blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: Bhikharie Roy

Het Maatschappelijk Middenveld: De Naïeve Advocaat van de Duivel

Civil Society: The Naïve Devil’s Advocate

door Roy I. Bhikharie

Wereldwijd zijn de rechtsstaat, persvrijheid, minderheidsrechten en eerlijke verkiezingen in gevaar. Omkoping, corruptie en mogelijkheden voor straffeloosheid zijn ingebed in de systemen van de scheiding der machten en andere checks and balances. Economische groei heeft daardoor ondemocratische en onwettige praktijken voortgebracht. read on…

Algemeen Belang versus Politiek Systeem

door Roy Bhikharie

De laatste tijd lezen en horen we vaak over economische perikelen alsof die de oorzaken zijn van de vele problemen waarmee Suriname te kampen heeft; alsof alleen met economische kennis of rekensommetjes een land kan worden bestuurd. Niets is minder waar. read on…

Autopsies op het Verleden om elkaars Bek te Breken

door Roy I. Bhikharie

Plotseling wanen verschillende personen zich patholoog-anatoom. Het verrichten van autopsies op het verleden geschiedt dan ook bij schering en inslag, maar slechts om ‘elkaars bek te breken.’ De resultaten worden systematisch ontkend of gerechtvaardigd. Over en weer worden er beschuldigingen geuit door kaderinstituten, deskundigen, wijsneuzen en pseudodeskundigen. Enkelen van hen zaten voorheen stilzwijgend toe te kijken hoe hun meerderen zich schuldig maakten aan allerlei (vermeende) corruptieve praktijken. Misschien wreekt dat zich nu. Agressie, haat en nijd typeren deze handel en wandel. Hierdoor wordt Suriname (onterecht) gedegradeerd tot een dorp met analfabetische bosmensen, waarin alleen de sterksten kunnen overleven, zogenaamd ‘survival of the fittest.’ Het adagium, ‘wie zijn neus schendt schendt zijn aangezicht,’ schijnt onbekend te zijn. read on…

Roy Bhikharie: Verkiezingen en nieuwe partijen blijken geen nut te hebben gehad

“Verkiezingen en nieuwe politieke partijen blijken geen nut te hebben gehad. Zij hebben allemaal, direct of indirect, meegewerkt aan het kweken van kuddedieren”. Deze stelling stuurde Roy Bhikharie onlangs mee naar de laatst gehouden KennisKring bijeenkomst. read on…

Ubuntu in Nieuwjaar

door Roy Bhikharie
Een ambassadeur is voornemens om het parlement (de wetgevende macht) uit te leggen dat, als er een bepaalde wet wordt aangenomen, de vrees ongegrond is dat een van haar leden zal worden gearresteerd. Kun je je dat voorstellen? En het leven gaat ongestoord door alsof er niets aan de hand is. Leden van deze wetgevende macht mogen trouwens ook topfuncties bekleden binnen het bestuurlijke apparaat (de uitvoerende macht) en moeten dus zichzelf controleren. Dit is echt geen komedie, maar eerder een drama.
Relatief vele leden van het politiekorps, dat de orde, rust, en veiligheid moet bewaken, bedreigen en beroven burgers in plaats van kameraadschap te demonstreren. Daarnaast wordt er ook onfatsoenlijke taal gebezigd bij het aanspreken van burgers. Anderzijds, moeten politieke partijloyalisten, die vanwege een wetsovertreding worden opgepakt, binnen de kortste keren worden vrijgelaten vanwege een dreigtelefoontje van een zogenaamde superieur binnen het politieke bestel, en toch niet op wettelijke basis. Ik begrijp dit ook niet, maar toch gebeurt het. Demotivatie van het politiekorps ten top.
Topfunctionarissen binnen het overheidsapparaat worden in staat gesteld te corrumperen en te roven zonder dat het openbaar ministerie zelfs het initiatief neemt om hen te vervolgen. De straf is ontslag om vervolgens weer in een andere topfunctie geplaatst te worden. Wat een toestand.
Bijna alle politici in het land hebben duizenden hectares grond cadeau gehad, terwijl de woningnood, armoede, en prostitutie in het land schrikbarend toenemen. Daarenboven proberen deze politici zich in allerlei bochten te wringen om hun manier van machtsmisbruik en zelfbevoorrechting goed te praten. Desillusie, wanhoop, afgunst, haat, en wraakzucht worden hierdoor gekweekt. En toch moet het justitiële apparaat de hieruit voortvloeiende roekeloosheid en criminaliteit zien te bestrijden. Wat een naïviteit, op zijn zachtst gezegd.
Als u kunt raden in welk land deze louche politiek-bestuurlijke zaken zich afspelen, dan geldt het volgende. In Zuid-Afrika wordt er een humanistische filosofie gehanteerd, die er (vrij vertaald) van uitgaat dat geen enkel stamlid gelukkig kan zijn wanneer de rest van de stamleden ongelukkig is. Deze filosofie heet Ubuntu: ‘Ik ben, omdat wij er zijn.’ Laten wij hopen dat de politieke leiders van dit land tot inkeer kunnen komen en dat ‘Ubuntu’ inderdaad in het nieuwe jaar gevierd en beleefd kan worden. Indien u niet kunt raden in welk land deze louche politiek-bestuurlijke zaken zich afspelen, dan moet u dit schrijven maar als een fantasie beschouwen. Gelukkig Nieuwjaar!
[van GFC Nieuws, 3 januari 2014]

Duurzaamheid vereist waardig werk

Synergie in werk en leven vanuit een nieuw paradigma door Roy Bhikharie
In zijn dissertatie Managing paradigms to create work-life synergies (WLS) in executive counseling toont Roy Bhikharie aan dat waardig werk leidt tot rechtvaardigheid en harmonie in werk en leven. Helaas blijkt de International Labor Convention 142 (1975) over de ontwikkeling van mensenrechten te falen: barre arbeidsomstandigheden, zoals uitbuiting en stress, leidend tot gezondheidsklachten nemen alarmerend toe, met name in welvarende landen.
Dr. Roy Bhikharie is psycholoog, business counselor en deputy president van de United Nations Association Suriname.
 
Datum: dinsdag 1 oktober 2013, Erasmus Universiteit Rotterdam (vrije toegang)
Programma 16:00-16:30u | Inloop en welkom
16:30-17:15u | Presentatie door Roy Bhikharie
17:15-18:00u | Vragen en discussie
18:00-18:30u | Borrel
Plaats: Erasmus Expo-en Congrescentrum, zaal Aberdeen, M3-03, campus Woudestein, Rotterdam.
Voor meer info en deze middag bijwonen, stuur een e-mail naar Paul Quist, uitgever, info@quist.nl. U ontvangt dan meer informatie en een uitnodiging. Voor en na de presentatie (voertaal Nederlands) kunt u het boek aanschaffen.

Dichters in Surinaamse kranten

door Rappa

In het verleden publiceerden onder de hoofdredacteuren Leo Morpurgo, Nita Ramcharan, Desi Truideman en Ricardo Carrot, afwisselend een aantal dichters in de Ware Tijd, zoals: Orlando Emanuels, Kurt Nahar, Roy Bikharie, Loraine Gallant, Brigitte Brown, Michael Slory, Alphons Levens e.a. De dichters hadden zo goed als een vaste plaats boven de column “Dingen van de Dag” van WINIED of onder “Redactioneel”, toentertijd op pagina 2 aldus Alphons Levens.

Maar redacties veranderen, zo ook de policy tegenover de dichters. De vaste plek en regelmaat van publicaties maakten helaas plaats voor een nieuwe policy: ‘we plaatsen uw gedicht als er plaats is’ (de dichter als bladvulling) of:’ we plaatsen het gedicht als het op een actualiteit slaat’ (de dichter verworden tot actuele, tot tijdgebonden rijmelaar). Welke Surinaamse dagbladen hebben een vaste plek voor minder tijdgebonden en over de grenzen van de tijd heen reikende poëzie van eigen bodem? Redactieleden van onze dagbladen met minstens een middelbare schoolopleiding als basis moeten toch wel in staat geacht worden het betere gedicht te scheiden van het rijmpje? En bij de lay-out dient men toch te weten dat een gedicht niet zomaar verknipt, ingekort, vergroot of met weglating van de regels wit geplaatst mag worden, alleen maar omdat het in een open hoekje moet passen?

[Deze korte beschouwing verscheen als bijlage van een lezing van Rappa, die hierboven zal worden weergegeven.]

  • RSS
  • Facebook
  • Twitter