Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: de Ware Tijd Literair
Hoe Kahlil Gibrans De Profeet mij de weg wees
[Van de redactie van de Ware Tijd Literair]
In de rubriek ‘Belezen leven’ schotelt een literatuurliefhebber ons de publicatie voor die de grootste invloed heeft gehad op zijn of haar leven. De aftrap is gedaan met Een huis voor Mr. Biswas van V.S. Naipaul, gekozen door redacteur Jerry Dewnarain. En Kindred van Olivia Butler, de keuze van redacteur Hilde Neus. De eerste gast in deze rubriek is Coby Pengel, die de invloed van de schrijver Kahlil Gibran op haar leven belicht. Elke maand zal een andere gast een bijdrage leveren aan deze rubriek. Laat u inspireren!
read on…Hoe Octavia Butler’s aangrijpende roman Kindred de deur naar literatuur opent
[Van de redactie van de Ware Tijd Literair]
Hoe boeken ons kunnen beïnvloeden is het hoofdthema van een in januari 2023 gestarte nieuwe rubriek. Kindred is het boek dat de meeste invloed gehad heeft op het leven van redacteur Hilde Neus.
read on…Aftrap nieuwe rubriek met Naipaul’s Een huis voor meneer Biswas
[Van de redactie van de Ware Tijd Literair]
Heel lang heeft de rubriek ‘Open boek’ van Chandra van Binnendijk regelmatig een inkijkje gegeven in de literaire interesses van onze lezers. Deze rubriek stopt en daarvoor komt een andere in de plaats. Deze heeft als hoofdthema hoe boeken ons kunnen beïnvloeden. Welk boek heeft jou leven het meeste richting gegeven? Je mag er maar een kiezen, om je zo goed te laten reflecteren op de kracht van dat specifieke boek. Wil je meedoen? Graag een mailtje naar j.dewnarain@gmail.com. Hilde Neus en Jerry Dewnarain trappen deze keer het nieuwe jaar in met hun keuze voor deze nieuwe rubriek.
read on…Niemand kent de Zoon ten-zij de Va-der
Over Karin Amatmoekrims Tenzij de vader
door Marianne Bouman
Niemand kent de Zoon ten-zij de Va-der en niemand kent de Va-der ten-zij de Zoon en hij aan wie de Zoon Hem o-pen-ba-ren wil. Mattheus 11:27
In het boek Tenzij de vader is de relatie beschreven tussen de auteur en haar vader Eric Lie. Hij is 71 jaar oud en een taekwondo-grootmeester in Paramaribo. Hij is de hoogste gepromoveerde vechtsporter van Suriname en wordt door veel Surinamers beschouwd als een levende legende. Zijn persoonlijkheid is ‘larger than life’. Er doen honderden verhalen over hem de ronde, de een nog sterker dan de andere. In Tenzij de vader besluit Karin om de persoon achter al die verhalen op te zoeken. In haar zoektocht naar de persoon, Eric Lie, leert ze gelijk haar vader kennen.
Poëzie over 8 december 1982
De Ware Tijd Literair van 9 december 2017, met poëzie i.v.m. 8 december.
KOEL JE VERDRIET
TOT IJSKOUDE HAAT
OF DROOG HET
TOT DE BITTERE AMANDEL
VAN EEN GEDICHT
Eva Essed (Nederland, 1929) read on…
Bakra op de bres
De neerlandica Els Moor begon eind jaren zeventig een nieuw bestaan in Suriname. Ze speelt er inmiddels een belangrijke rol in het literaire leven en wil vooral het creatieve Surinaams-Nederlands bevorderen.
door Lisette Lewin
Mijn bewondering voor de corpulente hindoestaanse chauffeur, met imponerende zwarte knevel, stijgt als hij zijn busje telkens weer rammelend vlot krijgt, nadat het bijna op z’n kant met één of twee wielen is weggezakt in de diepste, met modderig water gevulde gaten in de weg. De ragdunne oude Javaanse Surinamer aan mijn andere zijde, half op schoot, het `Hollands een beetje machtig’, vertelt me veel, bijvoorbeeld dat hij geen opleiding heeft maar toch een filosoof is: ,,De mens leeft maar een seconde en dan vergaat hij tot stof.” ,,Wind, water en zon, de grote krachten der schepping.” read on…
België-pagina van De Ware Tijd Literair
Op zaterdag 14 en zondag 15 januari 2017 wijdde de Ware Tijd Literair een hele pagina aan de nieuwe Belgische (Vlaamse) literatuur. read on…
30 jaar De Ware Tijd Literair (II)
Ons eigen ding
door Tessa Leuwsha
Sinds ik me in 1995 in Suriname vestigde, bestaat mijn zaterdagochtendritueel uit opstaan, baden en de Ware Tijd kopen. Aan het ontbijt lees ik vervolgens de krant, altijd van achteren naar voren, een gewoonte waarvan ik niet meer weet hoe ik eraan kom. Het langst doe ik over de Literaire Pagina. In de jaren negentig was internet nog geen gemeengoed en toen al hield die pagina me wekelijks in contact met wat ik het liefst deed: lezen. En schrijven, als kind al. Gedichtjes en opstellen vol gedragen meningen over wat me maar bezighield: mijn straat, mijn stad, mijn land – toen nog Nederland. Via de Ware Tijd Literair maakte ik kennis met mijn nieuwe land, Suriname. En precies dat is voor mij de kracht van literatuur. Die toont je mens en samenleving in de meest uiteenlopende facetten. Soms als een kloppend hart, soms als een pijnlijk geweten. read on…
30 jaar De Ware Tijd Literair (I)
Een archief
door Hilde Neus
Deze Pagina is dertig jaar oud. Niet echt deze, maar de Ware Tijd Literair is 30 jaar oud en we gaan op 5 november het eenendertigste jaar in: nr. 1407. read on…
Andere redactie De Ware Tijd Literair
Van de redactie van dWTL
Na het overlijden van Els Moor, jarenlang redactielid van de Ware Tijd Literair (dWTL), zat de redactie met twee redactieleden te weten Christine Samsom en Jerry Dewnarain. Christine Samsom voert nu officieel de eindredactie en als nieuw redactielid is binnengetreden Hilde Neus. Neus is geen onbekende binnen dWTL. Zij is al jaren medewerker van deze rubriek. Zij is momenteel docent koloniale en moderne literatuur op het IOL en opleidingscoördinator van de sectie Nederlands. Hilde Neus studeerde af aan de UVA op Susanna du Plessis. Portret van een slavenmeesteres (KIT, 2003). Ze werkte als educatiecoördinator voor het Surinaams Museum en schrijft Museumstof dat in deze krant verschijnt. DWTL verwelkomt Hilde Neus als redactielid en twijfelt niet aan haar inzet. read on…
Van de redactie van de Ware Tijd Literair
‘Literair’ in 2015! Alweer een nieuw jaar. Het wordt een spannend jaar in politiek opzicht. Heeft dat wat met literatuur te maken, met lezen? Wel degelijk! Lezen maakt bewust. Door lezen gaat men nadenken. Wij proberen daar steeds de aandacht op te vestigen en zullen dat dit jaar zeker nog meer doen. read on…
Enkele activiteiten tijdens het Kinderboekenfestival
 |
| Indra Hu |
door redactie de Ware Tijd Literair m.m.v. Indra Hu
In stand ‘de Rijstkorrel’ van schrijfster Indra Hu werden niet alleen leerlingen en leerkrachten bij het voorlezen betrokken, maar ook ouders die mee waren gekomen als begeleiders. Direct nadat de leerlingen de stand binnenkwamen, werden ze ‘begroet’ met het thema en de slogan van het Kbf 2014. Er werd ook een link gelegd tussen ‘Het levensverhaal van de rijstkorrel’ en ‘groei’. Daarna werd het verhaal, dat op rijm is geschreven, voorgelezen, maar het laatste woord werd daarbij niet gezegd. De leerlingen moesten door goed te luisteren en na te denken het woord raden. Wat vonden ze dat leuk om te doen! Hierna kregen de leerlingen en de anderen een beurt om voor te lezen. Het verhaal is verteld door de rijstkorrel zelf, die een hoed op heeft en dus beeldden de lezers ook de rijstkorrel uit door zelf de hoed te dragen. Dat ging zo gezellig dat zelfs de buren er ‘last’ van hadden. Wat Hu hiermee wil bereiken is dat de kinderen niet bang moeten zijn om iets te presenteren. ‘Je groeit als je bezig bent en dus ook zij leren om zonder vrees voor “vreemden” te presenteren. Door stimulatie van leerkrachten en ouders en ook het Kbf-gebeuren, worden kinderen vrijer en gevoeliger voor alles wat met lezen, voorlezen en creatief bezig zijn te maken heeft.’
Ook ’s middags ging het er reuze gezellig aan toe. Samen met Marja Themen-Sliggers, die namens Huize Betheljada aanwezig was op het Kbf, was afgesproken dat bezoekers stand nr. 88 op een speurtocht mochten bezoeken. Geblinddoekt kwam de ene na de andere duwer van de rolstoel op aanwijzing van degene die erin zat aan in de stand. De bedoeling hiervan was, dat kinderen ook konden ‘ervaren’ hoe het was om te leven met een handicap, in dit geval als je niets ziet en dus blind bent. ‘Heel eng’, zei Soraya van negen, ‘je ziet niets en weet niet waar je gaat. Ik begrijp de mensen die blind zijn veel beter nu. Je moet wachten op hulp van anderen.’
 |
| Foto © Stichting Bokemei |
‘Ja, en precies daar gaat het om: opgroeien kan je niet alleen, denk aan de wereld om je heen. Heel vaak in het leven heb je de ander nodig om je te helpen je doel te bereiken’, zei Indra Hu.
RSS
Facebook
Twitter
