Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: Hoen Guno
Mi na afoe sensi – Leren van geschiedenis 88
door Hilde Neus
Geld is iets wat ons allen bezighoudt. Het gaat dagelijks door onze handen, alhoewel het digitale tijdperk zijn intrede heeft gedaan met bankkaarten en overmaken middels telefoon of computer. Vanwege de inflatie zijn munten steeds meer uitgeraakt, op een gegeven moment kreeg je door het gebrek aan kleingeld zelfs snoepjes (Hals) bij de Chinees, als wisselgeld. De uitdrukking: ‘ik zal het je in kleingeld betalen’ gaat dus niet meer op. Of: ‘breek het down in kleingeld’, als een moeilijke zaak op een makkelijke manier moet worden uitgelegd.
read on…Iedereen voelt zich thuis in Switi Sranan
door Nico Eigenhuis
Met de film Tuintje in mijn hart staat Suriname in 2017 volop in de belangstelling. Mogelijk biedt dit aangrijpingspunten voor een nieuwe stroom aan eco-toeristen. Met name Paramaribo, Boven-Suriname en de districten Saramacca en Commewijne zijn er klaar voor. read on…
Voetbal in boeken
door Els Moor
De voetbalsport is over de hele wereld populair. Er zijn dan ook veel boeken over geschreven. Ook over het Surinaamse voetbal. Bekend zijn de werken van Guno Hoen (1996 en 1999) over onze sporthelden uit het verleden en Het Surinaamse legioen (Schoorl, 2000) van Umberto Tan over de Surinaamse voetballers in de Nederlandse eredivisie. In 2002 kwam Blootvoeters en beschuitgras op de markt, van de Nederlandse journalist Diederik Samwel, die ons land vanaf 1998 regelmatig bezocht en hier ook woonde met zijn gezin. read on…
Odo-kenner en sportjournalist Guno Hoen overleden
Sporthistoricus Guno Hoen is donderdagmiddag op 87-jarige leeftijd in Paramaribo overleden. De laatste tijd ging hij enorm achteruit. Precies een week terug was Hoen nog aanwezig bij de uitvaartdienst van voormalig sportdirecteur Ro Phoelsingh. Daags daarna werd hij wegens kortademigheid opgenomen in het ‘s Lands Hospitaal, waar hij zijn laatste adem uitblies.
Van de hand van Hoen verscheen in 1980 Sporthelden uit ons verleden, in 1989 verscheen Onze sporthelden deel II en tenslotte in 1999 Onze sporthelden deel III. Ook bracht hij een Sranan odo buku [Surinaams spreekwoordenboek] in 1988 op de markt dat herhaaldelijk werd herdrukt. In 2003 werd de Stichting Guno Hoen opgericht, met als doel het werk waarmee hij is begonnen voort te zetten. Deze stichting heeft zich sterk gemaakt om de complete fotocollectie (tussen 500 en 800 foto’s) van Hoen vorig jaar te laten opkopen door het directoraat Sportzaken. In de op te zetten Sports Hall of Fame krijgen deze plaatjes een plaats in het documentatiecentrum. De collectie wordt als “kostbaar” en “heel waardevol” beschreven.
Maar Hoen was meer dan sporthistoricus. Hij was een heel goede voetballer en was de beste schutter bij het nemen van strafschoppen. Hij deed ook aan korfbal, was een damliefhebber, maar verzot was hij op voetbal. Voetbal was zijn leven. Hoen is Voorwaartser in hart en nieren geweest, net als hoe hij altijd NPS’er is gebleven. Hij schopte het tot kernvoorzitter. Daarnaast heeft hij er voor gezorgd dat een aantal personen hun weg vond naar de sportjournalistiek. In 1940 toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak moest Hoen als 19-jarige naar de schutterij. Zijn verdiensten voor Suriname bleven niet onopgemerkt: in 1997 werd hij benoemd tot Ridder in de Ere Orde van de Palm en vier jaar later werd hij onderscheiden met de Lifetime Achievement Award. Hoen kreeg elf kinderen.
[Aangepaste tekst, overgenomen van Waterkant.Net]
RSS
Facebook
Twitter
