Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Gilbert F. Bacilio: de weg van een lekenpriester (2 en slot)
door Fred de Haas
In de voorgaande aflevering werd de schrijver-dichter Gilbert Bacilio gevolgd op een studie- en levenstocht die leidde van het Caribisch gebied via Nederland terug naar Curaçao waar hij zich in woord en daad vanaf het eerste ogenblik heeft ingezet voor de bewustwording van het Curaçaose volk binnen het kader van zijn bewogen geschiedenis. In het laatste deel volgen we hem op zijn verdere dichterlijke zoektocht naar de lotsbestemming van Curaçao, vergezeld door illustere rolmodellen uit het verleden. Ook worden de Nederlandse en Engelse vertalingen van zijn Papiamentstalige gedichten aan een kritische beschouwing onderworpen.
read on…Een ode aan Astrid Roemer
Vijftig jaar na de verschijning van Astrid Roemers prozadebuut Neem mij terug Suriname, werd in Tori Oso een Ode aan Astrid Roemer georganiseerd. In de aanloop hiervan liet Hilde Neus enkele van haar studenten Nederlands van de Anton de Kom universiteit in Paramaribo een uitgebreide analyse maken van Roemers roman Over de gekte van een vrouw.
read on…Is Frantz Fanon nog steeds actueel?
Frantz Fanon (1925 – 2005)
door Homi K. Bhabha
Frantz Fanons klassieker over de dekolonisatie, The Wretched of the Earth, kwam uit in het najaar van 1961 in Parijs terwijl de auteur stervende was aan leukemie in een ziekenhuis in Bethesda, Maryland.
Caribische identiteiten: ‘Terugkeer naar het geboorteland’
Aimé Césaire, 1931-2008
door Fred de Haas
Exotisme, pseudo-Afrikaans, de echte kleurling, dood van de ‘négritude’, de innerlijke strijd van Aimé Césaire, terugkeer naar het land van geboorte, de taal van Césaire, assimilatie met Frankrijk, identificatie met Haïti, een Frans-Caribische bloemlezing.
read on…Toespraak tot Jit Narain bij de presentatie van Dat wij zongen
Tiende Caraïbische Letterendag, Rotterdam, HNI, 8 oktober 2022
door Rita Rahman
Dames en heren,
Fijn dat ik op deze viering van de 10de Letteren Dag van de Werkgroep Caribische Letteren, het eerste en ingezegende exemplaar van Dat wij zongen mag overhandigen aan Jit Narain, u allen wel bekend als een van de grote dichters van Suriname.
read on…Witte heelmeesters voor zwart leed
door Aart G. Broek
Voor de Surinaams-Nederlandse cineaste Ida Does begint slavernij op de westkust van Afrika. Dat is het punt in tijd en ruimte waarop het leed van de Afrikaanse slaven de blanke opkopers kan worden ingewreven. Ontmenselijkt worden de slaven als koopwaar ingeboekt, de oceaan over gesleept, verkocht en te werk gesteld. Hun verhalen in de Nieuwe Wereld, zo meent Does, ‘zijn eeuwen genegeerd, vernietigd en weggestopt.’ Hoog tijd voor erkenning van honderden jaren mensonterend handelen, voor excuses en voor herstel van opgelopen schade bij de nazaten van de slaven. Moet het Nederlandse moederland zich aangesproken voelen?
Frank Martinus Arion, pabien
door Jeroen Heuvel
Op 17 december 1936 is Frank Efraim Martinus geboren. Om de geboortedag van 85 jaar geleden te vieren van deze schrijver, beter bekend als Frank (spreek uit Frenk) Martinus Arion, schrijf ik dit artikel.
Beeldenstorm 2020 (5 – slot)
door Fred de Haas
In het jaar 2020 spoelde er een golf van vernietiging over monumenten en standbeelden die al of niet te maken hadden met het onrecht dat werd begaan tijdens de kolonisatie door Europese landen als Spanje, Frankrijk, Portugal, Engeland, Duitsland en Nederland. Omdat de meeste mensen zich pas in de loop van de laatste decennia bewust zijn geworden van dat onrecht heeft het enige tijd geduurd voordat de emoties zich ontlaadden op beelden die werden beschouwd als symbolen van onderdrukking en werden gezien als eerbetoon aan de onderdrukkers.
Noemt de Chief Diversity Officer rationaliteit nou ‘westers’?
door Daniela Hooghiemstra
Koloniale conflicten zijn uitgevochten door soldaten, maar de huidige culturele nasleep ervan is in handen van marketingspecialisten. Op universiteiten draait de ‘Chief Diversity Officer’ overuren. Nadat het Utrechtse University College vorig jaar het baanbrekende plan had gelanceerd om het lesprogramma te ‘dekoloniseren’, zette de Universiteit van Amsterdam (UvA) vorige week een najaarsoffensief in met de presentatie van een ‘decolonization toolkit’ waarmee studenten en medewerkers zichzélf kunnen dekoloniseren. Een revolutionaire ‘bottom-upbenadering, die de ‘top-down-aanpak’ in Utrecht in één klap van de kaart veegt.
Neem Astrid Roemer serieus
en onthoud haar de Prijs der Nederlandse Letteren
door Aart G. Broek
Bij de toekenning van de P.C. Hooftprijs, in 2016, werd Astrid Roemer geprezen voor de indrukwekkende verknoping van literaire experimenten en politiek engagement in haar werk. ‘Naar het oordeel van de jury leidt dat tot romans die tegelijk scherpe en relevante interventies in het publieke debat zijn én complexe literaire verbeeldingen van de geschiedenis van Suriname.’ Roemer accepteerde de karakterisering instemmend.
Slavernijverleden in het Onderwijs [5]
door Fred de Haas
In de afgelopen decennia is er vanuit bepaalde gemeenschappen in Nederland, met name vanuit de assertieve Surinaamse bevolkingsgroep, een niet aflatende druk uitgeoefend om meer aandacht te besteden aan het slavernijverleden van Nederland. Dat heeft o.a. geleid tot een verandering in de samenstelling van informatie over dat verleden in de Canon van Nederland (2006), die in 2020 verrijkt is met ‘voortschrijdend inzicht’ op dat gebied. Een Canon is immers een product van tijdgebonden Vergeten en Herinnering.
Ini Statia – Patronen
Een persoonlijk verhaal
Opgedragen aan mijn oudste broer Rolando (Nando) R. Statia,
geboren op 9 augustus 1950 en overleden op 30 januari 2019
& aan mijn oma, Antolina (Nini) Reina-Cicilia,
geboren op 16 januari 1895 en overleden op 30 januari 1997. [1]
Woord vooraf
Dit persoonlijke verhaal is ontstaan uit de beantwoording van vragen die wij ons stelden in een pas opgerichte antiracismegroep op Curaçao, waarbij ik betrokken ben. We wilden van elkaar weten hoe het engagement van eenieder bij dit thema is ontstaan en gegroeid en welke levenssituaties, gebeurtenissen, schrijvers en andere personen daarop van invloed waren. Aangezien mijn herinneringen hieraan minstens tot mijn zestiende levensjaar teruggaan, is dit een beetje uit de hand gelopen en uitgedijd tot een langere tekst, die wellicht ook anderen kan interesseren of inspireren.
read on…