Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Aanbevelingen voor beginnende Roemer-lezers
door Yra van Dijk
De Prijs der Nederlandse Letteren 2021 is toegekend aan Astrid Roemer (1947). Hieronder meer over haar werk plus vijf aanbevelingen voor beginnende Roemer-lezers . Bijna 50 jaar na haar debuut krijgt de in Paramaribo geboren schrijver de hoogste erkenning in het Nederlands taalgebied, die nooit eerder naar een auteur uit Suriname ging.
read on…Trefossa’s parodie op volkslied Opo Kondreman
door Roy Khemradj
Enige tijd geleden verscheen Het andere postkoloniale oog, een bijzondere uitgave van de leerstoel Nederlands-Caraïbische Letteren aan de Universiteit van Amsterdam om het zilveren jubileum te markeren, naast een colloquium dat in de zomer van 2019 plaatsvond. Hoogleraar Michiel van Kempen vroeg een 20-tal auteurs uit het netwerk van de leerstoel, een essay te schrijven over iets bijzonder, leuk, opmerkelijk enz. binnen het vakgebied, waarvoor nog geen tijd was gevonden om erover te schrijven. Een bundel met ‘bijvangst’ zegt Jos de Roo, een van de auteurs die over Curaçao in de Tweede Wereldoorlog schrijft.
read on…Het andere postkoloniale oog
De Nederlandse (post)koloniale cultuur en literatuur zit vol verrassingen. Wat onbelicht was, wordt in de net verschenen, veelzijdige bundel Het andere postkoloniale oog uitgelicht en wat misschien wel bekend leek, krijgt een totaal nieuwe belichting.
read on…Een carnaval van stemmen
Met Schilden van leem schreef Boeli van Leeuwen een grillige en spannende roman, meerstemmig en bol van de postkoloniale kritiek. Het is een boek dat in het hart van de Nederlandse canon thuishoort.
read on…Colleges over Caraïbische en Nederlands-Indische literatuur publiek toegankelijk
Op vrijdag 7 februari begint aan de Universiteit een nieuwe collegereeks – open voor publiek: Caraïbische dromen, verzorgd door prof. Michiel van Kempen. De colleges gaan overigens niet enkel over de literatuur van Suriname en de Caraïbische eilanden, maar ook over de Nederlands-Indische literatuur. Ook dit jaar zijn er weer verschillende schrijvers en gastdocenten aanwezig. De veertien colleges beginnen met de oudste koloniale literaturen en eindigen met de allernieuwste teksten.
read on…Verrassing! Een letterkundig colloquium over de voormalige Nederlandse koloniën
Bij 12 ½ jaar leerstoel Nederlands-Caraïbische Letteren
Doelenzaal Universiteitsbibliotheek van Amsterdam, Singel 425, 1012 WP Amsterdam
Vrijdag 26 april 2019
Dit vrij toegankelijke colloquium staat in het teken van de verrassing: in cultuurresearch komen onderzoekers altijd wel eens verschijnselen tegen die ze niet verwacht hadden, die contingent zijn of waarmee ze zich niet zo goed raad weten, theoretisch of praktisch: verrassende links, moeilijk te plaatsen figuren, tussenfiguren, teksten die zich totaal niet verhouden tot het gehele oeuvre van een auteur, correspondentie tussen mensen van wie je dat in de verste verte niet verwacht enz. Een grote groep actieve literatuurwetenschappers geeft een letterkundige of cultuurhistorische presentatie met een duidelijk raakvlak met de voormalige koloniën van Nederland. Aan het einde van de dag zal ook een nieuwe uitgave van Albert Helman ten doop worden gehouden. read on…
Radna Fabias genomineerd voor De Grote Poëzieprijs 2019
Tussentijds juryverslag
Wat een ongelofelijke berg dichtbundels heeft de jury van deze eerste Grote Poëzieprijs gelezen! Honderdvijftig, bijna twee keer zo veel als er meedongen bij de laatste editie van de VSB Poëzieprijs. Gelukkig zaten daar heel veel goede bundels bij. Want ons viel niet alleen het hoge aantal bundels op, maar ook het hoge aantal goede bundels. De jury heeft, met andere woorden, geen enkel probleem gehad bij het vinden van genoeg uitstekende titels voor de longlist, maar wel uitvoerig moeten worstelen met de vraag welke goede dichtbundels die longlist toch net niet zouden halen. Dat benadrukte voor ons nog maar een keer hoe belangrijk het is dat we een serieuze Poëzieprijs hebben in het Nederlandse literaire landschap. read on…
Dubbelconferentie ‘CROSS-OVER te gast bij CARAN’
Oranjestad 22 november 2017
Antilliaanse, Surinaamse en Nederlandse literatuur: Transnationalisme, interculturaliteit en intercontinentaliteit
Oproep voor bijdragen
Cross Over, het tweejaarlijkse platform voor de interdisciplinaire en transculturele letterkundige neerlandistiek, overschreed in 2015 na colloquia afwisselend in Nederland en België voor het eerst de Nederlandse taalgrens. Nadat de Universiteit Gent (Vakgroep Letterkunde – Afdeling Nederlands) de conferentie onder haar hoede nam (2013), trad dat jaar Adam Mickiewicz Universiteit in Poznań, Polen (Departement Nederlandse en Zuid-Afrikaanse Studies in Poznań) op als organisator. In het najaar van 2017 onderneemt Cross Over een nog grotere overzeese stap. Dit jaar heeft Cross Over in Oranjestad (Aruba) plaats als deel van de dubbelconferentie ‘CROSS-OVER te gast bij CARAN’. read on…
Tessa Leuwsha onder de loupe
Op vrijdag 20 mei 2016 vond het slotcollege plaats van de UvA/UL-reeks Caraïbische Dromen (Michiel van Kempen & Yra van Dijk). Het was een openbaar college bij de Vereniging Ons Suriname aan de Amsterdamse Zeeburgerdijk. Circa 80 aanwezigen bogen zich over het boek Fansi’s stilte van Tessa Leuwsha, die zelf ook aanwezig was en die inging op allerlei aspecten van haar non-fictieboek: de wijze waarop zij omging met bronnen, de compositie van haar boek, de moeilijkheid om de voorgeschiedenis van haar grootmoeder te organiseren enz. read on…
Draden in het donker. Intertekstualiteit in theorie en praktijk
door Lars Bernaerts
Over Hugo Claus is de anekdote bekend dat de criticus Julien Weverbergh hem op een dag de vele intertekstuele verbanden voorlegde die hij in de roman Omtrent Deedee vond. Claus zou volgens Louis Paul Boon aan Weverbergh gezegd hebben: ‘gij zijt de enige die mijn boek gelezen en begrepen hebt’. ‘En Julien,’ zo vertelt Boon in 1972 verder, ‘die was zo gelukkig als wat, rolde al die papieren op en ging weg. Toen zei Hugo tegen mij: wat die mens daar toch allemaal in ziet…’ read on…
Yra van Dijk nieuwe hoogleraar Moderne Nederlandse Letterkunde in Leiden
Met ingang van het eerste semester wordt Dr Yra van Dijk in Leiden aangesteld als hoogleraar Moderne Nederlandse Letterkunde in Mondiaal Perspectief.
read on…Irony is over
door Yra van Dijk
‘Irony is over’, concludeerde Claire Colebrook gisteren een lezing in New York. De hippe Australische stelde dat de westerse filosofie en literatuur weliswaar altijd ironisch is geweest, maar dat daar nu een einde aan is gekomen. Zelfs de bodemloze postmoderne ironie, die niet meer verwees naar een achterliggende waarheid, was niet meer dan een teken van het einde van het ironische tijperk.
Met een vanzelfsprekend gemak zeilde Colebrook van Deleuze, naar Jonathan Frantzens Freedom, en dan via Sarah Palin en Aristoteles weer terug, om te besluiten met de Deleuziaanse voorspelling dat we een nieuw, onironisch maar eerder ‘humerous’ tijdperk ingaan. Humor, in tegenstelling tot ironie, suggereert een leven en een kracht die uitstijgt boven betekenissen. (Wonderlijk genoeg refereerde ze niet aan haar collega Simon Critchley, die in 2007 verklaarde dat humor de enige vorm van sublimatie is die onze oneindige ethische verantwoordelijkheid dragelijk kan maken (Infinitely Demanding). Ironie is altijd anti-humanistisch, zo stelde Colebrook, en wij zijn nu zo humanistisch dat er geen ruimte is voor ironie.
Dat is misschien wel wat kort door de bocht. Twintig straten verderop in de lower East Side was er ondertussen een expositie in The new museum met een werk van de Israëlische kunstenares Yael Bartana (die overigens aan de rijksacademie studeerde en in Amsterdam woont). Het werk bestond uit een Manifesto of the Jewish Renaissance Movement in Poland. Wie nog twijfelde aan de ernst van het idee, is snel genezen door de grafische signalen: fascistische iconen sieren het bloedrode pamflet, dat bezoekers gratis mee mogen nemen in posterformaat. Een nogal ambivalente zionistische boodschap, met bovendien een bijbehorende getekende instructie: bouw-je-eigen-kamp, compleet met prikkeldraad en wachttorens. Ironischer kan het niet. Of zou het humor zijn?
[van De Amsterdamse lezing, zaterdag 26 februari 2011]