Op donderdag 27 mei 2021 ondertekenden Rita Rahman, voorzitter van de Werkgroep Caraïbische Letteren, en... Lees verder →
Posts tagged with: bibliotheek
Rappa’s Bieb 30 jaar
door Rihana Jamaludin
Paramaribo, Uitvlugt, vijf uur ’s middags. Voor de poort van de Giannilaan nr. 20 is al activiteit, mensen komen aanlopen, een enkele auto is bezig te parkeren. Rappa’s Bieb gaat open.
De ruimte onder het woonhuis, waar de wanden vol zijn met boekenrekken, is wit geschilderd en luchtig met de open ramen en deuren. Er staan een paar lange leestafels met stoelen. Door de vensters is het groen van de tuin zichtbaar. Achter haar bureau is Lita Parabirsing bezig teruggebrachte boeken in te nemen, de kinderen staan eromheen op hun beurt te wachten. Rappa is aan een tafel achterin bezig, steekt zijn hand uit ter begroeting en roept: ‘Ik heb lijm aan mijn vingers!’ Rappa’s Bieb bestond in 2013 dertig jaar, tijd voor een terugblik. read on…
VOJ Atjoni krijgt boeken gedoneerd
Paramaribo – Leden van de Suriname America Alumni Association (SAAA) en de Public Affairs Officer van de Amerikaanse Ambassade, Virginia Elliott, hebben boeken gedoneerd aan VOJ Atjoni op 15 juli. De delegatie werd ontvangen door School Directeur Jozefzoon en Onderdirecteur Atipa en namen namens de school de donatie in ontvangst. De school is de 1e organisatie die boeken in ontvangst mocht nemen ingezameld tijdens de ‘book drive’ georganiseerd door SAAA in April. Jozefzoon is de SAAA dankbaar en zei: “ik ben blij dat het binnenland niet vergeten is. De boeken worden beschikbaar gesteld aan studenten in de schoolbibliotheek. read on…
Irene Rolfes weg bij KITLV
door Michiel van Kempen
Hoe moet ik het zeggen: Irene Rolfes verlaat het KITLV, of het KITLV verlaat Irene Rolfes? Hoe dan ook, per 1 juli staat de bekendste documentaliste op het gebied van Suriname en de voormalige Nederlandse Antillen op straat. Wat velen gevreesd hadden, gebeurt dan toch: de verdere ontmanteling van de kennis over het Caraïbisch gebied gaat door. read on…
Mededelingen Minov-bibliotheek
De Minov Mediatheek nieuwsbrief nr 21, jaargang 5, mei 2014 is uit. Het is bijzonder prettig dat er zo’n nieuwsbrief is. De nieuwsbrief geeft info over de inhoud van enkele nieuwe boeken en aanwinsten.
Bibliotheken en Kenniscentra verenigd in Dutch Caribbean Library Association
Samenwerking met kenniscentra op de BES-eilanden, in Aruba, Curaçao, St. Maarten en Suriname kan in de toekomst eenvoudiger worden dankzij de oprichting van de Dutch Caribbean Library Association. In Paramaribo, Suriname vond 15-17 maart 2012 een driedaags seminar én de feestelijke oprichtingsbijeenkomst van deze vereniging plaats. read on…
Biebbus weer op de weg
Oranjestad — De bus van de Nationale Bibliotheek ofwel de biebbus ‘Shon Shoco’,is sinds deze week weer actief op Aruba. Volgens planning doet de bus scholen aan en vandaag en morgen zijn dat Cacique Macuarima en Colegio Santa Famia (Kukwisa). De bus rijdt het schoolterrein op en onder begeleiding van buspersoneel en docenten kunnen scholieren boeken uitkiezen en lenen. Vaak wordt er ook nog een activiteit aangeboden voor leesgierige kinderen, zoals voorlezen of het vertellen van een verhaal. Het doel is om het voor leerlingen die niet gemakkelijk naar de bibliotheek kunnen komen, toch mogelijk te maken boeken te lenen. De bus heeft zowel verhaalboeken als studieboeken in haar assortiment. Kinderen van de eerste tot en met vierde klas mogen één boek per twee weken lenen, voor de vijfde- en zesdeklassers zijn er dat twee. Naast Shon Shoco is er nog een biebbus, ‘Compa Nanzi’, maar die is nog niet klaar voor gebruik. Wegens een technisch mankement staat deze tweede biebbus stil.
[uit Amigoe, 20 februari 2014]
Dankmeijer: bezeten van Joodse en Antilliaanse boeken
door Marius Bremmer
De Antilliaans-Joodse Ena Dankmeijer-Levy Maduro (90) kreeg in 2010 in Amsterdam uit handen van koningin Beatrix de Zilveren Anjer uitgereikt. Dankmeijer bouwde op Curaçao uit eigen zak aan een unieke bibliotheek met judaïca.
Ena Dankmeijer woont even buiten Willemstad, in een moderne bungalow op het terrein van landhuis Rooi Catootje. „In de 18e eeuw woonden er meer dan 2000 Spaans-Portugese Joden op Curaçao; het was toen de grootste blanke bevolkingsgroep op het eiland. Ik ben in 1920 geboren op Scharloo, een chique wijk dicht bij het historische centrum van Willemstad, met overwegend Joodse bewoners. Ik was het enige kind van Salomon Abraham Levy Maduro en Rachel Louise Brandao. We waren praktiserend Joods.”
De oorlogszuchtige taal van Hitler drong ook door tot de Joden van Curaçao. „Ik meldde me aan het begin van de oorlog als vrijwilligster bij de Koninklijke Marine in Fort Amsterdam. Ik deed secretaressewerk en ik was codeerofficier. Als er alarm was, haastte ik mij vanaf Scharloo naar kantoor.”
Als eiland was Curaçao afhankelijk van de aanvoer per schip. De grote raffinaderij van Shell was van groot belang voor de geallieerden. Nadat de olie op Curaçao tot kerosine was geraffineerd, vertrokken tankers in konvooi naar Engeland om de Royal Air Force (RAF) van brandstof te voorzien. „De Tweede Wereldoorlog opende de tot dan toe zeer gesloten Joodse gemeenschap van Curaçao. Zo kreeg ik verkering met artilleriecommandant Emile Dankmeijer. Al ver voor de oorlog kwam hij op Curaçao, voor het eerst als adelborst op de Hr. Ms. Hertog Hendrik om assistentie te verlenen bij de geruchtmakende Urbina-affaire in 1929. Toen pleegden Venezolanen een overval op het Waterfort en ontvoerden gouverneur Fruytier naar Venezuela: de directe aanleiding voor de nu permanente aanwezigheid van de Koninklijke Marine op de Antillen.”
Dankmeijer kreeg de Zilveren Anjer, een onderscheiding van het Prins Bernhard Cultuurfonds, omdat ze tot op de dag van vandaag het bibliotheekwerk van haar vader voortzet. „Hij was al op de lagere school begonnen met het verzamelen van werkelijk alles wat op papier staat: Antilliana (boeken over de Antillen) en judaïca (boeken over de Sefardische Joden en de Joden van Curaçao), maar ook tijdschriften, krantenknipsels, menukaarten, programma’s van variétévoorstellingen, alle mogelijke uitnodigingen en ansichtkaarten. Na zijn overlijden heb ik samen met de directrice van de openbare bibliotheek besloten met het werk door te gaan, met landhuis Rooi Catootje als basis. Dat landhuis was ons tweede huis, we ontvluchtten er de hitte van de stad.”
Het jaar 2010 was een gedenkwaardig jaar voor Dankmeijer, niet alleen vanwege de onderscheiding. In april vierde ze haar 90e verjaardag met vele genodigden in de synagoge van Willemstad. Later die maand opende ze de nieuwbouw voor haar boekenverzameling. Als telg uit een vermogend geslacht van scheepsagenten en bankiers financierde ze dit miljoenenproject geheel uit eigen middelen. „We barstten met alleen al vele duizenden boeken uit onze voegen in het oude landhuis. In de nieuwbouw is alles klimatologisch geregeld.”
De boeken zijn verhuisd naar het Ena Dankmeijer-Maduro Paviljon, landhuis Rooi Catootje is een museum geworden met antiek koloniaal meubilair en met vele herinneringen aan haar ouders en aan haar overleden echtgenoot. Dankmeijer –sinds 1990 weduwe– loopt trots rond: „Vanmorgen nog kwamen er oude bekenden van de marine. Dan geef ik zelf even een rondleiding.”
[naar RD.nl, 23-07-2010]
Collectie Antilliana
Collectie over de voormalige Nederlandse Antillen
In de Centrale Bibliotheek [Den Haag], op de derde verdieping, vindt u de ‘Collectie Antilliana’. Een bijzondere, unieke, verzameling materialen over de voormalige Nederlandse Antillen en over Antillianen en Arubanen in Nederland. De collectie bestaat uit meer dan 4000 items. Van boeken, tijdschriften, cd’s en videobanden tot microfiches en documentatie. Sommige materialen zijn in het Nederlands, andere in Papiamentu of Engels.
In bruikleen
De Centrale Bibliotheek heeft deze verzameling in bruikleen gekregen van de Staat der Nederlanden. Basis voor de collectie vormen de materialen uit de voormalige bibliotheek van de Stichting Culturele Samenwerking Antillen (Sticusa). Het oudste bezit stamt al uit 1880. De bibliotheek beheert de collectie en vult die aan.
De Centrale Bibliotheek heeft deze verzameling in bruikleen gekregen van de Staat der Nederlanden. Basis voor de collectie vormen de materialen uit de voormalige bibliotheek van de Stichting Culturele Samenwerking Antillen (Sticusa). Het oudste bezit stamt al uit 1880. De bibliotheek beheert de collectie en vult die aan.
Altijd beschikbaar
De materialen uit de collectie zijn niet te leen. Daardoor slaat u uw handen nooit op een lege plek! U kunt altijd de boeken, cd’s en andere materialen in de bibliotheek bekijken en beluisteren. Van een aantal boeken en van de cd’s heeft de bibliotheek extra exemplaren in de collectie opgenomen. Die zijn wel te leen.
De materialen uit de collectie zijn niet te leen. Daardoor slaat u uw handen nooit op een lege plek! U kunt altijd de boeken, cd’s en andere materialen in de bibliotheek bekijken en beluisteren. Van een aantal boeken en van de cd’s heeft de bibliotheek extra exemplaren in de collectie opgenomen. Die zijn wel te leen.
Catalogus
De bibliotheek heeft een catalogus uitgegeven waar alle materialen uit de collectie instaan. Deze catalogus is voor € 11,35 te koop bij de informatiebalie op de derde verdieping van de Centrale Bibliotheek.
De bibliotheek heeft een catalogus uitgegeven waar alle materialen uit de collectie instaan. Deze catalogus is voor € 11,35 te koop bij de informatiebalie op de derde verdieping van de Centrale Bibliotheek.
Beach Library
Beach library in Albena: now bookworms can have holidays too
As I write this I am lying on the beach, skin still damp after a nice swim in the Black Sea. It’s summer time, let’s face it. Next month, in August, probably half of Bulgaria’s population will be going on holidays.
But enough about my hard life now. What I wanted to share is that I have discovered a beach library – a real library with real books located in the open, right behind sunbeds and beach umbrellas in Bulgaria’s white-sanded Albena resort, some 30 kilometres away from the ‘summer capital’ of Varna.
If we believe the enthusiastic promotional materials, Albena’s beach library is first one of such kind in the whole EU.
The setup is simple: one long, curvy shelf, stocked from both sides with books and magazines in several European languages, including English, German, Bulgarian, Romanian, French, Spanish, and Russian. There is also a small section called ‘other languages’ so if you happen to be a speaker of a less represented language you may still be able to find something to dig into.
I have seen plenty of recent fiction to choose from, as well as random books about health, travel and money; gardening, birdwatching and sex; arts albums, self-help guides, and digital photography manuals. There are stories for children as well as encyclopedic-looking volumes of classic French literature.
The collection is always changing. You can borrow all books for free (only the name of your hotel is asked for reference) – and even keep them if you don’t manage to finish them before your holiday ends. In return, readers are offered to donate their own unneeded books to the library.
Both the library’s stand itself and most of its resources still looked fresh at the time of my visit; the baseball-caps-and-shorts-wearing librarians happy and sporty. It is the library’s first season of life, and, I believe, it has good hopes for the future. The sharing and reusing ideas are always welcome; and I have witnessed some interested readers.
The Albena beach library is open between 8.30 AM – 5 PM every day. Unlike to most of other libraries you may go to this one dressed only in a bikini.
[from sofiacitylibraryevs.blogspot.com]
Slavernij verbeeld
door Hilde Neus
De afdeling Bijzondere Collecties van de Universiteit van Amsterdam heeft dit jaar een speciale tentoonstelling gehouden met boeken over de slavernij. Gastconservatoren waren Kenneth Boumann en Carl Haarnack, allebei van Surinaamse origine en verwoede verzamelaars van antiquarische werken over Suriname. Naast werken uit de collectie van de Universiteit van Amsterdam zelf, hebben zij ook boeken en andere zaken tijdelijk beschikbaar gesteld. Deze zijn afgebeeld in een publicatie van De boekenwereld, die voor ongeveer de helft is gevuld met informatie over historische Surinaamse (en andere) werken, gerelateerd aan de slavernij.
read on…Adek-Universiteit profiteert van bezuiniging Tropenmuseum
Paramaribo – De Anton de Kom universiteit van Suriname profiteert ook van de reorganisatie van het Koninklijk Instituut voor de Tropen (KIT) in Amsterdam. De Adek ontvangt een deel van de bibliotheekcollectie van het KIT. Dit meldt Adek in een persbericht. Vanwege overheidsbezuinigingen doet de KIT noodgedwongen afstand van zijn bibliotheek.
Het gaat om een collectie van 250 dubbele exemplaren op het gebied van Suriname die dateren voor het jaar 1950 en een ander deel na 1950. De verzameling zal niet in bruikleen overgaan, maar komt in eigendom van de bibliotheek van de universiteit. “Zodat deze behouden blijft voor onderzoek en onderwijs”, aldus het persbericht. Het is de bedoeling dat de collectie wordt opgenomen in de catalogus van de bibliotheek.
Verder zal de bibliotheek ervoor zorgen dat de dubbele exemplaren van de boeken verder gedistribueerd worden naar andere bibliotheken. Het onderwijsinstituut beschouwt de deelcollectie als een “enorme aanwinst” voor de bibliotheek. “Hierdoor is een deel van het Surinaams erfgoed terug in eigen boezem en kan bewaard blijven voor komende generaties.”
De reorganisatie van de KIT is nodig, omdat de Nederlandse regering geen subsidie meer geeft. Het KIT houdt alleen mogelijk rendabele onderdelen van de organisatie overeind, en daar valt de in 230 jaar opgebouwde bibliotheek niet onder.
[uit de Ware Tijd, 19/12/2013]
Boekenweek Bibliotheek Curaçao
door Marja Berk
“Geachte lezer, Vandaag kwamen mevrouw Danise en de heer Germain naar onze school en zij gaven een zeer aangename en educatieve voorstelling. Wij ontvingen tevens een geschenkje van mevrouw Danise. Wij willen u dan ook hartelijk danken voor het uitkiezen van onze school voor uw presentatie. Met vriendelijke groet.” Het is slechts één bedankbriefje uit een reeks die de Openbare Bibliotheek Curaçao ontving, want voor het eerst in lange tijd vond de Boekenweek plaats op Curaçao.
Het evenement duurde van 18 tot 23 november en droeg de naam ‘Siman di Ban Lesa’. Het is niet het enige initiatief dat Gerda Willems, directeur van de Openbare Bibliotheek Curaçao, in het leven riep. De Bibliotheek moet vernieuwend zijn vind zij en lezen moest veel meer onder de aandacht worden gebracht. Met dit in het achterhoofd werd ook het Leescafé in het leven geroepen, gesitueerd in de hal van de Bibliotheek. In het café staan moderne tafels met barkrukken en een standaard met een keur aan tijdschriften. Aan de bar kunnen heerlijke pastechi’s en meer lekkers worden besteld. Frisdrank, koffie, thee; het ontbreekt er aan niets.
“Maar we hebben boven ook een computerlokaal, open voor het publiek”, zegt Willems. “Het is toegankelijk voor organisaties, groepen en zeer geschikt als leslokaal.” Ook de door haar geïnstalleerde leeshoekjes worden druk bezocht door zowel ouderen als de jeugd. Willems vindt het zeer belangrijk dat er meer gelezen wordt, maar niet om het lezen zelf. “Lezen en zeker begrijpend lezen, bevordert de algemene ontwikkeling, laat je met beide benen in de maatschappij staan.” Twee jaar geleden initieerde zij voor het eerst een Kinderboekendag.
“Dat was succesvol en hoopgevend dus besloten we vorig jaar er een hele week van te maken. Maar omdat lezen essentieel voor iedereen is vonden we het belangrijk dat ook volwassenen geïnteresseerd raakten. Opa’s en oma’s, ouders, ze lezen allemaal, zij worden er tijdens de Boekenweek ook bij betrokken.”
Nitzah Jacobus, coördinatrice bij de Bibliotheek, knikt instemmend. Het thema van de Boekenweek was Spel en Sport en vele lagere scholen werden door teams bezocht. Auteurs, gekoppeld aan sporters, gaven er in teamverband gezamenlijk lezingen. “Je moet het wat luchtig houden en er geen zware kost van maken. Daarom hebben we ook sporters uitgenodigd”, vertelt Jacobus. “Met die combi, auteurs en sporters, zijn we dus naar de scholen toegegaan. Maar er waren ook vertellers bij en voor de speciale scholen kregen we een tekenaar zo enthousiast om mee te gaan.”
Laura Quast en Roland Colastica, het zijn maar twee namen in een reeks van deelnemers die hun medewerking verleenden. Welgeteld achttien auteurs en zestien sporters waren bij het project betrokken en allen deden dat met veel enthousiasme. Jacobus vervolgt: “Eigenlijk hadden we dus teams van drie mensen. Een auteur, een sporter en een begeleider van de Bibliotheek óf iemand van de Lions Club, die dit project mede heeft gesponsord.” Maar dat is niet helemaal de juiste term. “Nee”, verduidelijkt Willems, “eigenlijk is het een gezamenlijk project van de Bibliotheek en de Lions Club en zij hebben voor een geweldige ondersteuning gezorgd.” De teams van auteurs en sporters bezochten de scholen en zij kregen een kader mee. Het lag in de bedoeling dat zij samen met de kinderen een artikel of een blog maakten. Jacobus: “In ieder geval iets dat terug te vinden is in een krant met interviews en foto’s. Daar staat een tijdslimiet voor en de stukjes komen ook bij ons terecht. De auteurs beoordelen de inzendingen en kiezen de leukste stukjes uit, daar wordt dan een krant van gemaakt. Op enig moment moet je het stimuleren van lezen op een creatieve manier tastbaar maken. Als je de kinderen zelf iets laat ontwikkelen dat ook weer door anderen wordt gelezen bevorder je een wisselwerking tussen die creaties.”
Willems vult dit aan met de opmerking dat kinderen zich bewust moeten worden van het feit dat zij zelf in staat zijn om te creëren. Welke rol speelden de sporters dan? Jacobus lacht. “Ik begrijp dat je die link in eerste instantie niet helemaal ziet, maar de auteurs namen tijdens het bezoek het voortouw en betrokken de sporters bij het geheel. De auteur zorgde voor de interactie en liet daarbij de sporter zijn ervaringen vertellen.” Niet alleen werden scholen bezocht, bepaalde scholen kwamen ook zelf naar de Bibliotheek toe. Voordat we toekomen aan de resultaten die de Boekenweek heeft opgeleverd, wordt de vraag gesteld of Willems niet bang is dat de Bibliotheek in dit digitale tijdperk zijn langste tijd heeft gehad. “Daar zijn we niet mee bezig”, is het antwoord. “Het gaat om waar we voor staan, daar moeten we steeds een bestaansreden in vinden. Of dat nu digitaal is of niet, wij willen gewoon het lezen in zijn algemeenheid stimuleren en een bijdrage leveren aan de maatschappij. De Bibliotheek behoudt haar bestaansreden altijd voor zover de noodzaak blijft aan stimulering en ontwikkeling van de mens en in dit geval ook van ons land. De Bibliotheek moet het lezen en ontwikkeling bevorderen, los van de vorm waarin het gepresenteerd wordt en juist aan de bestaande behoeftes en noodzaak van zijn tijd voldoet.” Duidelijk.
Het ligt overigens in de bedoeling de volgende keer ook de middelbare scholen bij de Boekenweek te betrekken. Niet alleen het project met de auteurs en sporters was belangrijk, de Boekenweek voorzag ook in lezingen en een speurtocht die in een getransformeerdeBibliotheek zelf werd gehouden. “Jammer dat de opkomst daarvoor slecht was, maar misschien heeft dat te maken met het feit dat die speurtocht niet in het weekend werd gehouden. Het was een hele spannende verrassingsspeurtocht, die uiteraard alles met tekst te maken had. Er was ook een tijdslimiet aan verbonden en elke tien minuten ging er een bel, erg leuk!”
De reacties op de Boekenweek waren zeer positief. “Je merkte aan docenten en leerlingen dat ze het op prijs stelden, waaruit toch ook weer de noodzaak van aandacht voor lezen blijkt”, aldus Willems. Zij kwam tot de conclusie dat deze aandacht niet eens per jaar zou moeten plaatsvinden, maar het thema als een rode draad door het gehele jaar zou moeten lopen.
“Het zou zo moeten zijn dat de overheid meer aandacht voor literatuur stimuleert. Het gaat natuurlijk niet alleen om het technisch lezen, ontwikkeling heeft ook te maken met een juiste opname van een creatieve verhaallijn. Ondanks mijn enthousiasme over deze Boekenweek zag ik ook wat we al die tijd hadden gemist. Maar ik wil niet achterom maar vooruit kijken. We gaan deze week ook terdege evalueren. Niet alleen intern, maar ook met de auteurs. Ik ben ervan overtuigd dat er vele verbeterpunten naar voren zullen komen, zeker ook vanuit de auteurs, maar het begin is er. Op die manier komen woorden en daden bij elkaar en kunnen we in 2014 deze verbeterpunten integreren. Het is hoopvol om te zien dat alle doelgroepen in deze week vertegenwoordigd waren. Er kwam bijvoorbeeld een oude mevrouw heel langzaam de Bibliotheek ingelopen, op weg naar de groep voor 60+. Maar ze was er wél bij! Vergeet niet dat ook de zestigplussers onderdeel uitmaken van onze maatschappij. En het leuke was dat hele gezinnen naar de Bibliotheek kwamen. Papa of mama met een kind of gezellig met z’n allen. Dat was een erg leuke ervaring.” Maar Gerda Willems is ervan overtuigd dat ze er nog lang niet is. “Er valt nog veel te leren en te ondernemen. We moeten ook meer talen in de Bibliotheek opnemen. Meer Spaanstalig bijvoorbeeld, want daar is vraag naar. We leven hier in een multiculturele samenleving en daar moeten we meer op inspelen. Bovendien wil ik meer de achtergrond belichten en niet alleen mijn pijlen richten op het lezen zelf, maar vooral waaróm het zo belangrijk is om te lezen.”
Willems betreurt ook de oppervlakkigheid van social media. “Je ziet vaak dat een uitspraak van iemand volkomen verkeerd wordt geïnterpreteerd. Er wordt te snel en te plat gereageerd zonder dat mensen zich realiseren wat ze daarmee bewerkstelligen. We zitten vol vooroordelen en alles wordt razendsnel in een hokje geplaatst. Niemand heeft nog de rust om eens te kijken wat die persoon nou precies bedoelde, of wat daar de achtergrond van is.”
De lezingen die in de Bibliotheek werden gehouden werden minder goed bezocht dan Willems had gehoopt. “Daar leer je wel van. Wellicht lag het aan het feit dat de lezingen in het begin van de week plaatsvonden, aan het eind van de week loopt dat verrassend genoeg beter. We hebben er ook fouten in gemaakt. Achteraf kwamen we tot de conclusie dat we meer informatie over de lezingen in de promotie ervan hadden moeten verwerken. Dus dat moet volgende keer beter. Maar het lijkt ook wel of we hier op het eiland geen geduld en rust meer hebben om naar iemand te luisteren. Als ik in het buitenland een lezing bezoek zie ik iedereen uren aandachtig opletten. Hier gaat het er een stuk oppervlakkiger aan toe en dat vind ik jammer.”
Maar ondanks dat kan Willems concluderen dat de eerste Boekenweek in lange tijd, een succes was. “Het was ook zeer bevredigend te zien hoe de auteurs bij de afsluiting van het evenement reageerden, ze waren laaiend enthousiast. Dus je begrijpt dat ik dit concept graag wil continueren, waarbij ik één uitzondering wil maken. Volgende keer wil ik graag één buitenlandse auteur betrekken bij het geheel. Niet eens zo zeer voor het publiek alswel voor de auteurs zelf. Een ‘vreemde eend in de bijt’, laat ik het zo maar even noemen, kan de horizon van onze auteurs verbreden. Iemand van buitenaf heeft andere inzichten en ideeën. Interactie is alleen maar goed.” Gerda Willems en Nitzah Jacobus kijken met plezier terug op deze Boekenweek. Ze waren niet de enigen gezien de cadeautjes, certificaten en zelfs hele shows die auteurs en sporters van de scholen kregen…
[uit Amigoe, 7 december 2013]
RSS
Facebook
Twitter
