Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: Document
Brief Kamla Sukul aan neef Faried Pierkhan
Mar 27, 2017.
Mijn lieve zoon Faried,
Jullie hebben me heel blij gemaakt met jullie felicitaties en mooie woorden.
read on…Frank Martinus Arion in Engeland
Frank Martinus Arion, op 28 september j.l. overleden in Willemstad, Curaçao, was in 1998 de ‘writer in residence’ in Sheffield (UK) en deed een rondje langs de Engelse universiteiten. Hij hield een lezing over zijn werk maar vooral over zijn liefde voor het Papiaments en hoe hij een school oprichtte en je de taal moest uitbreiden met woorden voor wiskundige begrippen en dat soort zaken meer. Voor studente Linsey schreef hij bovenstaande opdracht in een exemplaar van Dubbelspel.
Met dank aan Henriëtte Louwerse, Senior Lecturer in Dutch, University of Sheffield.
Geen overheidssteun voor Albert Helman
Op 91-jarige leeftijd ontvangt Albert Helman van de toenmalige voorzitter van het Nederlands Fonds voor de Letteren, Sylvia Dornseiffer, een brief waarin hem wordt medegedeeld dat hij vanaf dat moment een jaarlijks eregeld zal krijgen, groot 15.000 gulden. Hij antwoordt dat hij ‘de brief van 5 februari 1995 (helaas niet 1985)’ met instemming en verbazing heeft gelezen. Hij zegt: ‘Tevens heeft u mij het aanbod van een jaarlijks eregeld de mogelijkheid ontnomen om nog met enige trots te kunnen volhouden nimmer een cent overheidssteun bij mijn publicistische werkzaamheden te hebben getoucheerd, integendeel.’ Formeel had hij gelijk, al vergat hij blijkbaar dat de Sticusa, die toch voor 100 % werd gefinancierd uit Nederlands overheidsgeld, hem jarenlang tienduizenden guldens had toegestopt. read on…
Albert Helman & Albert Kuyle – Critische quatrijnen
door Michiel van Kempen
In het weekblad De Nieuwe Eeuw van 24 juni 1926 verscheen een vijftal ‘Critische quatrijnen’ van ‘Albert Helman-Kuyle’, spotverzen in quasi-oud-Nederlands die zonder enige twijfel geschreven zijn tijdens een reis naar Noord-Afrika die de beide heren eind 1925, begin 1926 maakten. Ze zijn interessant, omdat ze exact aangeven hoe de katholieke jonge schrijvers hun plaats uitkiezen door zich af te zetten tegen anderen. read on…
Brief van Barryl Biekman aan Philomena Essed
Zaterdag 15 februari 2014
Dierbare Philomena,
Dankzij de altijd weer alerte sister Hellen Gill ontvang ik de interessante informatie over de Book launch. Ik zou er graag bij willen zijn maar verwijzend naar de bijlage dan weet je dan precies de reden waarom.In de beschrijving van de Book launch die van Hellen is ontvangen lees ik over de verschillende vormen van discriminatie maar niet over anti black racism. Wist je dat de UN HRC akkoord is gegaan om deze vorm van Racisme te betitelen als Afrofobia. Ik ben benieuwd of, hoe en in welke mate deze vorm van Racisme in het boek wordt belicht. Ik hou me aanbevolen voor een exemplaar. Laat weten waar het te koop is.
Overigens ik ben nog steeds dankbaar voor jouw interventie tijdens mijn presentatie in de NPRD in 2006 over Zwarte Piet is Racisme toen ik op ‘schandalige’ wijze (zo kwalificeerde je het gedrag toen)werd aangevallen. Bijna alle NPRD participanten inclusief vertegenwoordigers van het CIDI, het Anne Frankhuis, Artikel 1 (LBR), Forum waren van mening dat het Sint Nicolaas concept een onschuldig kinderfeest is dat niet thuis hoort op de agenda van de NPRD. Dat het concept niets te maken zou hebben met Racisme. Ik werd aangemaand om het liever niet meer erover te hebben. Sommigen hadden zich geërgerd aan de videopresentatie, die voorafgaande aan mijn presentatie werd vertoond waaruit de visie over zwarte piet van o.a. wetenschappers zoals Henri Dors naar voren kwam. Als er een gat wat waar ik stond was ik erin gevallen zo geschrokken was ik van organisaties die naar mijn mening zouden moeten weten hoe racisme werkt. Ik schaamde me tot op het bot.
Dankzij de zeer zeer krachtige stellingname van jou, ondersteund door mevrouw Mulder van Amnestie International, werd het mogelijk gemaakt om middelen beschikbaar te krijgen om de conferentie “Focus op Zwart” te organiseren. Ik herinner me een emailbrief van de pas overleden (helaas vermoorde!!!) Els Borst (toen voorzitter NPRD) die mijn ‘overdrijven’ nogmaals bevestigde. ‘U moet niet zo overdrijven en deze kwestie op de spits drijven’ werd mij door haar verweten tijdens de bijeenkomst.Waarna jij aandacht vroeg van iedereen. Jouw betoog over hoe racisme werkt dwong iedereen tot stilte en besef waarna ik de middelen beschikbaar kreeg om de conferentie “Focus op Zwart” te organiseren. Geen enkel lid van de NPRD verscheen op de conferentie behoudens een vertegenwoordiger van Justitie en Politie. Els Borst die wel aanwezig was bij conferenties die andere organisaties organiseerde verontschuldigde zich wegens andere verplichtingen.
Ik heb veel redenen om bij het thema racismebestrijding altijd terug aan jou te denken. Onze lange gesprekken in het kader van de speciale vakgroep (INDRA) en het boek Bijvoorbeeld (Essed & Helwig) en mijn panellidmaatschap tijdens de presentatie van: Bijvoorbeeld zal altijd in mijn herinnering blijven. Eén van de redenen waarom ik in één van de hoofdstukken van mijn proefschrift uit Bijvoorbeeld heb geciteerd. Dit in het kader van de op “partijpolitieke en etnisch raciale gebaseerde motieven/overwegingen bij processen van werving en selectie.
Ik wens je heel veel succes bij de Book presentatie.
Vriendelijke groet,
Barryl Biekman
Brief aan Martin Luther King uit 1965
Aandoenlijk: Maddy Tolud van de Anti Discriminatie Klub (ARK), Pancrasstraat 2 te Amsterdam, schreef op 3 november 1965 een brief aan Dr. Martin Luther King. ‘We do not want to deny that racial discrimination here does not exist, but this percentage can be neglected’.
The King Center, Digital Archive.
Met dank aan Rudie Kagie.
Familie De Kom distantieert zich van roman Amatmoekrim
Hieronder de tekst van een advertentie d.d. maandag 11 november 2013 in dagblad De Ware Tijd :
V E R K L A R I N G
Naar aanleiding van het recent verschenen boek De man van veel van de schrijfster Karin Amatmoekrim bij de uitgeverij Prometheus, Amsterdam, Nederland, wensen de kinderen van Anton de Kom het volgende bekend te maken :
Onwaardig en kwetsend zoals onze vader Anton de Kom en moeder Petronelle de Kom-Borsboom worden beschreven.
Wij distantiëren ons nadrukkelijk en volledig van de inhoud van dit boek.
Paramaribo, 8 november 2013
De nabestaanden: Ad de Kom (87 jaar), Cees de Kom (85 jaar), Judith de Kom (82 jaar).
Pim de la Parra – Het integrale verhaal over mijn contact met Bernardo Bertolucci
[Opgetekend op verzoek van zekere Lisa Bom van College Tour]
In 1966 waren Wim Verstappen en ik behalve de oprichters en hoofdredacteuren van filmblad Skoop ook partners in onze in 1965 opgerichte firma $corpio Films, alsook bestuursleden van de Amsterdamse Filmliga. Na realisatie van enkele korte films hadden we eindelijk een lange fictiefilm beoogd, met Wim van der Linden als cameraman/eigenaar van de eerste Eclair geluiddichte 16mm camera in Nederland.
read on…Pim de la Parra’s eerste korte film
Het originele affiche van Pim de la Parra’s eerste korte film Aah..Tamara, 28 minuten speelduur, opgenomen zowel in kleur als in monocolor op 35mm Eastman, en als Nederlandse inzending geselecteerd en vertoond op het filmfestival van Cannes 1965. De film heeft een motto van Jean-Luc Godard en is opgedragen aan Pims eerste filmleermeester Joris Ivens, die er zelf ook prominent in te zien is. De oprichting van $corpio Films van Pim de la Parra en Wim Verstappen geschiedde een maand voor de wereldpremière van Aah… Tamara in Cannes.
Brief Pim de la Parra over minimal movies
Paramaribo, 2/10/2012
Aloha beste In-Soo, San Fu, Eddy & Emjay,
Het is vermakelijk om in de laatsteNieuwsbrief van het Nederlands Filmfonds te lezen over een door de Biënnale van Venetië georganiseerde “micro-budget cinema”-reeks, waar lange fictiefilms van beginnende filmmakers voor een budget van Euro 150.000.- zullenworden ondernomen en er “nieuwe filmproductiemodellen” zullen worden onderzocht…
Uit het Nederlandse filmproductieklimaat waren er in de malaisejaren anno 1988-1993 maar liefst 15 (vijftien) zogenaamde minimal movies ontstaan, maar door kortzichtigheid en gebrek aan een toekomstvisie van de toenmalige filmoverheden, werd deze organisch gegroeide filmbeweging tenslotte de grond in geboord, zelfs zodanig dat er nu nog 6 (zes) onvoltooide “minimal movies” in de kluizen van EYE Film Instituut Nederland in gevaar verkeren, maar nog “gered” kunnen worden indien er iemand bij het Nederlands Filmfonds of bij EYE Film alsnog de moed & het inzicht zou koesteren dat deze nationale filmbeweging tot op de dag van vandaag ernstig is onderschat, ook in commercieel opzicht, en na 25 jaar eindelijk een research waard is.
Ik hoop het nog te mogen meemaken dat deze in verschillende fasen van voltooiing verkerende minimal movies alsnog het levenslicht zal worden gegund :
+ Het gelukzalige lijden van Derek Neaujon ;
+ Extravaganza;
+ Fear and Desire ;
+ Labyrint der lusten ;
+ Dagboek van een zwakke yogi
+ en de in 1995 voor Stichting de Rotterdamse Academie voor Cinematografie (RAC) geproduceerde Rotterdamse minimal movie De droom van een schaduw/The Dream of a Shadow.
Alleen al de gekozen titels kunnen aangeven dat deze minimal movie beweging “benen had om verder te kunnen gaan”, als er toen maar het inzicht was geweest dat “low budget filmmaking” geen fenomeen was dat snel zou overwaaien…
Graag zal ik ooit in de gelegenheid zijn om jullie bovengenoemde experimentele lange fictiefilms nog eens in voltooide vorm te kunnen tonen.
# {Deze brief wordt in Bcc verzonden naar enkele relevante betrokkenen.}
Dank voor je aandacht en met hartelijke groeten,
Pim de la Parra Sr. Jr.
Brief Pim de la Parra over Krin Skin
[Onderstaande brief verzond Pim de la Parra aan Eddy Wijngaarde & Hennah Draaibaar van Stichting The Back Lot, na ontvangst van het Persbericht over hun samenwerking met de Nederlandse Film & TV Academie (zie bericht hier direct onder).]
read on…
RSS
Facebook
Twitter
