Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: Boer Hugo den
Albina fleurt op met komst kinderboekenfestival
door Hugo den Boer
Albina – Albina is altijd levendig, maar met de komst van het Kinderboekenfestival (kbf) van 2 tot en met 4 april ziet het centrum er voor een week fleurig uit. Het voetbalveld naast de kazerne is in zes dagen omgetoverd tot een kleurrijk festivalterrein met tenten en vlaggen.
Het dagelijkse leven van Albina is even uit zijn ritme. Op het veld dat doorgaans wordt gebruikt voor voetbaltrainingen en ontspanning, werden vanaf vorige week onaangekondigd meerdere tenten geplaatst. Vooral veel volwassenen dachten dat er een groot muziekevenement of kermis werd opgebouwd. De kinderen waren echter op de hoogte van het boekenfestival dat vooral via de scholen was gepromoot.
De organisatie verwacht naast duizenden leerlingen, vanuit Albina en Moengo ook ruim vierhonderd leerlingen van scholen langs de Marowijne-, Tapanahony- en Lawarivier. De leerlingen worden opgevangen in nieuw gebouwde lokalen die nog niet in gebruik genomen zijn vanwege afwezigheid van elektriciteit.
Het kbf heeft vandaag al een ‘soft’ opening. De vertelwedstrijden worden dinsdag afgewerkt. Ook komen de eerste groepen van kinderen uit verre dorpen al overnachten om woensdag vroeg te kunnen deelnemen. De officiële opening met genodigden vindt woensdagmiddag op vijf uur plaats.
[uit de Ware Tijd, 01/04/2014]
Bundeling natuurgenezers op til
door Hugo den Boer
Paramaribo – Frits van Troon moet er niet aan denken dat kostbare kennis over traditionele geneeswijzen verloren gaat. Daarom wil de etnobotanicus er alles aan doen deze branche te bundelen en ordenen. Zondag aanstaande wisselt hij in het Naks-gebouw met andere natuurgenezers van gedachten over het opzetten van een gezamenlijk centrum.
read on…Carifesta XI moet kunst- en cultuurbranche versterken
door Hugo den Boer
Paramaribo – Carifesta XI wordt door president Bouterse gebruikt om de Surinaamse kunst en cultuurbranche naar ee hoger niveau te tillen, waardoor meer mensen er hun brood mee kunnen verdienen. De organisatie van het evenement wordt daarom gecoördineerd vanuit het Kabinet van de President.
read on…Kunstenaarscollectief schenkt Nickerie vijf kunstwerken
door Hugo den Boer
Paramaribo – De Federation of Visual Artists in Suriname (FVAS) schenkt het district Nickerie vijf grote kunstinstallaties die dit kunstenaarscollectief heeft gemaakt tijdens de Nationale Kunstbeurs 2012.
Tijdens de Nationale Kunstbeurs 2012 organiseerde de FVAS het project ‘Artists talk’. FVAS-leden werkten ter plekke in vijf groepen aan grote kunstinstallaties. De vijf kunstenaars Kit-ling Tjon Pian Gi, Kurt Nahar, Shaundell Horton, Dhiradj Ramsamoedj en Kasian Djiman hadden elk de leiding bij een van de kunstwerken in wording. Nog voordat de kunstwerken gemaakt werden, hadden de FVAS- leden al besloten om de kunstwerken aan Nickerie te schenken om de beeldende kunst in dit district te ondersteunen.
Rijstmagnaat Imro Manglie heeft gezorgd voor het transport van de kunstwerken naar Nickerie, waar ze nu in het magazijn van de kunstenaar Kasian Djiman wachten op plaatsing in de openbare ruimte. De kunstwerken komen onder meer te staan in Minicentrum Zeedijk en in de wachtruimte van het Dr. Lachmipersad Mungra Ziekenhuis.
In het paasweekend gaat een groep FVAS-leden naar Nickerie om verder aan de kunstwerken te werken, ze van voetstukken te voorzien en te plaatsen. Op 1 juli wil de FVAS de kunstwerken officieel via de districtscommissaris aan de Nickeriaanse bevolking aanbieden.
[uit de Ware Tijd, 17/03/2013]
Openbare kunstwerken Marowijne overwoekerd
door Hugo den Boer
Moengo – De kunstinstallaties die de afgelopen jaren door Marcel Pinas en andere nationale en internationale kunstenaars in Moengo zijn geplaatst, worden overwoekerd door onkruid. Met het Moengofestival in aantocht zoekt Pinas nu een duurzame onderhoudsmethode voor de kunstwerken.
read on…Twintigste editie Suriname Jaarkalender uit
door Hugo den Boer
Paramaribo – De eerste exemplaren van de Suriname Jaarkalender 2012 zijn dit jaar simultaan in Suriname en Nederland uitgereikt. Dat gebeurde respectievelijk aan politicus Emile Wijntuin en cabaretier Roué Verveer. De kalender met 13 prachtige foto’s van karakteristieke Surinaamse situaties, beleeft dit jaar haar twintigste editie.
Hugo Spijker, voorzitter van Stichting Suriname Jaarkalender (SSJ), merkt tevreden op dat de jaarkalender in haar bestaan van twee decennia veel projecten heeft kunnen realiseren met de inzet van het bestuur, de fotografen, en tekstschrijvers.
Er zijn 3500 exemplaren gedrukt waarvan 900 voor de Surinaamse markt. SSJ heeft vorig jaar forse maatregelen genomen om de winst uit de kalender te optimaliseren. Het formaat werd handzamer en kan nu door de brievenbus, waardoor de verzending in Nederland veel goedkoper wordt. Het aanzien is onveranderd.
Geldbedrag teruggegeven
Vroeger werden foto’s volgens een thema geselecteerd, maar de laatste jaren is het criterium ‘Suriname in al zijn glorie’. Toon Fey heeft volgens een deskundige jury bestaande uit Annemarie Relyveld en Paul Nigten de mooiste foto aangeleverd met daarop de Marowijnerivier met zichtbaar twee regenbogen. Toon Fey was dankbaar voor de prijs, maar gaf het gewonnen geldbedrag meteen weer terug aan SSJ om te gebruiken voor de projecten. Afgelopen jaar zijn er uit de opbrengst van de kalender verscheidene projecten gerealiseerd in het onderwijs en in de gezondheidszorg. Volgens Spijker typeert SSJ zich door kleinschaligheid en dat er hulp geboden wordt aan mensen die zelf hun nood aangeven en een verbeteringsplan opzetten. “Ideaal is het als er vele mensen profiteren van de projecten. Zo sponsorde de kalender vorig jaar een volleybalteam in Pontbuiten met veldattributen, ballen en net. Dit team speelt nu in de Surinaamse volleybalcompetitie.”
“Een kleine greep uit onze projecten is het leveren van bedden en matrassen aan een weekendopvanghuis van gehandicapten, het opknappen van het plein en het plaatsen van een dak op het nieuwe lokaal van de Taborschool. Ook wordt het Christoforus Internaat voorzien van nieuwe computers en toebehoren en staat binnenkort de hulp aan de Jeugdtandverzorging voor de jeugd van Albina op het programma”, legt Spijker uit.
[uit de Ware Tijd, 28/09/2012]
Tentoonstelling en boek over lepra in Suriname
door Hugo den Boer
De opening van de tentoonstelling Lepra anno nu. In de voetsporen van Peerke Donders vond op 14 april j.l. plaats in het Peerke Donders Museum te Tilburg, Nederland geopend. Tegelijkertijd vindt op dezelfde plaats de presentatie van het boek Gwasi siki plaats. Dat de activiteiten niet in Suriname, maar in Tilburg zijn, blijkt bij nader onderzoek niet zo vreemd.
De samenloop is geen toeval: de expositie bestaat voor een deel uit beeldmateriaal dat in het boek is gebruikt. Daarnaast helpen boek en expo elkaar aan extra wederzijdse media-aandacht. Ze vertellen het indrukwekkende verhaal van hoe mensen met de verschrikkelijke ziekte lepra erin slagen om een menswaardig bestaan op te bouwen. De impact die de ziekte had en nog steeds heeft op lichaam en sociaal leven, wordt duidelijk gemaakt in woord en beeld.
Tilburg en Suriname
Tilburg en Suriname zijn al bijna twee eeuwen lang intensief met elkaar verbonden. Eén van de bekendste en meest gewaardeerde Tilburgers is Peerke Donders die een groot deel van zijn leven heeft doorgebracht in Suriname waar hij 27 jaar lang zorg verleende aan leprapatiënten in leprozerie Batavia.
Door een gesprek met Trees Rado die haar levensverhaal vertelde, hoe zij met de gevolgen van de ziekte lepra omgaat, kwam schrijver Paul Spapens op het idee om ‘Lepra in Suriname’ in boekvorm vast te leggen.
Daarnaast waren het de Fraters van Tilburg en ook de zusters van Tilburg, beter bekend als de zusters van Liefde, die hun werkterrein hadden in Suriname. De zusters van Liefde legden zich ook toe op de zorg aan leprapatiënten. De laatste drie fraters van Tilburg hebben Suriname in februari dit jaar verlaten. Lidewijde van Doorn en Corrie Langermans zijn de laatste zusters van Liefde die hun oude dag genieten in Suriname.
Vooromslag van het boek Gwasi siki dat in Tilburg is gepresenteerd bij de opening van de tentoonstelling ‘Lepra anno nu, In de voetsporen van Peerke Donders’. De aangetaste vingers van Herman Narain, één van de karakteristieken voor vele ex-leprapatiënten.
Peerke Donders en lepra
Het Peerke Donders Museum in Tilburg werd op 27 oktober 2009, de tweehonderdste geboortedag van deze zaligverklaarde geopend. Het museum heeft een tweedelige tentoonstelling. Enerzijds wordt permanent het leven van Peerke getoond. Daarnaast is er ieder half jaar een wisselexpositie, die steeds is gebaseerd op één van de zeven werken van barmhartigheid. Deze universele waarden zijn onder meer het voeden van hongerigen en het te drinken geven aan dorstigen. Vanaf vandaag is het thema: Het verplegen van zieken. In het licht van het werk van Peerke Donders was toen de relatie met de ziekte melaatsheid of lepra direct gelegd.
Boek Gwasi siki
Het boek Gwasi sikivan schrijver Paul Spapens en fotograaf Jan Stads kwam eergisteren vers bij de drukker vandaan en toont de ziekte lepra in meerdere facetten. In november 2011 kwam Spapens samen met fotograaf naar Suriname om interviews af te nemen en beeldmateriaal en overige informatie te verzamelen. De productiekosten van het boek zijn gefinancierd door de Nederlandse leprastichting. Naast ex-leprapatiënten is er ook een huidige patiënt en een oud-verpleger in het boek opgenomen.
Fascinatie
Spapens had al langere tijd een band met Suriname. “Als journalist verdiepte ik mij in de ontkerkelijking in Nederland en zag daarbij de opvallende tegenbeweging namelijk de toenemende bewondering voor de persoon van Peerke Donders. Een man die zich inzette voor de achtergestelden in de samenleving. Hij is een symbool van de mondiale samenleving. Ik zette mij in die tijd ook in voor het werven van fondsen voor de restauratie van de kathedraal van Paramaribo. Tijdens de reis van Spapen in 2010 in verband met de ingebruikname van de gerestaureerde kathedraal werd hij geconfronteerd met het levensverhaal van ex-leprapatiënt Greet Rado. “Ik raakte gefascineerd door de wijze waarop de mensen met hun situatie omgingen en een voorbeeld zijn voor anderen.” Het bracht hem op het idee om terug te keren om haar verhaal en dat van andere ex-patiënten op te tekenen. “Wat mij opviel is de waardigheid van deze mensen. Ik werd getroffen door de enorme wilskracht om iets van het leven te maken. Dat sprak tot mijn verbeelding en wilde het vastleggen om voor anderen als voorbeeld te laten dienen.” De foto’s in het boek zijn de onmisbare illustratie van het leed en de situatie waarin de ex-patiënten moeten dealen met de verminkingen die de ziekte heeft achtergelaten. ‘Bij mij heeft het ook diepe indrukken achtergelaten als ik daarnaast ook nog hun veelal slechte huisvesting en ontoereikende hulpmiddelen noem.”
Lepra niet ten einde
Dat de ziekte Lepra nog niet is uitgeroeid in Suriname bewijzen de cijfers van de afdeling Dermatologie van ’s Lands Hospitaal. Huidspecialist Lesley Sabajo zegt, dat er jaarlijks zeker tussen de 40 tot 50 nieuwe gevallen in Suriname worden vastgesteld. De ziekte is nu goed te behandelen en als het in een vroeg stadium wordt ontdekt, zijn de lichamelijke gevolgen weinig tot geen. Dit in tegenstelling tot vroeger toen mensen werden verpleegd, zonder dat er een afdoend medicijn was. Cornelis Terborg, die 80 jaar geleden in leprozerie Groot Chattillon begon te werken tot aan zijn pensionering, kan hierover meepraten. Welke impact de ziekte had op hun lichaam vanwege de wonden, maar ook op hun sociale leven, omdat ze geïsoleerd moesten leven.
Lepraonderzoek bij Donders
In het kader van studie naar de verschillende wereldziektes waar lepra onder valt, is er een onderzoek gepland naar de mogelijke besmetting die pater Donders tijdens het verzorgen van de leprapatiënten mogelijk heeft opgelopen. Hiervoor zal zijn graf worden geopend om een tand te verwijderen, waarmee de besmetting kan worden vastgesteld. Terborg vindt dat de besmettelijkheid van de ziekte niet moet worden overdreven. “Het is geen gevaarlijke ziekte, maar als je het eenmaal hebt, is het wel heel erg. Mijn vader zei me altijd: “Je hoeft er niet bang voor te zijn.” “En je ziet het, na 80 jaar heb ik het nog steeds niet. Echter voor de mensen die het hadden, was het wel lastig.”
Zowel het boek alsook de tentoonstelling zullen naar Suriname worden gehaald. Het boek dat in Nederland al in de boekhandel verkrijgbaar is, wordt ook via de boekhandels in Suriname te koop aangeboden. Alle mensen die een interview afstonden voor het boek, krijgen een exemplaar.
Tentoonstelling Suriname
De tentoonstelling wordt over een half jaar ‘gepost’ naar Suriname om een plaats te krijgen in het Peerke Donders Museum aan de Henck Arronstraat onder gebracht in het Bisschopshuis.
[uit de Ware Tijd, 14/04/2012]
Tuintje in mijn hart
door Hugo den Boer
Zal NIS vanavond wel vol komen? Niemand in Suriname twijfelt eraan, want de 3.500 plaatsen zijn lang niet genoeg om alle fans te bergen. Maar toch, Damaru lijkt er niet gerust op en heeft afgelopen week nog stevig promotie gemaakt samen met de Nederlandse R&B-formatie Replay voor zijn eerste concert, een verjaardagfeestje in verband met zijn bigi yari: Dino ‘Damaru’ Canterburg is 25 jaar.
“Dit is geen show-tje, maar een waar concert in NIS. Mijn eerste concert waar ik zelf het middelpunt ben. De top van Surinaamse artiesten is aanwezig en ik heb Replay uit Nederland gehaald. Het wordt een leuke avond en ‘hoe later de uren, hoe heter de show’. Het is iets wat ik terug wil doen voor mijn fans. Dat er entree wordt geheven, moet je zien als een bijdrage in de onkosten. Het was niet mogelijk om nog meer buitenlandse artiesten te halen. Zij werken met een jaarkalender, en daar paste dit concert niet meer in.”
Nieuwe CD
Direct na het concert vertrekt Damaru naar Nederland voor de lancering van zijn nieuwe cd Tuintje in mijn hart. Zoals de titel al doet vermoeden staan er een aantal oude nummers op, vier om precies te zijn, maar wel volledig opnieuw opgenomen en geremixed. Tien nummers zijn totaal nieuw. “Ter promotie van de cd kun je vanaf volgende week al gratis een track downloaden van internet. Dit is een lied dat overigens niet op mijn nieuwe cd staat, maar de fans wel moet opwarmen voor de nieuwe cd. Ik heb meerdere liedjes opgenomen, waaruit er veertien geselecteerd zijn voor de cd. De extra track viel daar net buiten.”
Over liefde
“Ik wil de wereld bereiken met mijn muziek, mensen ermee blij maken. Mijn liedjes gaan over liefde; dat is mijn boodschap. Liefde is de basis voor de komende vrede. Ik ben christen, maar dat betekent nog niet dat ik gospel ga zingen. Mensen van de kerk zeggen dat God mij nodig heeft. Maar ik heb juist God nodig, hij heeft mij geschapen. Als ik gospel zou zingen, vind ik mezelf fake. Ik ben een mens en weet dat ik niet volmaakt ben. In gospels zou ik gaan zingen over dingen die ik later niet na zou komen. Wel probeer ik iets van mijn geloof in mijn liedjes te leggen.”
Begin van het succes
“Ik ben begonnen door mijn liedje Mi Rowsu bij de radiostations aan te bieden. Ik had nooit gedacht dat het een hit zou worden. Ik was allang blij als ze het liedje zouden draaien. Bij de release van mijn nieuwe cd kan ik natuurlijk zo niet meer werken. De cd die ik breng, wordt gewoon stevig neergezet. Ik schrijf mijn liedjes zelf. Als ik een idee heb, wat ik op dat moment voel, een tekst, een deuntje, dan duik ik snel de studio in. Eerst heb ik de tekst, daarmee heb je al 75 procent van de hit; 25 procent is de muziek. Ik houd bij het muziekschrijven ook rekening met mijn fans. Tegenwoordig moet je urbanmuziek hebben, daar bereik je de massa mee. Ik probeer mijn eigen stijl en die van Urban te mixen.”
De wereld binnen bereik
“Nu heb ik een platencontract met hiphoplabel Top Notch. Daarmee heb ik de Europese markt bereikt, dus niet alleen Nederland. Maar ik zou ook willen doorbreken in Amerika.” Damaru denkt niet dat zijn liedjes in Nederlandse en Surinaamse taal een probleem hoeven te zijn. “Om door te breken, moet je geluk hebben. De liedjes moeten gewoon lekker in het gehoor liggen. Mijn tijd in Nederland vorig jaar was geweldig. Ik heb leuk samengewerkt met Jan Smit. In eerste instantie dacht men dat onze verschillende muziekstijlen een probleem zouden zijn, maar het tegendeel was waar. We hebben ook bewezen dat muziek door etniciteiten heen gaat. In Nederland heb ik ook voor groot publiek gestaan. Parkpop was een enorme ervaring: 150.000 mensen voor mij. Ik zong Mi Rowsu en geloof het of niet, iedereen zong het lied mee, terwijl het net uit was.”
Muziek in Suriname
“De muziekbranche in Suriname wordt nog ondergewaardeerd. Het is een echt goed exportproduct. Ik zou graag met mensen van de regering willen praten over de wijze waarop deze branche ondersteund kan worden. Men ziet er nu nog geen winst in. Ik weet dat beginnende artiesten in Nederland gesubsidieerd worden om cd’s te maken.
Als er een goed platenlabel in Suriname zou zijn dat financieel gepowerd wordt, kunnen we de wereld veroveren. Damaru zou zich wel willen opwerpen als Poku-ambassadeur van Suriname. “Ik wil de muziekbusiness binnen Suriname stimuleren.” De daad bij het woord voegend, heeft hij inmiddels zijn eigen platenlabel Damusic opgericht en heeft drie artiesten Poppe, Donavey, en Janick gecontracteerd die de komende jaren muziek maken voor het label. “Het is niet uitgesloten dat er ook samenwerkingsprojecten tussen de artiesten en mij ontstaan.” Ik wil veel goede muziek maken en verspreiden. Wat mijn toekomst betreft, je moet altijd huiswerk hebben voor jezelf, en een jaarplanning. Ik wil groot worden in de muziek. Michael Jackson was mijn voorbeeld. Ik wil zeker zo bekend en goed worden als hij.”
Name
Damaru is als Dino geboren, maar die naam gebruiken niet veel mensen. Als iemand mij zomaar ‘Dino’ roept, vraag ik mij af: “Waar denk je mij van te kennen?” Alleen mijn familie noemt mij Dino en mijn vrienden noemen mij Dama. Damaru is mijn artiestennaam, die heb ik zelf bedacht en bewaart een bepaalde afstand tot mijn persoon. (Overigens spreekt Damaru zijn naam uit met de klemtoon op ‘Da’, terwijl zijn fans hem roepen met de klemtoon op ‘ma’…red). Als je Dino zegt, ben je dicht bij me. De beste artiestenzoals Elvis Presley en Bob Marley gebruikten trouwens wel gewoon hun eigen naam. Wie weet dat ik dat in de toekomst ook ooit nog ga doen.”
And fame
“Als je je eigen muziek ergens hoort, voel ik mij gelukkig. Bekend zijn, de aandacht die je krijgt, daar leef je van als artiest. En ik weet het, de wereld is verleidelijk. Maar ik wil nog veel groter worden. Die roem kan je ook fataal worden zoals bij Michael Jackson. Maar daarom is het belangrijk dat je de juiste mensen om je heen hebt die je beschermen. Nu kan ik toch nog wel normaal over straat lopen, maar er komt misschien een tijd dat dat niet meer kan.
Maar dat is het artiestenleven, daar heb ik voor gekozen, je moet doorgaan. Ik wil veel geld verdienen en beroemd worden. Maar ik weet ook, dat als ik dat doel bereikt heb, ik misschien weer snak naar die momenten om gewoon anoniem over straat te kunnen lopen zonder door mensen herkend te worden.”
[uit de Ware Tijd, 02/07/2011]
Sambura Woyupore vertegenwoordigt Suriname in Kourou
door Hugo den Boer
Paramaribo – Voor de viering van het 25-jarig bestaan van T’Leuyu, de grootste sociaal-culturele inheemse organisatie van Frans Guyana, en de beëdiging van twee nieuwe kapiteins reist de culturele vereniging Sambura Woyupore uit Bernharddorp komend weekend af als Surinaamse vertegenwoordiging.
Van de Surinaamse dorpshoofden zal kapitein Joan van der Bosch acte de présence geven.Vrijdag viert T ’Leuyu haar 25ste verjaardag. Deze inheemse organisatie ondersteunt inheemsen met klein ondernemerschap en vervaardigen van handicrafts om een bestaan op te bouwen. Daarnaast zet zij zich in om de inheemse cultuur van de Cariben te promoten onder vooral de jeugd. Sambura Woyupore zal een optreden geven met toneel, zang en dans. Op zaterdag zal Sambura Woyupore doorreizen naar Kourou waar twee nieuwe kapiteins van Village amérindien de Kourou worden beëdigd door de Franse overheid.
Tony Kajoema uit Marijkedorp vormt een schakel tussen de Frans Guyanese en Surinaamse Inheemsen en werd gevraagd om een Inheemse groep naar Kourou te begeleiden. “Bij de festiviteiten van komend weekend treden al verschillende inheemse groepen van Frans Guyana op, maar de organisatoren willen ook graag hun stamgenoten uit de buurlanden Brazilië en Suriname vertegenwoordigd zien.” Kajoema ondersteunt de inheemsen ook door middel van het presenteren van het programma Difrenti Tori op radio Luther Mega (RLM) iedere woensdag en vrijdag in de vooravond. De inheemsen komen daarbij in hun eigen taal aan het woord. “Maar we praten ook Surinaams, Nederlands en nog meer talen, want je moet begrijpen dat de grensstreek zeer taaldivers is.”.
[uit de Ware Tijd, 16/06/2011]
Kinderboekenfestival 2011 enthousiast gelaunched
door Hugo den Boer
Paramaribo – “Het kinderboekenfestival (kbf) duurt het hele jaar door en is niet aan plaats gebonden.
De evenementen dit jaar in Albina, Nickerie en op het jaarbeursterrein zijn wel hoogtepunten, maar het kbf is een continue proces, waarbij ons kantoor de stand is, Suriname ons festivalterrein en de Surinaamse jeugd ons publiek”, vertelt Agnes Ritfeld, directrice van stichting Protestants Christelijk Onderwijs Suriname (PCOS) tijdens de launch van kbf 2011. Het startsein van kbf 2011 werd gegeven bij Eftee Books van Frits Terborg in de Maretraite Mall. Het driejarige thema dat dit jaar begint is ‘www.welzijn’, waarbij de drie w’s staan voor weten, willen en werken. Aan het thema is ook een slogan verbonden:‘Als ik weet wie ik ben en wat ik kan, denk ik na over mijn toekomstplan.’ Het themalied ‘Weet jij wel wie je bent en wat je kan’ werd de aanwezigen aangeleerd en werd positief ontvangen.
Als speciale gasten waren kinderen van kinderhuis Samuel aanwezig die ook een lied met rap ten gehore brachten. Ismene Krisnadath, werd gepresenteerd als schrijfster die het kbf 2011 optimaal zal ondersteunen en op alle evenementen aanwezig zal zijn. Rappa alias Robby Parabirsing gaf de kinderen op interactieve wijze uitleg over het fenomeen stripverhaal. Nadat iedereen een zelf gemaakt stripverhaal van Rappa’s had hand kreeg, legde hij uit hoe dit plaatjesverhaal te lezen. Na enkele bladzijde en een stevig opgevoerde spanning, brak hij de uitleg af en nodigde de kinderen uit om de strip zelf uit te lezen.
Vanaf 1999 is PCOS voor het dertiende jaar en actief met kbf in stad en districten als hoofddoel om de bevolking en in het bijzonder de kinderen het belang van lezen bij te brengen. Alle districten zijn inmiddels een of meerdere keren aangedaan. In aanloop naar de evenementen kunnen kinderen via hun school deelnemen aan verschillende competities zoals rappen, voorlezen, vertel, musicals, tekenen en schilderen, verhalen en gedichten schrijven. De komende jaren ligt de nadruk op voorlezen omdat het een belangrijke basis is voor de ontwikkeling van het kind, niet alleen taalvaardig, creatief,maar ook sociaal met de omgeving en creatief.
Om de kinderen van Marowijne op de hoogte te stellen van het festival wordt deze week een speciale editie van Skoro K’ranti gegeven. In deze lokale schoolkrant voor geheel Marowijne wordt naast nieuws ook alle relevante informatie over het onderwijs zoals telefoonnummers van alle scholen en hun schoolleiders, vakantiedagen en de examen en toetsdata. Het festival in Marowijne wordt van 28 februari tot 2 maart gehouden op het sportveld bij het kampement in het centrum van Albina.
[overgenomen van de Ware Tijd, 31/01/2011]
Drie kinderboekenfestivals in Suriname in 2011
door Hugo den Boer
“Omdat we het niet voor onmogelijk houden dat 25 februari komend jaar ook tot een nationale vrije dag wordt uitgeroepen, heeft stichting Protestant Christelijk Onderwijs Suriname (PCOS) als organisator van het Kinderboekenfestival (KBF) besloten het evenement te Albina nu alvast met drie dagen uit te stellen naar 28 februari en 1 en 2 maart”, aldus medewerkster Yvonne Caprino.
De voorzorgsmaatregel is vroegtijdig genomen – net voor de concrete organisatie van het evenement deze week contouren krijgt – om het kinderboekenfestival van Albina niet tot een mogelijk organisatorische flop te laten geworden. “Het vergt een enorme voorbereiding om het kinderboekenfestival neer te zetten, ook logistiek. Er zijn veel mensen bij betrokken.” In Albina worden naast de twintig scholen in omgeving Moengo en Albina ook de bijkans twintig scholen langs de Marowijnerivier in het Tapanahony- en Lawagebied uitgenodigd. “Het is al moeilijk om het contact te leggen. Een mogelijke nationale vrije dag zou onze hele organisatie frustreren.”
Het kinderboekenfestival wordt komend jaar in Albina, Nickerie (30 maart en 1 april) en als afsluitend evenement in Paramaribo (van 23 tot 28 mei) georganiseerd. Het thema in de periode 2011 tot 2013 is ‘www: weten + willen + werken = welzijn’. De slogan voor 2011 is ‘Als ik weet wie ik ben en weet wat ik kan, ga ik werken aan mijn toekomstplan!’ In Marowijne zal in de aanloop naar het festival de nadruk liggen op het onderdeel ‘voorlezen’. De leerlingen van de lagere school en onderbouw van mulo en lbgo zullen in de les en in middaguren extra begeleid worden om deel te nemen aan de voorleescontest. Momenteel worden alle actoren zoals het districtsbestuur, scholen, volksvertegenwoordigers en lokale ondernemingen in stelling gebracht om het KBF-Albina tot een succes te maken.-.
[uit de Ware Tijd, 16/12/2010]
RSS
Facebook
Twitter
