Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: Caprino Yvonne
Postuum: Els Moor; literatuur en onderwijs bijeen
door Tascha Samuel
Paramaribo – Ze was een aparte verschijning. De stevige blanke vrouw die dwars door barrières heen ging met haar passie voor literatuur. Van 1992 tot aan haar overlijden, was zij de drijvende kracht achter de wekelijkse literaire pagina in de Ware Tijd. Voor collega-docent en medewerker van dit katern Hilde Neus, is het heengaan van Els Moor een groot verlies aan kennis. “Ze is echt mijn goeroe geweest.” Els Moor, Nederlands literatuurdocent, letterkundige en literatuurrecensent, overleed woensdag. read on…
Verjaardag Schrijversgroep ’77 uitgesteld
Het programma voor de verjaardag van S’77 op 27 augustus a.s. en de boekpresentatie van het kinderboek Sams Portret van Ismene Krishnadath is uitgesteld. Het zag er als volgt uit. read on…
Kinderen Marowijne leven zich uit tijdens boekenfestival
Talentvolle jeugdigen uit Marowijne hebben op het podium laten zien wat ze kunnen. Onder hen waren er presentatoren, vertellers, zangers, drummers, toneelspelers, rappers, dansers, muurschilders, musicalspelers, dichters en schrijvers. Ook ouders die met hun kinderen zijn meegereisd vanuit verschillende dorpen in het Boven Marowijne- en Tapanahoniegebied hebben tijdens het kinderboekenfestival kennis genomen van educatieve activiteiten die hun kinderen doen groeien, meldt het Kinderboeken Festival (KBF).
Meer dan drieduizend kinderen hebben het festival in de ochtenduren bezocht – van peuters, kleuters, basisschoolleerlingen, VOJ- en VOS-leerlingen. In het middagprogramma participeerden woensdag ruim 800 bezoekers, donderdag 1000 en op de slotmiddag vrijdag bezochten 1200 kinderen en volwassenen het kinderboekenfestival op Albina. Enkele festivalactiviteiten waren opvoering van de musical Marwina gaat naar schoolonder leiding van Annelies den Boer-Aside en Sandra Purperhart, de activiteiten van het Nucleus Centrum Albina, de gastschrijver Peter Vervloed en filmproducent Peter Lammerts van Stichting Mondiall. Eftee Books verzorgde een Karaoke-activiteit, Gerrit Barron van Boekhandel Afaka leverde een bijdrage aan het festival. Er was een workshop voor opvoeders ‘In liefde opgroeien doet levenslang bloeien’.
Geconstateerd is dat de jeugd van Marowijne weinig educatieve activiteiten heeft, waardoor hun belangstelling vaak naar minder positieve bezigheden uitgaat. Yvonne Caprino, Agnes Ritfeld en Karin Blufpand van het KBF uitten hun ernstige zorg hierover tegenover districtscommissaris Theodorus Sondrejoe en gaven aan dat als er niet onmiddellijk geïnvesteerd wordt in educatieve activiteiten die op structurele basis in het district plaatsvinden, er een gebrek aan goed gevormde, voorbeeldige jeugdigen zal zijn, die leidinggevende posities kunnen overnemen! De verwachting is dat beleidsmakers en functionarissen van het ministerie van Onderwijs, van Jeugdzaken en van Regionale Ontwikkeling zich ernstig over groei en ontwikkeling van Marowijne zullen buigen, stelt de organisatie.
[van Starnieuws, 5 april 2014]
Zwemmen tussen de boeken
door Audry Wajwakana
Paramaribo – De 45 regionale voorleeskampioenen hebben gisteren naar verschillende locaties in Paramaribo een educatieve toer gemaakt. Een boekhandel in de Hermitage Mall is voor even het podium voor vier van de 45 winnaars, terwijl de overige naar mediahuizen vertrokken. Met hun medailles nog om worden de ietwat onwennig rondkijkende, jongelingen bij binnenkomst opgewacht door Jetty Lenne. Gepassioneerd steekt de gepensioneerde lerares van wal. “Weten jullie waar we nu zijn?” “ Bij Tbl toch mevrouw”, antwoordt de negenjarige Christel Joval.
Door geduldig door te vragen krijgt Lenne uiteindelijk het antwoord wat ze wil horen. Hiermee is de toon voor de rest van de voorleessessie gezet. Met geduld en een knipoog haal je meer uit kinderen. Na een korte voordracht volgt een rondleiding door de boekhandel. Alles wat interessant is mag aangeraakt en bekeken worden. Terwijl de kinderen nieuwsgierig door boeken en tijdschriften bladeren blijft Lenne vragen stellen. “Wat zou er zoal in een tijdschrift staan?” “Tijden mevrouw?” “En wat staat er in een kookboek? Hebben jullie hobby’s?” Voordat de aanwezigen het doorhebben beelden de kinderen een hobby uit en gaan al zwembewegingen makend door de winkel. Lenne prikkelt de fantasie zoals een boek dat kan. Na de rondleiding mogen de kinderen een boek pakken en dit voorlezen voor de aanwezigen.
Voordat iedereen de stad in ging hebben alle 45 voorleeskampioenen een rondleiding bij The Telesur Multimedia Innovation Laboratory en bij de Telecommunicatie Autoriteit Suriname gekregen. De kinderen kwamen na hun voorleessessie weer bijeen in de Paramaribo Zoo. Na de lunch brachten ze een bezoek aan minister Ashwin Adhin van Onderwijs en Volksontwikkeling. Enkele kinderen lazen een kort verhaal voor. De kinderen boden de minister het boek Lezen verbindt schrijver en kind waaruit de minister ook een gedeelte voorlas. “Na de educatieve tour kregen de kinderen als opdracht om in hun eigen regio ook voorleessessies te houden.
Dit om anderen het belang van voorlezen ook bij te brengen”, zegt Yvonne Caprino van Stichting Projecten. “Want op 20 november, Dag van de kinderrechten, worden de Voorleeskampioenen tot Voorleesambassadeurs benoemd. Zij zullen dan de nieuwe voorlezers begeleiden en ondersteunen”, besluit Caprino.
[uit de Ware Tijd, 15/08/2013]
Het vijfendertigste Kinderboekenfestival
door Els Moor
5 X 7 = 35! Zeven is ’n geluksgetal. Vijf maal zeven betekent dan veel geluk! En dat is zo: het vijfendertigste Kinderboekenfestival dat van 27 mei tot en met 1 juni gehouden werd in Paramaribo, bracht veel kinderen geluk, welzijn. En ‘welzijn’ is het thema van de afgelopen drie jaren dat nu afgesloten werd.
Het festival begon in 1999 en dit was het veertiende jaar. Ieder jaar vindt het plaats in twee districten en tot slot in de stad. Er is veel ervaring opgedaan door de vaste medewerkers.
Het vijfendertigste festival omvatte subthema’s. Donderdag was de Carifesta-dag met aandacht voor Caraïbische cultuur, kunst en kookkunst. Kunstenaars/schrijvers uit verschillende landen/eilanden waren daarbij aanwezig (in augustus is Suriname gastland van Carifesta!). Vrijdag bracht iets nieuws: ‘Dag van de financiële educatie’. Met een workshop voor kinderen door ‘Aflatoun’: een wereldwijde organisatie die kinderen wil inspireren zich sociaal en economisch te versterken om veranderingen in hun leven te bewerkstelligen én te werken aan een vooral eerlijker wereld. Een nuttig initiatief in deze tijd waarin té vaak eigenbelang en geldzucht centraal staan! Een folder van Aflatoun met het motto ‘Onderzoek, Denk, Ontdek en Doe!’ is verkrijgbaar bij het PCOS.
Zaterdag was de dag van ‘Welzijn’. Bezoekers liepen vrij naar de stands die hun interesse hadden en musicals werden bezorgd door kinderen uit Atjoni, Commewijne en Paramaribo, onder leiding van Sandra Purperhart. Tijdens de afsluiting werd het nieuwe thema voor de komende jaren door Yvonne Caprino bekend gemaakt: ‘Groei’. Een thema dat aansluit bij ‘Welzijn’.
Gesprekken
Een heer komt in onze stand. We vragen hem wat hij vindt van dit festival. ‘Heel goed’, antwoordt hij. Waarom hij dat vindt: ‘De kinderen ontdekken de wereld.’ Dit antwoord inspireert ons om rond te lopen en meer mensen vragen te stellen over hun werk op het Kbf in verband met het thema.
Onderweg naar Yvonne Caprino, hoofd van de leiding van PCOS, vragen we een jongen wat hij van het boekenfestival vindt. ‘Leerrijk en leuk!’ roept hij en zijn armen gaan omhoog.
Over thema’s zegt Yvonne: ‘We proberen ervoor te zorgen dat de thema’s niet verloren gaan. Eerst hadden we “Milieu”, daarna “Communicatie” en nu “Welzijn”. Het is een continue verbreding, een groei. “Groei” wordt dan ook het volgende thema. Groei op het gebied van educatie zien we vooral bij kinderen die van peuter tot tiener elk jaar weer gekomen zijn naar ons festival. Vorming, groei in ontwikkeling op een prettige manier, dat willen we. We leggen een accent op leesplezier. Op een gegeven moment grijpt een kind zelf naar een boek en wordt een lezer. Dat is “Vorming”.’
Ans Engel werkt samen met het Wereld Natuur Fonds. De aantrekkelijke kinderboeken, uitgegeven in het Nederlands of Engels én Nederlands, staan centraal. A Turtle. De Droom van een Zeeschildpad en Het activiteitenboek van de zeeschildpad hebben grote belangstelling van de kinderen. ‘We zijn samen met hen bezig tegen de vervuiling van water, vooral door plastic, waar de dieren niet tegen kunnen en uiteraard ook tegen het stelen van de eieren, waardoor de soort dreigt uit te sterven. De kinderen zijn betrokken. “Overleven” is het thema dat samenhangt met “Welzijn”.’ In de stand zijn kinderen bezig met activiteiten in verband met het thema. Ze maken zelfs schildpadden!
Marja Themen-Sliggers van onze kinder- en jeugdredactie en schrijfster, onder andere van de nieuwe verhalenbundel Elf, zegt: ‘Onderwijs en Volksontwikkeling moeten ervoor zorgen dat er aan “Welzijn” gewerkt wordt. Dit door ervoor te zorgen dat schoolkinderen en gehandicapten in tehuizen en vormingsinstituten welzijn voelen, maar ook zelf door activiteiten aan hun welzijn kunnen werken. Een jongere die niet kan lopen, kan in zijn wagen door een andere jongere rondgereden worden, zodat hij ook wat ziet. Surinaamse liedjes draaien en samen zingen met kinderen die niet kunnen lezen en schrijven, en veel vertellen op eenvoudige wijze. Dat brengt ontwikkeling naar “Welzijn”. Alle kinderen, ook die met een beperking, hebben recht op “Welzijn”.’
Ed Hogenboom van VACO die ook een stand heeft waar boeken te koop zijn, vindt het Kinderboekenfestival ‘ontzettend nuttig’ omdat het kinderen laat zien hoeveel boeken er zijn waar ze naar hartenlust in kunnen bladeren. Ze zien van alles wat ze nog nooit gezien hebben. Wat je nog niet wist, vind je in boeken. Het thema ‘Welzijn’ vindt hij belangrijk. De kinderen verbreden hun gezichtsveld en dat zorgt voor ‘welzijnsverbreding’.
Els Jap A Joe heeft een stand over ‘geheimschrift’. De kinderen lossen geheimen op. Ze gaan daardoor begrijpen dat ze eigenlijk met van alles iets kunnen doen. Els houdt rekening met niveauverschillen. Sommigen lossen een eenvoudig geheimschrift op en als dat nodig is worden ze geholpen. Anderen kunnen zelf al een ‘geheimschrift’ maken. Met het thema ‘Welzijn’ is zij het helemaal eens.
Ook Indra Hu komt aan het woord. In haar stand laat ze kinderen knutselen aan de hand van verhalen in haar boeken. Haar trapje is: Lezen ..& Leren..& Doen! Er zijn zelfs kinderen die samen of alleen een eigen boekje maken. Haar Zigzagboekje met plaatjes voor heel jonge kinderen is dan het voorbeeld. Over ‘Welzijn’: ‘De kinderen leren zich uiten op een eigen manier en hebben er plezier in.’
Marcel Leune, vaste medewerker van PCOS, begeleidt kinderen die in een ruimte vol computers er op mogen werken. Hij had gehoopt dat de kinderen gingen zoeken naar onderwerpen die betrekking hebben op hun schoolvakken. Maar nee… ze gaan niet op zoek naar wetenswaardigheden… ze doen ‘games’. Ze spelen. ‘Maar ze hebben het naar hun zin, “Welzijn” dus’, zegt hij laconiek.
Hilde Neus is de auteur van de bewerking voor de jeugd van De Toover-lantaarn van Mr. Furet uit 1840 van W.E.H. Winkels. Met schitterende illustraties van de schrijver. Het is een verhaal over een blankofficier op een slavenplantage. Het boek is er een van drie die in één band uitgegeven zijn door het Surinaams Museum. Het museum heeft ook een stand met aan de wanden heel grote mooie illustraties uit de boeken. Waarom staan ze hier? Hilde antwoordt dat er veel behoefte is aan mooie boeken die het geschiedenisonderwijs op de basisscholen ondersteunen. Het boek met de bewerking voor de jeugd wordt dan ook apart verkocht. Ze is blij dat net nu het boek uit is, er een Kinderboekenfestival is, waardoor het boek bekendheid krijgt. In het boek komt het tegenovergestelde van welzijn tot uiting: de blankofficier uit Holland die weinig geld krijgt van zijn meester, slecht behandeld en gediscrimineerd wordt. Hij is menselijk met de slaven en enkelen van hen waarderen hem. Maar hij sterft in eenzaamheid. Je ziet hier wat er gebeurt als je géén welzijn hebt!
Christine Feenstra, medewerkster van PCOS, is de schrijfster van de eerste vijf Amaisa-boekjes. Die kwamen eigenlijk uit in het kader van een taalproject voor moeders met jonge kindjes in negen dorpen aan de Boven-Suriname. Maar de boekjes bleken ook elders een enorm succes. Ze voldoen aan de behoefte van veel kinderen om te lezen over een herkenbare belevingswereld, met duidelijke tekeningen erbij. ‘Welzijn’? Christine: ‘Welzijn zit in zoveel aspecten van het leven. Taalgevoeligheid speelt een grote rol hierbij. Kunnen zeggen wat je wilt uiten! De boekjes helpen kinderen om het moeilijke Nederlands met plezier te leren en niet bang te zijn ervoor!
Soecy Gummels heeft altijd leiding gegeven aan de vrouwen van de schrijversgroep Wagina uit Wageningen. Vijfenveertig boekjes zijn er al verschenen sinds 2006. Het doel: betaalbare boekjes maken uit de eigen leefwereld. ‘Samenwerking is essentieel bij zo’n project’, zegt Soecy. Niet met elkaar concurreren, maar elkaar aanvullen! Elkaar feedback geven! Ze zijn erin geslaagd, de dames uit Wageningen en wij kunnen adviseren dat er in dorpen in districten en in het binneland schrijversgroepjes ontstaan die samenwerken met het ‘Welzijn’ van de kinderen voor ogen. We willen ze altijd, indien nodig, helpen.
Gerrit Barron – dit jaar is hij veertig jaar schrijver. In de zeventiger jaren sloot hij aan bij het streven om ‘eigi sani’ uit te dragen. Binnenkort maken we een pagina over zijn werk. Hij ziet ook dat momenteel kinderliteratuur groeit in Suriname en steeds belangrijker wordt. ‘Suriname leert’, zegt hij lachend. ‘Het gaat om een “eigen literatuur”, net als in Latijns-Amerikaanse landen.’ Kinderen houden van zijn boeken. Ze hebben verschillende niveaus. Barron kijkt ook naar de nabije toekomst. Hoe gaat het verder? De wereld en ook de literatuur wordt gedigitaliseerd. Suriname moet daar ook mee bezig zijn. Welzijn? Barron kijkt naar het land: ‘Zolang er armoede is, hebben we geen welzijn. Vanuit ons eigen “zijn” moeten we het ontdekken.’ Wat het Kbf betreft vraagt hij zich af: ‘Is het nu een Kinderboekenfestival of een Kinderfestival? Lang niet alle stands werken met boeken. Er moet een evaluatie komen!
Ook de Ware Tijd heeft een stand. Daar leren kinderen wat een krant is en doet. Ze doen veel kennis op, zien bijvoorbeeld ook hoe belangrijk advertenties zijn. Die zorgen ervoor dat de krant financieel blijft bestaan en goedkoop verkocht kan worden. De kinderen interviewen in groepjes met een medewerker van de krant mensen over belangrijke zaken in de samenleving. Wateroverlast bijvoorbeeld! Ook mogen ze in groepjes een krantje maken. ‘Als kinderen gevoed worden met kennis, dan werk je aan hun “Welzijn”’, zegt een van de ‘dWT’-medewerkers.
Dat is een mooi slot voor dit artikel waarmee we PCOS, al 13 jaar organisator en uitvoerder van het Kinderboekenfestival, willen complimenteren met hun inzet, hun creativiteit en doorzettingsvermogen. Vechten om tot ‘Welzijn’ te komen voor het festival en de ‘groei’ te bevorderen! Grantangi!
Districtscommissaris Naana: Leescultuur moet worden bevorderd
Ruim 3000 tot 4000 kinderen van Boven Suriname in het district Sipaliwini zullen het Kinderboekenfestival kunnen bezoeken. Districtscommissaris (dc) Naltus Naana is ingenomen met dit groots gebeuren voor het district. “De kinderen hebben geen leescultuur. Daarom is het heel belangrijk dat het lezen wordt bevorderd”, stelde hij vandaag in een live uitzending vanuit Atjoni van Radio Boskopu, verzorgd door Ramon Keijzer.
Het Kinderboekenfestival werd geopend door First Lady Ingrid Bouterse-Waldring. Zij benadrukte hoe belangrijk het is om te lezen. “Door veel te lezen, kom je ook veel meer te weten”, zei ze. Hoewel het festival drie dagen duurt, is het volgens de echtgenote van de president de activiteit nu al een succes. Dit baseert zij op de opkomst van de scholen, de presentaties en de activiteiten die aangeboden worden. De kinderen van Boven-Suriname zullen met boten het festival bezoeken.
SRD 1.5 miljoen
De kinderen worden niet alleen beziggehouden met lezen, maar er zijn diverse creatieve activiteiten. Er zijn 35 stands, waarbij het thema ‘welzijn’ aan de orde komt. Ook de Schrijversgroep 77 is een van de vaste deelnemers. Het Kinderboekenfestival wil de kinderen op diverse gebieden stimuleren. Dit project wordt door de regering ondersteund, legde Ingrid Bouterse uit. Directeur van Onderwijs, Grace Malm-Lackin was ook aanwezig en beantwoordde enkele vragen van kinderen over lezen en welzijn.
Yvonne Caprino van het Kinderboekenfestival legde uit dat het bijzonder moeilijk was om alles voor elkaar te krijgen. Vooral het vinden van geld om de onkosten te dekken, heeft veel energie gekost. Uiteindelijk is het gelukt om de middelen rond te krijgen. De drie festivals die voor dit jaar gepland zijn, kosten SRD 1.5 miljoen. Na Sipaliwini gaat het Kinderboekenfestival naar Commewijne in april en een maand later volgt Paramaribo.
[uit Starnieuws, 27 februari 2013]
Kinderboekenfestival 2012: ‘Voor Suriname een feest als elk kind leest’
Groningen – De Nationale Stichting Kinderboekenfestival Suriname opende de deuren van het kinderboekenfestival in Groningen. Honderden schoolkinderen huppelden gisteren van de ene attractie naar de andere. Op het Kermisterrein in Groningen staan tientallen tentjes met verschillende attracties. Alle activiteiten hadden alle boeken en het leesplezier voor kinderen.
Op de eerste dag van het Kinderboekenfestival liepen kinderen van de lagere school en van de MULO plezierig door elkaar. Yvonne Caprino, de organisatrice van het festival, zette het evenement op met als hoofdthema ‘Voor Suriname een feest als elk kind leest’. “Kinderen moeten leesplezier ervaren. Alle attracties op het Kinderboekenfestival proberen de kinderen op hun manier een boek te laten beleven. Ze kunnen tekenen, muziek maken, spelletjes spelen en nog zoveel meer.” Er was veel te doen, op het midden van het terrein stonden grote borden die kinderen naar hartenlust te lijf kunnen gaan met verf en penseel. In een ander tentje konden de kinderen levend ganzenbord spelen. Nog wat verderop konden ze kijken naar de poppenkast of luisteren naar iemand die hen een boek voorlas. In elk tentje was er wel iets anders te doen.
Creatief met boeken
Veel blinkende oogjes en brede glimlachen waren er te zien op het Kermisterrein. “Een boek lezen moet niet iets saais zijn waar je later een bespreking in netjes Nederlands op school over moet geven. Het is iets leuks maar elk kind ervaart het op een andere manier. Op het Kinderboekenfestival kunnen ze alle manieren uitproberen. Ze zijn vrij in hun creativiteit”, aldus Caprino. En de kinderen zijn het daar helemaal mee eens.
Giarzino Deuzarain zit nog op de lagere school en vindt het festival bijzonder spannend. “Ik hou van lezen en vind alles heel erg leuk hier. In een tentje heb ik zelf al een boek gekocht.” De kinderen die een zakcentje van hun ouders meekregen kunnen in één van de twee boekhandels boeken kopen. Giarzino had het boek Avontuurlijke reis van Gerbrand Fenijn gekocht. De schrijvers zelf komen hier ook hun boeken voorstellen. Zo komt de Schrijversgroep ‘77 langs en komt schrijver Bravu even een kijkje nemen en een praatje maken met de kinderen. Het zijn alvast boeiende dagen voor kinderen op het Kermisterrein in Groningen. Het Kinderboekenfestival duurt nog tot en met woensdag 29 februari. Uiteindelijk zullen meer dan vierduizend kinderen uit verschillende scholen uit Saramacca, Coronie, Wanica en Nickerie deelgenomen hebben aan dit festival.
Drie presentaties
Tijdens het Kinderboekenfestival 2012 te Groningen Saramacca, vonden op de tweede avond drie presentaties plaats. Allereerst was er het bundeltje Ukuten (Hengeltijd) van Irene Welles-Burke. Het zijn gedichtjes voor de jeugd van ongeveer 10 tot 14 jaar. De gedichtjes zijn in het Sranan geschreven en voorzien van een Nederlandse vertaling. Maar dat niet alleen, het Sranan is zowel in schrijftaal als in spreektaal opgenomen. De schrijfster is van mening dat te weinig Surinamers hun eigen taal correct kunnen schrijven.
Irene Welles heeft de leerlingen van de Nieuwe Christelijke School te Paramaribo gevraagd tekeningen bij de gedichten te maken. Het is een bijzonder leuk geheel geworden en zeker aan te bevelen voor ouders en leerkrachten die hun kinderen op een leuke manier kennis willen laten maken met poëzie.
Creatief en leerzaam
Ook nieuw is Caribo, een spel ontworpen en ontwikkeld door Gerrit Barron. Het is een spannend gezelschapsspel (met duidelijke spelregels in vier talen) dat een beroep doet op de creativiteit en de intelligentie van de spelers. Het heeft te maken met vier Caricom-vliegvelden en vier Caribische luchtvaartmaatschappijen. En nu maar proberen om je vliegtuigen veilig aan de grond te krijgen!
Zeer leerzaam en boeiend was ook de inleiding van Els Moor en Jerry Dewnarain over Klassiekers in de literatuur. Boeken als Pippi Langkous, Alleen op de Wereld en Pinokkio en nog veel meer titels kwamen aan de orde. De klassiekers hebben als belangrijk kenmerk dat ze universeel zijn. Ze spreken iedereen aan en dan maakt het niet uit waar het verhaal zich afspeelt en wie de hoofdpersoon is.
Op zoek naar geluk
Klassiekers hebben ook een gemeenschappelijk thema: de reis van de mens op zoek naar het geluk. Samen met de bezoekers van workshop werden verschillende titels besproken en werd gezocht naar de universele kenmerken.
Els Moor benadrukte dat, hoewel Surinaamse boeken heel erg belangrijk zijn voor Surinaamse kinderen, er ook ruimte moet zijn voor de bredere horizon. Van de inhoud van de workshop is een boekje gemaakt na het lezen waarvan men een goede indruk heeft van wat klassiekers zijn.
[naar een bericht van Julie Bervoets in de Ware Tijd, 28/02/2012, en een bericht in Starnieuws van 29/02/2012]
In gesprek met mw. Yvonne Caprino, de motor achter het Kinderboekenfestival
door Marja Themen
Het algemene doel van het Kinderboekenfestival is het bevorderen van leesplezier. Om te kijken in hoeverre dit doel bereikt is, werden er vanuit de organisatie bezoekjes gebracht aan de 90 verschillende stands. Volgens Yvonne Caprino mag er geconcludeerd worden dat voor 80 % het leesplezier werd geprikkeld. Na zoveel jaren KBF is er nu een generatie kinderen die elk jaar komt en bij wie er nu langzamerhand gesproken kan worden van leeshonger in plaats van leesplezier. Er is dus nu ook meer vraag naar boeken. Dit openbaart zich ook in de nieuwe boeken die er zijn uitgekomen. Het KBF mikt op minimaal 1 kinderboek per jaar, maar het zijn er nu bijna 10 vanuit PCOS.
In een stand werden per dag 10 leerlingen geïnterviewd om onderwerpen voor nieuwe boeken te vinden. Dit jaar bestaat het KBF uit 90 stands waar in de ochtenduren, onder schooltijd, klassen terecht kunnen. Verder zijn er 9 massa-activiteiten. Elke bezoekende klas gaat naar 3 verschillende stands en verder naar de massa-activiteiten, terwijl ze na 12 uur vrije keuze hebben. Er is door de jaren heen een basisteam ontstaan van standhouders, dat ook gegroeid is in didactische vaardigheden, waardoor er een steeds betere overdracht plaatsvindt. Per dag komen er op het KBF in Paramaribo zo’n 5.500 kinderen, een drukte van belang. De huidige structurele hulp van de kweekscholen is dan ook zeer welkom. De studenten vinden ’t prachtig, onderwijs in een andere omgeving. Alleen jammer dat er vanuit school zo weinig aandacht aan gegeven wordt. De studenten hebben geen leerdoelen, zelfs geen opdrachten voor de dagen die ze doorbrengen op het KBF. Ze moeten maar leren door een voorbeeld te nemen aan de standhouders.
Elke ochtend begint het KBF programma met de vlaggenparade, net als op school. Hiermee wordt het saamhorigheidsaspect en het nationaliteitsgevoel benadrukt. Daarna volgt de dagopening door de stichting PCOS vanuit hun christelijke achtergrond verzorgd. Op de vraag of dit in onze multiculturele en multi-etnische samenleving geen eenzijdige invalshoek is, benadrukt Yvonne Caprino dat eenieder die het thema ondersteunt ook vanuit andere culturen welkom is. Diversiteit wordt toegejuicht.
Het KBF als product is vastgelegd en vastomlijnd en het is op weg naar duurzaamheid, met een continue organisatie. Natuurlijk zijn daar fondsen bij betrokken en moet het concept nog aangescherpt worden. Maar heel duidelijk is de opbouw van het product: het voortraject, dat op school plaatsvindt en bij de buurtorganisaties, dan het KBF zelf, en het natraject, weer op school. Voorlezen is nu een verplicht schoolvak!
Kinderboekenfestival Nickerie trekt veel bezoekers
Het driedaagse Kinderboekenfestival dat in Nickerie gehouden wordt, krijgt veel belangstelling. De scholen, de leerkrachten, de leerlingen en ouders participeren goed. De 39 stands worden dagelijks druk bezocht. Ook de verschillende activiteiten trekken een volle zaal. Dit zegt Yvonne Caprino (foto rechts), een van de trekkers van het Kinderboekenfestival.
Caprino merkt op dat los van de belangstelling voor dit festival ook de boeken flink verkocht worden. Zo hebben ook de scholen uit Coronie een bezoek gebracht. De districtscommissarissen Laksmienarain Doebay van Nickerie en Harriet Ramdien van Coronie hebben ook hun bijdrage geleverd. Caprino zegt dat dit festival iets van de Nickerianen zelf moet worden. “Dit project moet overgenomen worden door een groep uit het district zelf. We kunnen dan helpen met de coördinatie ervan. Hierover hebben we al gebrainstormd met dc Doebay. Natuurlijk zal dit niet binnen een korte termijn plaatsvinden”, aldus Caprino. Gedacht wordt om een bewustwordingscampagne op touw te zetten. Doebay heeft aangegeven, dat hij een bedrag uit eigen budget ter beschikking zal stellen. Leerlingen kunnen maandelijks een bijdrage van SRD 1 leveren en de leerkrachten SRD 5. Intussen kan er ook uitgekeken worden naar leden die in de commissie zitting zullen hebben om dit project tot een groot succes te maken.
Ismene Krishnadath, schrijfster en pedagogiekdocent, heeft ook een stand. Ze verkoopt boeken van diverse Surinaamse schrijvers. De opkomst en de belangstelling vindt ze ontzettend goed. “Ik word bestormd door de drukte. Ook de verkoop gaat erg hard. Ik had niet gerekend op zo een groot animo”, aldus Krishnadath. Ze begon met het schrijven van kinderboeken. Het werden verhalen die zich afspeelden in Suriname, waarin het kind zichzelf op een positieve manier kan herkennen. De eerste uitgave, De Flaporen van Amar, was in 1989. De meeste boeken geeft de schrijfster onder de naam van uitgeverij Publishing Services Suriname uit. De kleurrijke Surinaamse samenleving en het binnenland van ons land zijn twee van haar belangrijkste inspiratiebronnen geworden bij het schrijven. Het Kinderboekenfestival eindigt vrijdagavond.
[uit Starnieuws, 1 april 2011]
RSS
Facebook
Twitter
