Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Lezing over Boeli van Leeuwen
Zaterdag 8 oktober van 13:00 tot 15:00 uur organiseert Dutch Caribbean Book Club in samenwerking met het Nationaal Archief en het Literatuurmuseum een evenement in het kader van 100e geboortedag van Boeli van Leeuwen.
read on…Medardo de Marchena: gevaar voor de witte koloniale elite op Curaçao
door Harry Westerink
In 1929 publiceerde Pedro Pablo Medardo de Marchena (1899-1968) een schotschrift waarin hij in felle bewoording uithaalde naar het koloniale bestuur, de rooms-katholieke missie en het internationale kapitaal op Curaçao. De Marchena hekelde het racisme en de hypocrisie van de witte elite op het eiland en de uitbuiting van de Afro-Curaçaose bevolking. Hij schreef het pamflet in het Papiaments. Onder de titel “Onwetendheid of De vorming van een volk” is het onlangs voor het eerst in een Nederlandse vertaling verschenen, voorzien van een uitgebreide inleiding door Aart G. Broek.
Emancipatie zonder raciale ketenen
Op 1 juli 1863 maakte een proclamatie van koning Willem III formeel een einde aan slavernij in Suriname en op de Nederlands-Caribische eilanden. In die koloniën werden God, de koning en de gouverneur feestelijk geprezen. De slaveneigenaren werden financieel gecompenseerd. De slaven verloren de status van bezit en werden gaandeweg burgers. We worden inmiddels geacht de slavernij massaal te herdenken en de bevrijding uit die slavernij evenzo massaal te vieren; het liefst twee dagen achtereen. Daar valt wel wat op af te dingen.
door Aart G. Broek read on…
Antilliaans erfgoed (7): autonomie
Samenwerking in koninkrijksverband
door Aart G. Broek
In het kielzog van het Statuut kwamen de Nederlandse Stichting Culturele Samenwerking (Sticusa) en de Antilliaanse Adviesraad voor Culturele Samenwerking tot leven. Na decennia trouwe dienst werden deze eind jaren tachtig van de vorige eeuw opgeheven. Culturele samenwerking in koninkrijksverband – met een vertakking van eilandelijke cultureel centra – was een aantasting van de eilandelijke autonomie geworden. De veronderstelde samenwerking was in wezen koloniaal en eurocentrisch. Met dezelfde felle verontwaardiging wordt na decennia weer bij die kolonisator aangeklopt voor geld, expertise en betrokkenheid om eindelijk eens in ‘koninkrijksverband’ aan culturele ‘samenwerking’ invulling te geven en ‘intereilandelijke verbroedering’ mogelijk te maken.
De revolte van mei ’69 en het geraffineerd beveiligd eigenbelang van Nederland
door Aart G. Broek
Op 30 mei 1969 vonden er ernstige onlusten plaats op Curaçao. Hierbij kwamen twee mensen om het leven en ging het centrum van Willemstad grotendeels in vlammen op. Enkele maanden later werd een commissie onder voorzitterschap van R. A. Römer ingesteld, die als taak meekreeg ‘een diepgaand onderzoek’ te verrichten naar de gewelddadige ongeregeldheden. read on…
Antilliaans erfgoed (6): machismo
Schaamtevol trans-Atlantische verbinding
door Aart G. Broek
Gedurende de hele twintigste eeuw zijn er mensen geweest die respect opeisten voor het Antilliaanse sociaal-cultureel erfgoed en de onderliggende gevoelswereld. Hier moet niet alleen aan het materiële erfgoed gedacht worden, zoals constructies voor waterbeheer en landbouw, behuizing en huisgerei. Evenzeer behoort de immateriële nalatenschap ertoe: liederen, religieuze verrichtingen, verhalen, gedragsregels, muziek en zang, kennis van flora en fauna, praktijk van rouwen, dansen, oogstfeesten, tradities van vermaak, kinderspelletjes. Deze en vele andere aangelegenheden vorm(d)en op hun beurt het sociaalemotionele leven van mensen en vice versa. Dat kunnen we het ‘mentale erfgoed’ noemen.
read on…The Harder They Come (1972)
The ultimate Jamaican reggae classic on the big screen in Melkweg Cinema on Friday, May 27, 2022.
read on…Antilliaans erfgoed (5) : beeldmateriaal
Het behoud van slavenarbeid
door Aart G. Broek
De slaven hebben flink wat materieel erfgoed achtergelaten om tot op de dag van vandaag te bewonderen. De plantagehuizen, de restanten van waterbeheer en forten, woningen in oude stadsdelen vormen tastbare getuigen van arbeid van slaven. Heel veel van dergelijk erfgoed is inmiddels verloren gegaan. Aan wat nog rest aan tastbare slavenarbeid zouden we wel wat meer waardering mogen toekennen, ook al hangt er geen naamkaartje bij de constructies. Die anonimiteit is spijtig, maar we hoeven de makers niet te kennen om het behoud mogelijk te maken; als we maar beeldmateriaal hebben: foto’s, dia’s, films, kaarten, schilderijen, (archeologische fundamenten ten behoeve van) bouwtekeningen.
Dodelijke selectie op 20 april 1942
Het zogeheten ‘chinezenconflict’ op Curaçao in de Tweede Wereldoorlog kende een dodelijke afloop. Decennialang hebben de gebeurtenissen weinig aandacht gekregen. Nu worden de doden jaarlijks herdacht. Het conflict kreeg echter wél direct politieke aandacht op het eiland en sommige arbeidsomstandigheden veranderden.
door Aart G. Broek read on…
Antilliaans erfgoed (1): Nanzivertellingen
Vermaak in tijden van slavernij
door Aart G. Broek
De verhalen over de spin Nanzi zijn oorspronkelijk afkomstig uit West-Afrika. Uit het volk van de Ashanti – in het hedendaagse Ghana – kwamen de belangrijkste vertolkers van de verhalen, de griots. De Nanzivertellingen werden ingrijpend gewijzigd door de Afrikaanse slaven onder druk van de totaal verschillende omstandigheden waarin zij in de Caraïben leefden. Meer in het bijzonder verhuisde Nanzi naar Curaçao, Bonaire, Suriname, Jamaica en kleinere West-Indische eilanden als St. Vincent. Wát horen we uit de tijd van de slavernij?
Na caminda – Ainda na caminda; Erfgoedstudie als nieuwe dynamiek
Afscheidsrede van prof. dr Wim Rutgers aan de University of Curaçao, uitgesproken op zaterdag 11 december 2021
Mijn afscheid begint met een bekentenis. Toen ik in 2017, na tien jaar hoogleraarschap, afscheid zou nemen van de toenmalige UNA, bereidde ik een afscheidscollege voor, ‘Een cocolishi als metafoor’. Mijn aanstelling werd echter met een jaar verlengd en ik besloot de cocolishi op de in november van dat jaar gehouden Caran-conferentie op Aruba te presenteren.
read on…Hoezo erin of eruit? Ernaast!
door Gibi Bacilio
Eruit? Nee, nog niet. We zijn nog niet klaar met elkaar. Wij zijn al te lang en te hecht aan elkaar genageld, door elkaar verstrengeld, aan elkaar gebonden en verbonden. Wij moeten nog vaker om de tafel om heel wat lief en leed te delen, appeltjes met elkaar te schillen, door zure appels heen te bijten, om dan, bij ons Laatste Koloniale Avondmaal, ons te laven aan verrukkelijke Euro-Caraïbische spijzen met als dessert een exquise nectar van voornamelijk laraha en shimaruku.
read on…