Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: Fey Toon
Twintigste editie Suriname Jaarkalender uit
door Hugo den Boer
Paramaribo – De eerste exemplaren van de Suriname Jaarkalender 2012 zijn dit jaar simultaan in Suriname en Nederland uitgereikt. Dat gebeurde respectievelijk aan politicus Emile Wijntuin en cabaretier Roué Verveer. De kalender met 13 prachtige foto’s van karakteristieke Surinaamse situaties, beleeft dit jaar haar twintigste editie.
Hugo Spijker, voorzitter van Stichting Suriname Jaarkalender (SSJ), merkt tevreden op dat de jaarkalender in haar bestaan van twee decennia veel projecten heeft kunnen realiseren met de inzet van het bestuur, de fotografen, en tekstschrijvers.
Er zijn 3500 exemplaren gedrukt waarvan 900 voor de Surinaamse markt. SSJ heeft vorig jaar forse maatregelen genomen om de winst uit de kalender te optimaliseren. Het formaat werd handzamer en kan nu door de brievenbus, waardoor de verzending in Nederland veel goedkoper wordt. Het aanzien is onveranderd.
Geldbedrag teruggegeven
Vroeger werden foto’s volgens een thema geselecteerd, maar de laatste jaren is het criterium ‘Suriname in al zijn glorie’. Toon Fey heeft volgens een deskundige jury bestaande uit Annemarie Relyveld en Paul Nigten de mooiste foto aangeleverd met daarop de Marowijnerivier met zichtbaar twee regenbogen. Toon Fey was dankbaar voor de prijs, maar gaf het gewonnen geldbedrag meteen weer terug aan SSJ om te gebruiken voor de projecten. Afgelopen jaar zijn er uit de opbrengst van de kalender verscheidene projecten gerealiseerd in het onderwijs en in de gezondheidszorg. Volgens Spijker typeert SSJ zich door kleinschaligheid en dat er hulp geboden wordt aan mensen die zelf hun nood aangeven en een verbeteringsplan opzetten. “Ideaal is het als er vele mensen profiteren van de projecten. Zo sponsorde de kalender vorig jaar een volleybalteam in Pontbuiten met veldattributen, ballen en net. Dit team speelt nu in de Surinaamse volleybalcompetitie.”
“Een kleine greep uit onze projecten is het leveren van bedden en matrassen aan een weekendopvanghuis van gehandicapten, het opknappen van het plein en het plaatsen van een dak op het nieuwe lokaal van de Taborschool. Ook wordt het Christoforus Internaat voorzien van nieuwe computers en toebehoren en staat binnenkort de hulp aan de Jeugdtandverzorging voor de jeugd van Albina op het programma”, legt Spijker uit.
[uit de Ware Tijd, 28/09/2012]
Suriname discovered herdrukt
Net uit: de herdruk van het fotoboek Suriname discovered. Met foto’s van onder meer Kwamalasamutu, de grotten van Werephai, Tafelberg, Julianatop, Bensdorp, Sipaliwini, Kabalebo die je in deze compleet gewijzigde herdruk een verscheidenheid in beeld en kleur laten zien waarover weinig andere landen beschikken. Terwijl Suriname een land is dat in vergelijking met de meeste Zuid-Amerikaanse landen bescheiden van afmeting is.
En al even bescheiden is het bevolkingsaantal van ongeveer 500.000 inwoners. De vraag is dan ook: waaraan heeft Suriname haar overweldigend rijke en gevarieerde uiterlijk te danken? Voor een belangrijk deel schuilt het antwoord in de fysieke gesteldheid van het land. Zo bestaat meer dan 80 procent van de oppervlakte uit ongerepte natuur in de vorm van tropisch regenwoud. Het Surinaamse binnenland is bijna onaangetast en rijk in flora en fauna en voor een groot deel tot natuurreservaat verklaard.
Ook de bevolking en de cultuur bepalen het beeld van het land. Suriname vormde al een multiculturele samenleving voordat de term werd uitgevonden. De komst van slaven uit Afrika, gevolgd door de immigratie van contractarbeiders uit verschillende delen van de wereld, gaveb het land al lang geleden vele gezichten. Dit fotoboek bevat verhalen in foto’s en vanwege de uitzonderlijke geschiedenis van Suriname, is het boek ook voorzien van relevante achtergrondinformatie.
Het laatste hoofdstuk bestaat uit een serie interviews met foto’s van bekende en minder bekende Surinamers, die samen een vrij representatieve doorsnee van de bevolking vormen.
Suriname Discovered
Marco de Nood & Toon Fey
Paramaribo: Vaco
204 pagina’s 30 x 30 cm full colour hardcover met foam genaaid Nederlands/Engels
isbn 978 90 5594 707 2
prijs 39,90
Een wervelwind van beelden
door Chandra van Binnendijk
Paramaribo is een buitengewoon fotogeniek onderwerp. Daar hebben de twee hoofdfotografen van Paramaribo in Pictures, Hijn Bijnen en PLU (Hedwig de la Fuente), een goed oog voor. Bewezen vakmannen zijn het en ze richten hun camera met graagte op de veelsoortigheid aan mensen, dieren, gebouwen, sieraden, bordjes met handgeschilderde opschriften, transportmiddelen en allerlei situaties die zich in de stad voordoen – markttaferelen, krabbenverkopers, wandelmars, blonde stagiaires op de fiets, begrafenissen, noem maar op. Het is een wervelwind van beelden die je al bladerend als een film door je handen laat gaan. Wie van plaatjes kijken houdt, zal er van genieten.
Er is veel te zien en de samensteller heeft duidelijk veel werk gemaakt van het rangschikken van de foto’s. Ze staan niet kris-kras door elkaar, maar met ordening, zoals gebouwen of sfeerbeelden van de oudejaarsviering. Soms gebeurt dat met ‘tongue in cheek’: in grappige combinaties zoals de brandweer in actie en op de andere pagina kinderen bij een erfkraan met emmers water (pp. 154-155). Of op de pagina’s 164 en 165 met links een Chinese vrouw achter de beveiliging van haar winkel en rechts een doorkijkje door een tralieraampje op Fort Zeelandia. Tenminste, ik denk dat het Fort Zeelandia is. Maar echt zeker weet ik het niet, want Paramaribo in Pictures doet niet aan bijschriften. En dat is erg jammer.
Wie iets meer zoekt of zou willen weten of begrijpen van al die beelden, komt er bekaaid af. Door de tweetaligheid, Nederlands en Engels, is het boek uitstekend geschikt voor buitenlandse bezoekers. Maar die moeten het dan wel met heel erg weinig tekst doen. Een kleine inleiding (van Toon Fey) verklaart summier hoe Suriname zo’n melting pot is geworden (eerst waren er slaven, toen contractarbeiders) en bestaat verder uit wat persoonlijke observaties en ontboezemingen van de auteur die ons vertelt dat hij graag op een terras in de schaduw zit, rumcola drinkt aan de Waterkant en hier in een oude auto van zijn Surinaamse tante rondrijdt.
Nu weten wij toevallig dat Fey de maker is van een rijk uitgevoerd boek dat eerder over Suriname verscheen. Die wetenschap geeft zijn woorden gewicht, een gewicht dat een oningewijde lezer/bezoeker niet meekrijgt. Hetzelfde gemis speelt bij de foto’s. Het zou het boek enorm verrijken, al was het maar met een klein regeltje dat de lezer vertelt dat het beeld op pagina 95 een tap’ kromanti is. Of dat er ‘s ochtends vroeg aan Tai Ji gedaan wordt in de Palmentuin (p. 229). En het is interessant om te weten dat du-uma Elly Purperhart een speciale swit’ watra maakt om het nieuwe jaar in te gaan (p. 221). Deze meerwaarde kreeg het boek helaas niet mee. En dat vind ik een gemiste kans van de uitgever. Het hoeven heus geen lange ingewikkelde of antropologisch en historisch verantwoorde verhandelingen te zijn – kleine toelichtingen zoals in de fraaie Rotary-agenda wordt gedaan zijn al ruim voldoende.
Uitgeversmaatschappij Vaco i.s.m. Scriptum Publishers en Mets Travel & Tours: Paramaribo in Pictures, fotografie: Hijn Bijnen en PLU (Hedwig de la Fuente). Paramaribo, zonder jaar. ISBN 978-99914-0-088-4
[enigszins ingekort overgenomen van De Ware Tijd Literair, 2 oktober 2010]
Paramaribo in Pictures
Paramaribo is een fotogenieke en levendige stad van 250.000 inwoners. Een stad waar je de synagoge naast de moskee kunt vinden. Niet voor niets wordt het vanwege de zeer gevarieerde bevolkingssamenstelling ook wel Little United Nations genoemd. Had Paramaribo vroeger de faam als ‘mooiste van Zuid-Amerika’, langzaam maar zeker begint het weer een plaats te worden waar bezoekers en inwoners met warmte over praten. Waar historische gebouwen in oude luister worden hersteld. Waar aandacht is voor het verleden en vertrouwen voor de toekomst…
Behalve de bekende gebouwen, favoriete locaties en stadsbeelden met mensen, laten de fotografen ook zien wat er zich onder de huid van Paramaribo afspeelt. Om een voorbeeld te noemen: we weten dat Surinamers dol zijn op dansen en muziek. Maar waar leren ze dat? Zijn er dansscholen of is er een conservatorium?
Paramaribo in Pictures is een prachtig fotoboek, dat de diversiteit aan aspecten van onze bijzondere stad en zijn inwoners laat zien. Het boek dankt z’n ontstaan mede aan een expo in Andres Bello (2008) van het sterk sociaal gerichte fotowerk dat Hijn Bijnen gedurende vele jaren in en rond Paramaribo maakte. Met fotobijdragen van Hedwig ‘Plu’ de la Fuente, alsmede zijn intensieve betrokkenheid bij de uiteindelijke samenstelling, is dit boek een schitterende aanvulling op Suriname Discovered geworden. De tekst is van Toon Fey.our hardcover genaaid Ned/Eng VACO-editie ISBN 978-99914-0-088-4 introductieprijs SRD 68 / €16. In Nederland: €19,90 (Scriptum-editie)
Op de onderste foto: geheel rechts Hedwig de la Fuente, naast hem Hijn Bijnen
Indianen & Marrons
In de schaduw van de tijger & Marrons van Suriname
Op donderdag 26 november 2009 worden twee nieuwe Suriname-boeken gelanceerd, beide uitgebracht door KIT Publishers. De presentatie vindt plaats in boekhandel Pied à Terre te Amsterdam, met een drankje en hapje in stijl.
Eithne B. Carlin geeft in In de schaduw van de Tijger in woord en beeld actuele informatie over het leven van de acht overgebleven inheemse gemeenschappen in Suriname. Sommige zijn klein en weinig bekend; zij leven diep in het binnenland van Suriname. Ook besteedt Carlin ruime aandacht aan het spirituele wereldbeeld van de indianen, dat door het leven in de natuur radicaal anders is gevormd dan wat wij in de westerse wereld als normaal en logisch zien.
In Marrons van Suriname laat Toon Fey de geschiedenis van de marroncultuur zien. Al snel na aankomst in Suriname ontvluchtte een deel van de uit Afrika aangevoerde slaven het zware en vernederende leven op de plantages. In het binnenland bouwden zij hun eigen leefgemeenschappen op. Dit rijk geïllustreerde boek vertelt de complete geschiedenis van een cultuur waarvan de meesten alleen de buitenkant kennen, vanaf het vertrek uit Afrika tot heden. Een aanrader voor het snelgroeiende aantal liefhebbers van het Surinaamse binnenland, de bakermat van de marroncultuur.
Datum: donderdag 26 november 2009
Tijd: 16.30 uur – 18.00 uur
Locatie: Geografische boekhandel Pied à Terre, Overtoom 135-137, Amsterdam
Bereikbaar met tram 1, 3 en 12
Natuurlijk is er volop gelegenheid de boeken aan te schaffen en te laten signeren.
De boekhandel is op donderdag geopend tot 21.00 uur.
RSVP*Wilt u aangeven of u komt? Dat kan bij KIT Publishers door een bericht te sturen naar Fleur Pakker. Wij verheugen ons op uw komst!
Met vriendelijke groet, namens
Meer boekinformatie over In de schaduw van de tijger
Meer boekinformatie over Marrons van Suriname
RSS
Facebook
Twitter
