Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: Doorson Ken
De Kleine Suriname Tentoonstelling in Galerie 23
Van 17 november 2019 tot en met 08 december 2019
Er gebeurt veel omtrent Suriname. Niet alleen is sinds een maand de grote Suriname tentoonstelling in De Nieuwe Kerk in Amsterdam te bewonderen, ook het Museum van Loon, het Tropenmuseum Junior en kunstenaarsvereniging Arti et Amicitiae hebben zich verdiept in de voormalige Nederlandse kolonie. Galerie 23 werkt al meer dan 10 jaar met gerenommeerde Surinaamse kunstenaars en ook in de collectie van de SBK Kunstuitleen zijn er bijzondere werken te vinden. Reden genoeg om een kleine versie van de grote Suriname tentoonstelling te houden.
Tentoonstelling Brasi mi ori/Groet me met…
De sociëteit van kunstenaarsvereniging Arti et Amicitiae staat vanaf 28 oktober 2019 tot en met 17 januari 2020 in het teken van de beeldende kunst in relatie tot Suriname. De kunstcollecties van Arti-leden Carl Haarnack en Myra Winter tonen de rijkdom en diversiteit van de moderne beeldende kunst van Surinaamse kunstenaars en kunstenaars met een sterke verwantschap met Suriname.
read on…Nieuwe aanwinst Amsterdam Museum: Ken Doorson, Manumission Pauline
door Tom van der Molen
De allernieuwste aanwinst van het Amsterdam Museum is een schilderij van Ken Doorson (Moengo, 1978): Manumission Pauline. Voor de in Paramaribo werkzame schilder Doorson is zijn afkomst – als nazaat van voorouders die tot slaaf gemaakt zijn – een belangrijk thema. Het schilderij is één van een serie schilderijen die allemaal manumissiebrieven als vertrekpunt hebben. Manumissiebrieven zijn bewijzen dat een tot slaaf gemaakte is vrijgekocht. Doorson kopieert de brief en schildert er een – fictief – portret bij. Fictief of niet, het portret geeft leven, een gezicht aan de naam en het document uit het verleden. Het zorgt ervoor dat de beschouwer zich emotioneel betrokken kan voelen bij het stukje papier in de hand van Pauline, dat een deel van de slavernijgeschiedenis vertelt. read on…
Flitspresentatie Ken Doorson
U bent van harte welkom bij de flitspresentatie van het werk van Ken Doorson na diens succesvolle show eerder in Galerie 23. Onverwacht is Ken weer in het land vandaar deze ingelaste show en uitnodiging aan hen die niet eerder waren benaderd om kennis te maken. read on…
Surinaamse artiesten hoofdattractie Moengo Festival of Music
door Audry Wajwakana
Paramaribo – Tijdens de vierde editie van het Moengo Festival of Music zullen alleen Surinaamse artiesten als hoofdact optreden. “We mikken op onze eigen jongens als Ray Neiman, Prince Koloni, Patko en anderen. Onze eigen talenten moeten we leren waarderen en een goede plek geven. Alleen op die manier kunnen we ons land verkopen om meer mensen te laten zien wat we allemaal in huis hebben”, zegt Marcel Pinas, trekker van het Moengo Festival. read on…
Een culturele trip: Suriname mei/juni 2014
door Nico Eigenhuis
Vooraf:
Suriname heeft ten onrechte bij vele bezoekers de reputatie weinig cultureel vertier te bieden, Hierbij wordt veelal gewezen op het ontbreken van grote musea en theaters. Wie goed kijkt ziet tijdens een verblijf aldaar vele kleinschalige culturele uitingen. Opgeteld bieden deze een zeer rijke schakering die de nodige aandacht verdient. Onderstaand verslag is een bundeling van informatie over Suriname en Surinamers naar aanleiding van een aldaar genoten vakantie. read on…
Parallelexpositie Prodo/Pronken in OBA en Galerie Nola Hatterman
Beeldend kunstenaars laten zich inspireren door de Surinaamse koto en angisa. De beeldende kunstenaars Ken Doorson, Dan Ernst, Carla Kranendonk, John Lie A Fo, Michel Wong Loi Sing en Iréne Heldens, modevormgever maken speciaal voor deze tentoonstelling nieuw werk. Zij laten zich inspireren door artistieke en contextinhoudelijke eigenschappen van de koto en de angisa: de meest karakteristieke klederdracht uit Suriname.
De koto (klederdracht) en angisa (hoofddoek) hebben zich na de slaventijd in Suriname ontwikkeld tot het meest bekende cultureel erfgoed uit Suriname; een waarmee nu trots, welstand, schoonheid, creativiteit en vooral de eigen identiteit tot uitdrukking wordt gebracht. Bij belangrijke politieke en maatschappelijke gebeurtenissen worden nieuwe creaties gemaakt en met trots gedragen door de misi’s (vrouwen). Een tentoonstelling van Galerie Nola Hatterman, Amsterdam. Dit project is gerealiseerd met ondersteuning van het Amsterdams Fonds voor de Kunst.
Op woensdag 20 november om 17.00 uur opent Clayde Menso, directeur van het Amsterdams Fonds voor de Kunst, de expositie Prodo/Pronken in de Openbare Bibliotheek Amsterdam (Haasse/Vestdijkzaal, 6e verdieping)
Inleiding door Joan Buitendorp, galeriehoudster van Galerie Nola Hatterman, en een optreden van fluitist Ronald Snijders.
De tentoonstelling staat op de vijfde verdieping en is gedurende openingstijden van de OBA te bezichtigen van woensdag 20 november 2013 tot 7 januari 2014.
Openbare Bibliotheek Amsterdam
Centrale Bibliotheek
Oosterdokskade 143
1011 DL Amsterdam
(op loopafstand van Amsterdam C.S.)
Op zondag 24 november om 15.00 uur opent Mamita van Leeuwaarde, directeur van van Leeuwaarde-advies, de parallel-expositie Prodo/Pronken in Galerie Nola Hatterman.
Optreden van Djuwa Mroivili op de piano.
De expositie is te bezichtigen van zondag 24 november 2013 tot 19 januari 2014.
LET OP:
Van 16 december 2013 tot en met 6 januari 2014 alleen op afspraak te bezichtigen.
Openingstijden Galerie Nola Hatterman:
donderdag t/m zondag van 13.00 tot 17.00 uur
Galerie Nola Hatterman
gevestigd in het Hugo Olijfveldhuis
Zeeburgerdijk 19-A
1093 SK Amsterdam
E: galerie@veronsur.org
Sabi Yu Rutu toont noodzaak stamboomonderzoek
door Tascha Samuel
Paramaribo – De expositie Sabi Yu Rutu geeft bezoekers niet alleen een terugblik, maar ook een handleiding van het eigen verleden. De expo bestaande uit kunst, oude foto’s uit het archief van de Evangelische Broeder Gemeente Suriname (EBGS) en stambomen, werd donderdag geopend bij het Jeugdcentrum.
“Ken je eigen geschiedenis. Zoek die op, dan ga je die meer waarderen en kan je er zelf je eigen interpretatie aan geven”, meent Marilva Eiflaar. Zij deed donderdag onder redelijke publieke belangstelling verslag van het jongerengenealogieproject; een samenwerking tussen het EBGS-archief, Na Afrikan Kulturu fu Sranan (Naks), Ancestors Unknown en de organisatie Who.Am.I. “Het is van belang je geschiedenis te kennen. Het is dwaas als we die niet kennen”, meende dominee Edgar Loswijk, die kort Gods zegen afsmeekte voor het samenzijn. De expo is tot 1 juli te bezichtigen.
Zelfonderzoek
Het Sabi Yu Rutu-project is in januari van dit jaar gestart met als doel jongeren bewust te maken van hun afkomst. “We kregen ouderen die in de archieven kwamen zoeken, omdat hun kinderen vragen stelden. Toen dachten we waarom niet de jongeren leren hoe zelf onderzoek te doen? Daardoor kwam Sabi Yu Rutu tot stand”, legt Eiflaar uit, zelf werkzaam bij het EBGS-archief. De Amerikaanse Dana Saxton van de organisatie Ancestors Unknown, trainde de jongeren in onderzoekstechnieken, hoe en waar ze kunnen zoeken en welke bronnen ze kunnen opzoeken. Ze leerden ook om vanuit schilderijen en foto’s informatie te zoeken en zelfs vanuit de dans.
Zoektocht
Ank de Vogel-Muntslag vertelde over haar zevenjarige zoektocht naar de Afrikaanse stamvader van de Surinaamse familie Muntslag, genaamd Avantuur Windhorst. Vorig jaar verwerkte de Ghanese kunstenaar Jeremiah Quarshie, het verhaal van Avantuur en zijn nakomelingen in een kunstwerk voor een expositie van het Stedelijk Museum projectbureau. Dit kunstwerk is gedeeltelijk te zien bij deze expo. Het bijzondere van het werk is dat het gezicht van de Vogel- Muntslag is opgebouwd uit woorden, namen en zinsneden die geschiedkundige informatie bevatten.
Op de expo staan een tweetal werken van Shaundel Horton en ook twee van Miquel Keerveld getiteld ‘Help me take it away’. Kleurige mensfiguren die ‘overschaduwd’ lijken te worden door de zwarte verf die als duisternis over hen heen hangt. Een groot schilderij van Raimen Bijlhout waarop een oude zandstraat met typische houten huisjes is uitgebeeld, heeft een sterke owruten-sfeer. Opmerkelijk is de installatie van terracotta kleihoofden van Ken Doorson getiteld ‘Generation’. Oude foto’s en portrettekeningen uit het EBGS-archief en stambomen maken de expo tot een geheel. Met Sabi Yu Rutu wil de organisatie van de EBGS anderen inspireren om op zoek te gaan naar hun eigen identiteit via stamboomonderzoek. De organisatie wil ook de rol die kunst kan vervullen in de beleving van onze geschiedenis aangeven.
[uit de Ware Tijd, 29/06/2013]
Cultuurlijn 1102: Praten, kunst en theater over slavernijverleden
door Stuart Rahan
Amsterdam Zuidoost – Zij die behoefte hadden om op één dag nader kennis te maken met het Nederlandse slavernijverleden, hebben donderdag vanuit drie verschillende invalshoeken hun behoefte kunnen bevredigen. In gesprekken hebben inleiders hun licht laten schijnen op het slavernijverleden en hoe 150 jaar na de afschaffing in 1863, zij ermee omgaan. Kunstenaars geven slavernij een eigen gezicht door middel van een tentoonstelling en in het theater hebben rebelse vrouwen van toen een gezicht gekregen.
De drie grootste cultuurinstellingen van Zuidoost staken de koppen bij elkaar en startten hun eerste gezamenlijke activiteit onder de noemer Cultuurlijn 1102, hun gemeenschappelijke postcode. Imagine IC, Centrum Beeldende Kunst Zuidoost (CBK Zuidoost) en het Bijlmer Parktheater stelden een cultuurprogramma samen met slavernij als interessant thema in verband met de herdenking van 150 jaar afschaffing daarvan.
Nieuwe begrippen
Hoofdgast Saidiya Hartman van de Columbia Universiteit in de VS ging tijdens het onderdeel ‘Spoken slavery’ in op het immaterieel erfgoed van de slavernij. Daarbij maakte zij gebruik van het verhaal van een jonge Afrikaanse vrouw tijdens de overtocht van haar continent naar Amerika. Dat verhaal heeft Hartman opgetekend in het boek Lose your mother waarbij zij experimenteerde met verhalen van overlevering.
Door de eeuwen heen zijn het Engels en Nederlands verrijkt met woorden die in de slavernijperiode andere betekenissen hadden. Slaven zijn tegenwoordig ‘slaafgemaakten’, slaves werden het begrip ‘enslaved’. Volgens inleider Hester Dibbits maken nieuwe begrippen onder andere deel uit van de vernieuwde manier waarop slavernij herdacht wordt. Zangeres Denise Jannah droeg met haar optreden op geëigende wijze bij aan de herinnering van het slavernijverleden. “Fu sabi pe y’e go, yu musu sabi pe yu kemopo. Om je toekomst te bepalen dien je eerst te weten waar je vandaan komt”, vertolkte zij in twee prachtige liedjes. Zij bezong ‘Mama Aisa’ in een nummer dat zij op harmonieuze wijze liet overgaan in ‘Strange Fruit’, een lied dat herinnert aan de wreedheden van de slavernij.
Document
In het Centrum voor Beeldende Kunst kon het publiek vervolgens de opening meemaken van de tentoonstelling Gedeelde Erfenis: Slavernijverleden in de kunst. Ronald Ockhuysen, adjunct-hoofdredacteur van Het Parool opende de tentoonstelling officieel. Hij liet de aanwezigen delen in een gewaagde actie van de krant die onlangs op de voorpagina een oud document, dat gebruikt werd tijdens de slavernij plaatste. Met dat document konden handelaren een bestelling voor slaafgemaakten plaatsen of werden slaafgemaakten aangeboden. “Twee voor de prijs van één, was zo’n aanbieding”, vertelde Ockhuyzen wat volgens hem voor die tijd de normaalste zaak was. Hij kreeg niet alleen complimenten. Er waren ook lezers die zich afvroegen of het plaatsen van het oude document wel nodig was.
De tentoonstelling bestaat uit werk van twintig kunstenaars met een Nederlandse, Antilliaanse en Surinaamse achtergrond. Ken Doorson, Remy Jungerman, Patricia Kaersenhout, Iris Kensmil, Charl Landvreugd en George Struikelblok zijn enkele bekende Surinaamse kunstenaars. Van Iris Kensmil staan daarnaast nog drie fictieve portretten van marronkapiteins in de Schuttersgalerij van het Amsterdam Museum. Zij maakte de portretten ‘Out of History’, in opdracht van CBK Zuidoost en het Amsterdam Museum.
De dag werd afgesloten met de theatervoorstelling Rebelse Vrouwen in het Bijlmer Parktheater. Drie geesten van overleden slavinnen bieden troost en hulp aan een jonge Afrikaanse vrouw die tegen haar wil in de prostitutie belandt. Zij vertellen over hun eigen ellende, maar met trots delen zij verhalen van hun verzet.
[uit de Ware Tijd, 22/06/2013]
Expositie Post Slavery Documentary
Op zondag 16 juni is de opening expositie Post Slavery Documentary in de Galerie Nola Hatterman bij de Vereniging Ons Suriname in Amsterdam.
Ken Doorson (Suriname, 1978) woont sinds 2005 weer in Suriname. Hij bracht een aantal jaren door op de Antillen en in Nederland. In Suriname raakt hij gefascineerd door de geschiedenis van slavernij en de historische personages in de opstand daartegen. Marronleiders als Boni en de verzetshelden Kodjo, Mentor en Present inspireren hem. In het werk van Ken krijgen zij een ‘hedendaags gezicht’, dat mede wordt bepaald door kleurtoepassing en techniek. De portretten zijn snapshots, een gevangen emotie. Het verstilde, of juist expressieve uiterlijk, geeft het innerlijk echter niet in een keer prijs. Hoofdthema in het werk van Ken is de diasporagedachte en het hervinden van de identiteit daarbinnen. De Marrons in Suriname hebben dit proces in diverse richtingen ervaren. De confrontatie met verschijnselen als religie, macht, indoctrinatie en kolonialisme roept emoties op. Het werk biedt ruimte om te bepalen waar dat toe leidt. Aanpassing of afwijzing. Tot een bepaalde hoogte. Door kleur en omvang wordt de kijker het werk ingezogen en ervaart een ongemakkelijk gevoel. De ziel die uit het portret spreekt, komt naar voren. Is het portret een momentopname van de emotie, duidelijk wordt dat vastberadenheid een belangrijk kenmerk wordt van de nieuwe identiteit.
Carla Kranendonk (Nederland, 1961) verdiept zich al vroeg in haar kunstenaarsloopbaan in de geschiedenis van de zwarte mens in Afrika en de diaspora die symbool staat voor strijd, onafhankelijkheid, eigen identiteit, en zelfbewustzijn. De helden die zij ontdekt representeren de zwarte mens die zich losmaakt van overheersing en voor zichzelf een eigen idioom en habitat creëert. Carla reist regelmatig naar het Afrikaanse continent en in haar persoonlijke leven raakt zij betrokken bij Suriname. Haar werk, een collage van processen, foto’s van helden, gewone mensen en sterke vrouwen, symbolen als landkaarten, koffers, schoenen, vertelt een verhaal dat niet in een keer gelezen is. Was de geschiedenis pijnlijk en de landverhuizing gedwongen, was het de tot slaaf gemaakten vroeger verboden schoenen te dragen, nu kennen de figuren op de voorgrond vrijheid en geestelijke rijkdom. Om zich te verplaatsen, maar ook om die kleding te kiezen waarmee een eigen identiteit tot uitdrukking komt en welzijn en welstand getoond kan worden. Een proces dat zich voltrok in decennia, nu in een beeld gevangen…
Michael Wong Loi Sing (Suriname, 1968) woont in Frankrijk. Deze serie werken op papier ontstond in 2011 in Nederland en vormde de inspiratie voor deze tentoonstelling. In de tijd gaat Michael een stap verder dan de andere twee kunstenaars: hij plaatst het heden in de context van het verleden. De hedendaagse mens worstelt nog met ‘overblijfselen’ van vroeger, maar weet, ook vanwege het gebruik van een zeer specifieke taal, zijn eigen weg te vinden. Uit dit werk blijkt hoe sterk Michael in zowel beeld als taal denkt bij het scheppingsproces en hoe doordrenkt zijn werk is van aspecten uit de Surinaamse cultuur. De houding van de hedendaagse mens tegenover het slavernijverleden, de weerslag hiervan op de relatie tussen man en vrouw, het hervinden van een nieuw ‘thuis’: weergegeven in zijn bekende, weelderige dubbelvormen wordt nu ook met taal, odo’s, een beroep gedaan op de figuur die ontbreekt. Die voelt dit als een aansporing tot meer liefde, begrip, harmonie.. Slavernij is geweest, nu is het een zoektocht naar een nieuwe manier van samenzijn, samen leven, en de toekomst, die is hoopvol.
Opening: zondag 16 juni 2013 om 15.00 uur
Open tijdens expositie:
Do. 13.00-19.00 uur
Vrij. 13.00-17.00 uur
Za. 13.00-17.00 uur
Zo. 13.00-17.00 uur
anders op afspraak
De expositie loopt van 16 juni t/m 30 juni 2013
Galerie Nola Hatterman
Zeeburgerdijk 19-A
1093 SK Amsterdam
o.v. bereik met tram 10 en bus 22
Gedeelde Erfenis: Slavernijverleden in de kunst
Op 20 juni wordt de expositie Gedeelde Erfenis: Slavernijverleden in de kunst geopend. CBK Zuidoost herdenkt met deze groepstentoonstelling dat Nederland 150 jaar geleden de slavernij afschafte. Twintig kunstenaars tonen hun visie op slavernij: van letterlijke verbeeldingen van gebeurtenissen tot abstracte benaderingen van het onderwerp. Het geheel doet nadenken over de gevolgen en de betekenis van slavernijgeschiedenis voor de huidige samenleving. Bij deze groepstentoonstelling is een publicatie gemaakt: Aspha Bijnaar geeft een toelichting op de historische aspecten in het werk van de kunstenaars:
Sara Blokland
Nardo Brudet
Frank Creton
Brian Coutinho
Ken Doorson
Jeannette Ehlers
Antonio Guzman
Remy Jungerman
Patricia Kaersenhout
Iris Kensmil
Renée Koldewijn
Carla Kranendonk
Charl Landvreugd
Runny Margarita
Tirzo Martha
Helen Martina
Henny Overbeek
Hector Raphaela
Brett Russel
George Struikelblok
Publicatie: Aspha Bijnaar, onderzoeker en auteur
Spreker: Ronald Ockhuysen, adjunct-hoofdredacteur en chef Kunst, Het Parool
Met: Jeannine La Rose, zangeres; Ronald Snijders, fluitist
attent op de opening van de tentoonstelling Gedeelde Erfenis: Slavernijverleden in de kunst.
Openingsdatum: donderdag 20 juni 2013
Tijd: 17.30 uur
Locatie: Centrum Beeldende Kunst Zuidoost, Anton de Komplein 120, Amsterdam Zuidoost
Te zien t/m 31 augustus.
Iris Kensmil
Eerder dit jaar opende in de Schuttersgalerij van het Amsterdam Museum Out of History, een drieluik van kunstenaar Iris Kensmil dat zij maakte in opdracht van CBK Zuidoost en het Amsterdam Museum. Out of History is een onderdeel van de Gouden Eeuw-tentoonstelling. De serie bestaat uit drie fictieve portretten van mensen uit de 18de eeuw die tegen de koloniale onderdrukking in een eigen positie en toekomst opbouwden. De samenwerking van CBK Zuidoost met het Amsterdam Museum ontsluit erfgoed van de stad met actuele kunst.
De tentoonstelling ‘Gedeelde Erfenis: Slavernijverleden in de kunst’ is van 12 september t/m 20 oktober ook te zien in Kunstenlab Deventer.
www.kunstenlab.nl
Ken Doorson verkent de diaspora met expo Mothership
Beeldend kunstenaar Ken Doorson presenteert aan de vooravond van 37 jaar Srefidensi de expositie Mothership: een artistieke verkenning van onze identiteit. Deze solo-expositie wordt van 21 tot en met 24 november in Fort Zeelandia in Paramaribo gehouden. Doorson zegt dat hij de expo in Fort Zeelandia houdt omdat “het een bijzondere plek gaat, waar voor mij gevoel het verleden en heden samenkomen”.
De levensgrote portretten van Doorson brengen je in verwarring: de zwaarmoedige uitdrukking op de gezichten contrasteert sterk met de uitbundige kleuren waarmee die zijn weergegeven. Doorson schildert in zichzelf gekeerde mensen – de ogen gesloten, een uitdrukking van pijn, woede, vertwijfeling of verdriet op hun gezicht.
Zijn Mothership voert de kunstenaar – en de toeschouwer – naar het verleden. Het doorkruist de geschiedenis van de kunstenaar, diens familie en hun land Suriname, maar begeeft zich ook ver daarbuiten; het universele thema, diaspora, laat zich niet beperken tot grenzen in plaats of tijd. ‘Mothership’ is de virtuele inspiratiebron die je meeneemt”, zegt de kunstenaar.
Inspiratie
Inspiratie vindt Doorson in gesprekken, verhalen, beelden, de natuur en literatuur. Historische beschrijvingen van mensen geven niet alleen inzicht in voorbije tijden, maar helpen ook om hen neer te zetten als personen van vlees en bloed. Een intrigerend drieluik van de verzetshelden Kodjo, Mentor en Present is een duidelijk resultaat van deze aanpak.
“Het gaat om heel beladen onderwerpen. Dit is een manier om deze emoties abstract te benaderen”, verduidelijkt de kunstenaar zijn niet-alledaagse portretten. “Op deze manier probeer ik dramatiek te creëren.”
Boni, een schilderij van de legendarische vrijheidsstrijder, is in 2009 aangekocht door het Nationaal instituut Nederlands slavernijverleden en erfenis (NiNsee). Dit doek is deel van een tweeluik, waarvan het andere deel te zien is in hotel Cottica du Maroni aan de Van Sommelsdijckstraat.
Keramiek
Doorson vertelt zijn verhaal niet alleen met schilderijen. In Fort Zeelandia staan ook tientallen ongepolijste, ruwe koppen van klei. Van de meeste gezichten is de neus, kin, mond, een oor of oog opgeblazen tot onevenwichtige proporties. De pastoor van dit bonte gezelschap parochianen is door Doorson geschilderd. Keramiek en schilderij vormen samen de installatie “Mea Culpa”, die draait om de vraag welke rol het geloof heeft gespeeld in de slavernij en de handhaving daarvan.
“Dit is werk met een ziel; het gaat spreken!” zegt de maker, die van 1994 tot 2006 buiten Suriname woonde, studeerde en werkte. Na zijn remigratie is Doorson zich ook gaan toeleggen op boetseren. Hij werkt met Surinaamse klei en bakt de koppen in de oven van Soeki Irodikromo.
Opening
Last Song, een gedicht van de kunstenaar, wordt bij de opening vertolkt door theatermaker Erwin Tolin Alexander. Dichter/zanger Djinti opent de avond op muzikale wijze.
In Fort Zeelandia vertoont Doorson de documentaire Katibo Ye Ye van regisseur Frank Zichem. Hierin zien we hoe de Surinaamse Nederlander Clarence Breeveld in Suriname en Ghana op zoek gaat naar sporen van de slavernij. Deze documentaire sluit qua onderwerp, invalshoek en betrokkenheid goed aan bij de thematiek van de expositie Mothership.
[uit Starnieuws, 18 november 2012]
RSS
Facebook
Twitter
