Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: Elibol Rasit
Twintig Caraïbische schrijvers om zelf te ontdekken
door Arjen Mulder
Al een maand of drie lees ik weinig anders dan Surinaamse literatuur. De aanleiding was de aankondiging door uitgeverij Das Mag van het boek Dat wij zongen, met bijdragen door een reeks schrijvers voor wie ik grote bewondering koester over twintig Caraïbische schrijvers van wie ik velen nog niet kende.
read on…‘Laat ze me mars eten’
Over Edgar Cairo’s Kollektieve schuld
door Rasit Elibol
Na het lezen van het werk van Edgar Cairo (1948-2000) kun je maar één ding concluderen: Nederland was nog niet klaar voor een schrijver als hij, met zijn eigen taal, zijn eigen woorden, zijn eigen vertelstructuren. Een Afro-Surinaamse man die vond dat de kolonisator geen alleenrecht had op de taal en dat de eigen taal niet onder mocht sneeuwen. In een interview zei hij: ‘Je ziet tegenwoordig veel mensen die een verwaterd Surinaams praten, met Nederlands als passe-partout. Ik kan daar niet goed tegen. Als je Surinaams praat, moet je het goed doen met de gedachte in je hoofd dat je vroeger je moedertaal niet mócht praten. Taal is niet zomaar taal.’
read on…Publieke intellectuelen: Edgar Cairo
*** Uitgesteld tot 22 maart ***
In deze editie van Publieke Intellectuelen buigen auteur Stephan Sanders en Groene-redacteur Rasit Elibol zich over het werk van de Surinaamse schrijver Edgar Cairo.
read on…De nieuwe koloniale leeslijst
Hoe lezen lezers? Zijn leeslijsten op school representatief voor de literatuur in die taal, in dit geval het Nederlands?
door Jeroen Heuvel
Koloniale literatuur herlezen: ‘Om te weten waar je naartoe gaat, moet je weten waar je vandaan komt’
door Elien Spillebeen
Dat het een andere tijd was, toen de literatuur verscheen die we vandaag koloniaal noemen. Verbannen of verketteren hoeft niet, maar veel boeken kunnen wel context en nieuwe lezersperspectieven gebruiken. Dat is precies wat twee nieuwe essaybundels, een Nederlandse en een Vlaamse, beogen. Ze geven een zwarte tegenstem aan vooral witte koloniale verhalen.
read on…Van oude boeken blijf je af
door Aart G. Broek
De aandacht voor de Nederlandse koloniale geschiedenis schiet hopeloos tekort. Zo laten activistische ijlbodes uit diverse disciplines weten. Het onderzoek ernaar is sowieso te eenzijdig in uitvoering. Wat overwegend als een lucratief beschavingsoffensief werd getekend, was in de praktijk bovenal een kwestie van gewelddadige uitbuiting, mateloze discriminatie en wellust. Aan de beeldvorming zouden consequent de ervaringen, gevoelens en zienswijzen van de gekoloniseerden ontbreken. Er staat een regiment onderzoekers te trappelen om deze tekorten weg te werken.
‘Laat ze me mars eten’
door Rasit Elibol
Na het lezen van het werk van Edgar Cairo (1948-2000) kun je maar één ding concluderen: Nederland was nog niet klaar voor een schrijver als hij, met zijn eigen taal, zijn eigen woorden, zijn eigen vertelstructuren. Een Afro-Surinaamse man die vond dat de kolonisator geen alleenrecht had op de taal en dat de eigen taal niet onder mocht sneeuwen.
RSS
Facebook
Twitter
