt: ‘Yu drape. Sai je du? Wroko! No mek mi kon drape!’ Terwijl hij verder plukt kijkt hij of Sribi nog op hem let. Die is alweer een stuk verder gelopen.
read on…Een kopje koffie
door Kevin Headley
Hij staart voor zich uit. Met zijn rechterhand roert hij zijn kopje koffie. Het geluid dat de lepel maakt aan de binnenkant van het kopje gaat verloren in het geroezemoes van activiteiten die plaatsvinden in het druk bezette café, klanten die binnenkomen en vertrekken, de klanken van de verschillende gesprekken die door elkaar worden verweven en de hoge tonen van de bedrijvigheid in de keuken. Hij is diep in gedachten verzonken want hij merkt niet dat de serveerster hem dicht genaderd is. Ze vraagt kalm, om hem niet te laten schrikken, of alles goed is met zijn kopje koffie. Bedaard kijkt hij omhoog en met een glimlach antwoordt hij dat zijn koffie goed is. ‘Roer niet te lang anders wordt het koud,’ zegt ze daarop. Hij besluit een slok te nemen terwijl ze naar een andere tafel loopt. De aromageur van de verse koffiebonen penetreert zijn neus terwijl hij de warme vloeistof langzaam opdrinkt. Hij slaakt een korte zucht als goedkeuring dat het drankje hem is bevallen.
read on…
RSS
Facebook
Twitter
