blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: Doedel Louis

Pleidooi om het woord ‘holocaust’ te vervangen door ‘shoah’

Auschwitz, still uit de film Shoah van Claude Lanzmann

 
 
door Rolf van der Marck
 

Toegegeven, het is slechts een cosmetische ingreep, maar wel een noodzakelijke ingreep om ons van het dikwijls kwalijke gebruik van het woord holocaust als synoniem voor andere gelijksoortige misdaden tegen de menselijkheid te ontdoen. De term holocaust voor de systemtische Jodenvervolging door de Duitse nazi’s en hun bondgenoten in de aanloop naar en tijdens de Tweede Wereldoorlog is eerst aan het eind van de jaren ’80 van de vorige eeuw in zwang geraakt. Het woord holocaust is afgeleid van het oud-Griekse woord λόκαυστον (holokauston), dat ‘geheel verbrand’ betekent. Dit was de aanduiding voor een brandoffer aan een godheid. De term holocaust als synoniem voor shoah, het Hebreeuwse שואה (ha-shoah), dat ‘vernietiging’betekent, is in zwang geraakt sinds in 1978 de spraakmakende vierdelige televisierie Holocaust door het Amerikaanse netwerk NBC is uitgezonden.
De aanleiding tot dit pleidooi is de column 2013 een jaar vol emotie van Sandew Hira op StarNieuws van gister, en meer speciaal diens kwalijke gebruik van het woord holocaust, naar het zich laat aanzien opzettelijk om de Shoah te bagatelliseren. Hij gaat nog net niet zo ver om die te ontkennen, zoals andere ‘diehards’ regelmatig doen. Desalniettemin zaagt Hira hier hout van dikke planken:
Er zijn vier grote misdaden tegen de menselijkheid (je hoeft heen historicus te zijn om te weten dat het er veel en veel meer zijn geweest, RvdM). In volgorde van de omvang van het aantal slachtoffers en de duur van de misdaad gaat het om:
1)  De Zwarte Holocaust: 400 miljoen slachtoffers gedurende 350 jaar slavernij.
2)  De Inheemse Holocaust: 75-100 miljoen gedurende 100-200 jaar; het uitmoorden van de Inheemse beschaving in Noord- en Zuid-Amerika en het Caraïbisch gebied.
3)  De Victoriaanse Holocaust: 30-60 miljoen in 50 jaar. De term is van de auteur Mike Davis die onderzocht hoe hongersnoden in Azië zijn ontstaan als gevolg van het koloniale beleid om de Aziatische landbouw in te voegen in het kapitalistische wereldsysteem.
4)  De Joodse Holocaust: 6 miljoen mensen in 5 jaar.

Still uit de film Shoah van Claude Lanzmann
Alsof dit nog niet genoeg is, voegt Hira er aan toe:
Het is opvallend dat de misdaad die op de vierde plaats staat de meeste erkenning heeft gehad in films, schoolboeken, documentaires en zelfs in geld. Er is € 200 miljard betaald door de Duitsers aan herstelbetalingen aan de staat Israël en dat gaat ieder jaar nog door. Vorig jaar was het € 180 miljoen.
Deze rabiate heksenjacht tegen het zionisme en deze onverbloemde jodenhaat, in dienst van Hira’s heilige roeping om de geest van alle onderdrukten ter wereld ‘endgültig’ te dekoloniseren, maken steeds duidelijker dat de historicus en wetenschapper Sandew Hira is verworden tot een roepende in de woestijn, die als hij niet uitkijkt een dezer dagen in een dwangbuis moet worden afgevoerd naar een soort Wolfenbuttel als dat van de Surinaamse vakbondsleider Louis Doedel, om er – in tegenstelling tot Doedel – met recht en reden voor de rest van zijn leven ter observatie te blijven.

 

Daarom pleit ik ervoor om aan de ‘Ausradierung aller Juden’ alleen nog maar als shoah te refereren.

Verzwegen held Doedel herrijst naar glorie

door Donovan Mijnals
 
Paramaribo – Louis Doedel is niet dood. Tenminste, het Comité Eerherstel Louis Doedel doet er alles aan om de Surinaamse held te onttrekken aan de donkere schaduwen van het graf. De organisatie vindt dat de nationale strijder al veel te lang een stiefmoederlijke behandeling te beurt valt. Op 10 januari wordt van de vakbondsleider daarom alvast een bronzen kop, door Erwin de Vries vervaardigd, onthuld op het terrein van de Stichting Scholings Instituut voor de Vakbeweging in Suriname (Sivis).
“Hij had zich opgeworpen als spreekbuis en voorvechter van arbeiders. In feite was hij de eerste vakbondsleider en dat is hem heel duur komen te staan”, legt Jan Haakmat uit. Volgens de secretaris van het comité is mede vanwege die rol die Doedel gespeeld heeft dat zijn beeltenis voor Sivis komt te staan. Op 1 mei 1931 organiseerde de leider het allereerste Arbeiderscongres in Suriname. Het zou nog 44 jaar duren voordat zo een bijeenkomst weer op touw gezet zou worden.
Voorzitter Emile Wijntuin, die ook een boek over Doedel schreef, vindt het daarom een doodzonde dat zo een belangrijke figuur uit de Surinaamse geschiedenis geen prominentere plaats geniet in het bewustzijn van de bevolking. “Ik ben bijzonder teleurgesteld in historici en vakbonden dat zij toestaan dat de grootste man in onze historie helemaal wordt doodgezwegen”, stelt hij zichtbaar tot op het bot geroerd. Toch laat Wijntuin zich niet lang daarna opgelucht uit dat die schandvlek binnenkort tot het verleden zal behoren.
Overigens werd Doedel al toen hij nog in leven was totaal verzwegen. Zo erg zelfs dat op een bepaald moment er ook bij familie onduidelijkheid bestond of er überhaupt nog bloed door zijn aderen stroomde. Of als hij ondertussen het tijdelijke met het eeuwige had verwisseld.
Gevoeglijk werd aangenomen dat het laatste waar was. Het was na een intensieve zoektocht van toenmalig Statenlid Henk Herrenberg dat de eens zo krachtige volksleider uiteindelijk in 1976 helemaal aan het eind van zijn Latijn in de inrichting Jaigobind gevonden werd.
“De man die zoveel voor het land betekende, stond daar gebroken en bijna totaal vergeten op blote voeten”, schetst Herrenberg een treurig beeld. Maar de dag na zijn vondst had het Statenlid wel een blijde vermelding tijdens de vergadering: “Louis Doedel leeft nog!” Lang had de leider echter niet meer te leven. Op 10 januari 1980 overleed de vergeten grootheid. Toen pas kwam er een eind aan 43 jaar van onrechtmatige opsluiting.
In opdracht van gouverneur Kielstra was Doedel in 1937 opgepakt voor 28 dagen ‘observatie’ in een psychiatrische instelling. “In feite was hij daardoor de langste politieke gevangene in de geschiedenis”, benadrukt Wijntuin. Het comité wil afgezien van de onthulling van de bronzen kop ook dat de geschiedenis betreffende Doedel wordt herschreven. Daarnaast moeten een school en een plein naar hem worden vernoemd, vinden zij. “En de bronzen kop is slechts het begin; we gaan eraan werken dat er een heel groot beeld van hem komt, nu gaat dat ding beginnen”, verzekert Herrenberg.
[uit de Ware Tijd, 07/01/2013]

Borstbeeld, eerste [= tweede] stap naar eerherstel Louis Doedel

Op 10 januari wordt in Paramaribo een borstbeeld van Louis Doedel onthuld. Dit is de eerste stap om de eer van Surinames eerste vakbondsleider te herstellen. Doedel werd door het toenmalige koloniaal regiem vanaf 1937 in Wolfenbuttel opgesloten (nu het Psychiatrisch Centrum Suriname). Hij verbleef er 43 jaren tot zijn dood op 10 januari 1980. De bronzen kop zal staan op het terrein van Stichting Scholings Instituut voor de Vakbeweging (SIVIS).

“Het is tijd om deze grote Surinamer de eer te betonen die hem toekomt”, zegt Emile Wijntuin, voorzitter het Comité ‘Eerherstel Louis Doedel’. Wijntuin beschikt over dossiers verkregen bij het Rijksarchief. Daaruit las hij enkele brieven waaruit bleek hoe Doedel politiek tegengewerkt werd. “Het is een schande wat de Nederlanders Louis hebben aangedaan. Schandelijk is het ook dat onze historici deze schandvlek ongemerkt voorbij hebben laten gaan en het aan deze generatie hebben doorgegeven”.

Herschrijven geschiedenis 
Henk Herrenberg en Jan Haakmat, leden van het comité, voegden eraan dat de organisatie gedaan wil krijgen dat er een revisie komt in het geschiedenisonderwijs over Louis Doedel. Het vernoemen van een plein of straat en een openbare school naar Doedel zijn de andere stappen naar eerherstel meldden de leden. Het comité belegde vandaag een persconferentie in theater Unique.

Louis Doedel bracht op 28 mei 1937 onaangekondigd een bezoek aan gouverneur Kielstra. Doedel was toen voorzitter van de Volksbond. Hij wilde weten hoe het zat met het ingediende beleidsplan van de bond om de toen heersende werkloosheid aan te pakken. De gouverneur kreeg hij niet te zien. Dezelfde nacht werd Doedel opgepakt en voor 28 dagen observatie opgesloten in Wolfenbuttel. “Dit heeft geduurd tot zijn dood, 43 jaren later, zonder enige vorm van legitimiteit”, gaf Wijntuin aan. “Toestemming van de procureur generaal ontbrak en ook ontbreken tot op heden de medische gegevens van Doedel tijdens zijn verblijf”. Doedel werd 75 jaar.

Het comité werkt eraan om Louis Doedel in the Guiness Book of World Records opgenomen te krijgen: de langst in een psychiatrisch gevangenschap gehouden vakbondsleider ter wereld. De onthulling van het beeld zal gedaan worden door de president. De kosten voor de bronzen kop zijn door de staat betaald.

[uit Starnieuws, 5 januari 2013]

Rehabiliteer Louis Doedel

door Usha Marhé

‘Vrijheid’ wordt in Nederland op 4 en 5 mei herdacht en gevierd, en in Suriname op 1 juli en op 25 november. Bij de herdenking van dit jaar gaan mijn gedachten vooral uit naar Louis Alfred Gerardus Doedel, die het grootste deel van zijn leven in onvrijheid leefde.

Doedel werd in 1937 onterecht door het Nederlands koloniaal gezag opgesloten in ‘Kolera’, de ’s Lands Psychiatrische Inrichting. Daar is hij, midden in de stad Paramaribo, 43 jaar lang zonder enige vorm van proces gevangen gehouden. Een paar dagen voor zijn dood werd hij vrijgelaten, in januari 1980.

Het gaat mijn verstand en gevoel te boven, dat de Surinaamse vakbonden of politieke partijen, die vanaf de jaren ’50 en ’60 van de vorige eeuw de kolonisator kritisch beschouwden en ‘Surinamerschap in wording’ propageerden, niets hebben gedaan om deze moedige Surinamer vrij te krijgen en te rehabiliteren. Ook na 1975 is dit niet gebeurd.

Klik hier om de rest van deze column te lezen.

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter