Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: Grives Imanuelle
Zwarte Vrouwen
door Johan Fretz
Nee, het is echt geen racisme. Deze mensen hebben echt helemaal niks tegen zwarte vrouwen, ze vinden gewoon dat Imanuelle Grives, als pas veroordeelde, geen podium zou mogen krijgen in de media, want daarmee beloon je slecht gedrag (en promoot je drugs!). Maar dat heeft niks met kleur te maken, ze hebben niks tegen andere zwarte vrouwen.
read on…‘Het voelde als een bevrijding’
Vorig jaar werd actrice Imanuelle Grives op festival Tomorrowland gearresteerd wegens drugsbezit en drugshandel. Ter voorbereiding op een rol, beweerde haar advocaat. In werkelijkheid was er veel meer aan de hand.
door Robert Vuijsje
Dit weten we tot nu over de zaak van Imanuelle Grives
door Constance van Amstel
De 34-jarige actrice Imanuelle Grives zit nog steeds vast in een Belgische cel. Ze is opgepakt wegens drugsbezit. Dit is wat we tot nu toe weten over de zaak. read on…
Makers Spangas schrijven Imanuelle Grives tijdelijk uit serie
door Jacob-Jan van de Groep
Imanuelle Grives wordt tijdelijk uit Spangas geschreven. De makers van de jeugdserie doen dit, nadat de actrice in België achter de tralies werd gezet wegens drugsbezit. read on…
Actrice Imanuelle Grives opgepakt met grote hoeveelheid drugs
De Nederlandse actrice Imanuelle Grives is zondag opgepakt op het Belgische festival Tomorrowland omdat ze een grote hoeveelheid drugs, waaronder zo’n honderd xtc-pillen en 20 gram cocaïne, bij zich had. read on…
Revue Opo Kondre Free! – Lieve Stad Amsterdam
In samenwerking met de Stadsschouwburg Amsterdam en in het kader van ‘Lieve Stad’ viert Urban Myth de vrijheid en onafhankelijkheid met de muzikale revue Opo Kondre- Free! Een keur aan artiesten met wortels in diverse landen en culturen laten hun licht schijnen op hoe zij vrijheid beleven en vieren in Amsterdam. read on…
Sophie & Nola in Bijlmer Parktheater
Sophie & Nola – theatervoorstelling over Sophie Redmond en Nola Hatterman – van Ben De Hosselaer Urban Myth is sexy, swingend, naakt in waarheid, confrontatie en eigenheid. read on…
Zwarte mensen absorberen meer licht
door Stuart Rahan
Amsterdam – Een van origine wit-Europees verhaal met een universeel thema kan ook door een niet-witte Europese cast gespeeld worden. Regisseur Hans van Hechten is die mening in ieder geval toegedaan. In elke samenleving is namelijk hebzucht aanwezig. Hoe mooi zou het zijn als De Vrek vanuit die zwarte realiteit te spelen? Kijk maar in je directe omgeving, er is altijd iemand die zuiniger is dan jijzelf. Ken je onze odo: “A man sluit moro botonaad of watra no e boro psa en anu?” read on…
De Vrek van Molière door donkere acteurs
Primeur Nederlandse theatergeschiedenis
Producent Van Engelenburg brengt De Vrek opnieuw naar de Nederlandse theaters maar dit keer, een primeur in de Nederlandse theatergeschiedenis, met een geheel Surinaamse/Antilliaanse cast. Zeven acteurs, onder wie Kenneth Herdigein, Rogier Komproe, Sergio Hasselbaink en Imanuelle Grives, zetten de karakterkomedievan Molière die ruim 350 jaar geleden in première ging, opnieuw neer. De voorstelling in de regie van Hans van Hechten gaat op 23 februari 2015 in de Stadsschouwburg in Amsterdam in première. read on…
De vrek (van Molière) – Klassieke komedie in full colour
Hebzucht kent geen grenzen. Na 350 jaar trekt Van Engelenburg De Vrek een eigentijds jasje aan. Met: Kenneth Herdigein, Sergio Hasselbaink, Rogier Komproe, Maikel van Hetten, Imanuelle Grives, Werner Kolf, Shertise Solano
Hebzucht kent geen grenzen.
O, geld, mijn arme geld,
mijn lieve, lieve geld.
Wat moet ik zonder jou?
De enige vriend die ik heb.
O, geld, mijn arme geld,
mijn lieve, lieve geld.
Wat moet ik zonder jou?
De enige vriend die ik heb.
In deze karakterkomedie van Molière zien we hoe een man zijn menselijkheid verliest omdat hij de munt verkiest boven zijn zoon. Dé thematiek van deze tijd. Regisseur Hans van Hechten maakt hier een eigentijdse toneeluitvoering van. Uitbundige speelstijl en taalgrappen maken dit stuk tot vermaak voor iedereen. Gun uw toneelpubliek een vrolijk en verrassend avondje uit!
Alleen maar nette mensen ook in Suriname grote hit
Paramaribo – De verfilming van het boek Alleen maar nette mensen van schrijver Robert Vuijsje doet het niet alleen goed in de Nederlandse bioscopen.
Ook in Suriname trekt de tragikomedie al een week lang uitverkochte zalen. Alleen maar nette mensen draait daar in de enige bioscoop van Paramaribo.
Cast en crew bezochten vorige week in Suriname de feestelijke overzeese première van de film. Ook in Curacao is Alleen maar nette mensen op dit moment een grote hit.
Bedreigd
Vuijsje werd om die reden onlangs nog met de dood bedreigd. Alleen maar nette mensen gaat over een joodse jongen (Geza Weisz) die valt op donkere vrouwen met grote billen. Hij ontvlucht zijn vertrouwde milieu in Amsterdam-Zuid en begint een relatie met de assertieve Surinaamse Rowanda (Imanuelle Grives). De film is in Nederland een grote hit. Binnen een week passeerde AMNM de 100.000 bezoekers.
[van Nu.nl, 27 oktober 2012]
Surinaamse talenten genomineerd voor theaterprijs ‘Hollandse Nieuwe’
door Dominique Snip
Van 2 tot en met 5 november presenteert MC Theater voor de twaalfde keer het theaterfestival ‘Hollandse Nieuwe’ waaraan de gelijknamige theaterprijs is verbonden. Zestien makers en schrijvers zijn genomineerd. Onder hen bevinden zich de Surinamers Sharon Bouman, Stuart Rahan, Emanuelle Grives en Glynis Terborg. Met regisseurs, acteurs, dramaturgen, vormgevers en coaches brengen zij op geheel eigen wijze het thema ‘Blues’ voor het voetlicht.
Gewapend met de Bijbel in de hand vertelt Sharon Bouman (1982) in Stout over vrouwen en hun seksualiteit. Het theaterstuk spitst zich toe op een overspelige vrouw. “Wat zij heeft meegemaakt en wat dit met haar doet houdt mij bezig. Ik ga als het ware met haar terug in de tijd.” Dit doet Bouman door een aantal gedichten op te voeren, begeleid door saxofonist Kebbi Williams. “Dit maakt het extra moeilijk omdat jij jezelf niet kunt zien. Je bent afhankelijk van de feedback van anderen.” Bouman staat bekend om haar confronterende werkwijze. “Wat theater goed kan is mensen een spiegel voorhouden. Vaak begrijpt men niet altijd wat ik wil vertellen met taal en beeld.” Het gevolg is dat men of in verwarring raakt of in een staat van verontwaardiging komt te verkeren. Met dit onderwerp zal het niet anders zijn, voorspelt de theatermaakster.
“Veel vrouwen zijn zich niet bewust van hun seksualiteit. Wat weten zij er wel of niet van? En in hoeverre kunnen zij hun seksualiteit uiten?” Dit zijn vragen die het publiek aan het denken moet zetten. Bouman heeft naar eigen zeggen lang geworsteld met de wijze waarop zij het onderwerp ‘overspel’ voor het voetlicht zou brengen. Zij zocht haar toevlucht in het geloof en vond rust. “De Bijbel is hier heel helder over.” In de opvoering worden een aantal Bijbelteksten genoemd. Bouman vertelt verhalen die dicht bij haar staan, maar dat van de overspelige vrouw is niet het hare. Haar privé legt zij liever niet op een presenteerplaat. “Het zijn wel mijn gedichten en het is wel mijn theaterstuk en mijn performance.”
The sky is niét the limit
In The Dread(s) wordt Samson Lee (42), een charismatische en gevierd muzikant, in zijn eigen huis vastgehouden door Ava, een fan en een verleidster pur sang. Niet dat hij het erg vindt. Lee schijnt ook nog een geheim met zich mee te dragen. Meer wil Glynis Terborg (1973), het brein hierachter, niet kwijt, omdat zij het publiek graag wil verrassen. ‘The Dread(s)’ gaat om de spanning tussen twee mensen, vertelt Terborg. “Lee is in zijn leven beland op een plek waar hij worstelt met de vraag: ‘hoe kom je los van de ketenen die jij zelf omdoet?” Terborg is mede geïnspireerd door haar vader die dreads heeft. Door een combinatie te maken van gesprekken met hem en een proces dat zij zelf doormaakte kwam het verhaal tot stand.
Een wijze les voor Terborg is dat ‘the sky’ absoluut niet ‘the limit’ is. “Ik bepaal mijn eigen limiet.” De schrijfster heeft een aantal producties op haar naam staan waaronder het evenement ‘Un De’ (2001), het kinderboek Max en zijn koffer (2008) en de film Oma is gek! (2011). Ook schrijft zij voor Jetty Mathurin, haar moeder. Toch had zij als ervaren theatermaakster en schrijfster de nominatie niet verwacht. “Natuurlijk hoop je het wel. Toen ik het nieuws kreeg ben ik dan ook tekeer gegaan.” Hoe groot zij haar kansen inschat? “Daar hou ik mij niet mee bezig. Ik ben het type mens dat het liefst in het nu leeft. Ik heb er alle vertrouwen in dat het team er iets moois van maakt.”
‘Tradities moet je koesteren’
Stuart Rahan (1962) is journalist en columnist. Als ‘amateur onder de amateur theatermakers en schrijvers’ voelt hij zich nu al een winnaar. Verrast was hij toen hij hoorde dat Angi mi tete, geïnspireerd door zijn grootmoeder, is genomineerd. Zij, een Indiaans Arowakse afkomstig uit het dorp Orealla nabij de kust van Guyana, blikt in het theaterstuk terug op haar leven. Angi overleed in 1993 op 82-jarige leeftijd. “Zij was een lieve vrouw. A ben lobi a biri”, vertelt Rahan met een glimlach. Haar man, een uitverkorene, wilde geen piaiman worden. Een piaiman is te vergelijken met een sjamaan of priester. De consequenties voor hem en zijn familie waren niet mals. Familieleden verdwenen op mysterieuze wijze of kwamen op gruwelijke wijze aan hun einde.
“Zijn moeder en de hond die haar vergezelde verdwenen na een oogst op het kostgrondje. spoorloos. Hierin heeft hij zich nooit kunnen berusten.” Het gevolg was dat later zijn vrouw en kinderen fysiek en geestelijk slachtoffer werden van zijn frustraties. ‘Angi mi tete’ is volgens de journalist een typisch Indiaans verhaal, waarin Surinamers van Indiaanse afkomst zich in zullen herkennen. “De piaiman krijgt, als hij zijn einde voelt naderen, in dromen te weten wie hem opvolgt. Zijn opvolger neemt hij vervolgens voor langere tijd- tussen twee springvloeden in- het bos in voor overervingsrituelen.” Zonder eten en drinken, zijn ze overgeleverd aan het oerwoud. Rahan vindt het belangrijk om dit verhaal te vertellen. “Tradities moeten we koesteren omdat wij indianen dicht bij de natuur staan. Aardse zaken en de lusten van het leven dreigen tradities juist weg te vagen.” De winnaar van ‘Hollandse Nieuwe’ wordt aan het einde van het festival bekendgemaakt.
[uit de Ware Tijd, 29 oktober 2011]
RSS
Facebook
Twitter
