Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Talking out loud
Symposium | Talking out loud: Towards an interdisciplinary approach on postcolonial and decolonial thoughts | 28 February 2020
As veritable tools against the colonial discourses and methodologies postcolonial and decolonial thoughts play an important role in academic debates. With the emergence of postcolonial and decolonial thoughts, researchers from various disciplines propose to look at the world differently through a critical perspective, by rejecting the dominant theories and methodologies.
read on…Conference: Collaboration, Creativity and Change in the Imaginations of our Kingdom
Both national and international funding agencies increasingly require research proposals to incorporate multilevel collaboration in order to impact the lives of the people we do research with. As a beneficiary of such funding, the IMANAT (Imagining the Nation in the Classroom) consortium included partners from various disciplines from across the Kingdom. These collaborations raised some important questions: How to integrate various needs, demands and imagination, or better: who decides what is valuable to who? How can collaborations change during and after research? Does academic knowledge or research experience allow us any sort of ‘expert’ position? Must we produce academic papers and policy briefs only, or can we coproduce films, sounds and art collections? How indeed do we employ our creativity? This one-day symposium brings together artists, activists, various academics, and policymakers to share previous experiences and imagine new possibilities in Dutch Caribbean research.
read on…Presentatie opzet onderzoek koloniale en slavernijverleden van Rotterdam
Ter uitvoering van een motie van de Rotterdamse gemeenteraad wordt een wetenschappelijk onderzoek uitgevoerd naar het koloniale en slavernijverleden van Rotterdam. Omdat deze geschiedenis bedoeld is voor alle Rotterdammers wordt op 17 juni de opzet van het onderzoek in een publiekspresentatie gepresenteerd. read on…
Decolonizing the Africa Museum in Tervuren. Turns of the decolonizing debate
*** cancelled *** cancelled *** cancelled
How to decolonize a colonial museum? The reopening of the Africamuseum in Tervuren (Brussels) – founded by Leopold II – became the object of fierce debate. Anthropologist Bambi Ceuppens, the commissioner of the Museum’s renovation, was at the center. (Ex-)colonials wanted more respect for Belgium’s colonial heritage, others found the decolonizing half-hearted. Ceuppens will discuss problems and possible solutions. read on…
Het koloniale en slavernijverleden van Rotterdam
In opdracht van de gemeente Rotterdam zal het KITLV een onderzoek uitvoeren naar het koloniale en slavernijverleden van de stad. Deze opdracht vloeit voort uit de door de gemeenteraad van Rotterdam op 14 november 2017 aangenomen motie-Wijntuin, waarin om zo’n onderzoek wordt gevraagd. Het KITLV werkt in dit project nauw samen met het Stadsarchief Rotterdam. read on…
Waarom de Commissie Diversiteit van de UvA zonder meer gelijk heeft
Diversiteit vraagt verinnerlijking, een nieuwe manier van kijken naar de maatschappij, onderwijs en wetenschap en onszelf
door Harry Prins
Fundamentalisten, dat zijn bekrompen en fanatieke mensen, die niet met een open blik naar de wereld kunnen kijken. Afgelopen maand zijn ze op de Universiteit van Amsterdam gesignaleerd. ‘Ze’, dat is de Commissie Diversiteit van de UvA onder leiding van Gloria Wekker, doet een aantal voorstellen. read on…
Antropoloog en socioloog Dr Francio Guadeloupe over verzoening
Ingemar Francisca interviewde in het kader van de Verzoendag antropoloog en socioloog Dr. Francio Guadeloupe.
read on…Film over Frank Martinus Arion ook in Den Haag te zien
Regisseur Cindy Kerseborn maakte een prachtige documentaire over Frank Martinus Arion (Curaçao, 1936), de grote dichter en schrijver van het Nederlands Caribisch gebied, o.a. bekend van de roman Dubbelspel. In de film ziet u behalve de schrijver onder anderen bekende Antillianen als Trudi Martinus-Guda, Omayra Leeflang, Igma van Putte-De Windt, Jos de Roo, Walter Palm en Francio Guadeloupe. De documentaire was de afsluiting van het project Hommage aan Frank Martinus Arion. Cindy Kerseborn maakte met Yu di Kòrsou het tweede deel van haar drieluik over Surinaams-Caribische Nederlandse schrijvers. Voor iedereen die Curaçao, het Papiaments en het werk van Arion kent of wil leren kennen, een absolute aanrader.
Nederlands-Caraïbische promovendi weer bijeen
Uit Curaçao, Aruba, Duitsland, Denemarken, Indonesië en Nederland waren ze opnieuw bijeengekomen: de promovendi die bezig zijn een proefschrift te schrijven bij de leerstoel West-Indische Letteren van de Universiteit van Amsterdam. De leerstoel wordt sinds 2006 bezet door prof. Michiel van Kempen en leverde enige tijd geleden de eerste promovendus af met Cynthia Abrahams die een proefschrift schreef over de Surinaamse dichter-politicus R. Dobru. Dit jaar kwam het gezelschap op zaterdag 7 september bijeen in de Regentenkamer van de afdeling Bijzondere Collecties van de Universiteitsbibliotheek van Amsterdam. Vier docenten – prof. Selma Leydesdorff, dr Paul Bijl, dr Francio Guadeloupe en prof. Thomas Vaessens – verzorgden bijzondere colleges. Carl Haarnack zorgde voor een rondleiding over de slavernijtentoonstelling bij de UB. ’s Avonds werd er doorgepraat in gedineerd in literair café De Engelbewaarder; beeldend kunstenaar Rudy Henriquez fungeerde als tafelspreker. Op zondag 8 september gaven drie promovendi (Benoît Verstraete, Joe Fortin en Ellen de Vries) een publieke presentatie bij de Vereniging Ons Suriname, waarna een boekenmarkt met een flink aantal schrijvers volgde (eerder verslag, zie hier).
Wat delen Wij? Het perspectief van Quito Nicolaas
[Uitgesproken door Cultureel Antropoloog dr. Francio Guadeloupe tijdens de boekpresentatie van de roman Sombra di recuerdo op 21 mei 2013 in het Arubahuis te Den Haag.]
Wat delen wij? Wat delen wij als rijksgenoten? Ik herhaal mijn vraag geïnspireerd door de herhalingstechniek van dit deuntje. Wat bedoel ik daarmee? Wat onze muziek doet is steeds een vraag herhalen, maar dan elke keer op een net wat andere manier. Totale consistentie zoals totale anarchie is dus een taboe. Het gaat om herhaling met vernieuwing. A changing same.
Laten we nog een keer beginnen. Wat delen wij? Wat delen wij als rijksgenoten? Wat delen wij als burgers van het koninkrijk der Nederlanden? Wat blijven we delen zelf als we onszelf Arubaan, Antilliaan of Nederlander noemen? Wat delen wij ondanks het feit dat we met donkerbruine, lichtbruine of rozige huidskleur zijn geboren?
Wat delen wij?
U ziet het dus, steeds dezelfde vraag maar dan net iets anders geformuleerd. Net als het deuntje van OREO. A changing same. Hoe moeten we hierop reageren? Wat zou ons antwoord kunnen zijn?
Laten we weer inspiratie zoeken bij OREO: http://www.youtube.com/watch?v=LkSLQJyr_jo
Als een changing same muzikaal aan ons wordt voorgeschoteld dan gaan wij meezingen en dansen. Dan doen klasse en etniciteit veel minder ertoe. Nos ta baila. We jammin. Als dansen de oudste vorm van denken is—een patroon met vernieuwing, losing your habitual sense of self to find yourself and the World renewed and transformed—laten we dan denken als een danser.
Alleen op die manier kunnen we Quito Nicolaas begrijpen.
Het werk van Quito Nicolaas — Bos ta Planta, Atardi di Antaño, Gerede Twijfels, Verborgen Leegte — interpreteer ik als een literair deuntje. Het is een changing same. Of hij het nou in proza- of poëzievorm stelt, zijn oeuvre is een uitnodiging om stil te staan bij de vraag: Wat delen wij? Wat delen wij als rijksgenoten? Wat delen wij als burgers van het koninkrijk der Nederlanden? Wat blijven we delen zelf als we onszelf Arubaan, Antilliaan of Nederlander noemen? Wat delen wij ondanks het feit dat we een donkerbruine, lichtbruine of rozige huidskleur zijn geboren?
Wat delen wij? Quito geeft ons clues. In het stuk Ofrenda, Offer, in zijn poëziebundel Atardi de Antaño schrijft hij:
cada pida cu come
ta sinti e grandura
ora morde aden
e dolo traidor di un..
fruta. meimei e curason
Pan bieu,
Rand duro – curason duro
Come numa, hambra cu bo ta
E boca ta core awa
Mane’ pampuna
Toen ik het las, toen ik Quito’s uitnodiging accepteerde om te dansen met dit literaire deuntje, kwam een beeld op van de oermoeder. Onze aarde. Doen we haar eer met ons gedrag, of verkrachten we haar en behandelen haar als pan bieu, als oud brood?
read on…Schaduw van herinneringen
Op 21 mei a.s. verschijnt de Papiamentstalige roman Sombra di recuerdo (Schaduw van herinneringen) van auteur Quito Nicolaas. In 2004 verscheen zijn Tera di silencio (Land van het zwijgen), die nu een vervolg krijgt in de vorm van de nieuwe roman. In deze roman krijgt men een ander beeld van de Arubaan en de gevoelswereld die hen omringen. Tijdens een literaire bijeenkomst, welke zal plaatsvinden in het verlengde van het door de Arubaanse regering uitgeroepen Jaar van het Papiamento en op de door UNESCO gekozen Internationale Dag van Culturele Diversiteit & Dialoog.
read on…Het diverse zwarte bewustzijn van Antilliaanse Jongeren
door Francio Guadeloupe