Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Theatermaker in drugszaak vrijgelaten
Theaterman Humphrey van H. die was aangehouden in een onderzoek naar een drugszaak, is in vrijheid gesteld. De rechter-commissaris heeft het verzoek van zijn advocaat Hedley Derby gehonoreerd en heeft de inverzekeringstelling van de verdachte onrechtmatig verklaard.
read on…Toneelstuk geeft vaderschap positieve impulsen
door Audry Wajwakana
Acteurs gezocht voor uitdagende rollen
door Tascha Samuel
Paramaribo – Het wordt ook dit jaar hard zoeken naar acteurs die de rol van de slechterik willen spelen in de films van het I-Write project. De ervaring is dat weinig mensen het slechte willen uitbeelden. “Ik hoop vooral dat mensen de uitdaging aangaan voor de rollen van de bad guys”, hoopt Kathleen Bijlhout van Bijlhout media. De finalisten van de derde editie van I-write zijn bekend en men is nu opzoek naar acteurs en actrices. “Men wil vaak geen negatieve rollen spelen, iemand die steelt, verkracht of die een travestiet kust zoals in de vorige I-Write. Maar dat is juist de uitdaging om je in te leven in iemand die jij helemaal niet bent”, meent Bijlhout.
Aanspreken en inspireren
“Om betere acteurs te kunnen kiezen, zullen de schrijvers en regisseurs zelf bepalen wie de rollen zullen vervullen.” Wie een poging wil wagen mag zich op 24 en 25 mei bij SUIT aanmelden. Elke film heeft zijn eigen tijd dus voor meer informatie en opgave kan dat via www.bijlhoutmedia.com. “Van elke film is er een synopsis, waardoor men ook weet waarvoor men solliciteert. Het verhaal moet je aanspreken en inspireren”, meent Bijlhout. De regisseurs van de vijf films zijn Dwight Cooman (Copix), Humphrey van Hetten, Ruben Welles, Jermaine Silvin en Clifton Braam.
Incest en zoektocht
Stalen Journalist is geschreven door Alvaro Irion in de categorie Action/Adventure. Het verhaalt draait om Melvin, een zeer kritische journalistdie in zijn TV-programma aandacht geeft aan politiezaken die in de doofpot zijn beland. In het verhaal wordt Janice Dankerlui dood aangetroffen in één van de kamers van ‘The Rainbow Inn’. Naomi, de eigenaresse van ‘The Rainbow Inn’, is niet gediend van zijn onderzoek. In het dramascript genaamd Taboe en gemaakt door Serilada Adams, vormen incest en zwangerschap de rode draad van het verhaal. Vader Herman misbruikt Soraya vanaf haar achtste. Ze wordt niet in bescherming genomen, maar juist afgetakeld door haar moeder. “Het bijzondere aan dit script is dat het is opgebouwd uit vijf gedichten, geschreven in het Nederlands en het Saramacaans”, legt Bijlhout uit.
Thriller en romantiek
Mijn Veronica is ook een drama en de pennenvrucht van Deborah Niklaus. In dit verhaal maakt de tiener, Mark, een pakketje open dat niet voor hem bestemd is. Er blijkt een dagboek in te zitten, geschreven door ene Veronica. Zij is zwanger geraakt en in de steek gelaten door haar vriend. Mark gaat op zoek naar Veronica. De enige thriller, Who’s Next, is geschreven door Gelvin File. Het is een spannend verhaal over Kevin, de belastingdeurwaarder. Hij is een echte loverboy die heel erg verrast wordt door zijn eerste klant Michelle. Zij is een mannenverslindster en dat zal hij weten ook. Het enige script in de categorie romantiek is Lorien, geschreven door Keith Josias. Wie is de mooie Lorien? Ze verschijnt bijna uit het niets, bij de grote boom in de weide. Max is helemaal verliefd. Maar dan word de boom omgehakt.
[uit de Ware Tijd, 23/05/2013]
Toneelstuk huiselijk geweld moet inzicht vergroten
Levensvreugde ten koste van overspel
door Tascha Samuel
Paramaribo – Uitlopen, hoereren, overspel hoe het ook genoemd wordt, de negatieve gevolgen blijven niet uit. Behalve de mogelijkheid voor het oplopen van seksueel overdraagbare aandoeningen is het levensgeluk van het gehuwde koppel één van de eerste dingen die overboord gaat bij overspel. Dat overkomt hoofdrolspeler Henry (Marvin Moessan). Zijn vrouw Maureen (Jolanda Wassenaar) wordt gebeld door één van zijn vele liefjes dat zij zwanger is van hem. Zij reageert in eerste instantie heel kalm. Dit geeft Henry het gevoel dat hij gewoon zo door kan gaan waarna zaken escaleren.
Uit het leven Wan leyman na wan Kiri man is een prachtig nieuw theaterstuk van A Sa Go, dat woensdag in première ging. Het verhaal, zo uit het leven gegrepen, wordt de hen kenmerkende, grappige manier gebracht met een serieuze ondertoon. “Het zijn dingen die gebeuren he! Mi dat mi no be tek eng”, stelt Cynthia – een gast – resoluut, terwijl ze een stevige tyuri maakt. Zij kan zich voor de pauze niet voorstellen dat de echtgenote van Henry zo kalm reageert. Er komt een hele discussie op gang over het ‘wel of niet’ accepteren van het ‘uitlopen’ van je man. Een getrouwde vrouw stelt dat ze het goede leven dat ze heeft opgebouwd met haar man niet van de een op andere dag zal opgeven voor een of andere sloerie. “Ik ben mevrouw! Ik ben getrouwd. Jij komt even kijken. Ik kap je als je durft”, zegt ze strijdvaardig met zwaaiende handen. Uiteraard blijven de mannen niet schotvrij maar stelt een ander zijn vrouwen ook niet ‘zuinig vrijpostig’ om een man te zoeken en/of te nemen die al getrouwd is. “Men wil de lusten maar niet de lasten”, stelt Heliante, “want voor een bezette man hoef je soms maar even de wulpse minnares te spelen en niet altijd voor hem klaar te staan, kleren te wassen en te leven met zijn vervelende dingen.”
Geen wisi
Na de pauze als het stuk vervolgt, merken we dat Henry zich ontpopt tot meester leugenaar. “Ay ley dat ay brib’ eng srefi”, schreeuwt iemand terecht uit de zaal. Als zijn zaken achteruit beginnen te gaan, zijn minnaressen elkaar in de haren vliegen en hij uiteindelijk failliet en berooid achterblijft, volhardt hij in zijn leugen. Namelijk dat een ex-medewerker zijn leven door middel van ‘wisi’ verkeerd laat gaan. Als basja A Sa Du (Humprey van Hetten) voor hem een luku komt doen is het oordeel duidelijk. Henry heeft alles aan zichzelf te danken. Er is geen enkele wisi. In het stuk komen de oplichterspraktijken van sommige pseudo lukumans aan de orde, die Henry ook allerlei leugens hebben verteld en hem duizenden SRD’s lichter hebben gemaakt. A Sa go presenteert weer optimaal entertainment in een leerzaam jasje. Vrijdag is de groep op Bernarddorp.
[uit de Ware Tijd, 31/08/2012]
A Sa Go presenteert stuk over ‘ede en bere winti’
door Claudine Saaki
Paramaribo – Het cultureel theaterstuk Du nanga leti na mama fu obia ging op woensdag 11 januari in premiere en gaat over ‘ede en bere winti’ waarover er vaak familiediscussies ontstaan. Soms zelfs zo erg dat er scheidingen of scheuringen in familiebanden ontstaan. “De meeste Afro- Surinamers hebben hiermee te kampen. En het is gewoon de realiteit.
Zoals de christenen engelen zien en de Heilige Geest, zo heeft het negroïde ras ook haar ‘ede en bere winti’s’,” legt Humprey van Hetten uit. Volgens de productieleider van de theatergroep A Sa Go, zijn zij er in geslaagd het theaterstuk op voortreffelijke wijze te presenteren aan een goed opgekomen publiek.
Bezoekers hebben zelfs dagen na de theateropvoering nog met enkele leden van de groep gesproken over het onderwerp ‘de ede en bere winti’. Ze vertelden dat het daadwerkelijk ook gebeurt in hun eigen familie.
Er zijn geluiden gehoord als zou de theatergroep de laatste tijd teveel culturele theaterstukken presenteren. A Sa Go geeft aan ernaar te streven om jaarlijks een cultureel stuk te presenteren en dat de opmerkingen dus niet helemaal waar zijn. “Je kan niet iedereen tevreden stellen, daarmee moet men rekening houden. De keiharde realiteit hoort erbij. De theaterstukken die wij presenteren zijn niet gebaseerd op onwaarheden, maar het zijn waargebeurde verhalen”, laat de productieleider Humphrey van Hetten weten.
Het stuk zal op veel verzoek op 25 januari aanstaande voor de laatste keer worden gepresenteerd. Daarna zijn de districten aan de beurt om ook van dit theaterstuk te genieten. “We zeggen vaak I love Su, dus we kunnen niet alleen naar Nederland gaan en zelfs niet in ons eigen land een rondreis maken.”
A Sa Go bestaat uit twaalf vaste actieve leden en af en toe ook gastspelers. Vorig jaar heeft A Sa Go ook te Sipaliwini, Marowijne, Para, Coronie en Wageningen enkele van haar bekende theaterstukken opgevoerd. Daarnaast heeft zij ook de bewoners te Huize Ashiana en Huize Albertine in de bloemetjes gezet. “Dus we timmeren hard aan de weg! Als zij niet naar ons toe kunnen, dan gaan wij naar ze toe.” Verder streven de bestuursleden van A Sa Go ernaar haar spelers zoveel mogelijk te scholen. Ook wordt er flink aan verjonging van de groep gewerkt.
Zo vertolkte de jonge acteur Romano Harvey de hoofdrol in de film Wroko no de, lesiman breyti. “Het was eigenlijk mijn rol, maar ik zag dat Harvey het wel kon en ik had alle geloof in hem. Ik heb hem toen gemotiveerd”, vertelt Van Hetten aan de krant. Deze film is tot nu toe een bestseller van de uitgever [?? – red.] geworden. “We moeten niet alleen letten op wat we horen, maar juist meer letten op de daden van mensen”, aldus van Hetten. Het volgende theaterstuk van de groep wordt sowieso een liefdesdrama, maar dan niet meer tussen man en vrouw. Deze keer een liefdesdrama tussen moeder en kind en vader en kind in verband met Valentijnsdag.
[uit de Ware Tijd, 17/01/2012]
Valentine-stuk verfilmd
Paramaribo – Het Valentine-theaterstuk Wroko no de, lesiman breti is verfilmd [niet te verwarren met het stuk Shirley Valentine, geregisseerd door Sharda Ganga! – red CU]. “Vanwege het groot succes van het stuk hebben we besloten om hem te verfilmen. Mensen die de voorstelling hebben bezocht, gaan opnieuw genieten,” vertelt Humphrey van Hetten van de groep A Sa Go. Momenteel wordt de laatste hand aan de film gelegd. “Ons streven is om de film tijdens de komende jaarbeurs te lanceren,”” vult hij aan. Over het inhoudelijke wil hij nog niet veel zeggen.
Wel laat Van Hetten tussen neus en lippen door weten dat Romano Hardy de hoofdrol vertolkt en hij een goede job heeft gedaan. De Surinaamse situatie is ook goed te beleven in de film. Het gaat om de cultuur en huiselijke situaties.
Wroko no de, lesiman breti is het meest succesvolle theaterstuk van A Sa Go. Na de première op 13 februari is het vanwege het succes nog een aantal keren opgevoerd. “Het is de eerste keer in ons bestaan dat we een Valentine-stuk meerdere keren moesten opvoeren.”
Wat volgens Van Hetten het stuk zo interessant maakt, is dat het om een thema gaat dat momenteel in de samenleving speelt. Heel veel vrouwen op middelbare leeftijd, vooral die uit Nederland komen en zich hier vestigen, gaan relaties aan met een man, die uiteindelijk een profiteur blijkt te zijn.
[uit de Ware Tijd, 14/11/2011]
Wat niet kan, moet niet
Dit weekend première nieuw toneelstuk A Sa Go
Het nieuwe toneelstuk van A Sa Go genaamd San No Mang No Musu (Wat niet kan, moet niet) wordt dit weekend in theater Thalia in Paramaribo gespeeld. De eerste opvoering vindt vanavond plaats. “In dit stuk belichten we de gevolgen van het op na houden van slechte vrienden en wat het gevolg hiervan kan zijn”, vertelt Humphrey van Hetten de regisseur.
De hoofdrollen worden vertolkt door Jolanda Wassenaar, Max Moesan, Jerrel Vierklau en Mangalie Biervliet. Volgens van Hetten wil A Sa Go met dit stuk het bewustzijn van mensen verruimen en ze erop wijzen dat er consequenties verbonden zijn aan het nemen van foutieve beslissingen.
Voor de mensen die vanwege omstandigheden de eerste voorstelling niet kunnen bijwonen is er op zondag een tweede voorstelling eveneens in Thalia. De eerste theaterproductie van ‘A Sa Go voor dit jaar was “Te Dede e go na Sabana no bar’ tje poti’. Dit stuk had als hoofdthema de brutaler geworden jeugdcriminaliteit en haar gevolgen voor het individu, het gezin casu quo de familie van het slachtoffer. A Sa Go heeft plannen om haar vorige stuk naar de districten te brengen. Verder is het gezelschap ook bezig met het minsterie van Onderwijs te onderhandelen voor enkele opvoeringen voor de schooljeugd.
[uit de Ware Tijd, 02/04/2011]