Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: Gandhi
Moti Marhé: geestelijk vader van Baba en Mai
Van vernedering tot trotse geuzennaam
door Piet de Kroon
In 1964 krabbelde Moti Marhé op een papiertje de twee woorden die sinds zijn jeugd door zijn hoofd spookten: ‘Baba aur Mai’. Ze herinnerden hem aan de vernederingen die hij en andere Hindostaanse leerlingen op het schoolplein hadden moeten aanhoren. Woorden met een denigrerende betekenis, maar tegelijkertijd ook woorden die in zijn eigen Sarnámi op een respectvolle manier zijn voorouders aanduiden.
In gesprek met Piet de Kroon vertelt de 80-jarige taalwetenschapper, neerlandicus en Sarnámi- en Hindi-deskundige in zijn woonplaats Den Haag over de betekenis van 5 juni, de herkomst van Baba en Mai en de toekomst van het Hindostaans erfgoed.
read on…Verleden, heden en toekomst van de Hindostaanse cultuur in Suriname en Nederland
Tekst van de Derde Jit Narain Lezing door Hans Ramsoedh en het co-referaat door Wierish Ramsoekh, 30 september 2022
door Dr Hans Ramsoedh
Inleiding*
Suriname, Dit land heb ik gekozen is het gedicht dat Shrinivási in 1968 schreef. Het is een nationalistisch statement waarin hij ondanks het harde bestaan een toekomst ziet voor de nakomelingen van de contractarbeiders. Shrinivási was de dichter van de verzoening, harmonie en eensgezindheid, de dichter die met zijn poëzie bruggen wilde slaan tussen de verschillende bevolkingsgroepen in Suriname (Koefoed 1984).
read on…Mahatma Gandhi een racist?
door Hans Ramsoedh
Op de golven van de wereldwijde protesten tegen racisme en discriminatie raast er een beeldenstorm. Standbeelden van personen die symbool staan voor racisme en discriminatie worden omver gehaald (ontsokkeling) of beklad. Een standbeeld dat het inmiddels ook moet ontgelden is dat van Mahatma Gandhi. In een aantal Afrikaanse landen wordt al enkele jaren geprotesteerd tegen de aanwezigheid van standbeelden van Gandhi vanwege zijn racistische uitspraken over zwarten.
read on…Kurá van Willem van Lit (5)
Dit is deel 5 van de synopsis van Kurá, het nieuwe boek over de situatie op de Nederlands Caribische eilanden dat binnen afzienbare tijd zal verschijnen. Het draait daarbij om de oriëntatie op het goede leven. read on…
Influencers spreken over We Have a Dream
Jerry King Luther Afriyie (dichter en oprichter Stichting Nederland wordt Beter), Philomena Essed (professor Critical Race, Gender and Leadership Studies, Antioch University), Ismail Ilgun (vlogger Algemeen Dagblad en TopNotch), Andrew Makkinga (presentator, opiniemaker), Simone van Saarloos (filosoof, columnist) en Hanna Verboom (actrice, oprichter Cinetree) werden geïnterviewd door Kemal Rijken over wat Gandhi, King en Mandela en hun nalatenschap voor hen betekenen. De interviews zullen te zien zijn in de tentoonstelling We Have a Dream. Gandhi, King, Mandela. De trailer staat nu op nieuwekerk.nl. Ook essayist Bas Heijne spreekt zich uit in zijn essay Wereldverbeteraars Gandhi, King en Mandela – hun erfenis en Cynthia Mc Leod schreef haar kinderboek No kwik in ons bos. read on…
M.K. Gandhi: (g)een Mahátmá voor shudra’s, dálits en ádivasi’s?
door Bris(path) Mahabier
1 Herdenking van de geboortedag van Gandhi
Twee oktober komt dichterbij. Exponenten uit de Hindoestaanse upper-middle-class in Den Haag zijn wederom bezig veel vrije tijd, energie en geld te steken in de organisatie van de herdenking van de geboortedag van M. K. Gandhi, hun Mahátma. Dit gebeurt al een aantal jaren. In de maand oktober van dit jaar willen deze promotoren van de Indiase cultuur en historie ook een Gandhi-‘walk’ en een ‘Bhoedjel Bhaat Event’ in Den Haag organiseren. (Jammer, dat vele Sarnámiwoorden nog altijd fout gespeld worden. De juiste schrijfwijze is bhujal bhát.) Meestal is alles gratis, ook de toegang, zoals gebruikelijk op onze herdenkingsbijeenkomsten. Tot het feestende publiek behoren ook ‘gewone’ Hindoestanen; mensen uit de lage inkomensgroepering. read on…
Nickerie heeft ook Baba en Mai monument
door Beta Debidien
NIEUW NICKERIE – Na Paramaribo heeft nu ook Nickerie een standbeeld van Baba en Mai, dat de komst van de eerste Hindostaanse immigranten in ons land 144 jaar geleden symboliseert. Het beeld is zondag op het Volksplein tegenover de markt onthuld. read on…
Lezing Ela Gandhi
De Leerstoel Lalla Rookh en de faculteit der Godgeleerdheid van de Vrije Universiteit organiseren op 7 oktober een lezing van Ela Gandhi, vredesactivist en kleindochter van Mahatma Gandhi. Zij is voorzitter van de Mahatma Gandhi Salt March Committee en de Mahatma Gandhi Development Trust. Tevens was mevrouw Gandhi (1940) parlementslid van Zuid Afrika en Chancellor van de Durban University of Technology.
Thema: Participative Democracy and Nonviolence
De lezing wordt gehouden op maandag 7 oktober 2013
Plaats: Vrije Universiteit Zaal 6A04 (hoofdgebouw)
de Boelelaan 1105, Amsterdam
Programma
15.30- 15.35: Welcome by Dr. Victor van Bijlert, Faculty of Theology, VU University
15.35-16.25: Lecture by Mrs. Ela Gandhi
16.30-17.15: Questions & Discussion Prof. Chan Choenni, Leerstoel Lalla Rookh, VU University
Indien u aanwezig kunt zijn, graag voor 1 oktober a.s. aanmelden via leerstoel@lallarookh.nl.
ACCORD-lecture – Amsterdam Centre for the Study of Cultural and Religious Diversity
Vijfde Gandhi Memorial Day
Op 5 oktober 2013 organiseert stichting “Hum Hai Hindustani” voor de vijfde maal “Gandhi Memorial Day”, een jaarlijks evenement om aandacht te schenken aan het gedachtegoed van Mahatma Gandhi.
Dit jaar krijgt het evenement een speciaal karakter i.v.m.:
• 10- jarig bestaan van St. Hum Hai Hindustani
• 5 jaar Gandhi Memorial Day
• 140 jaar Hindostaanse Immigratie
Daarom hebben wij een zeer bijzondere gast uitgenodigd:
Ms. Ela Gandhi, kleindochter van Mahatma Gandhi.
Zij zal ons vertellen over haar leven en vooral haar jeugd met haar grootvader. Tevens hebben wij mooie voordrachten van jongeren en een spectaculair optreden van de Ashiq Brothers, System of Unified Sounds en
ArunA & Shastri. Een dag vol verrassingen.
Er is ook een uitgebreid diner samengesteld.
Uiteraard zal ons doel, om geweldloosheid als middel van verzet onder de aandacht te brengen van jong en oud, centraal staan.
Graag nodigen wij, namens de stichting “Hum Hai Hindustani”, u (en uw gezin) uit voor de “Gandhi Memorial Day 2013”.
Wij hopen u (en uw gezin) op deze bijzondere dag te mogen verwelkomen!
Bijdrage: Volwassene: €25,- p.p. Kinderen tot 12 jaar: €15,- p.p.
(incl. uitgebreid diner en een prachtig optreden van de Ashiq Brothers)
U kunt zich aanmelden door een mail te sturen
met als onderwerp “GMD 2013” naar: s-ganesh@ziggo.nl.
U kunt het bedrag voor 30 september 2013 over maken op
rekeningnr: 58.05.86.804 o.v.v. HHH te Wassenaar.
Celebrate ‘Indian arrival’ or ‘Indian deliverance’? (2)
by Chaman Lal
The second largest contingent of Indian indentured labour went to now called Guyana from 1838 to 1916. First ship Hesperus with Indian labour arrived in Demerara on May 5, 1838 and total of 238,909 Indians arrived in ships. Trinidad & Tobago was the third country to receive large numbers of Indian labour from May 30, 1845 onwards and here 147,596 Indians came as per Sat Balkaran Singh. First ship to arrive in Trinidad was Fatel Razack from Calcutta, a total of 154 ships undertook 320 voyages from Calcutta, Madras and Bombay, to bring Indian indentured labour up to 1917. Out of these only 20 per cent or so, went back to India after indentured system was abolished.
South Africa also started receiving Indian labour, mostly Muslims from Gujarat 1860 onwards. Here the first ship Truro with Indian labour arrived from Madras on 16th November 1860. South Africa received 152,184 Indian labourers in indentured act period. French and Dutch colonisers also made agreements with British Indian Government to recruit Indian indentured labour with similar agreements as issued by British colonisers. Thus French colonialists recruited Indian indentured labour for French Guyana, Martinique, Guadalupe etc. Dutch colonisers got Indian indentured labour for Dutch Guyana, now named Suriname from 1873, the first ship Lala Rookh from India arrived here on 5th June 1873 and a total on 34,304 Indians arrived here till 1916.
Fiji under British regime was the last to recruit Indian indentured labour, where the first ship Leonidas arrived on 14th May 1879 and it got 60, 995 Indians till 1917. Other countries to receive Indian indentured labour in this period were, Jamaica-36, 412, East Africa, including Kenya and Uganda-32000, mostly Sikhs from Punjab, for building Uganda-Kenya rail link; Reunion-26, 507, Seychelles-6315, St Vincent-2472, St Kitts-337, St Lucia-4350, Grenada 3200 etc. A total of nearly 1.2 million or 12 lakh Indians travelled to different parts of the world during this period. In all countries, Indian indentured labour went through hel
l, a lot of sufferings and Indian newspapers reported about these cruelties on Indian labour.
Right: Indians arriving in Mauritius
Since Mahatma Gandhi was invited in South Africa as a lawyer to defend the rights of Indian business men there, the other countries also came into focus. In 1909, Mahatma Gandhi spent few days in Mauritius on his way back to India through sea journey. Dr Mani Lal, a young advocate, who was later married to the daughter of Dr Mehta, a close friend of Mahatma Gandhi, was sent to Mauritius in 1907. Dr Mani Lal started a paper, Hindustani, from Mauritius in Gujarati and English, Hindi replaced Gujarati soon. Mani Lal spent few years till 1910 in Mauritius and defended Indians rights. Later Dr Mani Lal played a similar role in Fiji, where he went in 1912; he was treated very harshly by British colonial authorities in Fiji and was made to leave the country in 1920.
Sufferings of Indian indentured labour are well documented in the creative Hindi literature of Mauritius and Fiji. Abhimanyu Anat (left) is most celebrated Hindi writer of Mauritius and he through his many novels like Lal Pasina (Red Sweat), the introduction of its French translation was written by French Noble Laureate Jean-Marie Gustave Le Clezio, depicted the horrible sufferings faced by Indian indentured labour at the hands of sugar planters, mostly Europeans and their Indian agents, colonial police and other officials. Same way Joginder Singh Kanwal in his novels like Savera and Karvat depicted the hardships and struggles of Fiji Indian labour.
Munshi Rehman Khan (right), writing in Hindi and Urdu, did it for Suriname Indian labour. Unfortunately Trinidad and Guyana Indian descent people lost their languages as well and their sufferings in these countries were depicted in English language much later, when their second or third generation became well versed in the language. Peter Jailall from Guyana wrote about Indian indentured labour’s sufferings in his English poetry collection of recent times under the title Sacrifice-Poems on the Indian Arrival in Guyana. V S Naipaul did not focus much on Indian indentured labour’s sufferings in Trinidad & Tobago, though he was born and brought up there, but had references to the sufferings in his classic novel A House for Mr Biswas.
In India also people like C F Andrews, who visited almost all countries, where Indian labour migrated, at the behest of Mahatma Gandhi, Benarsidas Chaturvedi, Hindi writer and journalist, Lakshman Singh, husband of celebrated Hindi writer Subhadra Kumari Chauhan and member of All India Congress Committee (AICC) wrote plays like Coolie in Hindi, basing on Indian labourers sufferings in Fiji, the play was immediately proscribed by British authorities. Tota Ram Shandilya, who returned from Fiji, wrote My Twenty One Years in Fiji, in Hindi, which is translated in English and now an important reference book in Fiji. In these countries freedom struggles against British colonialism started, which were mostly close to Indian National Congress in India, like movement by Shiv Sagar Ramgoolam in Mauritius, who became the first Prime Minister of independent Mauritius.
Dr Cheddi Jagan was one of the most important organisers and leaders of freedom struggle in British Guiana as leader of People’s Progressive Party, a party with Marxist ideas. In Kenya, Comrade Makhan Singh, a Communist, fought alongside Jomo Kenyatta and his other colleagues for the freedom of Kenya. Monuments of struggles by Indian indentured labourers, along with other communities are found in many countries. In Guyana, where Hesperus, first vessel from Calcutta brought 156 souls on 5th May 1838, out of 170 boarded, 14 died on the way by sickness and drowning.
There have been conflicts, rebellions in 1872, 1903 and 1912, 1913, 1924. Walter Rodney, one of the brilliant radical scholars of Guyana, depicted the conditions of Indians and other countries indentured labour emigration to Guyana in books like Lakshmi out of India. Rodney was assassinated in the young age on 13th June 1980 and Guyana national archives are now named after him. In Trinidad & Tobago, massacre of Jahazis, as the east Indian indentured labour were called, as they came on ships, took place in 1884 at the time of holy Eid.
CLR James, the radical Marxist scholar-writer of Trinidad & Tobago had focussed upon Black and East Indian indentured labour conditions in his writings and during March 1970 Black Power movement in Trinidad, there were banners and calls for Indo-African unity, though some people tried to scare Indians with rumours that Blacks would attack East Indians, to counter it Black Power movement took a massive march in Caroni sugar plantation area and home of large number of Indians, who did not join the march, but showed warm hospitality to the marchers, thus frustrating the designs of those, who wanted to turn this most progressive movement as a Black-Indian conflict.
Strangely Trinidad & Tobago has no monument in memory of Black and Indian sufferings in the country, whereas neighbouring Caribbean countries-Guyana and Suriname have number of monuments for both communities’ sufferings in their countries. In Suriname there is a monument in memory of 16 Indians and Indonesian indentured labour, who was martyred at sugar factory site, struggling for better wages and living conditions. At suicide hill site in Mauritius, now stands a grand monument in memory of those poor indentured labourers, which died due to the worst cruelties inflicted upon them by colonial authorities and sugar barons. In Fiji, workers struggled in February 1920, even after the abolition of indentured labour system and Fijian authorities in revengeful manner crushed workers strike and forced Dr Mani Lal out of the country.
Struggles in these countries and pressure by the national movement in India in favour of this struggling migrated Indian labour, British Government had to finally abolish ‘indentured labour’ system in 1917, through legislation to this effect, as they had to do in case of slavery in 1834/38. Indentures system was also given lease/transition till the end of 1919 and from 1st January 1920, indentured Indian labour system came to a complete stop. So 1 January 1920 was hailed as Deliverance day, as was end of slavery was hailed as Emancipation Day by Africans.
Irony is this that Indians in these countries never focussed upon Deliverance Day, which is much more historic day of their life, particularly of present generation people of Indian descent in Mauritius, Guyana, Trinidad & Tobago, Suriname and Fiji, than so called Indian Arrival Day, which is the day to mark the beginning of untold sufferings, deceit, as most of Indians recruited for this scheme of indentured labour, were recruited by agents by telling all kinds of lies, like they are being taken to the countries of goldmines and they will become rich with gold, once they are there, or lies like Mauritius is a country of Ramayana character Marich, trapping innocent but poor, needy Indian rural folk into their trap of prolonged suffering for them.
[from The Guardian, 24-10-2011]
[wordt vervolgd]
Beeld van Mahatma Gandhi
In verband met de herdenking van de 138 jaar hindostaanse immigratie op 5 juni, werd op verschillende locaties in Suriname een scala van activiteiten werd georganiseerd,
waaronder musicals, dansvoorstellingen, exposities en lezingen.
Ondertussen hield kunstenaar Andrew Vancooten zich druk bezig met een mahoniehouten beeld van de Indiase vredesactivist en staatsman Mahatma Gandhi. Vroeg in de morgen begon hij vlak bij de ingang van zijn huis aan de Nieuwweergevondenweg met het uithouwen van zij boomstronk.
Voor de artiest was het niet haalbaar het beeld voor 5 juni af te ronden. Pas zaterdag had de kunstenaar het beeld af. “Nu het af is, voel ik mij happy. Ik heb anderhalf jaar lang aan dit beeld gewerkt en ik kijk nu uit naar grotere uitdagingen,”, vertelt de artiest. “Ik wil mij niet haasten met mijn werk, omdat ik iets goeds wil produceren.” Het beeld heeft een hoogte van 164 cm. Vancooten varieert bij zowel het schilderen als het beeldhouwen tussen abstracte, realistische en symbolische vormen. De liefde van Vancooten voor kunst was al op zijn zevende enorm. “Ik heb mijn kunsttalent als een gave van God gehad en ik ben nooit naar een school voor kunst gegaan,” zegt hij.
De kunstenaar weet nog niet waar en wanneer het beeld geplaatst moet of zal worden. Nu staat het glanzend goudbruin geverniste beeld van Mahatma Gandhi nog in de herberg van Vancooten.
Appreciating Gandhi Through His Human Side
by Hari Kunzru
Few figures seem more remote from contemporary India than Mohandas Karamchand Gandhi, the Mahatma, or “Great Soul,” who spearheaded the struggle for independence. Gandhi’s beloved rural poor figure only intermittently in the consciousness of a country now focused on call centers, software entrepreneurs and movie stars. In the cities the Gandhian ideals of service, self-denial and universal uplift have been drowned out by the aggressive nationalism and shiny consumer culture of India’s urban boom.Further reading, click here
[from The New York Times, March 29, 2011]
RSS
Facebook
Twitter
