300 jaar slavernijverleden werkt door in de belevingswereld van alle betrokkenen. Verhalen van voorouders, gepubliceerde... Lees verder →
Posts tagged with: Debrot Cola
Cola Debrot – Kwatrijnen van de verloren zoon
Men kan zijn ziel als ook de pot verteren.
Ik denk soms naar mijn land terug te keren.
Ik laat dan als een blijk van wijs beleid.
mijn haren knippen en mijn wangen scheren. read on…
Het kapitaal van de morele welwillendheid
Tekst van de vijfde Cola Debrot-lezing van de Werkgroep Caraïbische Letteren, OBA, 16 februari 2018
door Stephan Sanders
Toen ik het verzoek kreeg van de Werkgroep Caraïbische letteren om de 5de Cola Debrot lezing te geven, wist ik niet hoe snel ik het moest aannemen: ik ben, zoals u zult merken onderhand een expert in het aangenomen zijn, in het aangenomen worden. Volgens de letter van de wet en de genealogie heb ik niets te zoeken in het Caraïbische gebied. Maar ja, wie houdt zich nu strikt aan de letter van de wet; wie houdt zich nu altijd aan de nauw omschreven, vastomlijnde grenzen van zijn identiteit. Ik in ieder geval niet – en dat deel ik met het Caraïbisch gebied. read on…
De flonkering van het Papiamentu
De rubriek Herlezen vraagt aandacht voor boeken die langer geleden zijn verschenen en de moeite van het herlezen waard zijn. Suggesties? Laat het ons weten via ons emailadres.Vandaag een stuk over De kleur van mijn eiland van Aart G. Broek, Sidney M. Joubert en Lucille Berry-Haseth uit 2006.
door Michiel van Kempen
‘Voor degenen die de echte tambú gekend hebben, moet het een trieste zaak zijn de hedendaagse tambú te zien opvoeren door de jonge folkloristische groepen. Een tambú waar de man nu constant met opgeheven armen achter de vrouw aandanst totdat hij haar zo dicht nadert, dat zij hem een kontstoot geeft.’ Dat schreef de Curaçaose dichter Elis Juliana in 1983. Hij had het over de bekendste traditionele dans van de Nederlandse Antillen, maar het citaat geeft de hele ontwikkelingsproblematiek van de Antillen in een notendop: van de taal (het Papiamentu), van de cultuur in brede zin, van de hele samenlevingsvorm van de drie Benedenwindse eilanden Aruba, Bonaire en Curaçao. Waar komen wij vandaan? wat kennen wij van die traditie?, wat is ervan overgebleven?, wat geven we op als we als minuscule samenlevingen meegaan in de vaart der grote volkeren? Hoe verhoudt zich de eilandelijke cultuur tot de Nederlandstalige van het Koninkrijk der Nederlanden en de machtige Spaanstalige van het nabijgelegen Zuid-Amerikaanse continent? Het zijn altijd kernvragen geweest van de Benedenwinders en nu, anno 2006, op de drempel van nieuwe belangrijke staatkundige hervormingen, zijn die vragen niet minder klemmend dan ooit ervoor. read on…
Stephan Sanders gaf vijfde Cola Debrot-lezing
Op vrijdag 16 februari 2018 gaf schrijver, columnist en programmamaker Stephan Sanders op verzoek van de Werkgroep Caraïbische Letteren de vijfde Cola Debrot-lezing in het OBA-Theater aan het Amsterdamse Oosterdok. Het was een zeer persoonlijk verhaal kleur en er wel of niet bijhoren, over etniciteit en drie werelddelen, èn over het Caraïbische gebied waar het gemengde, de creoliteit de essentie van de samenleving uitmaakt, maar waar van de andere kant ook een heel fijnzinnig racisme voortwoekert, voor elk kleurtype wel één, waardoor het sprookje van het probleemloze multiculturele voorbeeld ook hevig wordt verstoord. Na zijn lezing (tekst volgt spoedig) werd Sanders geïnterviewd door Michiel van Kempen; daarna kreeg het publiek gelegenheid tot vragen stellen. Een fotoreportage.
Klik hier voor de tekst van de lezing.
Mijn zuster de negerin: Caribische of Nederlandse interpretatie (4 en slot)
door Jos de Roo
Nu de tweede hoofdbewering van Palm over Mijn zuster de negerin. Hij wijst op een magisch-realistische inslag en stelt dat het werk een voorloper van het magisch realisme zou kunnen zijn. Voornaamste passage die dit moet steunen is als Frits op Miraflores de slaapkamerdeur van zijn ouders opent. U heeft de passage al eerder gehoord, maar nogmaals. read on…
Mijn zuster de negerin: Caribische of Nederlandse interpretatie (3)
door Jos de Roo
De figuren
Over de figuren zal ik hier kort zijn. Frits Ruprecht is de laatste telg uit een blank Curaçaos geslacht, die in zijn jeugd een innige band had met zijn moeder. In Europa verboemelde hij zijn tijd en hij kreeg er uiteindelijk heimwee naar de zwarte Curaçaose aanhankelijkheid. read on…
Mijn zuster de negerin: Caribische of Nederlandse interpretatie (2)
door Jos de Roo
De tijd
Het volgende bouwelement dat de aandacht vraagt is de tijd. Het verhaal speelt zich af omstreeks 1932 en het verhaalgebeuren omvat een middag en een avond. Alles speelt zich af in het verhaal-nu, er zijn geen flashbacks. Dat wil niet zeggen dat het verleden niet voorkomt, maar dat gebeurt in de vele monologues intérieur. De tijdsanalyse leert dat het verleden uitzonderlijk belangrijk is. read on…
Mijn zuster de negerin: Caribische of Nederlandse interpretatie (1)
door Jos de Roo
De novelle Mijn zuster de negerin van Cola Debrot, waarmee de moderne Nederlandstalige Antilliaanse literatuur in 1934 begon, is onderwerp geworden van een langslepende discussie. read on…
5de Cola Debrotlezing wordt gegeven door Stephan Sanders
Nu aanmelden! * Nu aanmelden! * Nu aanmelden!
Stephan Sanders houdt de 5de Cola Debrotlezing van de Werkgroep Caraïbische Letteren op 16 februari 2018. Sanders zal het hebben over ‘het voorbeeld van de Cariben’, een verhaal over een gebied ter wereld waar het gemengde, de creoliteit de essentie van de samenleving uitmaakt, maar waar van de andere kant ook een heel fijnzinnig racisme voortwoekert, voor elk kleurtype wel één, waardoor het sprookje van het probleemloze multiculturele voorbeeld ook hevig wordt verstoord. Met andere woorden: het gebied valt niet te vangen in zwart/wit. read on…
Aruba: synergie van literatuur en taal
Van 22 tot en met 24 november is op de universiteit van Aruba een dubbelconferentie gehouden. Voor Suriname waren er vier mensen aanwezig: Helen Chang, Diana Menke, Jerry Dewnarain en Hilde Neus. Zo waren er de Cross over-bijeenkomst over literatuur en de Caran-bijeenkomst. Caran is het Caribisch platform voor Neerlandici, dat financieel wordt ondersteund door de Nederlandse Taalunie. De voormalige West, bestaande uit de Boven- en Benedenwindse Eilanden én Suriname, komen bij elkaar om de positie van het Nederlands in de verschillende gebieden te bespreken en een bijdrage te leveren aan de uitstippeling van beleid. read on…
RSS
Facebook
Twitter
