Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Herinneringen van Jan Pronk: Den Haag als hoofdstad van Suriname
door Michiel van Kempen
De meest verbijsterende vaststelling na vele uren te hebben doorgebracht met het vuistdikke boek dat PvdA-politicus Jan Pronk schreef over de jaren rond de onafhankelijkwording van Suriname, is dat het epicentrum van het hele gebeuren niet in Paramaribo lag, maar in Den Haag. Nu zou je kunnen zeggen dat een boek waarin de Nederlandse politiek tegenover de voormalige kolonie onder de kabinetten Den Uyl, Lubbers en Kok nauwgezet wordt beschreven, al gauw zo’n indruk nalaat. Maar het heeft toch vooral te maken met de sterk apodictische wijze waarop Pronk c.s. opereerden vanuit het besef dat er historisch en politiek geen andere opties mogelijk waren dan die zij op tafel legden. Pikten de Surinamers dat dan?
read on…In memoriam André Conrad
door Roy Ristie
Paramaribo/Amsterdam – Dinsdag 28 april 2020
Afgelopen nacht overleed acteur, zanger, en regisseur André Conrad (Paramaribo, 13 december 1933 – Amsterdam, 28 april 2020) aan een hartaanval. Hij werd 86 jaar.
read on…Papa Koenders, een strijder voor het Sranan
Bespreking van Op zoek naar Papa Koenders
door Jerry Egger
Julius Gustaaf Arnout Koenders (1 maart 1886-17 november 1957) heeft een belangrijke rol gespeeld in het culturele leven van Suriname na de Tweede Wereldoorlog. Vooral op taalgebied was hij een strijder voor het behoud van het Sranan dat hij zag als een cruciaal aspect van het hele wezen van de nazaten van de slaafgemaakten.
read on…Nola
In de Surinamemonologen in De Nieuwe Kerk worden ‘bekende kopstukken uit de Surinaamse geschiedenis’ belicht. Op 2 en 3 december stond de Amsterdamse kunstenares Nola Hatterman (1899-1984) in de schijnwerpers in de monoloog Nola. Het leven in een leven. Toneelschrijver Bodil de la Parra laat Nola – gespeeld door de bekende actrice Monic Hendrickx – aan de hand van brieven aan een denkbeeldige zoon terugblikken op zes episodes uit haar leven.
read on…Op zoek naar Papa Koenders
door Roy Khemradj
Het Bijlmerpark Theater was een paar weken geleden tot de nok toe gevuld bij de presentatie van het boek Op zoek naar Papa Koenders – over een strijder voor emancipatie in het koloniale Suriname, geschreven door Jules Rijssen, Roy Wijks en André Reeder. De belangstellenden waren overwegend oudere Surinamers, onder wie enkele personen die Papa Koenders persoonlijk kenden, zoals Etturee Wijngaarde en de 86-jarige mevrouw Randy Kersout-Gunning. Ze werden op het podium in de spotlight geplaatst met hun herinneringen. Mevrouw Kersenhout droeg zelfs een verhaal voor en zong het lied – Jantje nyun bruku – geschreven door Papa Koenders. Ze deed dit met flair – de teksten zijn in het geheugen gegrift want zij had op vele Srananneti-avonden van Koenders opgetreden. Etturee Wijngaarde hielp Papa Koenders, zijn grootoom, het blad Foetoe-boi rond te brengen.
read on…Intellectuelen let op uw saeck
door Walther Donner
Beste ontvanger,
Ik zal maar niet zeggen: beste lezer. Ik vermoed dat u mijn stukken delete zodra u ze ontvangt. Ik wil een beroep op u doen het deze keer nog niet te doen. Wacht maar tot het eind. God weet brengt lezing verandering in uw leven. Ik ga u namelijk verklappen hoe ik professor heb kunnen worden. En tegelijkertijd romanschrijver van meer dan dertig romans, verschenen in het Nederlands, het Engels en het Spaans. Ik ben ervan read on…
Michael Slory, groots en mysterieus
door André Haakmat
De vele loftuitingen toegezwaaid aan de onlangs en kort na elkaar overleden twee poëtisch-literaire giganten James Ramlall en Michael Slory zijn natuurlijk zeer terecht. Maar wat Michael Slory betreft moet ik melding maken van een petit histoire wat van belang is om de worsteling die in deze dichter heeft plaatsgevonden voordat hij uiteindelijk voor de dichtkunst heeft gekozen. read on…
NAKS: Sranantongoneti, Tak’ Tangi en Prisiri Banya
door Jerry Dewnarain
NAKS, hét Afro-Surinaamse cultureel centrum van Suriname voor kunst, cultuur, wetenschap en gemeenschapswelzijn, hield op vrijdag 23 juni jongstleden zijn tweede Sranantongoneti. Het thema van de avond was ‘Suma na wi’. Dat weet je onder andere als je ook je eigen taal, jouw moedertaal, weet te spreken. read on…
Wereldomroep: gangmaker van Caribische literatuur
door Jos de Roo
Dr Jos de Roo verzorgde op woensdag 29 oktober 2014 in de zaal van de afdeling Arubiana/Caribiana van de Biblioteca Nacional, Bachstraat 5, Oranjestad, Aruba, een presentatie over de Wereldomroep als gangmaker van Caribische literatuur. Hieronder de tekst van die lezing, gebaseerd op zijn proefschrift Praatjes voor de West. read on…
Jack Pinas, kunstenaar, kenner, maar bovenal nationalist
door Hans Breeveld
Er zijn mensen die aan jouw leven zoveel meer waarde toevoegen, eenvoudig doordat je ze gekend hebt. Jack Pinas is zo een persoon geweest. Als jong politicoloog leerde ik hem kennen in mijn eerste werkkring, na mijn terugkeer uit Nederland, het Planbureau. Jack imponeerde vooral vanwege zijn grote kennis van Suriname en Surinamers. Als coördinator van de OPO-projecten had ik het voorrecht nauw met hem samen te mogen werken. Vaker bezochten wij samen met o.a. Ettiré Linger, August Hok A Hin, Iwan Sewberath Misser en Cyrill Jacott, verschillende plaatsen waar deze projecten waren geprojecteerd. Tijdens deze reizen genoot ik met volle teugen van de verhalen die Pinas ons over de Surinaamse politiek, cultuur, religie en nog vele ander facetten vertelde. Jack was een boeiende verteller. read on…
Op zoek naar Boni, Suriname maart/april 2016
door Nico Eigenhuis
Inleiding
In de Suriname was ten tijde van de slavernij Boni onbetwist de grootste verzetsstrijder. Anders dan bij tijdgenoot Tula op Curacao is van de invloed van Boni in het hedendaagse Suriname weinig zichtbaar. De tijd lijkt rijp om daar nu definitief verandering in te brengen, vandaar staat onderstaand het een en ander over hem vermeld.
read on…Radio Wereldomroep en literatuur in ‘de West’
Academische proefschriften zijn doorgaans lastig te lezen. Op de eerste plaats omdat de lezer meestal weinig van het onderwerp begrijpt. Op de tweede plaats omdat proefschriften zelden leesbaar geschreven zijn. Dat van Jos de Roo behoort tot de gunstige uitzonderingen. Het onderwerp zal veel mensen aanspreken en afgezien van het wel erg grote aantal pagina’s leest het gemakkelijk. read on…