Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Delano klapt uit de school
door Rob Woortman & Alice Boots
Toen wij vele jaren terug tijdens een van onze bezoeken aan Lie Paw Sam hem vroegen of hij enig idee had waar het verloren werk van De Kom was gebleven, gaf hij ons het typisch Chinese antwoord: ‘Misschien.’
read on…De ongepubliceerde manuscripten van Anton de Kom en Ons Suriname
door Delano Veira
Op 29 juli 2020 verscheen in De Groene Amsterdammer ‘Voor een vrij Suriname’, een artikel van de hand van de twee biografen van Anton de Kom t.w. Alice Boots en Rob Woortman. Een bewering die in dit artikel over mij wordt gemaakt, achtervolgt mij wekelijks: steeds weer is er iemand die wil weten of het waar is wat er door de biografen gesteld is.
read on…Het verzet van Anton de Kom – verhaald in een boek voor kinderen
door Alice Boots en Rob Woortman
Anton de Kom kon zijn pen in gif dopen als hij de wantoestanden in Suriname aan de kaak wilde stellen. Maar naast dat felle realisme had hij ook een andere, romantische kant. Die zachte kant komt bijvoorbeeld naar voren in het gedicht dat hij voor zijn vrouw schreef: ‘Een lotus gevonden in het westen’, en soms ook in zijn gedrag als vader.
read on…Voor een vrij Suriname
door Alice Boots en Rob Woortman
De Surinaamse schrijver en verzetsstrijder Anton de Kom bleef lang vergeten, tot hij werd opgenomen in de hernieuwde canon van de Nederlandse geschiedenis. Het was De Koms levensdoel om de Surinaamse bevolking te bevrijden van koloniale onderdrukking.
Wij slaven van Suriname is nooit verboden geweest
door Alice Boots & Rob Woortman
De meeste misverstanden rond het werk van Anton de Kom Wij slaven van Suriname zijn inmiddels wel weggenomen, maar sinds kort is er weer een nieuwe opgedoken. In het NPO-journaal van 1 juli, de dag van de Keti Koti, vertelt Nina Jurna dat Wij slaven van Suriname van De Kom verboden is geweest. Mogelijk ontleent Nina haar opmerking aan de inleiding van Mitchell Esajas bij de laatste herdruk van Wij slaven van Suriname.
read on…Anton de Kom een eigen venster in de herziene Canon van Nederland
door Alice Boots en Rob Woortman
Als biografen van Anton de Kom heeft het ons altijd verbaasd: in de uit 2006 daterende Canon van Nederland kreeg Multatuli met zijn boek Max Havelaar (een aanklacht tegen de bestuurders in Nederlands-Indië) een heel venster. Maar naar Anton de Kom, die met zijn boek Wij Slaven van Suriname (1934) de slavernij en het koloniaal bewind in Suriname aan de kaak stelde, zochten wij in diezelfde Canon tevergeefs. Die omissie is in de nu vernieuwde en vandaag gepresenteerde Canon van Nederland ruimschoots goedgemaakt.
read on…Aan de Surinaamse grachten: een wereld van contrasten
door Alice Boots
Nog tot 2 maart 2020 is in het koetshuis van Museum van Loon op de Keizersgracht 627 in Amsterdam de tentoonstelling Aan de Surinaamse Grachten te zien. Het mooie begeleidende boek (uitgeverij WBOOKS) blijft te koop.
Colleges over Caraïbische en Nederlands-Indische literatuur publiek toegankelijk
Op vrijdag 7 februari begint aan de Universiteit een nieuwe collegereeks – open voor publiek: Caraïbische dromen, verzorgd door prof. Michiel van Kempen. De colleges gaan overigens niet enkel over de literatuur van Suriname en de Caraïbische eilanden, maar ook over de Nederlands-Indische literatuur. Ook dit jaar zijn er weer verschillende schrijvers en gastdocenten aanwezig. De veertien colleges beginnen met de oudste koloniale literaturen en eindigen met de allernieuwste teksten.
read on…Een moderne koto
door Alice Boots
Ter gelegenheid van de Kotomisi-tentoonstelling in het Amsterdamse Klederdrachtmuseum werd ontwerpers in Suriname en Nederland via een ‘open call’ gevraagd een nieuw hedendaags kotomisi te ontwerpen, waarin de codes en symbolen uit het verleden zichtbaar zijn. Het kostuum van Cheyenne Nelson werd uitgekozen als het winnend ontwerp en is daar nu te zien.
Kotomisi, de kracht van klederdracht
door Alice Boots
Ik vond ze altijd al prachtig, die oude foto’s van Afro-Surinaamse vrouwen in kotomisi. Steevast zijn ze frontaal gefotografeerd, rijzig in hun lange rokken bestaande uit vele meters bedrukte stof, het haar bedekt door kunstig gevouwen hoofddoeken, uitlopend in omhoog of naar achteren wijzende punten. Dat de bindwijze van die hoofddoeken boodschappen kon overbrengen, wist ik niet. Wel vroeg ik me keer op keer af of die vele meters stof niet warm waren voor het tropische Suriname waar de temperatuur overdag de 30 graden overstijgt.
read on…Eenheid in verscheidenheid
door Sandew Hira
Onlangs kreeg ik het artikel onder ogen van Jnan Adhin uit 1957 getiteld ‘Eenheid in verscheidenheid’. Het wordt weer verspreid via internet o.a. door Carlo Jadnanansing. Adhin stelt de vraag ‘hoe van de heterogene bevolking één Surinaams volk te maken, zonder dat daarbij gevaarlijke spanningen optreden’. Die vraag heeft niet aan actualiteit verloren. read on…
De ‘Cotton Club’, een kroeg met kleur
door Tessa Leuwsha
Cotton Club, de bewogen geschiedenis van een café is het tweede boek van Alice Boots en Rob Woortman die eerder de knappe biografie over Anton de Kom brachten. Is die biografie een helder verhaal over het leven van Anton de Kom van wieg tot graf, ‘Cotton Club’ over een café in Amsterdam waar ook veel Surinamers kwamen, laat zich lezen als een verzameling anekdotes van mensen die de wereld rond die kroeg bevolken. En dat is een aardig ruig stelletje: pooiers, hoeren, kroegbazen en dealers. Ze komen pagina voor pagina voorbij, maar het café als verbindende factor biedt tussen al die vertellingen soms een maar erg dun draadje. read on…