blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: Kam Milton

Inzending Wiren bij Academy Awards opent nieuwe wegen

door Audry Wajwakana

PARAMARIBO – Het zijn spannende dagen voor filmregisseur Ivan TaiApin. Sinds in november vorig jaar bekend werd dat de speelfilm ‘Wiren’ als eerste Surinaamse film bij de Academy of Motion Pictures Arts and Sciences door de Suriname Selection Committee for Film Submission was ingediend voor een Oscar, staan de filmregisseur, de film en Suriname internationaal volop in de belangstelling.

read on…

Carlo Jadnanansing bundelt zijn kritieken opnieuw

Carlo Jadnanansing is een actief publicist op rechtsgebied. Maar de Surinaamse notaris schrijft ook met grote regelmaat over literatuur, films, theater en muziek – ook op deze blogspot treft u zijn stukken met regelmaat aan. Twee nieuwe bundels met zijn kritieken zijn nu uitgekomen.

read on…

In memoriam Jules Sedney (1922-2020)

door Ellen de Vries

18 juni is oud-premier en oud verzetsman Jules Sedney overleden op 97-jarige leeftijd. Ik zal hem missen. In 2004 ontmoette ik hem voor het eerst, toen ik bezig was met mijn onderzoek naar de gevolgen van de Binnenlandse Oorlog in Suriname. Jules zat destijds in het verzet. Zijn stem kon niet ontbreken in mijn boek.

read on…

Milton Kam debuteert met fotoboek over inheemsen

door Audry Wajwakana

 

PARAMARIBO – De cinematograaf Milton Kam heeft het hedendaagse leven van Surinaamse inheemsen in het fotoboek Points of Recognition vastgelegd. Met het boek opent Kam een deur naar een wereld, die tot nu toe slechts zeer weinig aandacht heeft gekregen. De fotograaf presenteert zijn jongste werk vrijdag in Theater Unique. read on…

Dalfsen uitvalsbasis voor fotoboek over Surinaamse inheemsen

DALFSEN – Op 28 maart 2019 werden in Dalfsen 1000 exemplaren van fotoboek Points of Recognition – Suriname’s indigenous peoples in the 21st century bezorgd door drukkerij Graphius uit België. Vanuit een garage in het Overijsselse dorp worden de boeken nu naar alle uithoeken van de wereld gestuurd. read on…

Fundraisingscampagne fotoboek over alledaagse leven van de inheemsen

Fotograaf Milton Kam is deze week met een Kickstarter fundraising campagne begonnen genaamd Photo book about Suriname’s indigenous peoples om zijn droom te verwezenlijken. Sinds 2008 werkt hij aan een fotoboek over het alledaagse leven van de inheemsen (Indianen) in Suriname. Het manuscript is nu af en het enige dat nog moet gebeuren is de publicatie van het boek. read on…

Het Open Boek van Milton Kam – cinematograaf

door Chandra van Binnendijk

Wat ligt er momenteel naast uw bed?
Thuis, in New York, is dat een fotoboek van Richard Evans Shultes, de vader van de etnobotanische wetenschap. Een soort Indiana Jones, maar dan van Harvard. Hij verdween 15 jaar in het Amazonewoud en ontdekte psychedelische stoffen bij de inheemsen. Ik ben door hem geïnspireerd vanwege zijn oog voor de schoonheid van cultuur.

Welk boek neemt u mee naar een onbewoond eiland?
The River of Doubt, Theodore Roosevelt’s Darkest Hour van Candice Millard. Een beschrijving van zijn expeditie in 1914 op zoek naar een moeilijk te vinden rivier in het Amazonegebied. Ik las het tijdens een zware tijd van filmen in oorlogsgebied in Sri Lanka. Het deed me realiseren dat ik het nog nét niet zo zwaar had…

Met welke schrijver zou u een avondje uit willen?
Met Rohinton Mistry, de schrijver van A Fine Balance. Hij is van Canadees-Indiase afkomst en heeft zo een poëtische manier van de wereld in beeld brengen. Ik zou op die avond gewoon alleen maar naar hem willen luisteren.

Wat was uw lievelingskinderboek?
Robinson Crusoevan Daniel Defoe. Omdat het me in een andere wereld plaatste die ik niet kende. Dat boeide me. Vandaar misschien dat ik er van houd om naar onbekende plaatsen te gaan.

Wat is uw favoriete leeshouding of –plek?
Op de sofa, met gekruiste benen, in de woonkamer bij een staande leeslamp. Ik lees ook vaak in bed. Maar de meest voorkomende houding is gedrukt tussen twee mensen in de subway van New York.

Welk uitgeleend boek moet u nog steeds terugkrijgen?
Changing the Flames van Samantha Powers. Dat heb ik uitgeleend aan een collega in de hoop dat we ooit samen gebaseerd op dit boek een pilot zullen schrijven voor een film of een TVserie.

Op welke hoofdpersoon uit een roman was u verliefd?
Op Anil, uit het boek Anil’s Ghostvan Michael Ondaatje. Zij is een vrouw van Tamil afkomst die na een lang verblijf in Engeland terugkeert naar Sri Lanka. Er straalt iets heel raadselachtigs van haar uit. In haar kon ik ook iets van mezelf terugvinden, als iemand die na heel lang te zijn weggeweest terug is in zijn geboorteland. Ik volgde hoe zij dat deed.

Bij welk boek heeft u moeten huilen?
De eerste keer dat me dat gebeurde was bij De hut van oom Tom van Harriet Beecher Stowe. Ik wist toen nog heel weinig van de slavernij. Kwam daarin menselijk leed te kennen, wie het slachtoffer werd en hoe ze toch hun menselijke waardigheid wisten te behouden.

Welk boek heeft diepe invloed op uw leven gehad?
Het werk van Rohinton Mistry. Omdat hij zo tastbaar schrijft over mensen dat je van ze leert houden. Die ervaring had ik niet genoeg in New York.

Eten en lezen?
Nee. Ik eet wel en kijk naar TV. Lezen doe ik vaak voordat ik naar bed ga.

Milton Kam filmt in Sri Lanka

door Bonnie van LeeuwaardeDe oorlog tegen de terroristen in Sri Lanka duurde 26 jaren en werd zeven maanden geleden beëindigd. Director of photography Milton Kam, geboren en opgegroeid in Suriname, maakt er sinds oktober een film over.

In Sri Lanka kan de hemel roze, blauw en geel kleuren, maar de aarde is rood gekleurd van het bloed van wel 80.000 personen. Want zoveel verloren er naar schatting het leven tijdens de oorlog tussen het leger en de LTTE, het Bevrijdingstijgers van Tamil Eelam. Het gebied Mullativu waar nu gefilmd wordt, is naargeestig: de bevolking is gevlucht en overal heeft de oorlog zijn sporen achtergelaten. Milton Kam schept het beeld: “Als ik om me heen kijk, zie ik zandzakken, bunkers, prikkeldraad op de weg, kogelgaten, kapotgeschoten bussen en ambulances. En echt, kilometerslang ontplofte auto’s op de weg. Militairen wijzen ons waar het veilig is om te lopen, want er zijn nog steeds unexploded ordonnances, zoals mijnen.”
Kam verblijft in een huis, dat bezet was door terroristen. “Ik ben gelukkig niet bijgelovig, maar als je dat wel was, zou je kunnen denken dat je geesten ziet. Verder zie je ook veel loslopende honden, koeien en buffels die voor zichzelf zorgen, want de bevolking is het gebied ontvlucht.” De film heet Maathaa, wat Singalees is voor moeder en gaat over de oorlog tussen het leger en de Tamil Tijgers. De bevolking heeft veel te verduren gehad; in 2005 is het gebied ook getroffen door de tsunami. 40.000 mensen kwamen toen om. “Ja, het is heel moeilijk geweest voor de burgerbevolking”, beaamt Kam. Toch blijven ze gastvrij. “De Srilankaan glimlacht heel gemakkelijk en dat voelt heel gastvrij aan. Als je wuift naar de militairen, krijg je een brede smile terug en dat maakt dat je snel goede vrienden wordt.”
Maar de opnames gaan niet erg soepel. “Het gaat langzaam, ook door de enorme logistiek. We draaien een dag en stoppen een dag om te preppen. Materialen komen door de bureaucratie niet op tijd aan, wat vooral voor de twee special effects-deskundigen uit Hollywood frustrerend is. Deze manier van werken was ook voor mij in het begin moeilijk, maar ik heb een manier gevonden om ermee om te gaan. Ik neem het nu zoals het komt.”
De 45-jarige Milton Kam woont al 23 jaar in New York, Amerika. Kam studeerde af bij het City College of New York. “Voor mij als immigrant was dat de meest toegankelijke opleiding, omdat ik moest werken en studeren. Toevallig hadden ze er een heel goed filmstudieprogramma.” Hij filmt speelfilms, documentaires en videoclips in landen als India, Guatemala, Engeland en Argentinië. In 2008 werd de film Vanaja, waar hij betrokken bij was, genomineerd voor Best Cinematography for the 2008 Independent Spirit Awards. Voor de film van Arie Verkuijl Elk eind is een begin verzorgde hij het beeld.
Als director of photography is hij belast met het managen van de lightning- en cameracrew. Zelf filmen doet hij graag. “Want dan heb ik niet alleen controle over het beeld, maar ook over de compositie. En dat is heel belangrijk voor mij.”
[Overgenomen uit de Ware Tijd 24 december 2009]

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter