Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Driek van Wissen – Ramadan
De Ramadan is eigenlijk een zegen,
Want als je meedoet met die vastentijd
Raak je vanzelf een aantal pondjes kwijt
Hetgeen in Nederland zwaar dient te wegen.
Zo blijkt dat de Islam ook voor ons allen
Een mooi geloof is om van af te vallen.
Lees dit gedicht maar in den vreemde voor,
Dan vind je daar vast enthousiast gehoor,
Al is men nog zo’n opgewonden standje.
Een warme groet vanuit Den Helder,
Jantje
Surinaamse joden en moslims roepen op pad van geweld te verlaten
De Surinaamse Islamitische Vereniging (SIV) en de Israëlitische Gemeente Suriname (IGS) wijzen in een gemeenschappelijke verklaring alle mogelijke acties af die tot doel hebben om een tweespalt in de Surinaamse samenleving te zaaien. “Het is feit dat in de Surinaamse gemeenschap, de joden en de moslims als ware broeders met elkaar leven. En dat gaat altijd zo blijven en wordt niet beïnvloed door niets en niemand”, zegt ISG-acting president Jacques Reeder aan Starnieuws.
read on…De zoektocht van een Hindoestaan naar het cultuureigene (deel 9)
door Bris Mahabier
Mahatma Gandhi: inconsequent? – kritiek op Gandhi – geen positieve beeldvorming – twee leerlingen geklapt – de icoon van Magenta: Subhas Chandra Bose – internering van een samáji activist – activisme van samáji hindoes
64. Gandhi: de ahimsa-profeet steunde het Britse leger
De nationalist Subhas Chandra Bose (1897-1945) streed eerst op een democratische manier bijna twee decennia samen met Mohandas K. Gandhi (1869–1948) en vele andere nationalisten tegen de Britse heerschappij in Brits-Indië. Gaandeweg radicaliseerde Bose.
read on…Het Tajiyá-feest
Verhalen van Kwatta: Derde tot Vijfde Rijweg, 5
door Prem Dihal
Tijdens de contractperiode van de Brits-Indische contractanten dienden als ‘ontspanning’ een aantal feestdagen en typische festijnen die werden georganiseerd door henzelf. Een typerend festijn was het Tajiyá-feest. Van oorsprong een moslimfeest, maar ook de hindoes namen er spontaan aan deel.
read on…Ik ga leven
door Jerry Dewnarain
Ik ga leven van Lale Gül staat onafgebroken al meer dan anderhalf jaar op de bestsellerlijst. Het boek is zo populair geworden dat er nu gesproken kan worden van een megaseller, iets wat door de uitgever van Ik ga leven, Mai Spijkers, als volgt wordt beschreven: ‘Als iets succesvol is, wordt het steeds succesvoller; iedereen wil het lezen, omdat iedereen het leest.’ Deze beschrijving doet denken aan het succes van het boek van Cynthia Mc Leod Hoe duur was de suiker? Dit boek werd een hit op de markt van niet-lezers. En de markt van niet-lezers, is volgens Spijkers, groter dan de markt van lezers.
read on…De zoektocht van een Hindoestaan naar het cultuureigene (4)
Vooral árya samáji hindoes kozen voor openbare scholen
door Bris Mahabier
23. Paters met kruis en Bijbel trotseerden modderige wegen
De Arya Samaj, in 1875 gesticht door Swami Dayanand Sarasvati, was een reformistische hindoebeweging uit Noord-India, toen nog Brits-Indië genoemd. Zij had veel aanhangers in onze regio, bv. in Magenta, Welgedacht C en Helena Christina. De Arya Samaj is anno 2023 nauwelijks reformistisch en activistisch te noemen.
read on…Verleden, heden en toekomst van de Hindostaanse cultuur in Suriname en Nederland
Tekst van de Derde Jit Narain Lezing door Hans Ramsoedh en het co-referaat door Wierish Ramsoekh, 30 september 2022
door Dr Hans Ramsoedh
Inleiding*
Suriname, Dit land heb ik gekozen is het gedicht dat Shrinivási in 1968 schreef. Het is een nationalistisch statement waarin hij ondanks het harde bestaan een toekomst ziet voor de nakomelingen van de contractarbeiders. Shrinivási was de dichter van de verzoening, harmonie en eensgezindheid, de dichter die met zijn poëzie bruggen wilde slaan tussen de verschillende bevolkingsgroepen in Suriname (Koefoed 1984).
read on…Religion, Power, and Society in Suriname and Guyana
Did you ever wonder how religion is affecting our life and relations with others? How is it shaping societies in today’s world where religious adversities easily escalate to a level of almost no return? If yes, then you may want to read a study on two Caribbean nations. Dr. Kirtie Algoe’s first internationally published book: Religion, Power, and Society in Suriname and Guyana; Hindu, Muslim, and Christian Relations (Routledge).
read on…De oogkleppen van intersectionaliteit
Het islamistische regime in Afghanistan verplicht vrouwen de boerka te dragen. Stine Jensen vraagt zich af waar het protest en de solidariteitsverklaring van Nederlandse vrouwenorganisaties bleven, die in 2019 wel protesteren tegen een dreigend verbod op de nikab.
read on…Eerst waren er de christenen, toen de moslims en nu de woke-beweging
door Rutger van Eijken
[…] De afgelopen jaren probeerden met name de moslims te sleutelen aan de kant van de zenders en ondertussen komt daar een zogenaamde woke-beweging – eerst een zelfgekozen geuzennaam en nu naar ik verneem een scheldwoord (terwijl ik alleen iets wil benoemen en niet wil schelden) – bij, die overal beledigingen, laster en vooral racisme en discriminatie menen te zien en horen en daarom ons hele vocabulaire onder de loep neemt en daar steeds meer woorden uit schrapt omdat ze koloniaal of impliciet racistisch of stigmatiserend zouden zijn.
Woke in Holland: Waarom het Rijksmuseum de islamitische slavernij negeert
door Michiel de Jong
Onderzoekers van de slavernijgeschiedenis staan onder sterke invloed van het postkolonialisme. Deze ideologie verdeelt de wereld in ‘de west’ en ‘de rest’. De west zijn de daders en de rest zijn de slachtoffers. Moslims zijn ingedeeld bij de rest. In dit wereldbeeld past geen verhaal over islamitische slavenjagers. Het feit dat miljoenen Europeanen slachtoffer zijn geworden van deze slavernij is ook strijdig met de ideologie waarin Europanen enkel als daders kunnen worden gezien.
Rijksmuseum blijft hangen in achterhaald beeld van slavernij
door Piet Emmer
Het zal veel mensen ontgaan zijn, maar er loopt op dit ogenblik een grote slavernijtentoonstelling in het Rijksmuseum. Daarmee wil de directie benadrukken dat ‘het Rijks’ niet alleen een nationale schatkamer van de kunst wil zijn, maar ook van de geschiedenis. Helaas hebben de coronamaatregelen het museum parten gespeeld en is alleen op de desbetreffende website na te gaan hoe de tentoonstelling eruitziet.