Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: Hiemcke Theo
Ode aan de Marrons en hun strijd voor Vrijheid t.g.v. de Dag van de Marrons, ter herdenking van 10 oktober 1760 waarop het Vredestractaat met de Koloniale Overheid werd gesloten en ter herinnering aan het vredesverdrag na de recente binnenlandse oorlog tegen het militaire regiem en voor het herstel van de democratie in Suriname waarop vanwege de gevoeligheid nog steeds een soort taboe rust.
Theo Hiemcke – In Memoriam
Ik heb het regenwoud gedood waarin
verborgen krachten wonen, de aarde
ligt nu kaal en bloot, de grond spoelt
weg in modderstromen –
ligt nu kaal en bloot, de grond spoelt
weg in modderstromen –
toen zijn de dieren weggegaan of van
de honger omgekomen – de vissen konden
er niet leven, de zee was door het slib
vervuild – ze zijn al spoedig weggebleven,
de ranke vogels in de lucht vlogen
hen achterna – ik zag ze in hun laatste
vlucht boven de einder zweven,
hen achterna – ik zag ze in hun laatste
vlucht boven de einder zweven,
toen – zijn de wolken heengegaan en ook
de regens weggebleven…
het was het eind van mijn bestaan.
Theo Hiemcke – Dekolonisatie
Omdat Uw voorouders voor mijn voorouders vele jaren dwangarbeid en contractarbeid hebben verricht schenk ik U het land Suriname.
Omdat Uw voorouders voor mijn voorouders vele jaren dwangarbeid en contractarbeid hebben verricht schenk ik U het land Suriname – door mijn voorouders destijds veroverd op de oorspronkelijke, ‘Indiaanse’ stammen – als kolonie ontwikkeld en geëxploiteerd, verloren en heroverd op rivaliserende Engelse kolonisten.
Omdat Uw voorouders voor mijn voorouders vele jaren dwangarbeid en contractarbeid hebben verricht schenk ik U het land Suriname – vijf maal zo groot als mijn eigen land – bedekt met ongerept tropisch regenwoud, met schone rivieren, een verborgen schat aan grondstoffen, rijke visgronden, een bloeiende rijstcultuur en vele hoogwaardige tropische gewassen.
Omdat Uw voorouders voor mijn voorouders vele jaren dwangarbeid en contractarbeid hebben verricht schenk ik U het land Suriname – met een prille vorm van demo cratisch zelfbestuur, een onafhankelijke rechtspraak, redelijk goed basisonderwijs, een volwaardige gezond heidszorg, een moderne waterkrachtcentrale, een winstgevende bauxietwinning en de eerste aanleg van fysieke infra structuur,
Omdat Uw voorouders voor mijn voorouders vele jaren dwangarbeid en contractarbeid hebben verricht schenk ik U het land Suriname – met een gouden handdruk van vier miljard Euro als startkapitaal, in de hoop dat U en Uw nageslacht het land verder zullen bewaren, bewonen en ontwikkelen.
Omdat Uw voorouders voor mijn voorouders vele jaren dwangarbeid en contractarbeid hebben verricht schenk ik U het land Suriname – en stel U in de gelegenheid in mijn land een kolonie te vormen van nieuwe landgenoten en richt samen met hen een monument op ter nagedachtenis aan Uw voorouders en uit respect voor het leed dat hen is aangedaan,
Omdat Uw voorouders voor mijn voorouders vele jaren dwangarbeid en contractarbeid hebben verricht schenk ik U het land Suriname – met de innige wens dat onze beide landen en volkeren verder soeverein, in vrede en vriendschap verbonden zullen blijven.
Omdat mijn voorouders voor Uw voorouders vele jaren dwangarbeid en contractarbeid hebben verricht aan vaard ik Uw kostbare geschenk – met de innige wens dat onze beide landen en volkeren verder soeverein, in vrede en vriendschap verbonden zullen blijven en dank U voor de genereuze wijze waarop U dit historisch onrecht heeft willen vergoeden.
Paramaribo 26.04.13
Theo Hiemcke – A Message from Nature/Bericht uit de Natuur
I belonged to the earth long before you came into being. I gave birth to countless creatures. I made you an equal part of the complexity of life. I nourished you and I gave you shelter.
Too ignorant you are to grasp my integrity, too blind to see my beauty. You cannot understand my vital role on earth, so you see no need to protect me.
Beware! Listen to the spirits, do not harm me with your trivial, selfish ways, do not treat me with contempt, do not insult me. Do not try to interfere with the foundations of life, do not destruct what you cannot create.
Try to understand the meaning of my existence, teaming with life, my mysteries. Let me take care of myself and I will take care of you. Let me be what I am, a gift from the heavens, the cradle of life and its eternal home.
Lang voor jij verscheen, was ik al deel van de aarde. Uit mij zijn talloze wezens geboren. Je kreeg van mij een gelijkwaardige plaats in de samenhang van het leven. Ik voedde je en bood je bescherming.
Te onwetend ben je om mijn integriteit te begrijpen, te blind om mijn schoonheid te zien. Mijn wezenlijke betekenis voor de aarde kan je niet bevatten, daarom zie je niet in waarom je mij zou beschermen.
Wees gewaarschuwd!…………..Luister naar de geesten. Schaadt mij niet met je onnozele, zelfzuchtige leefwijze. Behandel mij niet minachtend, beledig mij niet. Probeer niet te interveniëren in de grondvesten van het leven. Vernietig niet wat je niet kunt creëren.
Probeer de betekenis te begrijpen van mijn bestaan, vol leven, mijn mysteries. Laat mij voor mijzelf zorgen, dan zal ik ook voor jou zorgen. Laat mij zijn wat ik ben, een geschenk van de hemel, de wieg van het leven en haar eeuwig huis.
Theo Hiemcke – Freedom/Vrijheid
Freedom
Don’t look for me among slaves
who yield to the mighty,
don’t look for me among the mighty
who yield to evil,
do not look for me in the army of
the dictator.
Look for me far away in the wilderness,
beyond forest and sea.
I am in the hearts of refugees,
in the camps of maroons and with those
who live in exile.
They know and respect me,
they call me freedom.
Vrijheid
Zoek mij niet onder slaven
die buigen voor macht,
zoek mij niet onder machtigen
die het kwaad dienen,
zoek mij niet in het leger van
de dictator,
zoek mij verweg, in de wildernis,
voorbij bos en zee,
ik woon in de harten van vluchtelingen,
in de kampen van marrons en bij
hen die in ballingschap leven,
zij kennen en respecteren mij,
zij noemen mij Vrijheid.
29.08.2000
Ode aan de Marrons en hun strijd voor Vrijheid t.g.v. de Dag van de Marrons, ter herdenking van 10 oktober 1760 waarop het Vredestractaat met de Koloniale Overheid werd gesloten en ter herinnering aan het vredesverdrag na de recente binnenlandse oorlog tegen het militaire regiem en voor het herstel van de democratie in Suriname waarop vanwege de gevoeligheid nog steeds een soort taboe rust.
Theo Hiemcke – Nieuw land
Uit een fictie
die nog slechts bestaat
als overblijfsel
van een roekeloze daad,
op de illusie
van een nieuw begin
heb ik mijn huis gebouwd,
een droom geschapen,
daar leef ik in.
[07.08.2000]
Theo Hiemcke – Elegie voor J.L.
In het moeras van rijstvelden waar kolonisten, slaven en
contractanten verzinken in verstikkende verlatenheid,
is weggaan leven. Zwerven wordt een beroep, onthechting
een manier van zijn.
Vervreemding verandert het kind uit de dessa in een
wereldburger van formaat, een erudiete eenling
in een eigen kamer van herinnering. De wereld ziet
alleen de lach die het onuitspreekbare verhult.
In verhalen en gedichten wordt het eeuwige verlangen
naar een bewoonbaar thuis verwoord. Dan is er nog
de geestverruimende drank van de high society en de
zachte roes van nicotine.
Terwijl de verlichte geest steeds hoger straalt
dooft de ademhaling met de dagen als een nachtkaars uit.
Tegen het einde is sterven de enige weg uit de
onafwendbare cyclus van het leven.
Paramaribo, augustus 2012
In memoriam: John Leefmans
door Theo Hiemcke
Hij was één van ons. Geboren in 1933 in het district Nickerie in Suriname, gevormd op de Paulusschool in Paramaribo, ging hij in 1948 voor verdere studie naar Nederland. In Leiden studeerde hij Rechten. Hij werd diplomaat en ambassadeur in dienst van de Nederlandse regering. De wereld ging voor hem open. Zijn voorouders waren uit de hele wereld naar Suriname gekomen en John trok de hele wereld door.
Maar John koesterde een platonische relatie met zijn geboorteland Suriname. Dat kwam tot uiting in zijn manier van zijn, in zijn belangstelling voor alles wat met Suriname te maken had, in de taal, in de muziek en in zijn poëzie. Hij had een zeer specifieke, diepe stem en was een verteller van authentieke anekdotes en verhalen waar hij zelf vaak hartelijk om moest lachen. Daarin gaf hij blijk van zijn gematigde en relativerende kijk op de mensheid en diens ijdele pogingen om de wereld naar zijn hand te zetten. Hij zag hoe zijn land na de onafhankelijkheid in het ongerede geraakte en zocht naar een mogelijkheid om dat te verhelpen. En hij was niet de enige.
In 1996 vond hij twee medestanders die samen met hem het Suriname Forum stichtten en gedurende 10 jaren belangeloos als katalysator en good-will ambassadeurs intensief zouden ijveren voor een nieuwe, moderne relatie tussen Suriname en Nederland. Het werd een strijd tegen de waan van de dag, beheerst door vooroordelen, postkoloniale sentimenten, eng nationalisme, onuitgesproken frustraties en verloren illusies. Het duurde lang voordat de politici aan beide zijden van de oceaan in staat waren hun gestrande opvattingen over dekolonisatie en autonomie op te geven en te werken aan een onderlinge afhankelijkheid tot wederzijds belang van beide volkeren die historisch al zo lang en zo nauw met elkaar waren verbonden. In 2004 waren de politieke verhoudingen eindelijk redelijk genormaliseerd en kon het Suriname Forum zich terugtrekken. De toekomst zou echter nog meer hobbels op deze weg vertonen.
In 2010 wisselde Suriname een president die Nederland niet zag zitten in voor een president die door Nederland niet werd gezien. In beide situaties was het uiteindelijk de bevolking van beide landen die zich steeds minder aantrok van de ambivalente houding van de politici. Intussen gaat de groei naar staatkundige volwassenheid langzaam maar gestaag verder.
John Leefmans stierf op 25 augustus 2012 en heeft het volledig bereikte doel niet kunnen beleven. Hem kennende denk ik dat hij met een vergevende tevredenheid heeft kunnen constateren dat beide landen op de goede weg zijn en dat het slechts een kwestie van tijd is voordat zijn idealen werkelijkheid worden. Zijn vrienden van het Suriname Forum zijn hem blijvend erkentelijk voor zijn erudiete bijdrage en vooral voor zijn liefde en inzet voor Suriname en Nederland.
Paramaribo, augustus 2012.
[van Starnieuws, 30 augustus 2012]
Theo Hiemcke – Ter Overdenking
We kunnen onze bewogen geschiedenis niet veranderen of ongedaan maken. Ons land heeft zowel in het grijze verleden als in onze tijd, goede en slechte tijden gekend. We gedenken met respect allen die geleden hebben onder slavernij, dictatuur, vervolging, ballingschap, oorlog, geweld, armoede en slechte leefomstandigheden. Dat doen we ook om bewust te blijven van de noodzaak ervoor te zorgen dat deze bedreigingen zich in de toekomst niet meer voordoen en we eensgezind kunnen bouwen aan een welvarende en gelukkige samenleving.
read on…
RSS
Facebook
Twitter
