Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Grondenrechten inheemsen in driehoekskrachtenveld
door Jack Menke
Er zijn vanaf 1975 tot mei dit jaar talrijke initiatieven (met onder meer gran krutu’s, commissies en initiatiefwetten) ondernomen met als eindresultaat: geen erkenning van inheemse en tribale volken. Waarom stranden vanaf de onafhankelijkheid initiatieven voor de erkenning van grondenrechten voor inheemse en tribale volken?
read on…Eternal ereschuld of the spotless mind
De parlementaire enquêtecommissie stelt dat er sprake is van een ‘ereschuld’ tegenover Groningen. Saskia Pieterse legt de koloniale én paternalistische wortels van die term bloot. In haar essay laat ze zien dat zowel sentimenteel schuldbesef als strenge begrotingsdiscipline al sinds de koloniale tijd onderdeel zijn van de Nederlandse politieke verbeelding.
read on…Anil Ramdas Essayprijsvraag
Thema: ‘In wat voor land leef ik eigenlijk?’
Schrijvers maken weer kans op de Anil Ramdas Essayprijs. Het thema is ‘In wat voor land leef ik eigenlijk?‘. Het winnende essay wordt gepubliceerd in De Groene Amsterdammer. Aan de prijs is een bedrag verbonden van 2000 euro.
read on…Caribische identiteiten: ‘Terugkeer naar het geboorteland’
Aimé Césaire, 1931-2008
door Fred de Haas
Exotisme, pseudo-Afrikaans, de echte kleurling, dood van de ‘négritude’, de innerlijke strijd van Aimé Césaire, terugkeer naar het land van geboorte, de taal van Césaire, assimilatie met Frankrijk, identificatie met Haïti, een Frans-Caribische bloemlezing.
read on…De Afrikaanse dimensie in de poëzie van de Puerto Ricaanse dichter Luis Palés Matos
door Fred de Haas
Het heeft tot het begin van de 20e eeuw geduurd voordat er op de Spaanssprekende eilanden van de Cariben überhaupt sprake was van een duidelijke Afrikaanse component in de dichtkunst van de eilanden. Dat kwam omdat de blanke bovenlaag het Afrikaanse element in de cultuur heeft proberen weg te moffelen of te negeren.
read on…Dat wij zongen
Twintig Caraïbische schrijvers om nooit te vergeten
door Jeroen Heuvel
Essays over en fragmenten van, vaak literaire, geschriften van aan aantal kernfiguren uit de Nederlands-Caraïbische literatuurgeschiedenis. Deze bundel is bij de tiende Caraïbische Letterendag van de Werkgroep Caraïbische Letteren, in oktober 2022, ten doop gehouden. De essayisten kregen de vraag voorgeschoteld: ‘Wie zijn de groten die mij voorgingen en op wier schouders heb ik kunnen worden wie ik ben?’
Raoul de Jong eerste Boekenweekauteur met Surinaamse achtergrond
Raoul de Jong schrijft het Boekenweekessay 2023. Lize Spit schrijft het Boekenweekgeschenk. De Boekenweek viert de pluriformiteit van onze identiteit met het thema Ik ben alles.
read on…Een tekst op reis – Elly de Waard en de Spiegel van de Surinaamse poëzie
door Agnes Andeweg
Wie de Surinaamse poëzie wil leren kennen heeft sinds 1995 een prachtig boek tot zijn beschikking: de Spiegel van de Surinaamse poëzie. Van de oude liedkunst tot de jongste dichters. In deze vuistdikke bloemlezing heeft Michiel van Kempen – een van de weinige literatuurwetenschappers in Nederland die zich bezighoudt met de Surinaamse literatuur – gedichten bij elkaar gebracht van bekende, minder bekende en volledig onbekende dichters van Surinaamse origine.
read on…‘Laat ze me mars eten’
Over Edgar Cairo’s Kollektieve schuld
door Rasit Elibol
Na het lezen van het werk van Edgar Cairo (1948-2000) kun je maar één ding concluderen: Nederland was nog niet klaar voor een schrijver als hij, met zijn eigen taal, zijn eigen woorden, zijn eigen vertelstructuren. Een Afro-Surinaamse man die vond dat de kolonisator geen alleenrecht had op de taal en dat de eigen taal niet onder mocht sneeuwen. In een interview zei hij: ‘Je ziet tegenwoordig veel mensen die een verwaterd Surinaams praten, met Nederlands als passe-partout. Ik kan daar niet goed tegen. Als je Surinaams praat, moet je het goed doen met de gedachte in je hoofd dat je vroeger je moedertaal niet mócht praten. Taal is niet zomaar taal.’
read on…De psyche van de vreemde blijft een gesloten boek
door Hugo Pos
Op een schrijverscongres gaat het over de rol en de visie van de schrijver. Hij of zij mag dan wel bij de geboorte etnisch bepaald zijn, het is de vraag of zij deze etniciteit als een strak keurslijf ervaren of juist daaruit willen ontsnappen.
read on…Bernardo Ashetu, achter de schuilnaam – 4 maart 1929
door Klaas de Groot
In het prachtige verhaal ‘Mister X’ uit de bundel Het mausoleum van de innerlijke vrede speelt schrijver Hugo Pos een spel met literaire genres en daardoor met de lezer. Die lezer weet niet of hij in een essay is beland over de dichter Bernardo Ashetu of in een verhaal over een vriend van de verteller, die vriend heet Daan (Daniël) Goudzwaard. En met dat raadsel blijft de lezer zitten.
read on…De heremiet van Pannekoek
“Ja, maar wat ik doe is ziek. Een gezonde man werkt in het dok of de maïsvelden, die schrijft geen boeken.” (Tip Marugg)
door Ken Mangroelal
In 1957 debuteert de Curaçaose schrijver Tip Marugg met de roman Weekendpelgrimage; een boek dat aan frisheid niets heeft ingeboet. De ik-persoon is zoals de schrijver blank en geboren en getogen op het eiland. Ondanks het feit dat hij een landskind, een yu di tera is voelt hij zich geïsoleerd.
read on…