Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: Hindi
Herinneringen ophalen aan munshi Rahman Khan
De munshi (geestelijk leidsman) Rahman Khan was een Brits-Indische contractarbeider die naar Suriname ging en daarover een unieke autobiografie heeft geschreven. Het IISR en het Sarnamihuis organiseren op 3 juni een bijzondere bijeenkomst. Vrienden en familieleden van Rahman Khan gaan herinneringen ophalen aan deze opvallende schrijver. De herinneringen worden op video opgenomen als deel van de orale geschiedschrijving van contractarbeid. De bijeenkomst is openbaar. Iedereen is welkom.
Entree: gratis
Datum: zondag 3 juni 2012
Tijd: 14.00-17.00 uur
Locatie: Sarnamihuis, Brouwersgracht 2 Den Haag
Debuutbundel Devanand Sewradj
Paramaribo – Abhilasha is de eerste gedichtenbundel van schrijver en dichter Devanand Sewradj. De stichting voor Vrienden van de Literatuur in Suriname (Sahaitya Mitra Sanstha) zal het boek woensdagavond feestelijk presenteren in Mata Gauri.
Sewradj schrijft zowel in het Sarnami als Hindi. Zijn werken verschenen eerder in verschillende tijdschriften, kranten en in de bundel Ek Bag ke Phul. In Abhilasha zijn 44 van zijn gedichten zowel in het Devnagri als in het Romaanse schrift opgenomen. Opmerkelijk is dat geen van de gedichten een titel hebben. De onderwerpen, thema’s en betekenis zijn veelomvattend en de schrijver laat de invulling van de titel over aan de lezer.
Aan het boek heeft Sewradj ruim drie maanden gewerkt. De inspiratie voor zijn gedachtegoed put hij uit het dagelijkse leven en de omstandigheden. Een idee voor een volgend project heeft hij al klaar. Als tekstschrijver wil Sewradj graag zijn liederen bundelen waarin het verhaal vanaf de immigratie tot het moderne leven van vandaag is verwerkt.
Devanand Sewraj is geboren op 13 mei 1944 en komt uit een landbouwersgezin. Als de oudste van veertien kinderen moest hij vroeg meehelpen in het gezin. Toen hij negen jaar oud was, bezocht hij de school. Lang bleef hij er niet, omdat de verantwoordelijkheid van de familie groot was en hij met veel taken moest helpen. Toen hij wat ouder werd, volgde hij technische opleidingen en trad in dienst van de overheid. Met het Hindi kwam Sewradj op een bijzondere manier in aanraking. Tijdens een spel met vrienden, raakte een door hem weggeslagen bal de maulvi (moslimvoorganger) Mohamed Husein. Als straf moesten hij en zijn metgezellen op Hindiles. Zo werd Husein zijn eerste Hindiguru en legde de basis voor Sewradj’s verdere studie in die taal, die hij afrondde tot het niveau van Parichay op het Indiaas Cultureel Centrum.
Sewradj: “Studie is belangrijk om je kennis te verrijken. Het is moeilijk te zeggen waarom en hoe een gedicht wordt geschreven. De aanzet komt meestal regelrecht uit het leven. Wanneer de landbouwer na arbeid in weer en wind, zijn wuivende rijstvelden ziet en zich verheugt op een goede oogst, uit dat gevoel zich in poëzie. Zo ook met mijn gedichten en liederen.”
[uit de Ware Tijd, 27/06/2011]
Sarnami moet worden gestandaardiseerd
door Sabitrie Gangapersad
Paramaribo – Het Sarnami, de moedertaal van de Surinaamse Hindostanen, moet worden gestandaardiseerd en behouden worden als spreektaal. Het Hindi moet echter op academisch niveau in het onderwijs worden ingevoerd. Dit voorstel kwam dinsdagavond tijdens een presentatie over de ontwikkeling van het Sarnami naar voren. De Indiase wetenschapper Vimleshkanti Varma was ook aanwezig en deelde zijn kennis met het publiek.
In eerste instantie leek het alsof de presentatie identiek zou zijn aan de vele discussies die al jaren over dit onderwerp worden gevoerd. Dit gebeurt meestal rond de herdenking van de immigratie. Er wordt dan weleens geopperd dat Sarnami en Hindi helemaal zullen verdwijnen door de dominantie van de Nederlandse taal en het Sranan. De bijeenkomst in Stichting Hindi Parishad dreigde hetzelfde patroon te volgen toen Marlene Oemrawsingh de stoute schoenen aantrok en vroeg wat zuiver Sarnami is. Dit werd gevolgd door interessante visies van Maurits Hassankhan, Indra Djawalapersad en Varma. Hassankhan vindt dat er een instituut moet komen waarin experts van India en de landen in diaspora bijeen moeten komen om na te gaan hoe de verschillende moedertalen te standaardiseren en te versterken. Hij vroeg de Indiase overheid om Surinamers in de gelegenheid te stellen op Indiase universiteiten Hindi te studeren met Bhojpuri (dit komt enigszins overeen met Sarnami) als specialisatie. Djawalapersad meent dat iedereen kennis moet maken met alle moedertalen op de basisscholen. Op junioren en senioren niveau kan dit als keuzevak worden opgenomen, terwijl op academisch niveau het Mandarijn en Hindi moeten worden ingevoerd. Beide zijn grote wereldtalen met bestaande curricula en docenten in Suriname. Varma gaf aan dat India met veel lokale talen met hetzelfde probleem zat. “Een spreektaal onderwijs je niet.”
“Hoewel in India audhi, gujarathi, marahti enzovoorts wordt gesproken, is het onderwijs in Hindi.” Oemrawsingh toonde zich bezorgd over een duidelijk standpunt omdat de taalwet actueel is. “Laten we bijeenkomen en een besluit nemen. Ouders moeten Sarnami met hun kinderen praten, maar het onderwijs moet in Hindi. Met Sarnami kun je nog niet naar buiten treden, omdat de standaarden ontbreken. Met de opleving van India als wereld mogendheid, zal Hindi voor ons ook erg nuttig blijken.” Moti Marhé (foto rechts) die ook het woord voerde, zei dat de relatie tussen Hindi en Sarnami belangrijk is. “Je moet in de promotie van Hindi, Sarnami meenemen.” Dit lijkt de Indiase overheid ook van plan te zijn. Ambassadeur Kanwaljeet Singh Sodhi zegde toe alle publicaties in Sarnami te zullen ondersteunen.
[uit de Ware Tijd, 23/06/2011]
Commentaar redactie CU
Klaarblijkelijk vergeet men dat het Sarnami al sinds 1986 (commissie-Adhin) een gestandaardiseerde spelling heeft.
OHM brengt boeken over Hindi en Indian Pop
De Stichting Organisatie Hindoe Media Suriname (OHM) heeft onlangs twee nieuwe boeken uitgebracht. Zowel Hindi conversation course als Indian pop hits in staff notation voldoen aan een grote behoefte, meent de organisatie. In juni 2009 bracht OHM reeds twee bundels uit, namelijk het bhajan notenboekje met twintig religieuze liederen in westers notenschrift en Smaran, een verzameling van negentien liederen die vooral bij overlijden van pas kunnen komen.
Door het grote succes hiervan werden eind vorig jaar wederom twee nieuwe publicaties op de markt gebracht. In Indian pop hits in staff notation heeft de artiest Riaz Ahmadali zestien bollywood filmhits en vier lokale populaire liederen op notenschrift gesteld. Naast de muzieknoten geeft hij een korte introductie over de verschillende tonen in de Indiase muziek en een korte historie van de hindostaanse popmuziek in Suriname. “Het idee om populaire Indiase liederen op het westerse notenschrift te zetten, ontstond in 1986 toen ik door wijlen Effendi Ketwaru als muziekleraar werd aangetrokken voor de CCS Volksmuziekschool.
Door gebrek aan middelen was het toen onmogelijk om dit uit te voeren. In 2009 kreeg ik van OHM de opdracht om religieuze liederen in westers notenschrift te maken. De pophits zijn daarvan een vervolg”, schrijft Ahmadali in de introductie. “Indiase muziek is vaak niet in westers notenschrif terug te vinden, omdat de nuances erg belangrijk zijn. Deze nuances kunnen alleen van een guru worden geleerd of door zeer zorgvuldig te luisteren naar het origineel. Ahmadali adviseert musici die zijn notenschrift zullen gebruiken dan ook om te luisteren naar de originele liederen, de nuances te bestuderen en dan proberen te spelen.
Het tweede boek, Hindi conversation course, is een hulp voor mensen die de taal willen spreken of beter begrijpen. In het boek wordt onder andere ingegaan op familierelaties, gramatica, maanden en dagen, lichaamsdelen, hindoenamen, groentenamen, fruitsoorten, specerijen, dieren en getallen. Volgens OHM-voorzitter Bhagwan Gangaram Panday is het conversatieboek een aangepaste versie van een eerder uitgegeven bundel. “In dit boek zijn er woorden toegevoegd en waar nodig correcties aangebracht. Het boek is nuttig voor hen die de basisregels willen kennen om in het Hindi te converseren. We hopen dan ook dat de bundel niet alleen in Suriname, maar ook in Nederland, Amerika en in het Caribisch gebied zal worden gebruikt.”
Ruime belangstelling voor Hindi-examens
In de leslokalen van het Surinaams Pedagogisch Instituut (SPI) hebben 463 leerlingen zondagochtend de Hindi-examens voor Prathima (eerste deel), Madhima (tweede deel) en Uttama (derde deel) afgelegd. Simultaan deden ook 69 leerlingen in Nickerie hieraan mee.
De stichting Hindi Parishad neemt jaarlijks op de laatste zondag in januari de examens af voor de lagere delen van het Hindi-onderwijs.
De stichting Hindi Parishad neemt jaarlijks op de laatste zondag in januari de examens af voor de lagere delen van het Hindi-onderwijs.
Vrolijk kwamen de leerlingen in de pauze de gang op om te genieten van een broodje en drank. “Het werk was makkelijk. Ik begreep alles goed en ik denk dat ik het haal”, werd over het algemeen opgemerkt. Jong en oud deden mee aan de examens. “Er is geen leeftijdsgrens voor participatie, benadrukken enkele Hindi-leerkrachten.
Het aantal examenkandidaten voor de eerste drie delen van het Hindi varieert jaarlijks rond de vijfhonderd. Vorig jaar werd een piek genoteerd met 615 participanten. Het slagingspercentage ligt elk jaar rond de 80.
Het examenwerk wordt volledig gecoördineerd door de examencommissie van de stichting Hindi Parishad, onder leiding van Balram Patandin. Bij de hogere examens vanaf het vierde deel wordt het ministerie van Onderwijs en Volksontwikkeling betrokken. “Het eerste deel is de basis. Je leert eenvoudige zinnen maken, enkel- en meervoudsvormen invullen en het onderscheid tussen mannelijke en vrouwelijke woorden. Er is ook een onderdeel stillezen, waarbij je eenvoudige vragen uit de tekst moet beantwoorden.
In het tweede deel wordt veel aandacht besteed aan grammatica en verrijking van de woordenschat. Ook komen er synoniemen en tegenstellingen bij. Bij het derde deel komen bijvoeglijke naamwoorden en tekstanalyses erbij”, vertelt Jagnarain Baran, secretaris van de examencommissie.
Zelf geeft Baran op drie Hindi-scholen les. Opvallend is dat het overgrote deel van de examenkandidaten Hindostanen zijn. “Taal is in zeker zin religie gerelateerd. Er komen weinig niet-hindostanen, tenzij ze echt heel erg gemotiveerd zijn. Zelfs bij moslims is de belangstelling voor Hindi gering. Die kiezen eerder voor het Urdu.”
De stichting Hindi Parishad houdt landelijk toezicht op ruim 55 Hindi-scholen. Bholanath Narain, voorzitter van Hindi Parishad, verwacht dat het aantal scholen in de toekomst zal toenemen.
De organisatie heeft van diverse buurten aanvragen voor Hindi-les gehad. Nagegaan wordt in hoeverre de beschikbare leerkrachten daar kunnen worden ingezet voor het onderwijs.
[uit de Ware Tijd, 02/02/2011]
Liefde voor Hindi met prijzen beloond
door Sabitrie Gangapersad
Paramaribo – Op feestelijke wijze werden maandagavond in theater Thalia de certificaten en prijzen uitgereikt aan de winnaars van de Hindicompetities. In verband met Wereld Hindidag op 10 januari, hield de Indiase ambassade in vijf districten wedstrijden.
Belangstellenden konden in Paramaribo, Wanica, Commewijne, Saramacca en Nickerie participeren in de categorie voor beste Hindi-handschrift, gedichtenvoordracht, verhaal schrijven of vertellen, zang en Ramayana-recitatie. Het verhaal over Hindileraar Haridew Sahtoe, geschreven door Krishnakumari Bikharie, won de eerste plaats in de categorie Verhaal schrijven.
De schrijfster belichtte in haar stuk het harde werk dat Sahtoe heeft verzet om het Hindi te behouden en te onderwijzen in Suriname. Ze ging ook in op de beperkingen die de Hindileraar nu heeft met zijn zicht, waardoor het werk moet worden overgenomen door de jonge generatie. Tenslotte riep ze de samenleving op om Sahtoe te waarderen en te koesteren. De participanten aan de opstelwedstrijd konden voor hun verhaal kiezen tussen twee thema’s: ‘de relatie tussen Suriname en India’ of ‘een Surinaamse dichter of schrijver voor het voetlicht plaatsen’.
De zesjarige Jaya Panchoe uit het district Saramacca maakte met haar vierjarige broertje Gyaan ook grote indruk op het publiek met haar zang. Ze won de eerste prijs in deze categorie met haar bhajan (religieus lied) ‘Jai Shiva Shankar’. Rustig, vlot en met een heldere uitspraak zong ze het lied voor de honderden aanwezigen.
Minister Wonnie Boedhoe van Financiën en parlementsvoorzitter Jenny Geerlings-Simons genoten zichtbaar. Ook de studenten van het Indiaas Cultureel Centrum (ICC) lieten zich van hun beste zijde zien tijdens diverse zangnummers. Het publiek werd ook vergast op tabla-demonstraties, een variatie van tabla en sitar en yoga. Volgens de Indiase ambassadeur Kanwaljeet Singh Sodhi volgen gemiddeld zevenhonderd mensen Hindi, muziek-, dans-, tabla- of yoga-lessen bij het ICC.
“Dit jaar is bijzonder voor ons, omdat we de 150ste geboortedag van de Indiase filosoof, dichter, schrijver en Nobelprijswinnaar Rabindrenath Tagore gaan herdenken. In dit kader zal er gedurende het hele jaar door activiteiten worden georganiseerd. Ik roep u op om zoveel mogelijk mee te doen.” De ambassadeur las ook de boodschap van de Indiase premier Manmohan Singh voor in verband met Wereld Hindidag. De premier sprak daarin wederom de hoop uit voor internationale erkenning van het Hindi.
[uit de Ware Tijd, 19/01/2011]
RSS
Facebook
Twitter
