blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: Essed Hugo

Stoutmoedige opstandelingen, Jagdews studie over de Marrontraktaten

door Christine F. Samsom

Wat jammer dat de tijdmachine nog steeds niet is uitgevonden door Willy Wortel! Na het lezen van het proefschrift Vrede te midden van oorlog in Suriname. Inheemsen, Europeanen, Marrons en Vredesverdragen 1667-1863 van onze jonge doctor in de Humaniora, Eric Jagdew, had ik best wel aan mijn Nederlandse, Duitse, Franse en Engels/joodse voorvaders willen vragen, of ze misschien deel hadden uitgemaakt van het koloniale leger van kapitein-luitenant Creutz op weg naar granman Adoe der Saramakaners.

read on…

Twintig jaar cel voor Surinaamse president Bouterse

De Surinaamse president Bouterse is door de krijgsraad in Paramaribo veroordeeld tot twintig jaar cel voor zijn rol in de Decembermoorden in 1982. Dat is conform de eis van de openbaar aanklager. De oud-legerleider is niet in het land, hij is op staatsbezoek in China. De krijgsraad heeft geen onmiddellijke gevangenneming gelast.

read on…

Trobiman niet welkom te Bastion Veere

door Hugo A.M. Essed

Op 9 oktober j.l. heeft de heer Dew Baboeram aangekondigd dat hij op 8 december 2017 – na 35 jaar – persoonlijk aanwezig zal zijn bij de jaarlijkse 8 december herdenkingen. Met name heeft hij aangekondigd ook een bloem te zullen leggen tijdens de jaarlijkse bloemenhulde bij het monument Bastion Veere, de plek in Fort Zeelandia waar de 15 slachtoffers, na te zijn gemarteld, met kogels werden doorboord. Deze ‘bloemenhulde’ op die plek des onheil, is een uitdrukkelijk “eerbetoon” aan de 15 vermoorde mannen en wordt jaarlijks georganiseerd door de Stichting 8 december 1982. read on…

Lezing KennisKring over rechtsstaat en staatsveiligheid

Suriname is in de ban van de termen rechtsstaat, staatsveiligheid en constitutionele crisis. Eenieder geeft zijn visie over deze juridische woorden en de media staan er vol van. Ook de toeristenbranche is zeer bezorgd, nu Canada Suriname onveilig verklaarde en de Surinaamse regering zelf ons land internationaal in een toeristisch dilemma heeft geplaatst door bekend te maken dat de staatsveiligheid in gevaar is. read on…

Onschendbaarheid van Bouterse?

President geniet ‘ongeschreven’ onschendbaarheid

door Milton Hubbard

Paramaribo – Het zal volgens staatsrechtsgeleerde Sam Polanen niet zo makkelijk zijn om president Desi Bouterse op te sluiten. Ook al zou de Krijgsraad überhaupt tot een veroordeling komen in het Decembermoordenproces, waarbij gevangenneming van Bouterse wordt gelast, zou de president niet zonder meer kunnen worden opgesloten. Behalve dat de president internationaal onschendbaar is, bestaat er volgens Polanen ook een ongeschreven regel dat zaken van staatshoofden, die verdacht worden van een strafbaar feit, op een andere manier worden afgehandeld. read on…

Essed: Baboeram moet uitspraak doen over documenten

De jurist Hugo Essed daagt Dew Baboeram (Sandew Hira) uit om een uitspraak te doen over bestaande documenten. Volgens Essed is ruim negentig procent van de waarheid al bekend. Hij ziet geen heil in het interview dat Baboeram zal hebben met president Desi Bouterse die hoofdverdachte is van de decembermoorden. Volgens hem heeft Baboeram geen bijdrage te leveren in deze zaak. Baboeram houdt morgen een persconferentie waarin hij in zal gaan op zijn motieven en de kritieken die geleverd zijn op zijn initiatief. read on…

Brief Sandew Hira aan Bouterse; reacties van Sunil Oemrawsingh, Theo Para en Hugo Essed

Column: De waarheid maakt ons vrij

Geachte president Bouterse,

U bent op democratische wijze gekozen tot president van Suriname. Aan het eind van uw nieuwe presidentschap bent u 75 jaar, een leeftijd om na te denken over uw nalatenschap voor de geschiedenis van Suriname. read on…

Sandew Hira ‘in denial’

door Rolf van der Marck

Na mijn verontwaardigde reactie op de laatste column van Sandew Hira in 2012 op StarNieuws, getiteld Terugblik, was ik blij om vandaag op StarNieuws een weerwoord aan Hira te kunnen lezen van de hand van Hugo Essed, een van de Surinaamse juristen die de nabestaanden van de 8-december-moorden bijstaan, getiteld Amnestie vanuit welk perspectief?

Essed verwijt Hira, auteur van het boek Decolonising the Mind, het thema amnestie “vrijwel geheel te bekijken vanuit een Nederlandse bril”, een pijnlijk verwijt voor wie Sandew Hira ook maar een beetje kent. Waar Hira uitdrukkelijk de door Nederland in 1947 en 1971 verleende amnestie verwerpt voor de tussen 1945 en 1950 in Indonesië begane oorlogsmisdaden, concludeert hij volgens Essed ten onrechte dat Nederland zijn oorlogsmisdadigers beschermt “omdat macht geen moraal kent.”

Essed stelt daar tegenover dat het adagium “macht kent geen moraal” nu juist de eigenlijke rechtvaardiging is voor de Nederlandse regering en de ‘gemiddelde’ Nederlander voor hun amnestie aan zichzelf, “omdat het voor hun werkt als het sussen van een geest die zich historisch collectief schuldig voelt”, er onmiddellijk aan toevoegend dat dit hun amnestie natuurlijk niet minder verwerpelijk maakt. Na erop gewezen te hebben dat Nederland geheel anders staat tegenover Nederlanders die met de Duitsers hebben geheuld en die Nederlandse verzetsstrijders van het leven hebben beroofd, stelt Essed terecht dat een vergelijking met de in Suriname aangenomen Amnestiewet voor de 8-december-moordenaars met de Nederlandse amnestie inzaken Indonesië “behoorlijk mank gaat”, omdat in Suriname in 2012 amnestie is verleend aan Surinamers die Surinaamse verzetsstrijders hebben vermoord.

Concluderend stelt Essed: “De in Suriname in 2012 verleende amnestie wordt in Suriname totaal niet als het collectief dragen van een historische schuld beleefd. Duizenden hebben ondanks intimidaties gedurfd tegen die wet in verzet te komen en tot op heden werkt die wet gelukkig niet. (…) Ik betwijfel daarom of Suriname als natie bereid is voor de 8-december-moorden een collectieve schuld te dragen onder het adagium dat macht nu eenmaal geen moraal kent. Ik denk daarom dat in de traditie van denken van Anton de Kom, Frantz Fanon en Sandew Hira een heel ander kijk op de Amnestiewet 2012 open staat.”

Hira’s antwoord beneden de maat 

Esseds weerwoord werd vanmorgen om 07.00 uur gepubliceerd. Hira’s antwoord daarop kwam veel te snel, vanmiddag om 14.00 uur reeds, en mede daarom zeer teleurstellend. Inhoud en omvang zijn evenzeer teleurstellend, alsof hij er gedachten noch woorden vuil aan wil maken. Hij zegt getroffen te zijn (niet eens pijnlijk) door Esseds reactie, om vervolgens toe te geven dat deze met zijn kernargument dat macht moraal kan verslaan een punt heeft. Opmerkelijk is echter dat hij dan zegt: “Aan dat gevoel zouden we niet moeten toegeven.” Waarom hier opeens ‘we’, en wie zijn die ‘we’, en in welke stroming deelt hij zichzelf hier in?

Alhoewel hij het met twijfel uit, wéét hij dat hij en Essed het niet eens zijn “hoe je tegenover de hele amnestiekwestie moet staan”, om dan voor de zoveelste keer terug te komen op de drie door hem aangegeven mogelijk- heden: de weg van de huidige regering, de weg van een deel van de oppositie en zijn eigen voorstel, namelijk om amnestie laten geven door een waarheidscommissie en een proces van maatschappelijke en morele verwerking van de 8-december-moorden op gang brengen. In feite is het absurdistisch wat Hira hier stelt, want hij wil er kennelijk niet eens aan denken om het recht z’n gang te laten gaan, alsof hij het begrip ‘recht’ niet meer kent.

Al met al een hoogst onbevredigend antwoord van Hira, ik kan me niet aan het gevoel onttrekken dat hij laf probeert weg te kruipen, maar wat hij werkelijk denkt of van zins is blijft volstrekt duister.

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter