Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: Doelwijt Thea
Surinaamse kinder- en jeugdliteratuur in notendop
Onvervreemdbaar
Dit wordt ons niet ontnomen: lezen
en ademloos het blad omslaan,
ver van de dagelijksheid vandaan.
Die lezen mogen eenzaam wezen.
Zij waren het van kind af aan.
Hen wenkt een wereld waar de groten,
de tijdelozen, voortbestaan.
Tot wie wij kleinen mogen gaan;
de enigen die ons nooit verstoten.
Meer aandacht voor kinderliteratuur!
door Jerry Dewnarain
Volwassenen schenken weinig aandacht aan kinderboeken in de media (kranten en vooral de tv). Recent is door de Literaire Pagina van de Ware Tijd in het kort de ontwikkeling van kinder- en jeugdliteratuur belicht. Er zijn vanaf de onafhankelijkheid van Suriname veel kinderboeken verschenen, geschreven door Surinaamse schrijvers. Echter, de Literaire Pagina van de Ware Tijd is zowat het enige platform of medium in Suriname dat waarde toekent aan literatuur en auteurs (literatuurkritiek). Ook kent Suriname geen literaire prijzen voor kinderliteratuur. Het toekennen van literaire prijzen aan volwassenen, zoals de Surinaamse Staatsprijs voor literatuur schijnt doodgebloed te zijn.
read on…Benny Ooft, 31 jaar geleden…
Vandaag exact 31 jaar geleden overleed Benny Ooft. De Surinaamse schrijver, actief in de grote nationalistische generatie van de jaren ’60 en ’70, woonde toen al enige tijd in Nederland. Michiel van Kempen herdenkt hem.
read on…Carlo Jadnanansing bundelt zijn kritieken opnieuw
Carlo Jadnanansing is een actief publicist op rechtsgebied. Maar de Surinaamse notaris schrijft ook met grote regelmaat over literatuur, films, theater en muziek – ook op deze blogspot treft u zijn stukken met regelmaat aan. Twee nieuwe bundels met zijn kritieken zijn nu uitgekomen.
read on…Cynthia Abramson
door Marjan Berk
Daar staat ze, mooie kleine vrouw, voor een tot haar groot plezier heel goed gevulde zaal, vol met collega’s, vrienden en familieleden, ook veel jong volk. “Het liep zo snel vol , dat er niet eens plaats was voor mijn genodigden!”
Wij zitten naast Noraly Beyer, we zien Thea Doelwijt….En daar zit Jeanne Holierhoek, onze gelauwerde vertaalster van Franse meesterwerken! Zij gaat volgend jaar (26 januari 2020) hier in de Nieuwe Kerk samen met Cynthia een workshop geven, waar op deze zondagochtend een lange rij staat van mensen die de grote tentoonstellng over Suriname gaan bezoeken.
read on…Naar de stilte: Shrinivāsi
Herinneringen aan Martinus Haridat Lutchman (geboren op Vaderszorg, Kwatta op 12 december 1925 en overleden te Willemstad, Curaçao op 26 januari 2019).
Michael Slory ten grave gedragen
Michael Slory is op vrijdag 28 december 2018 met staatseer begraven. Militairen in battledress droegen hem na een dienst in de Driekoningenkerk naar de RK Begraafplaats aan de Verlengde Mahonielaan. Op de voorafgaande avond, donderdag 27 december was er een herdenkingsbijeenkomst voor Slory in de Congreshal aan het Eenheidsplein in Paramaribo. read on…
Herinneringen aan 8/9 december in kunstuitingen
door Hilde Neus
Het is weer 8 december, een jaarlijkse herinnering aan wat er in 1982 in Suriname plaatsvond. En dit jaar bijzonder, omdat het proces tegen de verdachten ten einde loopt. Maar ook een jaarlijkse herinnering aan Els Moor, die de uitingen van onrecht en de bestrijding daarvan in de literatuur zo levendig hield. Schrijven tegen de uitingen van macht is geen simpele opgave. In vele landen zijn het vooral de kunstenaars die zich via hun kunst tegen gewelddadige onderdrukking hebben gekeerd, en dit met hun leven hebben moeten bekopen, of zijn weggevlucht naar veiliger oorden. Dit is iets van alle tijden. read on…
Thea Doelwijt – Hai gudu Sranan
Klopt, mi doro! Een jaar geleden ook, hoor. Maar dat was meer een vakantie… behalve een actie op het Kinderboekenfestival in Commewijne. Eigenlijk moet ik gewoon zeggen: ‘Wi doro’. ‘Juf’ Marijke van Geest is natuurlijk mee. Sinds 51 jaar… en zij ontmoet tientallen (honderden) oud-studenten… oud geworden, ja, maar ik bedoel van vroeger toen zij hier les gaf, van 1964 tot 1983. Boi, ik was hier al in 1961. Ik begon bij het oude dagblad Suriname. Ai Sranan, en nu… nu zegt iedereen (nou ja, bijna iedereen) dat ze mijn boeken hebben gelezen. read on…
Thea Doelwijt – Wajono
De rubriek Herlezen vraagt aandacht voor boeken die langer geleden zijn verschenen en de moeite van het herlezen waard zijn. Suggesties? Laat het ons weten via ons emailadres. Vandaag een stuk over Wajono uit 1969 van Thea Doelwijt.
door Safira Kame
Wajono is een ‘wilde Indiaan’ die deels op eigen aandrang, deels naar de wens van zijn ‘beschaafde Surinaamse landgenoten’ in contact wordt gebracht met de beschaving van de stad. In Paramaribo komt hij in contact met verschillende culturen en hij maakt kennis met de manier van leven in de stad. Hij ervaart ook hoe zijn eigen cultuur botst met die van de stad. Deze ervaringen zal hij dan delen met zijn dorpsgenoten in het binnenland. Joyce krijgt de Indiaanse jongeman onder haar hoede en ze wordt uiteindelijk verliefd op hem. Echter, Wajono verdwijnt zonder iets van zich te laten horen. De politie neemt Wajono op den duur gevangen, omdat hij zo maar in de stad woont, zonder geregistreerd te zijn. Met behulp van een zekere professor Odenski en een politieke relatie van Joyce, komt Wajono tenslotte vrij, en in de armen van zijn Joyce. read on…
Caraïbische Letterendag: Albert Helman, rebel en pionier
Caraïbische Letterendag Amsterdam, 17 september 2016
De Surinaamse schrijver Albert Helman (1903-1996, pseudoniem van Lou Lichtveld) staat centraal op de zevende Letterendag van de Werkgroep Caraïbische Letteren. Die vindt plaats op zaterdagavond 17 september in de Openbare Bibliotheek Amsterdam. Verschillende artiesten werken mee aan de avond, onder meer Kenny B en Manoushka Zeegelaar Breeveld, terwijl werk van Helman zelf wordt uitgevoerd door pianist Hessel bij de Leij en alt-mezzosopraan Charlotte Stoppelenburg. read on…
Onverwerkt verleden in het theater
door Quito Nicolaas
Afgelopen april verscheen de lang verwachte verzameling theaterteksten die een nieuwe golfbeweging op gang bracht. Het boek Tien Jaar Onverwerkt verleden geeft een overzicht van de theatervoorstellingen die van Stichting Jules Leeft (SJL) in Nederland, Aruba, Curaçao en Suriname te zien waren. Een ontwikkeling die jaren geleden in de VS en London werd gestart en als een gewone praktijk werd ervaren in het uitgangsleven of culturele beleving in de metropool. In Nederland schijnt men heel voorzichtig te zijn met ‘black-theatre’ of met theatervoorstellingen die een historische gebeurtenis op de bühne brengen. Een wezenlijke toevoeging aan het doorgaans witte theater-seizoen dat in stand wordt gehouden door de elkaar rivaliserende kunstpausen in de Randstad. read on…
RSS
Facebook
Twitter
