Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: humor
Humor: het is alles of niets
Je kunt niet zeggen: je mag overal grappen over maken, behalve over zwarte mensen. Je kunt ook niet zeggen: je mag wel grappen maken over gehandicapten, maar ze mogen niet kwetsen. Je kunt ook niet zeggen: je mag alleen goéde grappen maken over moslims.
read on…De Nieuwe Awaries: Satirische nieuwsblog over Suriname
door Christio Wijnhard
DNA staat tegenwoordig niet meer alleen voor De Nationale Assemblee of de bouwstenen van de mens. Want sinds 28 februari is er een derde DNA bij in Suriname en die is te vinden op het web. De Nieuwe Awaries, afgekort DNA, is een satirische nieuwssite die in korte tijd al aardig wat volgelingen heeft via social media. De teller van het aantal bezoekers van de site staat op 58.000. “En dat in een paar weken tijd!” Grote vraag hierbij: wie zijn de mensen achter De Nieuwe Awaries?
‘Wat is waarheid?’
“Onze identiteit houden we voorlopig geheim. Maar we zijn een groep studenten van Surinaamse komaf, verspreid over Suriname, Nederland, Curaçao en Amerika. We hebben allemaal een voorliefde voor kunst, literatuur en dat soort zaken. En we leven praktisch op Google waardoor we veel nieuwsfeiten als eerste hebben.” Of de nieuwsberichten op de site helemaal waar zijn, een kern van waarheid bevatten of uit de duim gezogen zijn, laten de Awaries in het midden. “Wat is waarheid? Is wat CNN zegt de waarheid? De Ware Tijd? Dagblad Suriname? Of de BBC? We laten dat graag aan de lezers over, die bepalen wat de waarheid is.”
“Onze identiteit houden we voorlopig geheim. Maar we zijn een groep studenten van Surinaamse komaf, verspreid over Suriname, Nederland, Curaçao en Amerika. We hebben allemaal een voorliefde voor kunst, literatuur en dat soort zaken. En we leven praktisch op Google waardoor we veel nieuwsfeiten als eerste hebben.” Of de nieuwsberichten op de site helemaal waar zijn, een kern van waarheid bevatten of uit de duim gezogen zijn, laten de Awaries in het midden. “Wat is waarheid? Is wat CNN zegt de waarheid? De Ware Tijd? Dagblad Suriname? Of de BBC? We laten dat graag aan de lezers over, die bepalen wat de waarheid is.”
Fernandesbol houdt bronnen zoet
Het team komt, volgens eigen zeggen, aan nieuws door een uitgebreid netwerk van strategische partners bij de overheidskantoren, mediahuizen en het bedrijfsleven. “We doen daarnaast ook research om de zuiverheid van onze informatie te controleren. Daarnaast heeft één van ons een oom met een Fernandesbollenwagen. Daar kunnen onze informanten terecht voor een ‘discountbol’, dat houdt ze wel zoet!”, aldus één van de Awaries.
Het team komt, volgens eigen zeggen, aan nieuws door een uitgebreid netwerk van strategische partners bij de overheidskantoren, mediahuizen en het bedrijfsleven. “We doen daarnaast ook research om de zuiverheid van onze informatie te controleren. Daarnaast heeft één van ons een oom met een Fernandesbollenwagen. Daar kunnen onze informanten terecht voor een ‘discountbol’, dat houdt ze wel zoet!”, aldus één van de Awaries.
Trainen van de lachspieren
Het is dus aan de lezer zelf om te beslissen of wat deze leest waar is. Artikelen op de site hebben diverse onderwerpen waarbij de lezer kan aanvoelen dat er wel iets van waarheid in zit maar wat dat is, valt moeilijk te herkennen omdat de artikelen zijn verpakt in een flinke dosis humor, sarcasme en satire. Het werk in ieder geval goed op de lachspieren. “Als onze artikelen ervoor zorgen dat mensen lekker kunnen kletsen tijdens het ontbijt of de lunch, dan zijn we blij!”
Het is dus aan de lezer zelf om te beslissen of wat deze leest waar is. Artikelen op de site hebben diverse onderwerpen waarbij de lezer kan aanvoelen dat er wel iets van waarheid in zit maar wat dat is, valt moeilijk te herkennen omdat de artikelen zijn verpakt in een flinke dosis humor, sarcasme en satire. Het werk in ieder geval goed op de lachspieren. “Als onze artikelen ervoor zorgen dat mensen lekker kunnen kletsen tijdens het ontbijt of de lunch, dan zijn we blij!”
High speed mobile internet?
Of men in Suriname klaar is voor een satirische nieuwssite , dat weten de Awaries niet. “Daar houden we geen rekening mee, of men klaar is voor iets of niet. En voor alles is een eerste keer. Als je mensen vraagt of ze klaar zijn voor high speed mobile internet, zal iedereen ‘ja’ zeggen. Maar waar is dan dat high speed internet? Die mensen die ervoor kunnen zorgen dat het van de grond kan komen, denken dat we er blijkbaar niet klaar voor zijn. Dus wij laten ons niet leiden door die vraag.”
Of men in Suriname klaar is voor een satirische nieuwssite , dat weten de Awaries niet. “Daar houden we geen rekening mee, of men klaar is voor iets of niet. En voor alles is een eerste keer. Als je mensen vraagt of ze klaar zijn voor high speed mobile internet, zal iedereen ‘ja’ zeggen. Maar waar is dan dat high speed internet? Die mensen die ervoor kunnen zorgen dat het van de grond kan komen, denken dat we er blijkbaar niet klaar voor zijn. Dus wij laten ons niet leiden door die vraag.”
[van Dagblad Suriname, 18-03-2014]
Satire Nederlands koningshuis zorgt voor ophef
Een kort satirisch filmpje in het populaire tv-programma De Wereld Draait Door heeft gemengde reacties opgeleverd. In het filmpje zijn de hoofden van koningin Beatrix, prins Willem-Alexander en prinses Máxima te zien die op naakte lichamen zijn geplakt. Zij brengen zogenaamd en staatsbezoek aan Papoe-Nieuw-Guinea. Sommige mensen zien de grap ervan in, anderen vinden dat de grenzen van het betamelijke zijn overschreden.
Het filmpje is een reactie op de kritiek van de PVV op het koninklijke bezoek aan een moskee in de Verenigde Arabische Emiraten. Daarbij droegen koningin Beatrix en prinses Máxima een hoofddoek. Geert Wilders van de PVV maakte zich daar boos over. De Rijksvoorlichtingsdienst zei dat het normaal is dat de koninklijke familie de lokale kledinggebruiken respecteert.
Voltaire-verspreking van Franse staatssecretaris veroorzaakt hype
door Marjolein Corjanus
De Franse staatssecretaris Frederic Lefebvre heeft voor de nodige hilariteit gezorgd door Zadig et Voltaire als zijn favoriete boek te noemen: “Ik lees het vaak.” Voor alle duidelijkheid: Zadig et Voltaire is een Franse damesmodeketen. En de roman van Voltaire heet Zadig, ou la destinée (1747). Lefebvre deed zijn gaffe op de Dag van het Politieke Boek – nota bene in het Franse parlement.
De bling-bling-reputatie van de regering Sarkozy, die in 2009 zelf al stof deed opwaaien met zijn kritiek op de roman La Princesse de Clèves, ging er met deze blunder niet op vooruit. Inmiddels heeft de staatssecretaris via Twitter laten weten niet wakker te liggen van zijn verspreking: “J’aime Zadig, j’aime Voltaire et j’aime Twitter. Merci pour ce bon moment!”
Sindsdien vindt Lefebvre’s blunder, voornamelijk via Twitter (volg de hash tag bibliolefebvre), veel navolging van lezers met hilarische vondsten als Les Misérables van Hugo Boss, En attendant Gaultier (Beckett) en Légumes du jour van Boris Viande (te herkennen als L’écume des jours van Boris Vian). Of, wat actueler: La carte Visa et le territoire (naar Goncourt-winnaar Houellebecq) en Fukushima mon amour (naar Marguerite Duras). En denk aan Ainsi Parlait Zara van Nietzsche.
En nu de Britse krant The Guardian ook aandacht aan het fenomeen heeft besteed, doen lezers aan de overkant van het kanaal via fora en op Twitter eveneens hun duit in het zakje. Ze verzinnen keer op keer de leukste woordspelingen met een merknaam. The world according to Gap (Irving) is er zo een. Of Alpha Romeo and Juliette.
Voor het publiek hier te lande [Nederland en Vlaanderen – red CU} is de vondst The Old Man and the C&A (Hemingway) het vermelden waard, maar het is wellicht een leukere uitdaging eens wat Nederlandse literatuur met een merk in verband te brengen. De ontdekking van de Hema is al vaker gebezigd. Denkbaar is ook bijvoorbeeld Philips en de anderen (Nooteboom).
[van De Papieren Man, maandag 11 april 2011]
De redactie van Caraïbisch Uitzicht wacht graag mooie suggesties uit de Caraïbische literatuur in!
Irony is over
door Yra van Dijk
‘Irony is over’, concludeerde Claire Colebrook gisteren een lezing in New York. De hippe Australische stelde dat de westerse filosofie en literatuur weliswaar altijd ironisch is geweest, maar dat daar nu een einde aan is gekomen. Zelfs de bodemloze postmoderne ironie, die niet meer verwees naar een achterliggende waarheid, was niet meer dan een teken van het einde van het ironische tijperk.
Met een vanzelfsprekend gemak zeilde Colebrook van Deleuze, naar Jonathan Frantzens Freedom, en dan via Sarah Palin en Aristoteles weer terug, om te besluiten met de Deleuziaanse voorspelling dat we een nieuw, onironisch maar eerder ‘humerous’ tijdperk ingaan. Humor, in tegenstelling tot ironie, suggereert een leven en een kracht die uitstijgt boven betekenissen. (Wonderlijk genoeg refereerde ze niet aan haar collega Simon Critchley, die in 2007 verklaarde dat humor de enige vorm van sublimatie is die onze oneindige ethische verantwoordelijkheid dragelijk kan maken (Infinitely Demanding). Ironie is altijd anti-humanistisch, zo stelde Colebrook, en wij zijn nu zo humanistisch dat er geen ruimte is voor ironie.
Dat is misschien wel wat kort door de bocht. Twintig straten verderop in de lower East Side was er ondertussen een expositie in The new museum met een werk van de Israëlische kunstenares Yael Bartana (die overigens aan de rijksacademie studeerde en in Amsterdam woont). Het werk bestond uit een Manifesto of the Jewish Renaissance Movement in Poland. Wie nog twijfelde aan de ernst van het idee, is snel genezen door de grafische signalen: fascistische iconen sieren het bloedrode pamflet, dat bezoekers gratis mee mogen nemen in posterformaat. Een nogal ambivalente zionistische boodschap, met bovendien een bijbehorende getekende instructie: bouw-je-eigen-kamp, compleet met prikkeldraad en wachttorens. Ironischer kan het niet. Of zou het humor zijn?
[van De Amsterdamse lezing, zaterdag 26 februari 2011]
Het amusement in de koloniale pers
Op vrijdag 27 mei 2011 vindt in Leiden de presentatie plaats van Realisten en reactionairen; De geschiedenis van de Indisch-Nederlandse pers, 1905-1942 van Gerard Termorshuizen, met medewerking van Anneke Scholte. Aan die presentatie gaat een symposium vooraf, gewijd aan het amusement in de koloniale pers (Indië, Suriname, Antillen en Zuid-Afrika). Het symposium wordt georganiseerd door het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde, Leiden en de Werkgroep Indisch-Nederlandse Letterkunde, Leiden. Het programma is als volgt:
10.00 uur Ontvangst met koffie
10.30 uur Opening door Peter van Zonneveld
10.40 uur Gerard Termorshuizen: De Indischgast ‘zóó belust op schandaaltjes en personaliteiten’
11.00 uur René Vos: Hoezo tropenstijl, histoire intime en personaliteiten??? Verspreiding en receptie van Indisch krantennieuws in Nederland, ca. 1865-1930
11.20 uur Peter van Zonneveld: intermezzo
11.35 uur Harry Poeze: Veel ernst en weinig verstrooiing; Een Indonesische krant in Medan uit 1933
11.55 uur Huub de Jonge: Spot en provocatie. De strijd van het tijdschrift Aliran Baroe tegen misstanden in de Arabische gemeenschap in Indië
12.15 uur Thom Hoffman (acteur): intermezzo
12.45 uur Lunch
14.00 uur Olf Praamstra: ‘Kaatje Kekkelbek’, de Zuid-Afrikaanse pers en de literatuur
14.20 uur Wim Rutgers: Dicht en ondicht in en op de pers. Hoe Curaçaose periodieken hun lezers amuseerden
14.40 uur Theepauze
15.10 uur Michiel van Kempen: De Wirtenbergsche olyphant en het schriftje van Orlando. Amusement in tweeëneenhalve eeuw Surinaamse kranten
15.30 uur Angelie Sens: ‘Zonder Tom Poes zijn we onverkoopbaar!’ Getekende beelden in de Nederlandstalige Indische/Indonesische pers, ca. 1920-1957
16.00 uur Vragen en discussie
16.30 uur Sluiting
ca. 17.00 uur Presentatie Realisten en reactionairen; De geschiedenis van de Indisch-Nederlandse pers, 1905-1942. Sprekers o.a. Gert Oostindie en Vic van de Reijt
Plaats: Kamerlingh Onnes Gebouw (Lorentzzaal), Steenschuur 25. De Steenschuur (het verlengde van het Rapenburg) ligt op een kwartier loopafstand van het station. Parkeren is o.a. mogelijk op het parkeerterrein Haagweg. Daarvandaan rijdt een gratis busje naar de Steenschuur. De loopafstand is tien minuten.
Toegangsprijs voor symposium en presentatie: 25 euro inclusief lunch, koffie, thee en borrel. U kunt zich inschrijven op het bijgevoegde formulier.
De toegang tot de presentatie (omstreeks 17.00 uur), met afsluitende borrel, is gratis. Nadere informatie: tel. 0172-416272 (e-mail: secr.indletteren@12move.nl) of tel. 071-5272372 (e-mail: sitinjak@kitlv.nl)
Krokodillen op de Antillen
In Krokodillen op de Antillen beschrijft Luutsen de Vries op humoristische wijze – met hier en daar een traan – het leven van Luuk en Sophie en hun beide kinderen die verhuizen naar Curaçao en daar op onbevangen, maar soms ook onnozele wijze hun weg proberen te vinden. Dit leidt dikwijls tot bizarre en vooral komische gebeurtenissen, die iedereen zouden kunnen overkomen en daarom zeer herkenbaar zijn.
Op Curaçao is het boek verkrijgbaar bij Mensing’s Caminda en Bruna in Zuikertuin Mall.
Krokodillen op de Antillen
Auteur: Luutsen de Vries
Taal: Nederlands
Afmetingen: 147x10x205 mm
ISBN: 9789048415144
Hybride humor
Hybrid Humour; Comedy in Transcultural Perspectives is an interdisciplinary and transcultural study of comedy in a pan-European perspective that include East, West, and Southern European examples. These range from humour in Polish poetry via jokes about Italian migrants in English-speaking TV commercials to Turkish comedy, literature and cartoons in Germany, Turkish, Surinamese, Iranian and Moroccan literary humour in the Netherlands, Beur humour in many media in France, and Asian humour in literature, film, and TV series in Great Britain. The volume is prefaced and informed by contemporary postcolonial theories that show humour not as an essential quality of each particular culture or as a common denominator of humanity, but as a complex structure of dialogue, conflict, and sometimes resolution. The volume is of interest for students and scholars of Comparative Literature, Cultural Studies, and Media Studies as well as for students and experts in the cultures and literatures that are covered in the collection of essays. It is relevant for courses on globalisation, migration, and integration.
.
Table of Contents
Graeme Dunphy and Rainer Emig: Introduction
Alexander Wöll: Hybridity and Humour in Modern Polish Literature
Delia Chiaro: Laughing At or Laughing With? Italian Comic Stereotypes Viewed From Within the Peripheral Group
Michiel van Kempen: Dutch Tulips in Unexpected Colours: Humour in Dutch Migrant Writing: Kader Abdolah, Sevtap Baycili, Khalid Boudou, Edgar Cairo
Hédi Abdel-Jaouad: Beur Hybrid Humour
Graeme Dunphy: Cold Turkey: Domesticating and Demythologising the Exotic in the German Satires of Sinasi Dikmen, Muhsin Omurca and Django Asül
Rainer Emig: The Empire Tickles Back: Hybrid Humour (and Its Problems) in Contemporary Asian-British Comedy
Notes on Contributors
The editors
Graeme Dunphy is lecturer in English at Regensburg University, Germany. His interests include Scotland, Germany, the Netherlands, Literature, Medieval Studies, Historical Linguistics, and Migration Studies. He has published widely on Medieval and Baroque Literature as well as on migrant literature.Rainer Emig is professor of English Literature and Culture at Leibniz University Hanover, Germany. His main interests are English Literature and Culture of the 19th and 20th century, contemporary culture, and Literary and Cultural Theories, including postcolonial approaches and Gender Studies.
Hybrid Humour; Comedy in Transcultural Perspectives. Graeme Dunphy & Rainer Emig (Eds.). Amsterdam/New York, NY, 2010, 192 pp. Series: Internationale Forschungen zur Allgemeinen und Vergleichenden Literaturwissenschaft 130
Pb: 978-90-420-2823-4€ 38 / US$ 55
RSS
Facebook
Twitter
