Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: Ferrier Leo
Wat is Nederlands-Caraïbische literatuur?
Eén vraag, meerdere antwoorden
door Michiel van Kempen
Het eenvoudigste antwoord op de vraag wat Nederlands-Caraïbische literatuur is, luidt: alle literatuur uit de voormalige Nederlandse koloniën in het Caraïbisch gebied, dat wil zeggen uit Suriname en de zes Nederlands-Caraïbische eilanden. Toch is de kwestie veel complexer. Suriname is onafhankelijk van Nederland sinds het in 1975 een onafhankelijke republiek werd. De eilanden behoren nog tot het Koninkrijk der Nederlanden: Aruba, Curaçao en Sint Maarten als landen, Bonaire, Saba en Sint Eustatius als bijzondere gemeenten.
read on…Kenneth Madarie, een bevlogen kunstenaar, gedreven activist en vrije geest
door Chandra van Binnendijk
Theatermaker, fotograaf, schrijver, dichter, activist Eddy Kenneth Madarie (1946-2024) was de anonieme voetganger in een klein politieberichtje, de man die op de avond van 4 mei 2024 aan de Anton Dragtenweg in Paramaribo, Suriname, dodelijk werd aangereden.
read on…Leo Ferriers debuut Atman (1968) opnieuw uitgegeven
door Jonathan van der Horst
T.C. Elimane in de lage landen
Van buitenaf heeft het leven van Leo Henri Ferrier wel wat weg van dat van het personage T.C. Elimane in De diepst verborgen herinnering van de mens van Mohamed Mbougar Sarr. In 1968 maakt deze jonge schrijver nog furore met zijn debuut Atman bij op dat moment ‘s lands hipste uitgeverij, De Bezige Bij. Op de beroemde foto bij het 25-jarige bestaan van de Bij, genomen op de trappen en balustrades van de bibliotheek van het Rijksmuseum, prijkt de jonge Ferrier nog als enige persoon van kleur tussen al het witte schrijversgeweld.
read on…“Ik ben een trotse Neger, met een hoofdletter”
Verslag van de boekpresentatie van Het n-woord van Ewoud Sanders, zondag 4 juni 2023, Vereniging Ons Suriname
door Els van Diggele
‘Een neger met een hoofdletter, zo word ik wel genoemd. Ik ben er trots op,’ zegt een in kobaltblauw gestoken man die begin deze maand was afgekomen op een debat over het nieuwste boek van taalhistoricus Ewoud Sanders, Het n-woord. De geschiedenis van een beladen begrip. ‘Zo kan het dus ook, applaus graag,’ zegt Kathleen Ferrier die een genuanceerd voorwoord schreef en nu als gespreksleider de stemming peilt in de volle zaal van de Amsterdamse Vereniging Ons Suriname. Een vrouw zegt de term ‘als geuzennaam’ te gebruiken omdat hij ‘trots uitdrukt’, waarop Ferrier vraagt ‘wie het woord neger ook gebruikt als teken van trots’. Een aantal mensen steekt de vinger op, onder wie Ferrier zelf.
read on…Gaat het om het Caribisch Perspectief, of meer over Kleurrijk en Erkenning?
Tekst van de 7de Cola Debrot-lezing door Rita Rahman
Zoals aangekondigd stel ik mij vanmiddag de vraag of in het werk van Caribisch Nederlandse schrijvers het Caribisch perspectief centraal kan blijven staan of enkel hun eigen integratie in Nederland. Tussen die twee opties vermoed ik een spanningsveld, een conflict dat tot innerlijke onrust, tot ongemak of zelfs een permanente spagaat aanleiding kan geven. Ontegenzeggelijk zal dit spanningsveld het schrijfwerk onder druk zetten, en daarmee ook de creatieve inspiratie.
read on…Twintig Caraïbische schrijvers om zelf te ontdekken
door Arjen Mulder
Al een maand of drie lees ik weinig anders dan Surinaamse literatuur. De aanleiding was de aankondiging door uitgeverij Das Mag van het boek Dat wij zongen, met bijdragen door een reeks schrijvers voor wie ik grote bewondering koester over twintig Caraïbische schrijvers van wie ik velen nog niet kende.
read on…Podcasts over Surinaamse literatuur
door Raoul de Jong
Verrassing! Het afgelopen jaar werkten grande dame Noraly Beyer en ik aan een podcast voor De Correspondent. Over een aantal van de onbekende parels uit de Surinaamse literatuur die een groter publiek verdienen.
read on…Jonge Surinamers in de pen
Prakseri: Suriname-nummer tijdschrift Tirade
Bijna een halve eeuw nadat Hugo Pos een Surinamenummer samenstelde voor het tijdschrift Tirade, is er nu een nieuwe Suriname-special, bijeengebracht door Kevin Headley. Jerry Dewnarain bespreekt het nummer.
read on…Dat wij zongen
Twintig Caraïbische schrijvers om nooit te vergeten
door Jeroen Heuvel
Essays over en fragmenten van, vaak literaire, geschriften van aan aantal kernfiguren uit de Nederlands-Caraïbische literatuurgeschiedenis. Deze bundel is bij de tiende Caraïbische Letterendag van de Werkgroep Caraïbische Letteren, in oktober 2022, ten doop gehouden. De essayisten kregen de vraag voorgeschoteld: ‘Wie zijn de groten die mij voorgingen en op wier schouders heb ik kunnen worden wie ik ben?’
Toespraak tot Jit Narain bij de presentatie van Dat wij zongen
Tiende Caraïbische Letterendag, Rotterdam, HNI, 8 oktober 2022
door Rita Rahman
Dames en heren,
Fijn dat ik op deze viering van de 10de Letteren Dag van de Werkgroep Caribische Letteren, het eerste en ingezegende exemplaar van Dat wij zongen mag overhandigen aan Jit Narain, u allen wel bekend als een van de grote dichters van Suriname.
read on…8 oktober: lustrumviering – 10de Caraïbische Letterendag
Alles is Anana – koop nu tickets
Op zaterdagmiddag 8 oktober vindt de 10de Caraïbische Letterendag plaats. Deze lustrumviering vindt plaats in het HNI in Rotterdam. Na ruim twee jaar uitstel vanwege corona viert de Werkgroep Caraïbische Letteren eindelijk een nieuwe editie, gewijd aan de grote voorlopers. Twintig schrijvers stellen zich de vraag: wie zijn onze helden? Bij deze gelegenheid verschijnt de bundel Dat wij zongen, met essays van 21 auteurs over 20 groten die hen voorgingen.
read on…Het nieuwe lezen en de vernieuwing van het leesonderwijs in een post-koloniale wereld
door Michiel van Kempen
Als literatuur altijd in beweging is, dan volgt daaruit dat literatuurgeschiedenis en literatuuronderwijs ook altijd meebewegen. Dat is ook altijd zo geweest. Het denken over literatuuronderwijs lijkt op dit moment hevig in beweging te zijn, maar dat is op zich niet zo uniek. Ook dat dat denken mede ingegeven wordt door de vrees voor ‘ontlezing’ is op zich niet zo uniek: inherent aan literatuuronderwijs is de doelstelling om diegenen die niet lezen te bewegen om boeken ter hand te nemen. Voor wat betreft het literatuuronderwijs in het Nederlands is wel een nieuw element dat de literatuur van de voormalige Nederlandse koloniën en als ‘afgeleide’ daarvan de migrantenliteratuur bijzondere aandacht vraagt.
read on…
RSS
Facebook
Twitter
