Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: Gikkels
Gikkels (Gideon Everduim) – Zweepslagen
Nu even diep, niet op de oppervlakte
Kan geen Redi Moessoe[1] zijn
Want ik leef met Baron en Boni[2] pijn
Hun geest naast mij in deze tijd
Is het materie die rijst Nederland vergrijst
Jij en ik die de vruchten plukken of eerder kruimels rapen
Tegen duivels praten die niks recht willen zetten
Als het gaat om de VOC kiezen liever om te shinen op tv
Maak dan Koos Alberts z’n muziek met een black face
En ik een black fist en voor hilversum is dat teveel black ness
Echt kids Kunta Kinté[3] in mij geen slavernij uit Gambia van Am. Slaaf, karakter in Roots
Read My World: Black USA Literature of Resistance
Gloria Wekker, Brittney Cooper, Morgan Parker, Darnell L. Moore, Christine Otten, Jeangu Macrooy, Karin Amatmoekrim, Murat Isik, Sylvana Simons en vele anderen… read on…
Oktober: Black Achievement Month
Van zaterdag 1 t/m maandag 31 oktober vindt de allereerste editie van de Black Achievement Month plaats in Amsterdam, Den Haag, Leiden en Leerdam. read on…
Read my World 2014: Literatuur uit de Caraïben
Het programma is rond, de site online en de kaartverkoop van start: Read My World is er klaar voor. Op 12, 13 en 14 september presenteert hét internationale literatuurfestival van Amsterdam de poëzie en verhalen van de Caraïben. Voorbij de waan van de dag onderzoekt het festival de grens tussen literatuur en journalistiek, tussen hier en daar – en vestigt de aandacht op alles ertussen. Drie curatoren uit de regio nemen je mee op avontuur door het vaak onbekende Caraïbische literaire landschap. Maak kennis met de talentvolle schrijvers, uitgesproken dichters en prikkelende spoken word-artiesten die zij selecteerden in Jamaica, Guyana, Suriname, Saint Lucia, Barbados, Trinidad & Tobago en Haïti. read on…
Read my World 2014: De preview
Hedendaagse literatuur in de Caraiben
Op 1 februari presenteert Read my World in het Bijlmer Parktheater twee van de drie curatoren van het aankomende Read my World Festival 2014. Ruel Johnson, dichter en auteur (Guyana), en Sharda Ganga, theatermaakster, columnist en socioloog (Suriname) introduceren de hedendaagse Caraibische literatuur zoals zij die lezen. Beiden maakten ze een selectie van auteurs die er in hun optiek op dit moment in het bijzonder toe doen. Het zijn vaak jonge, nog onbekende auteurs, maar vol talent.
Samen zullen zij in gesprek gaan met journalist Maarten Westerveen over auteurs als Mosa Telford (toneelschrijfster, Guyana), Vladimir Lucien (dichter, St.Lucia), Shivanee Ramlochan (dichter en criticus, Trinidad), Sarah Bharat (journalist, Guyana), Joan Hillhouse (schrijfster, Antigua), Shakirah Bourne (roman- en scenarioschrijfster, Barbados), Davlin Thomas (toneelschrijver, regisseur, Trinidad & Tobago), Kendel Hippolyte (dichter, toneelschrijver, regisseur, St.Lucia), Keegan Maraj (spoken word, Trinidad & Tobago), Sheldon Shepherd (dub poet, muzikant, acteur, onderdeel van collectief NoMaddz), Adrian Green (spoken word, Barbados), Amba Chevannes (toneelschrijver, Jamaica) en Francis Urias Peters (toneelschrijver, muzikant en componist, Grenada).
Daarnaast zal rapper en spoken word-artiest Gikkels (Bijlmerstyle) present zijn. Met zijn ritmische en historisch en politiek bewuste spoken word-teksten zal hij de avond openen en afsluiten. Ook UNOM, spoken word artiest van Poetry circle nowhere, zal zijn “I-tell-you-like-it-is” stukken de wereld in komen sturen.
De Surinaamse journalist en schrijfster Usha Marhé zal een column voordragen over het grensgebied tussen journalistiek en literatuur.
De avond wordt verder aangekleed door Jazz-duo 2Souled, bestaande uit Andro Biswane en Lushell Young.
Bijlmer Parktheater, Amsterdam Zuid-Oost
Zaterdag 1 februari 2014
Aanvang: 20:00
Entree: 8,50 euro.
Over de deelnemers
Ruel Johnson (1980) is verhalenschrijver en dichter in Guyana. Voor zijn meest recente verhalenbundel Collected Fictions ontving hij de Guyana National Prize. Omschreven als de beste van zijn generatie Caraibische auteurs, schuwt hij ook het politieke debat niet en weet hij zich regelmatig in het middelpunt van de Guyanese politieke discussie te plaatsen.
Sharda Ganga is theatermaakster, columniste en sociologe. Met haar organisatie Projekta onderwerpt ze de hedendaagse Surinaamse samenleving structureel aan kritisch onderzoek, dat ze vervolgens gretig toepast en uitwerkt in haar schrijfwerk.
Gideon Everduim, alias Gikkels, is rapper, spoken word artiest en politicus. Afgelopen jaar mengde hij zich actief in het debat over sociaal profileren en racisme bij de politie. Eerder richtte hij ook al een eigen lokale politieke partij op onder de naam Bijlmerstyle.
UNOM wordt geïnspireerd door zijn moeder, filosofieboeken, Zero 7, door de liefde, Jules Deelder, door wijze uitspraken van Bob Marley, Bill Clinton en Gandhi, door het existentialisme en soms simpelweg door 1 blik, 1 woord of een gebaar. Dat is genoeg om zijn pen te doen grijpen en een van zijn steeds bekender wordende “I-tell-you-like-it-is” stukken de wereld in te sturen. Stiekem ook nog begaafd met een zangstem en een flinke dosis ritme.
Usha Marhé is journalist, schrijfster en columnist. Bewustwording en empowerment lopen als een rode draad door haar werk heen. Met haar eerste (non-fictie) boek over incest in de Surinaamse samenleving (Tapu Sjén/Bedek je schande) doorbrak zij de ongeschreven Surinaamse code van stilzwijgen, van tapu sjén. In de short stories van haar tweede boek ‘Dulari – de weg van mijn naam’ (fictie) laat zij de veerkracht van vrouwen zien. Marhé organiseerde in 2000 samen met het Tropeninstituut een 5-daags programma over traditie en vernieuwing. In 2008 was ze gast van het internationale literaire programma Winternachten in Nederland, en in 2010 van een internationale schrijversconferentie in Suriname.
Maarten Westerveen (Groningen, 1981) studeerde Geschiedenis aan de Universiteit Utrecht. Hij werkt sinds 2007 voor de VPRO, eerst bij Geert Maks ‘In Europa’, daarna voor het cultuurprogramma De Avonden en nu voor Nooit meer slapen. Westerveen heeft een aantal radiodocumentaires en een hoorspel gemaakt en verzorgde in 2012 een Marathoninterview.
Theatershow Exhibit B over slavernijverleden en moderne slavernij
Rapper Gikkels schittert momenteel in de emotionele voorstelling Exhibit B, die gaat over hedendaagse slavernij. De Amsterdamse rapper/acteur kwam samen met de Zuid-Afrikaanse regisseur Brett Bailey naar de FunX studio om te vertellen over de link met slavernij en hoe het komt dat mensen huilend weglopen tijdens de show. Exhibit B vertelt meerdere verhalen die bij verschillende gezichten horen. Gikkels zegt dat het heel heftig is voor bezoekers omdat ze geraakt worden door de waarheid die ze niet wisten. ‘De één knapt bij mij en de ander staat stil en reflecteert. (..) Op school krijg je veel te lezen over de nette Gouden Eeuw, maar in de tentoonstelling zie je dat Nederlanders barbaren waren.’ Regisseur Brett Bailey vertelt dat hij mensen bewust wil maken van de slavernij. ‘De slavernij vond niet alleen plaats in Nederland, maar wereldwijd. Het is simpel om zoiets weg te duwen, maar het was op een immense schaal.’ Hij vertelt dat het Afrika heeft kapotgemaakt en dat het nog steeds plaatsvindt. Gikkels voegt daar aan toe: ‘Als je mensen in hokken plaatst als dieren en gezinnen uit elkaar rukt, dan krijg je zulke situaties als met de asielzoekers in Nederland. Wij als Nederlanders zien dat niet.’ Rapper Gikkels presenteert met Brainpower het nummer ‘Zweepslagen’.
In het theaterstuk Exhibit B is rapper Gikkels één van de spelers die het publiek confronteert met de hedendaagse vormen van slavernij. Samen met Brainpower maakte hij daarom de track ‘Zweepslagen’ voor de theatershow die de zere vinger legt op 150 jaar afschaffing van de slavernij. Gikkels vertelt aan State Magazine dat het idee ontstond toen hij samen met Brainpower in de studio werkte. ‘We hadden het continu over politiek en de maatschappij. Daarvoor was ik door het Holland Festival benaderd om auditie te doen voor Exhibit B. Toen heb ik besloten om deze twee projecten te combineren.’ Het slavernijthema sluit volgens Gikkels perfect aan bij zijn album dat ‘7 – God gaf de Duivel Vleugels’ gaat heten. ‘Het album zal in het najaar uitkomen. Brain en ik zijn toen de studio ingedoken en hebben de track, waar nu een video van is geschoten, Zweepslagen opgenomen.’ Rapper Brainpower maakte de soundtrack ‘Zweepslagen’ met Gikkes en vertelt in Start dat het erg intens is. ‘Ik heb nog nooit zoiets gezien. Het is zo echt en zo uniek. Je ziet mensen gedegradeerd tot voorwerpen, maar de mensen leven en kijken je zo nu en dan aan. Als je er niks van voelt dan kan je je afvragen waar je hart zit.’ Brain zegt dat het einde hem het meest aangreep: ‘Het meest aangrijpende was voor mij het koor op het eind. Je zag hele nare foto’s van echte gebeurtenissen. Het hele onmenselijke wordt menselijk en realistisch neergezet. Heel intens.’
Zweepslagen
Nu even diep, niet op de oppervlakte
Kan geen Redi Moessoe zijn
Want ik leef met Baron en Boni pijn
Hun geest naast mij in deze tijd
Is het materie die rijst Nederland vergrijst
Jij en ik die de vruchten plukken of eerder kruimels rapen
Tegen duivels praten die niks recht willen zetten
Als het gaat om de VOC kiezen liever om te shinen op tv
Maak dan Koos Alberts z´n muziek met een black face
En ik een black fist en voor hilversum is dat teveel black ness
Echt kids Kunta Kinté in mij geen slavernij
Maar f*cking vrij in lichaam en geest m´n tijd vooruit
In 2024 toen ik dit schreef want de zorgen voor morgen
Zijn groot om het te hebben over rijk en broke
Dit is een strijd tussen paradijs of dood
Mensheid of soos ik blijf doorgaan tot je het begrijpt ofzo
Ik kon het hebben over ho´s en kilo´s
Maar ik koos om fouten met je te delen inzicht te geven
Zodat je je kon inleven ik vrees geen mens
Ik sta voor ons ben gevallen voor de pen
Gebruik jouw pijn als kerosine voor me machine
In deze wereld spaart m´n zielen dus bedriegen
Manipuleren je zicht gevallen engelen maken de kleding en offeren kids
Alles voor het licht waar zij voor buigen zetten alles op alles
Om je geest te vervuilen wees geen Kain en Abel
Eerder David tegen Goliath
Kerf je naam in de aarde de rest vergankelijk en zwak
Refr:
Je valt voor alles of staat voor iets
Voel de pijn zweepslagen op de beat
Je valt voor alles of staat voor iets
Spreek de waarheid op de mic als mc
verse 2
Dit is niet de zoveelste tekst, dope letters op tracks
niet zomaar een rap – mijn geest die zich over de beat strekt
en deze spirit kun je niet verneuken
Het beukt door je speakers, het is unieker en dieper
De lyrics spreuken
Terwijl de meerderheid zich blind staarde
Dropte niemand meer lyrics met eeuwigheidswaarde dan Brain
De spirit is vaardig en gedreven
en niet onaardig minderwaardig nooit nee
maar meer zinderend exemplarisch lyrically legendarisch
En de grootste truc die de Duivel op de baan kreeg
is de wereld laten denken dat ‘ie nooit bestaan heeft
misleidende tactieken vertekenen het probleem
Leiden af van de essentie we doorbreken de chain
Van kolonialisme – en dan vraag je: “Denk je dat je zwart bent?”
Nee, ik weet dat ik hart heb en tekstueel hard ben
en voor de waarheid ga en niet door valsheid verteerd wordt
Omdat ik erken wat vaak gebaggatelliseerd wordt
Littekens gaan diep wereldhistorisch gezien
Het uur der pure waarheid slaat en het mooiste d’r van misschien
Is dat dat de kern is: zijn in feite met alles een
en daarom gaat een rap van Brain dwars door alles heen
Bemoediging verhinderen is verrot
We zijn allemaal broeders en zusters en kinderen van God
dus denk niet zwart wit nee maar denk in de kleur van je hart
De stank van haat is overal en die geur is best apart
tis niet zo ingewikkeld maar louter Gikkels & Brainpower
die sick spittende bikkels verwikkeld in 1 houder
een fikkende vlam van Hip Hop als vurige veiligheid
Brandend in een wereld die barst van schijnheiligheid
In godsnaam eenheid dat is waar ik geheid voor sta
Bonaire Aruba Curacao, Suriname, Afrika
Nederland, Sint Maarten, Ja, overal met stamina
Azie, Amerika, maar in je ziel met name ja
Niet overmoedig, afgezaagd
Maar hooggevoelig, hoogbegaafd
Flow op grooves, zo gelaagd
Zo geroepen, zo gewaagd
Niet liegen voor de schijn
Geen verdriet en geen pijn
Even dieper, 1 mensheid, 1 liefde, 1 zijn
Leef met perspectief en niet waar d’r een dal is
Want als je nergens voor staat val je voor alles
Leef met perspectief en niet waar d’r een dal is
en als je nergens voor staat, val je voor alles–
Refr:
Je valt voor alles of staat voor iets
Voel de pijn zweepslagen op de beat
Je valt voor alles of staat voor iets
Spreek de waarheid op de mic als mc
Twitter/Officialgikkels
Twitter/Mcbrainpower
Spoken – “Dichter Bij De Dichter” 20 maart in de Bijlmer
Op 20 maart a.s. zal er een nieuwe editie van het interactieve poetry concert SPOKEN – Dichter Bij De Dichter plaatsvinden. Dit maal strijkt het populaire gedichtenfestijn neer in de Bijlmer. Deze editie zal het In The Picture Festival, dat jaarlijks in het Bijlmerparktheater gehouden wordt, afsluiten.Het In The Picture Festival (ITP8) is een van de grootste creatieve happenings in de Bijlmer waar dit jaar maar liefst drie voorstellingen in premieèe gaan. De opening zal op 17 maart worden verzorgd door hiphop artiest en SPOKEN initiator Blaxtar.
SPOKEN is, in tegenstelling tot wat de naam suggereert, geen regulier spoken word-evenement, maar een interactief poetry-concert. Artiesten van verschillende woordkunstdisciplines worden uitgedaagd het publiek te vangen met niets dan hun woorden en hun performance. Vooral voor muzikanten is dit een grote stap, maar ook dichters ervaren een uitdaging in het levendig performen van hun teksten. Iedere artiest wordt daarna voor een drietal lastige vragen gesteld die vooral gaan over het onderscheid tussen hun artistieke en persoonlijke keuzes in het leven. Ter afsluiting van iedere ronde krijgt het publiek de gelegenheid om de artiest op scherp te stellen met hun eigen vragen en opmerkingen.
De line up van SPOKEN – Dichter Bij De Dichter varieert steeds. Dit is om te voorkomen dat de artiesten gewend raken aan het format en te voorbereid op het podium staan. Het eerste deel van de line up van 20 maart is inmiddels bekend. Flinke Namen rapper/acteur Glen Faria, ook bekend als MC Fit, zal voor het eerst de SPOKEN arena betreden met nieuw solomateriaal. Bijlmerstyle rapper Gikkels brak onlangs definitief door met zijn muzikale samenwerking met Linda Wagenmakers getiteld Oprechte Liefde. Zanillya Farrell bracht vrouwelijke energie terug in de Bijlmer hiphop met een performance video die al meer dan 200.000 keer bekeken is. Schrijfster Karin Amatmoekrim mocht onlangs de Black Magic Woman Award in ontvangst nemen. Momenteel is zij bezig met de afronding van haar vierde roman, maar zij neemt een kleine pauze om zich op SPOKEN te laten gelden. Multitalent Rajae El Mouhandiz kan al spreken van een internationale muzikale carrière. Ze werkte met verschillende topproducers en tourde door het Midden-Oosten.
SPOKEN – Dichter Bij De Dichter: Bijlmer Editie
Met o.a.;
MC Fit, Karin Amatmoekrim, Gikkels, Rajae El Mouhandiz, Blaxtar, Zanillya
20 maart 2010, Bijlmerparktheater Amsterdam
Aanvang: 20u
Entree: 7,50
(kaarten reserveer je makkelijk telefonisch tussen 14u en 16u op nummer 020 311 39 33 of via http://kaartverkoop.bijlmerparktheater.nl/, zoeken naar SPOKEN)
Cineblend: Oude beelden, nieuw commentaar
Cineblend, de maandelijkse avond van SAVAN (Stichting Audiovisuele Antropologie Nederland) met diner, film en debat, heeft dinsdag 1 februari als thema: Oude beelden – nieuw commentaar. Deel 1: Suriname.
De moeizame relatie tussen Nederland en de voormalige koloniën in de West is mede een gevolg van decennialange bevooroordeelde beeldvorming. Die beeldvorming werd uitgedrukt in koloniaal filmmateriaal. Naar aanleiding van archiveringsprojecten van onder andere het Tropenmuseum en het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid organiseert Cineblend een tweeluik over koloniale beelden van Suriname en de Nederlandse Antillen, en kijkt op een nieuwe, eigentijdse manier naar het filmmateriaal.
Op deze avond aandacht voor Suriname. Hoe kijken (jonge) Surinaamse kunstenaars en wetenschappers naar de koloniale beelden van hun land? In welke context moeten we Nederlands filmmateriaal plaatsen, en hoe heeft dat materiaal de beeldvorming bepaald? Is het belangrijk voor de identiteit en geschiedenis van Surinamers? Wiens erfgoed is het?
Te gast zijn: Gikkels, rapper en mede- oprichter van de politieke jongerenpartij Bijlmer Style, Patricia Kaersenhout, beeldend kunstenares, en Alex van Stipriaan (links op de foto), conservator bij het Tropenmuseum en hoogleraar geschiedenis van de Caribbean aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. De discussieleider is Aspha Bijnaar, zij studeerde sociologie in Suriname en in Nederland en is verbonden aan Ninsee (Het Nationaal instituut Nederlands slavernijverleden en erfenis).
State Magazine: Gikkels is niet boos op Hilversum
door Erik Zwennes
“Ik voel me Gideon Gambier. Dat ben ik van binnen. Het is de achternaam van mijn moeder. Mijn vader heeft nooit voor me gezorgd. Gideon Everduim is wat in mijn paspoort staat. Ik kan er mee leven, maar mijn moeder verdient alle respect en eer. Zij heeft voor me gezorgd. Everduim heeft een bittere klank. In mijn basisschooltijd was het lastig. Dat bereikte een hoogtepunt in mijn pubertijd en nu heb ik me er bij neergelegd. Achterop de plaat staat Everduim, het is goed zo. Ik heb mijn moeder geëerd in de clip van Oprechte Liefde, ze is mijn held. Mijn moeder is mijn klankbord.” Al hoort mama Gambier alle teksten en tracks als eerste, niet alles krijgt haar goedkeuring vertelt Gikkels lachend. “Bij Belachelijk (de vorige single, red.) zei ze: ‘waar ben je mee bezig? Wat is dit?’, mijn zussen ook. We zijn gelovig opgevoed, ze snapten echt niets van die track en video. Maar tegelijkertijd gaven ze me feedback over de interviews ten tijden van de verkiezingen. Nu Oprechte Liefde (de huidige single met Linda Wagenmakers, red.) uit is, zijn ze trots. Man, wat is mijn moeder trots. Ze laat de video echt aan iedereen zien. ‘Kijk mijn zoon’ roept ze dan.”
“De reacties op de single zijn echt ongelofelijk,” zegt Gikkels. “Laatst kwam iemand naar me toe die zegt dat hij al kinderen wil maken om dat gevoel dat ik beschrijf te ervaren. Ik was laatst bij FunX toen een vrouw belde: ‘Ga vooral door met muziek maken,’ zei ze. ‘Toen ik het liedje voor het eerst hoorde, deed het me denken aan mijn zoon. Hij is overleden. Ik heb dat liedje zo hard nodig om het te verwerken.’ Ik vind het echt heel mooi en ervaar dat niet als een zware last. Dit is waar ik het voor doe. Muziek moet een toevluchtsoord zijn om je kracht te geven in het leven. Het maken van muziek hoort bij mijn leven; het is zo belangrijk voor me. Als ik dat niet kan doen, is er iets aan de hand.”
Gikkels is al ruim elf jaar bezig met muziek. Als jonge tiener werd hij op straat aangesproken en gevraagd voor een groep geproduceerd door het vermaarde producersduo Bolland & Bolland. Gikkels tekende een majorlabeldeal bij Zomba/Jive en werd samen met drie anderen een jaar lang gedrild op alle vlakken van het muzikantenbestaan. Uiteindelijk werd het niets met KoolSkool en begon de pubertijd voor de jonge Gikkels. “Mijn moeder is lijp geworden van mij. Ik was een überpuber. Ik heb een jaar in de gevangenis gezeten voor grootschalige georganiseerde fraude. Dat speelde rond mijn achttiende. Op mijn eenentwintigste werd ik veroordeeld. In het jaar dat ik vastzat, ben ik heel snel veranderd; van puber tot volwassen man. Ik kwam er uit en had letterlijk en figuurlijk de deur achter me dicht gedaan. Ik was er klaar mee want ik zag wat het me had gebracht. Ik heb verschrikkelijke dingen meegemaakt. Genoeg zaken die ik niet deel in tracks, omdat ik vind dat je niet te koop moet lopen met negativiteit. Daarnaast wil ik het ook niet meer oprakelen, het is tijd om vooruit te kijken. Een-op-een zal ik nog wel bepaalde zaken delen: let op je mattie, hij gaat je nakken. Hij gaat je tanga wiepen wanneer je in de bak zit. Simpelweg omdat die dingen gebeuren. Er zijn altijd kapers op de kust. Heb je veel geld, zijn er kapers. Heb je een lekker wijf, dan zijn er kapers.”
“Ik had een van die jongens kunnen zijn, liggend op straat met een kogel door mijn kop. Ik heb risico’s genomen door zomaar iets doms te doen. Is zo’n pak geld het waard om je moeder zoveel verdriet te doen? Mijn moeder en mijn broer kwamen altijd op bezoek. Mijn vrienden wisten niet eens waar ik zat. Er was maar één vriend die altijd kleren kwam brengen en dingen voor me regelde. Daardoor besef je dat al die energie die je als puber steekt in je omgeving om aardig gevonden te worden, niet belangrijk is. Juist je moeder is degene die, wanneer je vastzit, nog bij je komt. Toen ik uit de bak kwam stond mijn moeder daar. Dat was de omslag in mijn leven. Ik kende geen zelfreflectie, dat heb ik moeten leren. Nu ken ik mijn fouten en tekortkomingen. Dat is essentieel als artiest.” Ondertussen is Gikkels zelf vader van een dochter. Hij vindt zichzelf een strenge maar rechtvaardige vader. Al vindt zijn omgeving hem nog wel eens te soft. “Ik ben heel erg verliefd op mijn dochtertje dus ze krijgt veel bij me gedaan. Ze krijgt alles van me en kan me heel makkelijk pimpen. Zij is de enige die mij zo kan pimpen. Ze is tweeënhalf nu. Ik heb altijd geroepen dat ik een serieuze vader zou zijn en ik ben nu heel erg ‘papa’ ja. Dat heeft natuurlijk ook te maken met het feit dat ik zelf geen vader heb gehad. Ik heb mijn vader nog nooit gezien en weet ook niet wie het is. Wat niet weet, wat niet deert. Ik heb vier zussen, een broer, mijn moeder én ik ben de jongste, dat is een warm nest hoor. Natuurlijk heb ik strubbelingen, het gaat niet altijd geweldig. Maar ik vind ook niet dat ik mag klagen. Zeker niet over de periode waarin ik bezig was met mijn album. Ik heb het geluk van een goede basis en een stevige backbone. Als je mensen om je heen hebt om je te steunen, gaat het allemaal ook net wat makkelijker.”
“Toen ik vrij kwam was er ineens enorm veel veranderd. Er was ineens 101Barz en State. Ik begon aan mijn EP en kwam Robbie (Robert Coblijn, Bijlmer Style-voorman, red.) tegen die toen een clip maakte voor Gekkigheid. Daar kwamen weer mooie reacties op. Dat gaf kracht en gaf me het gevoel dat ik dit wel in me heb. Toen ik Doofpot had geschreven was het ‘aan’. Ik wist dat ik een album kon maken.” De plaat getiteld Uit M’n Cocon Gekropen zou al begin dit jaar uitkomen. Gikkels en zijn ‘label’ Bijlmer Style besloten te wachten. “Kill your darlings was het devies. Er moesten een paar tracks van de plaat om te zien wat het eindproduct moest worden. Dan kun je gerichter werken. De plaat moest wel een boekwerk worden. Iets dat je open slaat en een kop en staart kent.” Het eindresultaat is zeer divers geworden en klinkt alsof er minimaal drie verschillende productieteams aan hebben gewerkt. Toch komt alles uit de koker van Jaap Wiewel en Chris van Rootselaar oftewel Killing Skills. De twee zijn door Gikkels behoorlijk buiten hun comfortzone gedwongen. “We hebben daar heel veel gesprekken over gehad. Ik heb een brede muzikale achtergrond en wil mezelf niet beperken. Uiteindelijk is de plaat heel natuurlijk ontstaan. Je moet muziek niet forceren. Elke donderdagavond ga ik de studio in om met die jongens te werken. Dan gaan we eerst met zijn allen een hapje eten en dan knallen. Hele nachten zijn we bezig. ‘s Ochtends om vijf uur komen we dan dit oude Volkskrantgebouw uit. Ik woon nu in West, Jaap ook, dan lopen we in de ochtendrust die kant op terwijl we napraten over producties.”
“Nu deze plaat af is, moet ik je eerlijk zeggen dat ik nog meer geprikkeld ben. Ik denk al weer na over het vervolg en zie al weer alternatieve productieprocessen voor me. Ik wil muzikanten binnen halen in een grotere studio. Uit M’n Cocon Gekropen is hier in het Volkskrantgebouw opgenomen, maar ik ga heel hard mijn best doen om weer contact op te nemen met Bolland & Bolland. Mijn tweede album zou ik heel graag op willen nemen in de Bolland & Bolland Studio’s. De laatste keer dat ik Rob Bolland tegenkwam was zo’n vijf jaar geleden in de Cruise Control Studio’s. Ik dacht dat hij me niet meer herkende en ik hield me op de vlakte. Hij bleek hetzelfde te hebben, maar uiteindelijk brak iemand het ijs. Ik weet dat zij KoolSkool nooit zullen vergeten. Natuurlijk ga ik ze uitnodigen voor mijn release.” Waarom kiest Gikkels voor de DIY-aanpak in plaats van dat hij tekent bij een label? “Ik heb al zoveel meegemaakt in deze muziekindustrie en ik heb al zoveel mensen op hun bek zien gaan. Ik zal niet zomaar meer tekenen. Muziek uitbrengen is heel leuk om te doen. Ik vind het heerlijk om met Robbie te gaan zitten en te bedenken hoe we dit aan de man gaan brengen. Ik heb Internationale Groothandel gestudeerd en hou van verkopen, tactieken bedenken, positioneren. Wanneer ik dat onder zou brengen bij een label zou ik me lui voelen. Muziek maken is voor mij plezier. Nu komt het harde werken; het aan de man brengen.”
“We moeten in de industrie af van het idee dat je niet vrij je mening kan geven. Ik kan echt niet tegen dat kliekjesgedoe. Deze scene zit nog lang niet goed in elkaar. Het moet ademen, men moet dingen van de ander aan kunnen nemen en ook tegen kritiek kunnen. Raak niet in paniek als ik tegen je zeg dat je jeans te strak zit. Als ik jouw clip raar vind en dat je zalmroze jasjes aan hebt dan moet ik dat toch gewoon kunnen zeggen. Het is maar een mening. Als jij je op je tenen getrapt voelt, c’est la vie. Morgen ben ik er al niet meer mee bezig. De houding in de nederhop vind ik nog helemaal niet competitief. Het wordt juist tijd, stelletje lamballen. Men kan elkaar niet uitstaan, maar iedereen lacht maar een beetje. Ik wil gewoon weten met wie ik te maken heb. Als ik jouw clip kut vind, ga ik dat zeggen. En ik hoop dat je dat ook bij mij doet. Als jij je herkent in Murdaface… (een negatief karakter dat enkele keren terug komt op de plaat, red.) Wie de schoen past die trekke hem aan.”
“Ik speelde lange tijd met het idee om iets te doen met dit gevoel. Ik wilde een track maken over die vertrutting van de hiphopscene. Ik laat iedereen in zijn waarde, maar probeer ook te allen tijden mijn mening te geven. Ik zeg wat ik voel en merk dat andere mensen dat gevoel delen, maar zich niet uitspreken. Het resultaat is de track Belachelijk geworden. Dan ben ik maar de bad guy die op de voorgrond treedt en zich uitspreekt tegen die onzin dat iemand skinny jeans aantrekt om zich in de kijker te spelen. Ik zou mijn zoon… laat ik zo zeggen: ik vind het gewoon een rare stroming die er opeens is ontstaan. Het hoort bij hun hap-klare-brok-muziek. Zij zitten in de studio en ervaren dat als werk. Zij ‘werken’ bewust aan een hit, maar zo werkt het niet in het leven. Wil jij op lange termijn een artiest blijven, wil jij in de harten van mensen geraken, wil je een grote fanbase creëren? dan kun je niet de studio in met de bedoeling om een commerciële track te maken. Ik vind dat de grootste bullshit die er is. Ze kunnen er misschien eventjes van leven, maar op de lange termijn zal mijn aanpak me meer opleveren, echt. Wat ik doe, is oprechte muziek maken voor een bewuste aanhang. Als dat duizend mensen zijn, zorg ik dat ze me in hun hart dragen, me steunen, ook op de lange termijn. Ik ben waarde aan het opbouwen. Elke keer dat ik een single uitbreng voeg ik waarde toe. Ik verwacht niet dat ik na deze plaat miljonair ben, maar ik ben nog lang niet klaar. Rome is niet in één dag gebouwd. Als je een goede positie wilt hebben in de muziekindustrie kun je niet voor de makkelijke weg gaan, dan moet je investeren in je product en je aanhang. Ik kies voor de lange termijn.”
Gikkels heeft met Bijlmer Style inmiddels al meer meegemaakt dan veel andere artiesten met hun labels. Bijlmer Style is ook geen klassiek label. De rapper noemt het een beweging; een platform om de wijk Zuid-Oost in een beter licht te stellen. “Wij zijn op de straat, buiten, binnen. Ik denk dat wat wij doen onderschat wordt. Het is niet niets om als onafhankelijk label alle kanalen te kennen, uitgenodigd te worden in NOVA, aandacht van GeenStijl en alles wat er tussen zit. Ik sta voor veel open. Alles wat mensen kan bereiken, pak ik aan. Natuurlijk wil ik graag bij Giel Beelen zitten om weer een ander publiek te laten zien hoe hiphop óók geleefd wordt en hoe je het anders aan kunt pakken. Mensen hebben toch nog steeds een bepaald stereotype beeld van hiphop; moeilijke jongens en dikke kettingen. Nu zijn het de poppy jongens die het goed doen. Maar ik denk dat het een kwestie van tijd is voordat men ook voorbij de pop-hiphop kan kijken. Ik blijf net zo lang werken totdat iedereen roept: ‘we willen Gikkels hebben!’. Ik werk met ziel en zaligheid aan mijn eigen product. Laatst ging ik naar een dorpje. Een klas had daar Oprechte Liefde gecoverd en ik ging bij ze langs. Dan ga ik natuurlijk die hele school vol flyeren. Ik hoop dat het op de lange termijn zijn vruchten zal afwerpen. Wij komen van onderop en daar voel ik me ook het best. Ik houd er van om in contact te staan met mensen. Vroeger deed ik deur-tot-deur verkoop, ik heb geen schaamte op dat vlak. Wij komen soms scholen onaangekondigd binnen. Dan komt de directeur vragen wat we komen doen en of we wel een afspraak hebben. Nee, maar dan flyeren we om mensen te bereiken. Op de lange termijn denk ik dat dit het verschil gaat maken. De focus is op de straat, op internet, bij de publieke omroepen, radio en televisie.”
Bijlmer Style deed op 3 maart j.l. mee aan de gemeenteraadsverkiezingen in Amsterdam. Gikkels stond tweede op de kieslijst. Investeren in jongeren was een van de speerpunten van de campagne. Het leverde uiteindelijk geen zetels op. “De verkiezingstijd heeft ons veel wijsheid en inzicht gebracht. Wij hebben dingen gezien die de meeste mensen uit de industrie nog nooit hebben meegemaakt. We hebben veel mensen ontmoet en zijn serieus genomen. Het was heel boeiend om te leren hoe politici denken over jongeren. Men noemt ze gewoon ‘capuchonjongeren’. Als je dan als ‘capuchonjongere’ in een programma zit, met een zinnig verhaal komt en respect afdwingt, heb je iets goed gedaan. We hebben veel opgestoken over de dagelijkse praktijk in dergelijke kringen. Het was zwemmen met de haaien, heel boeiend. Het heeft ons geen zetels opgeleverd, maar we hebben een perfecte basis voor de toekomst gelegd. Ik ben pas zesentwintig. Als ik kijk naar de gemiddelde leeftijd van stadsdeelvoorzitters heb ik nog wel even te gaan. Ik wil niet in de Tweede Kamer komen, maar wel heel graag ooit stadsdeelvoorzitter worden van Zuid-Oost. Als ik twintig jaar blijf doorzetten, gaat dat ook gebeuren. Het is de taak van de lokale politici om Zuid-Oost op een positieve manier naar voren te brengen. Dat is in al die jaren niet gebeurd. Ze zijn nooit op de bres gesprongen voor Zuid-Oost. Toen iedereen aangaf dat het daar verschrikkelijk was en je er niet moet gaan wonen, hebben zij hun mond gehouden. Bijlmer Style heeft dat anders gedaan. Het zijn de rappers – de ‘capuchonjongeren’ – geweest die voor het eerst in jaren Zuid-Oost eens op een positieve manier in het nieuws hebben gekregen. Het is al een tijdje stil als het gaat om de link die werd gelegd tussen hiphop en geweld in de Bijlmer. Mensen hebben hun lesje geleerd. Ik kan nu het stadsdeelkantoor inwandelen alsof het mijn huis is. In de toekomst gaat een hoop veranderen in Zuid-Oost.”
“Er is geen wrok, dat zou kinderachtig zijn. Wij kunnen prima samenwerken met andere partijen wanneer dat betekent dat we dingen kunnen realiseren voor de mensen. Het was geen verrassing dat we geen zetels hebben overgehouden aan onze campagne. Ik ben daar zonder verwachtingen ingestapt. We hebben in drie maanden tijd een hele campagne opgezet. Alles was nieuw en we deden alles zelf. Robbie en ik hebben samen de wijk volgeplakt met posters. We hebben gigantisch veel interviews gedaan. Toen het maart was, zaten we er helemaal doorheen. Geestelijk en fysiek waren we op. Ik werd chagrijnig om niets. Het was bikkelen, bikkelen, bikkelen. Dan stond er om zes uur ‘s ochtends weer een taxi klaar om in Goedemorgen Nederland te verschijnen. We zijn op weg naar de volgende verkiezingen al weer constant bezig met projecten. Het wordt nog wat over drie jaar.”
[ontleend aan Bijlmerstyle, 20 december 2010]
Gikkels: Uit m’n Cocon Gekropen
Na de controversiële video’s Doofpot, Belachelijk en Vuist in de Lucht zal de Amsterdamse rapper/politicus Gikkels op 17 december zijn album Uit m’n Cocon Gekropen presenteren. Het album is geheel geproduceerd door de mannen van Killing Skills, en wordt door Bijlmer Style uitgebracht.
In de loop van volgende week zal de eerste single Oprechte Liefde van het album verschijnen. Niemand minder dan Miss Saigon Linda Wagenmakers (foto links) verzorgt het refrein op het nummer. De twee kwamen elkaar heel toevallig tegen. De video van het nummer is gemaakt door Teemong, en zal bij Puna.nl zijn première kennen.
De releaseparty zal op 17 december worden gehouden op de zevende verdieping van het oude Volkskrant-gebouw te Amsterdam van 22.00 tot 03.00 uur. Toegang 5 euro. dj’s Jane Doe en Kid Sublime. Dus wil je een avond Koenen! met Bijlmer Style moet je die avond zeker in de Canvas zijn.
RSS
Facebook
Twitter
