Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Willem Brandt – Begrafenis in de tropen
Het sterven gaat hier snel, nog sneller is
men reeds begraven en welhaast vergeten;
enige vrienden gaan vol kommernis
achter de baar, verhit, gepast verbeten:
dat hij onder de palmen dood moest gaan.
De oceaan lijkt plotseling veel breder;
geschrokken ziet men in de groeve neder
en denkt beklemd: ook dit kan hier bestaan.
Traag en bezweet verlaten zij de hof,
de auto’s kreunen, de portieren klappen
definitief de hitte buiten, ’t stof
en ’t overschot vol goede eigenschappen.
Het zal wel eender zijn, zegt het verstand,
waar men begraven wordt. Maar hoe gereder
denkt nu dit zwervend hart opeens zo teder
en om zichzelf begaan aan Nederland …
Willem Brandt – Begrafenis in de tropen
Begrafenis in de tropen
Het sterven gaat hier snel, nog sneller is
men reeds begraven en welhaast vergeten;
enige vrienden gaan vol kommernis
achter de baar, verhit, gepast verbeten: read on…
Willem Brandt – Reisverhaal
Reisverhaal
Wij gingen ten anker
in het noordwestelijk deel van de Humboldtbaai
– een kale heuvel zonder water -;
het was januari 1910. read on…