blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: Eersel Hein

Iconenkalender legt belang archiveren bloot

door Audry Wajwakana

 

PARAMARIBO – “Bij de zoektocht naar materiaal en documenten zijn we erachter gekomen dat belangrijke Surinamers en Surinaamse organisaties zich onvoldoende bewust zijn van het belang om hun werk en activiteiten te documenteren.” Dit zei Naks-voorzitter Siegmien Staphorst bij de feestelijke presentatie van de iconenkalender van haar organisatie. read on…

Sir Vidiadhar Surajprasad Naipaul (17 augustus 1932 – 11 augustus 2018)

door Carlo Jadnanansing

I. Inleiding
Reeds tijdens mijn middelbare schoolperiode was ik geïntrigeerd door de toen al bekende, maar nog niet wereldberoemde auteur Vidiadhar Surajprasad Naipaul (VS), die later ook bekend zou staan als Sir Vidia (correcte schrijfwijze Vidya, hetgeen in het Hindi en Sanskrit kennis of wetenschap betekent). Zijn eerste voornaam betekent drager van kennis, geheel passend bij zijn imponerende persoonlijkheid. read on…

Verwikkelingen rond de naamgeving van onze moedertaal Sarnámi

door Bris(path) Mahabier

Het woord moedertaal is in het Nederlands vanaf de zestiende eeuw bekend (zie Groot Van Dale Leenwoordenboek:481). Ik leerde – in de jaren veertig van de vorige eeuw – mijn moedertaal. Dit gebeurde in mijn primaire milieu op het platteland op een ongestuurde manier, dat wil zeggen zonder een van te voren opgesteld onderwijsplan. Zo gaat het met het aanleren van elke moedertaal. read on…

Sranantongo-spelling wordt geëvalueerd

door Tascha Samuel

PARAMARIBO – “Het is de hoogste tijd dat men zich in stad en land en ook daarbuiten bewust gaat worden van de correcte spelling van het Sranan. Kijk, aan de uitspraak kan je soms niet komen, zoals u weet kunnen mensen dingen verschillend uitspreken, naar gelang de verschillende dialecten, maar de taal spellen heeft een vaste structuur nodig”, meent Hans Breeveld. read on…

Sranantongo: aan ons zal het niet liggen

door Carry-Ann Tjong-Ayong

De oude vertrouwde watertoren torent hoog boven het plein. Sinds enige jaren staat er het standbeeld van een volksvrouw in pangi met een bak met spullen op haar hoofd. Poelepantje. Poeroe pangi. Doe je pangi, je omslagdoek uit. Dit was de plek waar de boslandcreolen hun omslagdoek verwisselden voor meer westerse kleren als zij naar de stad kwamen. Poelepantje werd het in de volksmond. William Kraanplein heet het officieel. Nu staat er een groot modern centrum met zalen waar de vrouwenbeweging workshops geeft. read on…

Masterclass Sranantongo grammatica

PARAMARIBO – De Sranantongo Werkgroep van de organisatie voor gemeenschapswerk Naks organiseert in samenwerking met het Kotomuseum een driedaagse masterclass Sranantongo Grammatica. Deze vinden plaats op 20, 25 en 27 april, meldt de organisatie in een nieuwsbericht. read on…

NAKS: Sranantongoneti, Tak’ Tangi en Prisiri Banya

door Jerry Dewnarain

NAKS, hét Afro-Surinaamse cultureel centrum van Suriname voor kunst, cultuur, wetenschap en gemeenschapswelzijn, hield op vrijdag 23 juni jongstleden zijn tweede Sranantongoneti. Het thema van de avond was ‘Suma na wi’. Dat weet je onder andere als je ook je eigen taal, jouw moedertaal, weet te spreken. read on…

”Winti religie als ieder ander”

De “Stichting Fiti Fu Wini” nodigt belangstellenden uit voor het bijwonen van een bijeenkomst over winti religie op 24 april a.s. read on…

Van Krepi, via wi tot un en unu

Variatie en standaardisatie

door drs Hein Eersel
met inleiding van: Carlo R. Jadnanansing

Inleiding:
Op mijn artikel Krepi of Crépy (verschenen in DBS en De West d.d. 01 oktober 2014) heb ik tot mijn verrassing meer reacties gekregen dan ik gewend ben. Één van deze reacties was van een lezeres genaamd Rachel Gonsalves, die mij vertelde dat ze tijdens haar jeugdjaren te Charlesburg heeft gewoond. Op een vraag aan haar oom naar de betekenis van het woord Krepi antwoordde deze dat de betekenis begraafplaats zou zijn. De lezeres was dan ook verrast met de andere verklaring die in mijn artikel te lezen was. Ik antwoordde haar dat ik voor begraafplaats alleen het woord berpe ken en dat graf in het Sranan grebi is dat wel een beetje lijkt op Krepi. read on…

‘Een baken in de samenleving’

door Christine F. Samsom

Wie op de website van de MAS gaat, zal verschillende berichten aantreffen over bakens en boeien waar iets mee aan de hand is. De bakens geven aan welke route voor de scheepvaart veilig is om de monding van een rivier in of uit te varen. Vaak zijn ze voorzien van lichten. Het Comité Christelijke Kerken (CCK) is al ruim zeventig jaar een lichtend baken in de samenleving. Opgericht in 1942 door initiatiefnemers uit de vier grootste christelijke kerken: de hervormde kerk, de evangelische broedergemeente, de evangelisch lutherse kerk en het rooms-katholiek bisdom Paramaribo, later uitgebreid met de anglicaanse kerk en het leger des heils, heeft het CCK een bijzondere plek veroverd in de Surinaamse samenleving. read on…

Ik ben niet ik

Trefossa, Shrinivási, Dobru – De stilte van het ongesproken woord / Tiri fu den wortu di no taki

door Joop Leibbrand

Geen uitgever die meer aandacht besteedt aan de literatuur uit wat vroeger ‘De West’ heette dan het Haarlemse In de Knipscheer. Daar verscheen onlangs onder de subtitel Drie Surinaamse dichters op muziek gezet een mooie dubbeluitgave – boek en dvd – rond het werk van Trefossa, Shrinivási en Dobru, dichters die, mede omdat ze in een sterke orale traditie staan, geworteld zijn in het collectieve geheugen van de Surinamers: De stilte van het ongesproken woord / Tiri fu den wortu di no taki. read on…

Osopasi gepresenteerd

door Cary-Ann Tjong-Ayong
De avond begon weinig hoopvol met een flinke regenbui.
De groene tuin vol fruitbomen zag er uitnodigend uit met honderden
afgevallen blozende manja’s onder de oude boom en nog tientallen aan draden hangende in afwachting van een windvlaag.
Wij werden welkom geheten door Els Tjon Joe Wai en Marisa Piepelenbos, onze gastvrouwen,die de sfeer hadden bepaald met grote schalen fruit van het erf op de ruwhouten tafels: manja, pomerak, appeltjes, pomme de citerre, kersen in diverse tinten rood en een wit emaillebekkentje met de naam Betsy in blauw , gevuld met kleine oranje palulu.
Rijen stoelen en een kleine tent met de geluidsinstallatie stonden uitnodigend klaar. De gasten konden komen.
Als eerste was daar Celestine Raalte, opgewekt als altijd. Zij zou een van de vier
Presentaties verzorgen, naast Tolin Alexander, Bongo Charley, Pieter van der Hijden en Ronald Snijders.De mensen begonnen in groepjes binnen te komen. Daar was de eregast, Hein Eersel, die het eerste exemplaar zou krijgen.

Het was voor mij een hele eer deze taalkundige autoriteit mijn boek te mogen aanbieden. Jaren geleden had ik hem in Amsterdam horen praten en was aangenaam getroffen door zijn taalkundige virtuositeit. Van zo iemand had ik graag les gehad.
Ronald Snijders arriveerde en iedereen begon verwachtingsvol te praten.
Het duurde  even, maar toen opende Els de avond en kon Ronald deze influiten op zijn geheel eigen enthousiaste manier. Het publiek was enthousiast en klapte op de maat mee.
Pieter hield zijn inleiding met een leuke verwijzing naar fietsenmaker Junker in de Klipstenenstraat waar je terecht kunt voor elk schroefje, moertje en veertje uit de jaren 50. Hij vroeg zich af of het soms een foute Duitser was die met ticket naar Paraguay  per ongeluk in Paramaribo terecht was gekomen en daar een zaak was begonnen. “Maar het is een hele aardige man”, vergoelijkte hij.
Daarna gaf Tolin zijn visie op Kallianni’s liefdevolle omgang met de binnenlandbewoners, die hem zeer aanspreekt.
Bongo Charley omlijstte de lezing van enkele fragmenten en het gedicht “Nocturne”.
Een zeer ingenomen Hein Eersel belichtte het begrip “oso” uit de titel. Van Trefossa tot dedeoso alata.
Hierna kon men een gesigneerd exemplaar aanschaffen bij een drankje, een knabbeltje en een babbeltje, wat nog uren doorging.
Cat, 19 mei 2014
  • RSS
  • Facebook
  • Twitter