blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: Doedel Louis

Het links Surinaams activisme van de jaren zeventig en tachtig in Nederland

De jaren zeventig en tachtig van de voorbije eeuw, waren jaren van grote activiteit binnen de linkse Surinaamse beweging. Een schets met bijzondere aandacht voor Nadia Tilon.

read on…

Familie Louis Doedel wil inzage in medisch dossier

De familie van Louis Doedel wenst inzage in het medisch dossier en wenst ook een kopie te krijgen. Dit dossier is door directeur van het Psychiatrisch Centrum Suriname, Raj Jadnanansingh, op 18 februari aangeboden aan minister Amar Ramadhin van Volksgezondheid. “En we verzoeken u dringend om het dossier zo snel mogelijk te digitaliseren en veilig te stellen, omdat dit van nationaal en historisch belang is”, zeggen de familieleden in een brief aan de minister.

read on…

Journalist Louis Doedel kaltgestellt in Wolffenbuttel

Ruim veertig jaar sloot men de Surinaamse vrijheidsstrijder Louis Doedel op in de psychiatrische instelling Wolffenbuttel. Nog eens ruim veertig jaar hield men na zijn dood zijn medisch dossier verborgen voor het oog van de wereld. Begin 2021 bracht de voorpublicatie van een nieuwe studie over Doedel daar verandering in. Het boek dat leidde tot het opduiken van het verloren gewaande medisch dossier – Journalist Louis Doedel kaltgestellt in Wolffenbuttel, politieke psychiatrie in Suriname – is nu gratis online beschikbaar.

read on…

Medisch dossier Surinaamse activist Doedel opgedoken: hoop op eerherstel

Het medisch dossier van de Surinaamse activist, journalist en vakbondsleider Louis Doedel is na tientallen jaren boven water gekomen. Doedel werd in 1937 gek verklaard door het Nederlandse koloniale bewind en vastgezet in een psychiatrische instelling omdat hij zich kritisch uitliet over het regime. Hij werd pas na 43 jaar in 1980 vrijgelaten en stierf kort daarna.

read on…

“Na de maanden die het jaar afsluiten beginnen andere die gehoor zullen geven aan de roep om iets nieuws”

Vandaag, 25 november 2020, viert Suriname zijn 45ste verjaardag. Met een nieuwe regering tijd voor bezinning. “Het zou de huidige generatie Nederlandse politici sieren wanneer schuld, schaamte en verantwoordelijkheid als een morele categorie uitgangspunt zou zijn voor een andere ethische politiek ten opzichte van de bevolking van zwakkere en armere landen,” betoogt Jan Pronk in zijn onlangs uitgesproken Jagernath Lachmon-lezing.

read on…

Antons netwerk

door Nico Eigenhuis


Het gezicht van Suriname’s anti-koloniale en anti-fascistische beweging is Anton de Kom. In zijn omgeving was een aantal gelijkgestemden te vinden, wiens rol bij velen niet bekend is. Ongeacht of hij ze wel of niet persoonlijk heeft gekend maken ze deel uit van Antons netwerk; onderstaande selectie is bepaald niet uitputtend.

read on…

De strijders tegen koloniale overheersers blijven wél op hun voetstuk staan

door Nina Jurna

In Latijns-Amerika en het Caribisch gebied staan standbeelden van mensen die in verzet kwamen tegen koloniale overheersers.

read on…

27 straten vernoemd naar strijders tegen koloniale overheersing

Op het nieuwe Centrumeiland krijgen 27 strijders tegen de koloniale overheersing een straatnaam. Samen openen de mannen en vrouwen een boek dat maar weinig Nederlanders kennen.

door Patrick Meershoek read on…

Louis Doedelplein verfraaid en overgedragen

door René Gompers

“U hoeft het niet mooi te vinden. Ik vind het ook niet mooi, maar het is wel apart,” zei Leo ‘dr Green’ van den Boogaard, over de verfraaide Louis Doedelplein. Van den Boogaard heeft in opdracht van EBS met zijn bedrijf Green Gardens het plein op de hoek van de Saramacca- en de Zwartenhovenbrugstraat opnieuw ingericht. “ Het is kleurrijk en vrolijk en ik hoop dat eenieder die hier komt er vrolijk van wordt.”

read on…

Kunstenaars bekritiseren Dobrubeeld op Louis Doedelplein

door Merredith Bruce

Paramaribo – Het Louis Doedelplein bij de kruising van de Zwartenhovenbrugstraat met de Saramaccastraat krijgt een borstbeeld. Niet van Louis Doedel, maar van Robin ‘Dobru’ Raveles. Kunstenaars George Ramjiawansingh en George Struikelblok zijn echter geen voorstander hiervan en zouden een andere plek kiezen. read on…

Nieuw standbeeld Louis Doedel onthuld

door Aruna Jhagru
Willemstad – De Surinaamse vakbondleider Louis Alfred Gerardus Doedel (1905-1980) is gisteren op de begraafplaats Kolebra Bèrdè in Kas Chikitu herdacht. Tijdens de herdenking is het nieuwe standbeeld voor Doedel onthuld. De vakbondleider heeft tussen 1928 en 1931 op Curaçao heeft gestreden om de positie van de arbeidsklasse te verbeteren.
Ter ere van Doedel werd in mei 2010 een bronzen buste van de vakbondleider geplaatst op de begraafplaats, vervaardigd door de Curaçaose beeldend kunstenaar Patrick Mezas. In mei van dit jaar is het beeld om nog onbekende reden verdwenen. “Maar niemand kan zijn ideeën en denkbeelden wegnemen”, zei Wim van Lamoen, voorzitter van de vakbond STRaF, tijdens zijn toespraak. In aanwezigheid van familieleden van Doedel, Statenvoorzitter Mike Franco, Nizaar Makdoembaks van Stichting Eerherstel Oorlogsslachtoffers Curaçao, Lamoen en andere vakbondleiders en genodigden, werd het nieuwe standbeeld van Doedel onthuld.
[van www.nieuws360.com, 23 november 2013]

Pleidooi om het woord ‘holocaust’ te vervangen door ‘shoah’

Auschwitz, still uit de film Shoah van Claude Lanzmann

 
 
door Rolf van der Marck
 

Toegegeven, het is slechts een cosmetische ingreep, maar wel een noodzakelijke ingreep om ons van het dikwijls kwalijke gebruik van het woord holocaust als synoniem voor andere gelijksoortige misdaden tegen de menselijkheid te ontdoen. De term holocaust voor de systemtische Jodenvervolging door de Duitse nazi’s en hun bondgenoten in de aanloop naar en tijdens de Tweede Wereldoorlog is eerst aan het eind van de jaren ’80 van de vorige eeuw in zwang geraakt. Het woord holocaust is afgeleid van het oud-Griekse woord λόκαυστον (holokauston), dat ‘geheel verbrand’ betekent. Dit was de aanduiding voor een brandoffer aan een godheid. De term holocaust als synoniem voor shoah, het Hebreeuwse שואה (ha-shoah), dat ‘vernietiging’betekent, is in zwang geraakt sinds in 1978 de spraakmakende vierdelige televisierie Holocaust door het Amerikaanse netwerk NBC is uitgezonden.
De aanleiding tot dit pleidooi is de column 2013 een jaar vol emotie van Sandew Hira op StarNieuws van gister, en meer speciaal diens kwalijke gebruik van het woord holocaust, naar het zich laat aanzien opzettelijk om de Shoah te bagatelliseren. Hij gaat nog net niet zo ver om die te ontkennen, zoals andere ‘diehards’ regelmatig doen. Desalniettemin zaagt Hira hier hout van dikke planken:
Er zijn vier grote misdaden tegen de menselijkheid (je hoeft heen historicus te zijn om te weten dat het er veel en veel meer zijn geweest, RvdM). In volgorde van de omvang van het aantal slachtoffers en de duur van de misdaad gaat het om:
1)  De Zwarte Holocaust: 400 miljoen slachtoffers gedurende 350 jaar slavernij.
2)  De Inheemse Holocaust: 75-100 miljoen gedurende 100-200 jaar; het uitmoorden van de Inheemse beschaving in Noord- en Zuid-Amerika en het Caraïbisch gebied.
3)  De Victoriaanse Holocaust: 30-60 miljoen in 50 jaar. De term is van de auteur Mike Davis die onderzocht hoe hongersnoden in Azië zijn ontstaan als gevolg van het koloniale beleid om de Aziatische landbouw in te voegen in het kapitalistische wereldsysteem.
4)  De Joodse Holocaust: 6 miljoen mensen in 5 jaar.

Still uit de film Shoah van Claude Lanzmann
Alsof dit nog niet genoeg is, voegt Hira er aan toe:
Het is opvallend dat de misdaad die op de vierde plaats staat de meeste erkenning heeft gehad in films, schoolboeken, documentaires en zelfs in geld. Er is € 200 miljard betaald door de Duitsers aan herstelbetalingen aan de staat Israël en dat gaat ieder jaar nog door. Vorig jaar was het € 180 miljoen.
Deze rabiate heksenjacht tegen het zionisme en deze onverbloemde jodenhaat, in dienst van Hira’s heilige roeping om de geest van alle onderdrukten ter wereld ‘endgültig’ te dekoloniseren, maken steeds duidelijker dat de historicus en wetenschapper Sandew Hira is verworden tot een roepende in de woestijn, die als hij niet uitkijkt een dezer dagen in een dwangbuis moet worden afgevoerd naar een soort Wolfenbuttel als dat van de Surinaamse vakbondsleider Louis Doedel, om er – in tegenstelling tot Doedel – met recht en reden voor de rest van zijn leven ter observatie te blijven.

 

Daarom pleit ik ervoor om aan de ‘Ausradierung aller Juden’ alleen nog maar als shoah te refereren.

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter