Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: hiphop
Female Hip hop: From Poetry to Rap
Imagine IC presenteert tijdens het Black Magic Woman Festival vrouwelijk hip hop talent uit haar masterclass Female hiphop: From Poetry to Rap. Op initiatief van Imagine IC kwamen deze rappers en spoken word artiesten bij elkaar om van elkaar te leren. Zij maakten nieuwe (rap) teksten op basis van oude poëzie en geven daarmee commentaar op hun leven. De masterclass werd begeleid door dichteres Ellen Deckwitz. Special guest master was Diana Ozon. Een project van Imagine IC, met dank aan Openbare Bibliotheek Amsterdam en NoLIMIT.
De ladys: Zanillya, Rosa Ana, Iam Aisha, MC Nina, Jacqueline Suares, Logica, Muna en Valery Levant.
Locatie: Bijlmer Parktheater, Amsterdam
Zaterdag 12 november
21:45 – 22:30 uur. Studio 2
Nederlander lid van Wu-Tang Clan
De Wu-Tang Clan is een van oorsprong negen man tellende Amerikaanse ‘Eastcoast’ hiphopformatie, een collectief van rappers en producers, dat in 1993 doorbrak met het debuutalbum Enter the Wu-Tang (36 Chambers), een van de meest succesvolle hiphopalbums aller tijden. Wu-Tang Clan produceerde twaalf albums die alle goud of platinum werden. De clan bracht daarnaast de eigen kledinglijn Wu-Wear op de markt. De originele Wu-Tang tekende, altijd unaniem, voor hun stal een 10-tal bands als ‘Wu-Tang Family Groups’ en een 30-tal rappers en producers, de zogeheten tweede generatie, onder de verzamelnaam ‘Wu-Tang Killa Beez’. Van de Killa Beez maken onder meer deel uit de Antilliaan Spence (DJ Sueside) en de Nederlandse rapper/producer/manager Tarik Azzougarh (Cilvaringz).
Op 22 juni 2011 maakt de Wu-Tang Clan voor het eerst een tourmanager tot lid van de groep. Tot dan bestonden de leden louter uit muzikanten, rappers en producers. Deze opmerkelijke eer valt de Nederlander Mr. Ghostman (Casper Knipscheer) te beurt. Mr. Ghostman is bovendien de eerste ‘whitey’ in de ruime gelederen van de Wu-Tang Clan.
Casper Knipscheer (Haarlem, 1985) is als Mr. Ghostman al vanaf 2002 op velerlei wijze actief in vooral de Nederlandse hiphopwereld én met betrekking tot de Wu-Tang Clan. Voor wat dat laatste betreft volgt hier een korte inventarisatie van wat hierover op internet te vinden is. In 2003 heeft hij voor TV Noordwest een interview met GZA/Genius en interviewt hij voor zijn lokale radioprogramma ‘Urban Sound’ Masta Killa, beiden van de originele Wu-Tang Clan. In 2005 haalt hij als muziekmanager van ‘Club Hip’ twee leden van de Wu-Tang Killa Beez naar Haarlem: DJ Sueside (de officiële live-DJ van Wu-Tang Clanleden als RZA, Raekwon, Masta Killa en van diverse leden van de Wu-Tang Killa Beez) en rapper/producer Cilvaringz (te horen op platen van de Wu-Tang Killa Beez en RZA). Aan diens soloalbum 1 (one) uit 2007 op het label Wu-Tang International werken veel leden van de oorspronkelijke Wu-Tang Clan mee: Method Man, Ghostface Killah, RZA, Raekwon, Masta Killa, GZA/Genius. In 2005 wordt Casper Knipscheer ‘personal assistant’ van Cilvaringz.
Het is ook Cilvaringz die Casper Knipscheer laat debuteren als tourmanager voor de Europese tournee van de Wu-Tang Killa Beez door 17 landen in januari, februari en maart 2006 met welke tournee Knipscheer op 1 februari 2006 het ANP-nieuws haalde vanwege een onterechte arrestatie van de Killa Beez in het Duitse Rastatt.
In 2006 weet Casper Knipscheer de Wu-Tang gelieerde producers Trife da God, Shabazz the Disciple, Iron Shiek, Beretta 9 en 4th Disciple te interesseren voor featurings op de debuut EP Vrije Emotie (2007) en het debuutalbum Gevangen Emotie (2007/2008) van de Haarlemse rapper Sluwe Voszz, van welke act hij de manager, de uitvoerende producent, het label en, op het podium, de back-MC is.
In 2008 boekt hij voor GZA’s Liquid Sword Tour optredens in Nederland en boekt hij 10 shows voor Cilvaringz. In 2009 organiseert hij masterclasses van Killah Priest, Wu-Tang Killa Beez, DJ Sueside voor de Herman Brood Academie en de Rock Academie; en hij interviewt Ghostface Killah voor 101 Barz (het digitale televisiekanaal van omroep BNN).
In 2010 is hij in maart/april tourmanager voor de Europese tour van Method Man (25 steden in 16 landen) en van de Method Man & Redman European Tour (november). Bij de laatste tours is Mr. Ghostman samen met DJ Chulo ook op podium supportact om het publiek in de zalen op stoom te brengen. Klik hier.
De benoeming komt derhalve niet zomaar uit de lucht vallen. Traditiegetrouw is de benoeming bezegeld met het plaatsen van het logo van de Wu-Tang Clan als tatoeage.
Klik ook hier
Website House of Hip Hop vernieuwd
In 2008 ging de website van het door Mr. Ghostman en Sluwe Voszz (foto) opgerichte platform House of Hip Hop van start. Drie jaar later heeft de site een opmerkelijke facelift ondergaan.
Zeer de moeite waard blijft het HOHH ARCHIEF. Hieronder vind je alle interviews en artikelen die zijn gepubliceerd op de oude website. Dus als je zin hebt om even terug in de tijd te gaan, kun je daar nog interviews vinden met o.a. Jedi Mind Tricks, Postman, Das EFX, Black Milk, Winne, The Beatnuts en Blaxtar.
Ook de cd-tips (columns) van Sluwe Voszz, waarvan er één eerder werd gepubliceerd op Caraïbisch Uitzicht (klik hier), zullen successievelijk worden teruggeplaatst op deze nieuwe site .
Lees verder op http://www.houseofhiphop.nl/
Gil Scott-Heron: Radicale dichter die gewoon pianist wil zijn
“De ware revolutie vindt plaats in het bewustzijn van mensen”
Op 28 mei overleed in New York op 62-jarige leeftijd Gil Scott-Heron, de zwarte dichter-muzikant, die door tal van vooraanstaande rappers uit de Hip Hopscene wordt gezien als de ‘godfather of rap’. Popjournalist Peter Bruyn had op 5 mei 1998 een gesprek met hem dat hieronder met zijn toestemming wordt geplaatst.
door Peter Bruyn
“Mag ik je misschien wat vragen, Gil?”
“Dat heb je dan bij deze gedaan, knul…”
Gil Scott Heron’s even gevreesde als bewonderde gevatheid slaat al bij de kennismaking, een paar minuten na zijn Bevrijdingspop-optreden, toe. Hij wenkt me de geblindeerde toerbus binnen en lijkt compleet te verdwijnen achter de zwarte zonnebril die hem bij zijn concert al een bijna Stevie Wonder-achtige uitstraling gaf.
Een merkwaardig concert was het wel. Het eerste kwartier leek één lange, lome jamsessie, opgebouwd rond de zinnetjes ‘I don’t wanna hurt nobody. I believe in peace’. De insider herkende elementen in van het nummer Work for Peace van Scott-Heron’s meest recente album Spirits uit 1994. Een messcherpe aanklacht tegen het militair-industriële complex. De plaatversie leunt echter op het veel briljantere regeltje: ‘The military and the monetary make the world a cementary’. ‘De krijgsmacht en de financiële macht maken de wereld tot één groot kerkhof’. Kortom, deze man is niet zonder reden voor Bevrijdingspop uitgenodigd. Als weinig anderen heeft de inmiddels negenenveertigjarige Amerikaan gedurende zijn bijna dertigjarige artiestenloopbaan de thema’s aangesneden waar het bij de 5 mei-festivals ook telkens weer om draait. Daarbij deinst hij er niet voor terug om melodieën van John Coltrane onder zijn poëzie te zetten. En op Spirits wast hij in een schitterend vloeiende stijl ook nog eens de jonge rappers-generatie de oren met de mededeling dat schuttingtaal nog geen dichter van je maakt.
“De impact van m’n songs? Mmm. Ik speel ze gewoon en als er geluisterd wordt hebben ze blijkbaar impact. M’n oude songs gaan over situaties van destijds en m’n recente songs gaan over nu. Dat is het voornaamste verschil. En verder moet je me er niet teveel over vragen. Ik ben geen politicus, maar een doodgewone pianist uit Tennessee…..”
Hij zwijgt even om te zien of z’n provocatie effect heeft. Ik doe alsof ik de laatste zin niet gehoord heb en vraag hem naar zijn affiniteit met het bevrijdingspopthema: De mensenrechten. “Ach, ik heb overal al over gezongen. Dus ook over de mensenrechten,” reageert de Amerikaan nog een beetje nukkig. “Maar ik heb het recht om de dingen te zeggen die ik wil zeggen. En daar maak ik al zo’n dertig jaar gebruik van. Kijk, de tien geboden zijn er al vele eeuwen. Ze worden alleen niet nagevolgd. Ik betaal m’n belasting en ik vind dat ik daarom ook wel iets zou mogen eisen van de overheid. En ik wou dat er meer mensen zo over dachten.”
Tijdens het grote ‘No Nukes’-festival, het muzikale anti-kernenergieprotest naar aanleiding van het Three Mile Island/Harrisburg-ongeluk in 1979, sloeg Scott-Heron de spijker op z’n kop met het schitterende We almost lost Detroit. En de betekenis van zijn bekendste song, The Revolution will not be televised, werd in 1990 nog eens onderstreept bij de val van de Berlijnse muur. De dronken massa die op het beton in beukte kwam onophoudelijk in beeld, maar het echte werk was maanden daaraan voorafgaand al verricht in Oost-Berlijnse achterkamertjes, buurthuizen en kerken. “Zo is het! De ware revolutie vindt plaats in het bewustzijn van mensen. Als de ideeën veranderen. Als mensen beginnen na te denken over een situatie. Wat je op de beeldbuis ziet zijn de resultaten daarvan. Als de massa’s in beweging komen is dat vaak het gevolg van een bewustzijnsverandering die door een paar mensen in gang is gezet. Waarmee ik maar wil zeggen dat één mens soms heel veel voor elkaar kan krijgen. Het is een domino-effect.”
Martin Luther King, de radicale zwarte Amerikaanse dominee en mensenrechtenactivist was zo’n man. In april 1968, dertig jaar geleden, werd hij in Memphis, Tennessee, doodgeschoten. Leeft zijn gedachtegoed nog in de Verenigde Staten?
Scott-Heron haalt wat vermoeid de schouders op. “Z’n moordenaar is onlangs overleden. Dat bracht de zaak weer even in de actualiteit. Maar vooral Kings dood heeft destijds natuurlijk voor veranderingen gezorgd. Dat heeft de mensen toen aan het denken gezet over de dingen waar hij voor stond. Nu zijn we dertig jaar verder en spelen er weer heel andere zaken in Amerika. De immigratiepolitiek en noem maar op.”
De opmerking dat de muziekwereld sinds de jaren zeventig veel commerciëler is geworden wuift hij weg. “Flauwekul. Iedere grammofoonplaat waar een prijsstickertje op geplakt zit is natuurlijk commercieel. Sommige verkopen alleen wat gemakkelijker dan andere. Ik heb altijd zoveel mogelijk platen proberen te verkopen als in mijn vermogen lag. En als Al Green op zijn cd’s de Heer prijst wil hij ook alleen maar die platen verkopen. Waarom zou je die verdomde platen anders nog maken? Je moet er alleen voor waken dat je jezelf niet verkoopt…”
De deur van de bus zwaait open en de manager zegt dat het eten klaar staat. “Bye,” zegt Scott Heron en is verdwenen. Nog voor ik hem heb kunnen vragen hoe het dan zit met die – gecensureerde – versie van The Revolution will not be televised die in Amerika in een Nike-commercial is gebruikt.
50 Cent naar Aruba Film Festival
Rapper 50 Cent en actrice Kim Cattrall zijn volgende maand te gast op het Aruba International Film Festival, dat dit jaar voor de tweede keer plaatsvindt. Dat maakte de organisatie bekend op de website.
Curtis Jackson, beter bekend als rapper 50 Cent, neemt zijn nieuwste film Things Fall Apart naar het Filmfestival op het Caribische eiland mee. Het drama, dat onder meer door Jackson zelf is geschreven, beleeft op Aruba de Caribische première.
Kim Cattrall, vooral bekend als Samantha uit Sex and the City, komt naar Aruba voor een interviewsessie over haar filmcarrière. De blondine en winnaar van een Golden Globe was onder meer te zien in Porky’s en Police Academy. Tijdens het Aruba International Film Festival staat het eiland van 10 tot 16 juni geheel in het teken van films. De Italiaanse regisseur en producer Claudia Masenza is de artistiek leider van het festival. Hij was eerder betrokken bij de filmfestivals van Venetië en Rome.
[uit Caribe Magazine]
Rakim geeft les op de Herman Brood Academie
De legendarische rapper Rakim zal op dinsdag 31 mei een aantal lessen en een House of Hip-Hop Masterclass verzorgen aan de Herman Brood Academie in Utrecht. Rakim zal met de Hip-Hop studenten van de Herman Brood Academie feedback geven op hun werk en diverse producers van de opleiding krijgen de kans hun beats te laten horen. Daarnaast geeft Rakim een lecture en is er kans tot het stellen van vragen.
Rakim was vorige week voor vier shows in Nederland en zal speciaal voor de masterclass opnieuw naar Nederland reizen. Rakim hoorde van medelegende KRS-One dat een masterclass op de Herman Brood Academie een unieke ervaring is en aarzelde geen moment en benaderde de academie.
Rakim bracht zijn eerste album Paid in Full in 1987 uit met zijn vaste producer/DJ Eric B. Hierna volgden er nog 3 albums met Eric B tot hij in 1997 zijn eerste solo album The 18th Letter uitbracht. In 1999 werd dit album opgevolgd door The Master en na een lange stilte kwam onlangs in 2009 zijn derde solo album The Seventh Seal uit. Rakim word ook wel Rakim Allah of the God MC genoemd, omdat hij voor velen de beste rapper aller tijden is. Rakim is van grote invloed geweest op de muziek van rappers als Nas, Jay-Z, Big Pun, Killah Priest en Ghostface Killah.
De masterclass is een initiatief van House of Hip-Hop en wordt georganiseerd door studenten ‘management popmuziek’ van de Herman Brood Academie. Rapper Brainpower zal tijdens de masterclass fungeren als host en de moderator.
Voor deze bijzondere masterclass zijn maar een beperkt aantal plekken beschikbaar. Wil je deelnemen aan de masterclass? Mail dan je gegevens naar casper@houseofhiphop.nl.
Fresku genomineerd voor 3FM Award best HipHop Artist
De Antilliaanse – Brabantse – Nederlandse rapper Fresku is genomineerd voor de 3FM Award in de categorie beste artiest HipHop! Last minute stemmen kan via deze link
Meer info over Fresku? Zie www.fresku.com.
Zowel scheldwoord als geuzennaam
Edgar Cairo gebruikte 30 jaar geleden het woord neger opzettelijk als geuzennaam. Hij probeerde de negatieve lading van het woord te ontkrachten. Zie bijvoorbeeld de trailer van de film Edgar Cairo: “Ik ga dood om jullie hoofd” van Cindy Kerseborn die later dit jaar in filmhuizen in roulatie gaat. Zwarte rappers in de Verenigde Staten doen inmiddels precies hetzelfde en gebruiken het woord nigger/nigga in hun verses. Een voorbeeld daarvan geeft Sluwe Voszz op dit Caraïbisch Uitzicht van 16 februari 2011 aan de hand van It was written van rapper Nas (klik hier). Een andere grootheid op hiphopgebied, Jay-Z, praat over het n-woord met Oprah Winfrey. Klik hier voor dat fragment.
Rapper J-Ro verzorgt masterclass in Amsterdam
Rapper J-Ro van de wereldbekende Tha Alkaholiks zal op zondag 3 april een House of Hip Hop Masterclass verzorgen in de kelder van de nieuwe kledingwinkel 5 Elementz Store in Amsterdam. J-Ro zal een kleine groep geïnteresseerden meenemen naar het creatieve proces van een rapper, het ontwikkelen van een eigen stijl en op die manier een kijk achter zijn schermen geven.
J-Ro komt uit Los Angeles en bracht samen met Tha Alkaholiks in 1993 zijn eerste album uit. Dit album 21 & Over bevat tracks als “Only When I’m Drunk” en “Likwit” en wordt tot op de dag van vandaag gezien als 1 van de belangrijkste Westcoast party-platen. Na dit album volgde in 1995 Coast II Coast en in 1997 Likwidation. Beide albums werden zeer goed ontvangen en brachten onder andere de hits “Daaam!”, “The Next Level”, “Hip Hop Drunkies” en “All Night” voort.
Vanaf 2000 brachten Tha Alkaholiks nog 2 albums uit voordat de groep uit elkaar ging. Iedereen begon te werken aan solo platen. Zo ook J-Ro die momenteel bezig is zijn EP Get Addicted te promoten. Daarnaast verhuisde J-Ro naar Zweden waar hij naast werkt in de studio ook werkt als Hip-Hop-docent. J-Ro is met zijn ervaring dus de aangewezen persoon voor een House of Hip Hop-masterclass.
Onlangs maakte J-Ro tijdens een interview bij House Of Hip Hop Radio op 538Juize bekend dat Tha Alkaholiks weer herenigd zijn en werken aan een nieuwe plaat die eind dit jaar moet verschijnen. J-Ro zal tijdens de masterclass een kijkje achter de schermen bieden bij het totstandkomen van die plaat.
De House of Hip Hop-masterclass zal drie uur duren en zal bestaan uit een introductie van J-Ro en zijn rol binnen Tha Alkaholiks. Vervolgens zal hij stilstaan bij het bedenken van een dope concept, het uitwerken van een concept, de noodzaak van collabo’s en het samensmelten van alle concepten tot een rode draad op een plaat. De masterclass en het gesprek zal geleid worden door rapper en House of Hip Hop radio DJ Sluwe Voszz.
Voor deze bijzondere Masterclass zijn maar een beperkt aantal plekken beschikbaar. Wil je deelnemen aan de Masterclass? Dan moet je snel naar http://www.houseofhiphop.nl/ surfen en je daar inschrijven. De kosten zijn 10,00 euro inclusief een drankje en de masterclass vindt plaats op zondag 3 april 2011 van 14:00 tot 17:00 uur!
De loactie van de masterclass is de kelder van de nieuwe kledingwinkel 5 Elementz die is gevestigd op de Nieuwezijds Voorburgwal in Amsterdam. De kledingwinkel verkoopt Hip-Hop-gear en probeert te fungeren als Hip-Hop-platform door in de kelder diverse Hip-Hop-evenementen te organiseren.
De masterclass wordt georganiseerd door House of Hip Hop dat een platform vormt voor Hip-Hop in Nederland. Dit wordt gedaan door een wekelijkse radioshow op 538Juize, een website, TV items en de organisatie van feesten en concerten in Nederland. House of Hip Hop vindt het belangrijk dat er naast muziek ook kennis gedeeld wordt binnen de Hip Hop-cultuur. De masterclasses past om die reden perfect binnen het format van House of Hip Hop. Om die reden zullen er binnenkort nog meer masterclasses georganiseerd worden.
Meer informatie: http://www.houseofhiphop.nl/
Sluwe Voszz – It was written
door Sluwe Voszz
Ik zit in de bus onderweg van mijn werk naar huis. Weggedoken in mijn capuchon luister ik naar Dangerdoom en knik met mijn kop op de beats. Het dope ritme wordt onderbroken door mijn ringtone. Ik neem op. Het is Ghost.
We praten over House Of Hip Hop Radio. We praten over Hip-Hop en voor hij ophangt, zegt hij; “ik ben It was written nu aan het luisteren.” “Aight dope”, zeg ik en hang op.
Ik hang op en automatisch klinkt Dangerdoom weer door mijn headphones. Ik zet het uit. Ik wil dat nu niet. Ik wil Nas. Snel scroll ik in mijn iPhone naar de N en kies voor It was written…
Een classic.
Iedereen zegt altijd dat Illmatic het beste album is, maar damn, dit is ook een parel hoor. Dit is ook een album dat het predikaat CLASSIC verdiend. Dit is een gruwelijk album.
Het intro snap ik, maar skip ik. Het eerste nummer is meer waard dan het horloge dat Nas draagt op de achterkant van de cd hoes. Het langzaam opkomende gitaartje zet de toon voor de vibe van het album, bezorgt me kippenvel en de vocalen van Nas die tegelijk met de beat binnenklappen maken het af:
Fake thug, no love, you get the slug, CB4 Gusto
Your luck no, I didn’t know till I was drunk though
You freak niggas played out, get fucked then ate out
Prostitute turned bitch, I got the gauge out
96 ways I made out, Montana way
The Good-F-E-L-L-A, verbal AK spray
Dipped attaché, jumped out the range, empty out the ashtray
A glass of zay make a man Cassius Clay
Ik zit in de bus en rijd naar Haarlem Noord, maar waan me direct weer in de wereld van Nas. In gedachten loop ik door Queens en zie Nas zijn verhalen tot leven komen. Een film, maar dan realer. Tot aan het refrein waar Nas’ eigen lyrics worden gescratcht: I never sleep, cause sleep is the cousin of death.
Hierna volgt een Trackmasters remake van de hit sweet dreams. Trackmasters. Ik schrijf het op en denk direct hoe zou het tegenwoordig zijn met Poke & Tone? Maar goed sweet dreams dus, door Nas handig vervangen door Street Dreams. Ik droom weg, maar bop mijn hoofd op en neer.
I Gave You Power. Een terechte HOHH Radio classic van de week. Fuck. Wat is dit toch een geniaal nummer. Nas rapt vanuit het perspectief van een “gun”. De dreigende strings en de piano geven het nummer direct de juiste lading. Een DJ Premier beat. Misschien wel zijn dopeste ooit. En er zitten geen scratches in het refrein. De beat dient het topic.
How you like me now? I go blaow
It’s that shit that moves crowds makin every ghetto foul
I might have took your first child
Scarred your life, crippled your style
I gave you power
I made you buck wild
Deze track wil ik nog horen. En nog een keer. Ik heb dit al zeker honderd keer gedaan in mijn leven. Altijd als ik It was written… luister, draai ik I Gave You Power nog een keer.
Na deze juweel komt Nas met het funky Watch Dem Niggas, het rauwe Take It In Blood en Nas is Coming, een collabo met Dr. Dre. Dat laatste is nu niet bijzonder meer, maar destijds was Nas de eerste Eastcoast artiest die een beat van Dre op zijn album had. De beat is typisch Dre en vormt een voorbode op het project The Firm dat na deze plaat een flink onderschat album uit zou brengen.
Nummer 8 van de plaat is met The Firm op de featuring. AZ, Cormega, Nas en Foxy Brown ruilen verses op een Trackmasters beat. De Spaanse gitaar neemt me wederom mee naar New York. Ik houd van deze beat. De manier waarop die inklapt na de eerste bars van AZ is legendarisch. Ik kan me old school Hip-Hop-feesten herinneren waar Noot en ik dit keihard meerapten en losgingen op die joint.
The Set Up is een Havoc beat en bevat een Havoc een vocale bijdrage van de producer van Mobb Deep. Queensbridge wordt vertegenwoordigd.
L.E.S. maakt het muzikale landschap waar Nas een verhaal over een Black Girl Lost en een later een Suspect op kwijt kan. JoJo helpt Nas op de eerste track en zo ontstaat een vrij glad nummer dat toch Nas-rauw blijft. De andere L.E.S. track is RAUW. Nas zit op zijn A spel en neemt je mee naar het rauwe streetleven.
It was a murder
Jake just hit the corner people swarming
Three in the morning I jumped out my cab like “Fuck,
niggaz is buck,” mega bloodshed, the tapes red
I heard some bird whisper, “Yo he should have ducked”
I puffed the lilla, just before I hit the scene for realla
I’m all high it’s late I’m looking down at the fella
.
Shootouts is een pompende beat van wederom Poke & Tone met een dope flowende Nas. In deze track gebruikt hij veel binnenrijm. Ik herinner me dat ik hier mad door geinspireerd raakte als schrijver. De vele rijmwoorden, de lange verse. Ook nu inspireert het me. 13 jaar nadat het album uitkwam, is dit nog fuckin dope. Tijdloos.
Live Nigga Rap is een collabo met Mobb Deep. Dope. Queensbridge was toen nog een familie. Het is jammer dat in de jaren hierna veel rumoer is ontstaan tussen al die boys. Ik zou een moord doen voor een nieuwe Nas, Mobb Deep, Cormega, AZ collabo.
Het album sluit af met de hit. Lauren Hill opent de track zoals je Lauren Hill een track wil horen openen. Met oooh’s. Ze klinken zo fijn. Nas onderbreekt dat met some real shit.
Imagine smoking weed in the streets without cops harassin
Imagine going to court with no trial
Ik stel het me voor. Ik voel het. Als ik de wereld zou heersen, zou ik Nas nog een It Was Written… laten maken. Nee, ik zou hem natuurlijk een featuring op mijn nieuwe plaat laten doen, maar daarna vraag ik echt een tweede It Was Written…
Silent Murder is de bonustrack. Ook dope, maar ik baal. Het album is afgelopen. Ik kan niets anders dan het album nog een keer aanzetten. Ik heb inmiddels de bus verlaten, boodschappen gedaan, eten gemaakt en mijn bordje leeg en ondertussen was ik continue in Queens.
Die shit komt uit ’96 en is tijdloos. Ik geniet er nog net zo van als toen. Ik luister de komende dagen It was written…
Ecury, Fonzarelly, Van Kempen in Literat-uur
Het live uitgezonden radioprogramma Literat-uur van Radio AmsterdamFM had op 27 januari tussen 12.00 en 13.00 uur schrijfster Giselle Ecury en rapper Alfonzo Trosemito (beiden van Arubaanse origine) te gast. Giselle Ecury leest uit haar onlangs verschenen dichtbundel Vogelvlucht en Alfonzo Trosemito praat over zijn muzikale activiteiten als rapper en gitarist onder de naam The Fonz Fonzarelly. Beluister het programma (vanaf minuut 24) door hier te klikken.Twee weken eerder was in hetzelfde programma Michiel van Kempen te gast onder andere over het succesvolle blog Caraïbisch Uitzicht, over zijn betrokkenheid bij de Surinaamse literatuur en over zijn nieuwe bloemlezing verhalen van de jongste generatie Surinaamse schrijvers Voor mij ben je hier. Klik hier om het programma na te luisteren.
Literat-uur is een programma van presentatoren Bert van Galen en Peter de Rijk.
ROTTZ
In 2010 nam Duvelduvel afscheid van hiphoplabel Top Notch en richtte een eigen label op: ROTTZ. Inmiddels heeft het in Rotterdam gehuisveste label heel wat hiphopartiesten aangetrokken met een hoog ‘rootsgehalte’ Antillen en Suriname – zoals (in Duvelduvel) CC ofwel Captain Cook ofwel Sherinald Cook, oorspronkelijk van Aruba, en het ‘Surinaamse’ Rosco & Nosa – en gaat het label vanaf 29 januari 2011 op tournee.
Zelf brengen de rappers hun roots niet of nauwelijks ter sprake. In een wat ouder interview van 31 oktober 2008 met Atze de Vries voor VPRO’s “3VOOR12” vertellen de Nijmegenaren Rosco en Nosa (van de hiphopformatie Zo Moeilijk) wél wat meer over de rol van hun Surinaamse achtergrond in hun nummers:
Daar zit ie dan, als een koning op de luxe fauteuil in een Amsterdams hotel. In zijn hand heeft rapper Nosa een glas whisky. Een fotograaf van Statemagazine legt hem vast voor op de cover van de website. Tja, dat is het echte leven. Hun debuutalbum verkochten de heren van Zo Moeilijk nog uit de kofferbak, maar het nieuwe album Nijmeegse Modo komt uit op het grote Top-Notch. En dus zitten Nosa, collega-rapper Rosco en beatmaker Nikes al vanaf tien uur interviews te geven.
“Het hele gebeuren er omheen wordt ineens veel serieuzer aangepakt”, zegt Rosco. “Het begint nu toch wel echt écht te worden.” Net als Nosa heeft hij een Surinaamse achtergrond, maar klinkt hij als een echte Nijmegenaar. Zo Moeilijk is trots op zijn afkomst. “Frank Boeijen komt uit Nijmegen, maar verder niks”, zegt Nosa. “De opnames, het masteren, het design, alles wat met dit album te maken heeft, is gebeurd in Nijmegen. Ik ben voor mijn studie een paar jaar naar Amsterdam vertrokken, maar ik ben terug gekomen. Ik wil me ook niet aanpassen. Ik ga niet ineens met een Amsterdams accent praten. Ik heb een veel te dope jeugd gehad, denk ik.”
Ook muzikaal probeert Zo Moeilijk zich weinig aan te trekken van de trends uit de Randstad of uit de Verenigde Staten. Volgens Rosco liggen de gouden tijden van de hiphop tussen 1993 en 1999. Bijna tien jaar geleden dus. Wat is er mis met de hiphop van tegenwoordig? “Mag ik dat uitleggen?”, vraagt Nikes, die tot nu toe het woord liet aan zijn rappers. “Ik vind het wel belangrijk om dat duidelijk te maken. Als in 1994 een hiphopplaat uitkwam, hoorde je meteen wie het was: NAS, Wu Tang Clan, Mobb Deep, je kon ze direct onderscheiden. Tegenwoordig lijkt alles op elkaar. Iedereen gebruikt dezelfde programma’s, omdat het toevallig hip is. Ik werk op een old school manier.” “Nikes weet ook niks van hedendaagse hiphop”, zegt Rosco. “Hij maakt zijn beats puur en echt uit het hart.”
Op de zware beats van Nikes spuwen Rosco en Nosa vooral wordplay en gevatte punchlines, met af en toe een persoonlijke noot. Hoewel Zo Moeilijk alleen al door dat opvallende accent anders klinkt, is een vergelijking met Opgezwolle op zijn plaats. Sticks en Rico dragen elk een verse bij op het nummer Nachtwakers. Net als bij Opgezwolle klinkt af en toe een serieuzere kant door. Bijvoorbeeld in Croy, een donkere track vol schimmige hallucinaties. Die diepere kant blijkt vooral van Nosa te komen. “Soms kan ik Nosa even niet volgen”, geeft Rosco toe. “Dan moet ik eerst een paar keer luisteren voor ik begrijp waar hij het over heeft. ‘Wat ben jij wreed’, denk ik dan.”
“Croy is Surinaamse voodoo”, legt Nosa uit. “Als je verliefd bent op een meisje, maar ze ziet je niet staan, kun je haar met croy [in Sranantongo: kroi – red.] in je ban krijgen. Of ik daar in geloof? Het gebeurt gewoon om je heen.” Croy is geen ode aan de zwarte magie, maar meer een waarschuwing voor de vloek die je rechtstreeks het gekkenhuis in kan jagen. “Je moet je niet met dat soort dingen inlaten”, zegt Rosco. “Het is iets slechts. Je moet op natuurlijke wijze iemand versieren en liefhebben. Je kunt voodoo ook gebruiken om een ander iets aan te doen, maar wie dat doet krijgt het vroeg of laat terug.”
Rosco en Nosa zijn beiden geboren en getogen in de stad aan de Waal, maar hun Surinaamse roots spelen een belangrijke rol. In hun muziek duiken Surinaamse woorden op, verwijzingen naar de Surinaamse vlag en naar de gebruiken van het land. “Mijn hele familie woont in Suriname”, zegt Nosa. “Ik ben er tien keer geweest. Zelf heb ik een Javaanse achtergrond, Rosco een creoolse.” Als Nosa dieper op die achtergrond in gaat, wordt hij zelfs even emotioneel, geeft hij na afloop toe. “Er wonen in Suriname creolen, de Afrikanen, die als slaven gehaald zijn. Laten werden ook Hindoestanen uit India gehaald, Chinezen en Javanen. Veel mensen weten dat niet. Mensen praten over de Gouden Eeuw alsof het iets moois was. We hebben peper en specerijen gehaald, zeggen ze. Maar dat jullie ook mensen meegenomen hebben wordt op scholen niet verteld.”
Serieuze kost, maar zo moeilijk maken Rosco en Nosa het hun luisteraars niet. Nijmeegse Modo is grappig en vaak lichtvoetig. “Met af en toe een serieuze steek onder water”, vult Rosco aan. “We zouden niet snel een track maken over slavernij, of dat soort zware onderwerpen. We willen ook helemaal niet als politieke rappers gezien worden. Je moet laten zien dat je geen domme jongen bent, dat wel. Maar voor de rest zijn we gewoon vrolijke jongens. We leven ons leven positief.”
ROTTZ-tournee 2011 (i.s.m. House of Hip Hop) met DuvelDuvel, VSOP, Rosco & Nosa, Billy The Kid, Midkade, Opium, DJ Turn, Mr Ghostman.
Zat 29 jan: De Pul Uden
Vrij 11 feb: Hedon Zwolle
Zat 12 feb: 013 Tilburg
Vrij 18 feb: Simplon Groningen
Zat 19 feb: De Meester Almere
Vrij 25 feb: Nieuwe Nor Heerlen
Zat 26 feb: LVC leiden
Vrij 04 mrt: Dordrecht Bibelot
Zat 05 mrt: Patronaat Haarlem
Vrij 11 mrt: Luxor Live Arnhem
Za 9 apr: De Spot Middelburg
Za 18 mei: Emporium Festival
Zie filmpje op youtube klik hier
RSS
Facebook
Twitter
