300 jaar slavernijverleden werkt door in de belevingswereld van alle betrokkenen. Verhalen van voorouders, gepubliceerde... Lees verder →
Posts tagged with: Doelwijt Thea
Naar de stilte: Shrinivāsi
Herinneringen aan Martinus Haridat Lutchman (geboren op Vaderszorg, Kwatta op 12 december 1925 en overleden te Willemstad, Curaçao op 26 januari 2019).
Herinneringen aan 8/9 december in kunstuitingen
door Hilde Neus
Het is weer 8 december, een jaarlijkse herinnering aan wat er in 1982 in Suriname plaatsvond. En dit jaar bijzonder, omdat het proces tegen de verdachten ten einde loopt. Maar ook een jaarlijkse herinnering aan Els Moor, die de uitingen van onrecht en de bestrijding daarvan in de literatuur zo levendig hield. Schrijven tegen de uitingen van macht is geen simpele opgave. In vele landen zijn het vooral de kunstenaars die zich via hun kunst tegen gewelddadige onderdrukking hebben gekeerd, en dit met hun leven hebben moeten bekopen, of zijn weggevlucht naar veiliger oorden. Dit is iets van alle tijden. read on…
Thea Doelwijt – Hai gudu Sranan
Klopt, mi doro! Een jaar geleden ook, hoor. Maar dat was meer een vakantie… behalve een actie op het Kinderboekenfestival in Commewijne. Eigenlijk moet ik gewoon zeggen: ‘Wi doro’. ‘Juf’ Marijke van Geest is natuurlijk mee. Sinds 51 jaar… en zij ontmoet tientallen (honderden) oud-studenten… oud geworden, ja, maar ik bedoel van vroeger toen zij hier les gaf, van 1964 tot 1983. Boi, ik was hier al in 1961. Ik begon bij het oude dagblad Suriname. Ai Sranan, en nu… nu zegt iedereen (nou ja, bijna iedereen) dat ze mijn boeken hebben gelezen. read on…
Thea Doelwijt – Wajono
De rubriek Herlezen vraagt aandacht voor boeken die langer geleden zijn verschenen en de moeite van het herlezen waard zijn. Suggesties? Laat het ons weten via ons emailadres. Vandaag een stuk over Wajono uit 1969 van Thea Doelwijt.
door Safira Kame
Wajono is een ‘wilde Indiaan’ die deels op eigen aandrang, deels naar de wens van zijn ‘beschaafde Surinaamse landgenoten’ in contact wordt gebracht met de beschaving van de stad. In Paramaribo komt hij in contact met verschillende culturen en hij maakt kennis met de manier van leven in de stad. Hij ervaart ook hoe zijn eigen cultuur botst met die van de stad. Deze ervaringen zal hij dan delen met zijn dorpsgenoten in het binnenland. Joyce krijgt de Indiaanse jongeman onder haar hoede en ze wordt uiteindelijk verliefd op hem. Echter, Wajono verdwijnt zonder iets van zich te laten horen. De politie neemt Wajono op den duur gevangen, omdat hij zo maar in de stad woont, zonder geregistreerd te zijn. Met behulp van een zekere professor Odenski en een politieke relatie van Joyce, komt Wajono tenslotte vrij, en in de armen van zijn Joyce. read on…
Caraïbische Letterendag: Albert Helman, rebel en pionier
Caraïbische Letterendag Amsterdam, 17 september 2016
De Surinaamse schrijver Albert Helman (1903-1996, pseudoniem van Lou Lichtveld) staat centraal op de zevende Letterendag van de Werkgroep Caraïbische Letteren. Die vindt plaats op zaterdagavond 17 september in de Openbare Bibliotheek Amsterdam. Verschillende artiesten werken mee aan de avond, onder meer Kenny B en Manoushka Zeegelaar Breeveld, terwijl werk van Helman zelf wordt uitgevoerd door pianist Hessel bij de Leij en alt-mezzosopraan Charlotte Stoppelenburg. read on…
Onverwerkt verleden in het theater
door Quito Nicolaas
Afgelopen april verscheen de lang verwachte verzameling theaterteksten die een nieuwe golfbeweging op gang bracht. Het boek Tien Jaar Onverwerkt verleden geeft een overzicht van de theatervoorstellingen die van Stichting Jules Leeft (SJL) in Nederland, Aruba, Curaçao en Suriname te zien waren. Een ontwikkeling die jaren geleden in de VS en London werd gestart en als een gewone praktijk werd ervaren in het uitgangsleven of culturele beleving in de metropool. In Nederland schijnt men heel voorzichtig te zijn met ‘black-theatre’ of met theatervoorstellingen die een historische gebeurtenis op de bühne brengen. Een wezenlijke toevoeging aan het doorgaans witte theater-seizoen dat in stand wordt gehouden door de elkaar rivaliserende kunstpausen in de Randstad. read on…
Verrassend en verfrissend Surinaams theaterwerk
Een ode aan het DOE theater
door Carlo Jadnanansing
De première van het theaterstuk Een ODE aan HET DOE THEATER op 6 mei 2016 in theater Thalia, was een welkome afwisseling op de bijna serene rust die ingetreden leek te zijn in de presentatie van opvoeringen in ons oudste theater.
Een ODE aan het DOE Theater
“Dit is de tijd voor een nieuw geluid!” klinkt het uit de monden van alle acteurs op het podium. Daarmee kan zoveel bedoeld worden; een nieuwe politiek, een nieuw land en misschien wel het meest toepasselijke, een nieuwe generatie van theater in Suriname.
Herinneringen aan Els Moor (I)
Woensdagmiddag, 9 maart, na 1uur kregen wij van de Openbare School Kwamalasamutu het bericht dat mw. Els Moor is heengegaan. Wij van de OS Kwamalasamutu leerden Els Moor kennen hier in het dorp waar ze de leerkrachten hielp met kindvriendelijk onderwijs en zoveel meer. read on…
Gerda Havertong ontvangt ‘De Gouden Vioolspeld’
In het gebouw van de Vereniging Ons Suriname (1919), Hugo Olijfveldhuis, te Amsterdam, ontving actrice/zangeres Gerda Havertong op zondag 13 maart tijdens de dokter Sophie Redmond Lezing ‘de Gouden Vioolspeld’. Deze onderscheiding wordt jaarlijks uitgereikt aan een vrouw die in de geest van Sophie Redmond vrouwen inspireert en gezien wordt als een rolmodel vanwege buitengewone prestaties op maatschappelijk en/of cultureel gebied. read on…
RSS
Facebook
Twitter
