300 jaar slavernijverleden werkt door in de belevingswereld van alle betrokkenen. Verhalen van voorouders, gepubliceerde... Lees verder →
Posts tagged with: Bergen Herman van
30 miljoen doornenstruiken voor reusachtig kunstwerk op Curaçao
Op Curaçao is [zondag 2 februari 2020] een reusachtig kunstwerk geopend: de Kathedraal van Doornen. Het is van de Curaçaos-Nederlandse kunstenaar Herman van Bergen. Vijf jaar heeft ie er over gedaan, 30 miljoen doornenstruiken heeft hij er voor nodig gehad.
read on…Op Curaçao staat een kathedraal van zo’n 25 miljoen doornen
In Willemstad bouwt kunstenaar Herman van Bergen (zelf zegt hij liever ‘maker’) al jaren aan een kathedraal van doornen. Zo hoopt hij de op Curaçao gehate doornstruik om te zetten in ‘een object van liefde.’
door Kees Broere
Writer’s Night in Chit Chat Café
Zeer geslaagde en spetterende Writer’s Night in Chit Chat Café, Willemstad, Curaçao, op 17 januari j.l.. Een voorleesfeest om van te smullen met een gevarieerd aanbod uit het proza, de gedichten, verhalen en andere tekstvormen van auteurs die Curaçao als inspiratiebron hebben: Arjen Wientjes Wiene, Henk Blanken, Susan Malaika Bailey, Hilda de Windt-Ayoubi, Eric de Brabander, Bernadette Heiligers, Jeroen Heuvel, Marcel van Duinevel, Ramon Janga, Nathania Engelhardt, Anton de Bies, Jeroen Jansen, Herman van Bergen, Gershwin Bonevacia en Diana Lebacs. Humor, spanning, emotie, het was er allemaal. read on…
Curaçaose kunstenaars in duet met Rob Scholte
Willemstad – De bekende Nederlandse kunstenaar Rob Scholte gaat een artistieke samenwerking aan met zeven kunstenaars van Curaçao. Samen maken zij een aantal sculpturen, schilderijen en installaties die onderling een duet aangaan. De resultaten van de samenwerking worden in december tijdens een expositie op Landhuis Bloemhof getoond. De werktitel van het project is ‘Duetten’. read on…
Beeldend kunstenaar Herman van Bergen wint Cola Debrotprijs
‘Ik was zo blij, ik wilde de minister wel platknuffelen’
Beeldend kunstenaar Herman van Bergen heeft gisterochtend van minister Irene Dick (PS) van Onderwijs, Wetenschap, Cultuur en Sport (OWCS) te horen gekregen, dat hij de winnaar is van de Cola Debrotprijs 2016, zo bericht het Antilliaans Dagblad vandaag, zaterdag 16 april 2016. Van Bergen krijgt de prijs voor zijn hele oeuvre. read on…
Expositie: Exploring the Past to Envisage the Future
In het kader van de herdenking van 150 jaar afschaffing slavernij in het Koninkrijk der Nederlanden vindt in de eerste helft van 2014 een aantal tentoonstellingen en projecten plaats onder auspiciën van de Stichting Arte ’99; Arte pa Libertat. In 2013 waren er in dit kader al succesvolle tentoonstellingen in diverse musea en galerieën. Zo waren er in Landhuis Bloemhof, het Maritiem Museum, Kas di Kultura, het NAAM en in Pietermaai diverse exposities te zien die elk op eigen wijze het thema belichtten. In 2014 volgen nog Gallery Alma Blou, Mon Art Gallery en opnieuw Landhuis Bloemhof.
De aftrap voor de serie exposities van dit jaar wordt gedaan in het Museo di Kòrsou, waar op vrijdag 14 februari a.s. de opening plaatsvindt van de tentoonstelling Exploring the Past to Envisage the Future. De curator is de Curaçaose kunsthistorica Jennifer Smit. Zij koos ervoor om het grote publiek kennis te laten maken met het werk van veelbelovende jonge beeldend kunstenaars, als ook met artistieke creaties van reeds gevestigde kunstenaars van internationale allure. Alle tien de deelnemende kunstenaars zijn van lokale bodem en wonen en werken op Curaçao. Sommige kunstwerken zijn speciaal voor deze tentoonstelling gemaakt. Ook heeft een aantal kunstenaars zich laten inspireren door de collectie van het NAAM. Van anderen is bestaand werk gekozen dat het thema van de slavernij verbeeldt.
 |
| Omar Kuwas – Body Proportions |
Deze tentoonstelling omvat verschillende kunstdisciplines, waaronder foto’s, beeldhouwwerken, schilderijen, tekeningen, assemblages, installaties en multimedia werk. De participerende kunstenaars zijn: Tirzo Martha, Felix de Rooy, Tony Monsanto, Avantia Damberg, Ailsa Anastatia, Ivanah Suares, Philip Rademaker, Yubi Kirindongo, Herman van Bergen en Omar Kuwas.
“Cutting edge” noemt curator Smit deze expositie. “De kunstenaars brengen in hun eigen medium de thematiek op verrassende, spannende en onconventionele wijze voor het voetlicht. Deze kunstwerken zullen aanzetten tot reflectie en vooral ook tot een constructieve dialoog over de intense thematiek van de slavernij,” aldus Smit.
Deze tentoonstelling wordt mede mogelijk gemaakt door financiële steun van: Mondriaanfonds, Maduro & Curiel’s Bank, MCIS, Coca Cola, Spigt Dutch Caribbean, CUROM Broadcasting (Z86) en Prins Bernhard Cultuurfonds Caribisch Gebied
Exploring the Past to Envisage the Future
Museo di Kòrso, Van Leeuwenhoekstraat
Van 15 februari t/m 14 mei 2014
Opening: vrijdag 14 februari, 19.00 uur
Facebook pagina: www.facebook.com/artepalibertat
Tropisch Koninkrijk
 |
| Felix de Rooy en Kirk Claes – Las tres potencias: Negro Felipe, Maria Lionza, Indio Guacaipuro, triptiek (2013). Foto Ruben de Heer |
De tentoonstelling Tropisch Koninkrijk in Museum de Fundatie in Zwolle vindt plaats in het kader van de viering ‘200 Jaar Koninkrijk’ en geeft een uitgebreid overzicht van de hedendaagse beeldende kunst van Aruba, Curaçao, St. Maarten, Bonaire, Saba en St. Eustatius. Met werk van twintig kunstenaars presenteert het museum een grote variëteit aan kunstvormen: van klassieke schilderijen tot moderne installaties. Een aantal kunstwerken wordt speciaal voor de tentoonstelling op locatie gemaakt. De Nederlands-Caribische kunst onderscheidt zich door haar sterke internationale oriëntatie en multiculturele gelaagdheid.
 |
| Heleen Cornet, Mount scenery (2012) |
‘Cross culture and cross time’
Tropisch Koninkrijk brengt de laatste artistieke ontwikkelingen op de voormalige Nederlandse Antillen onder de aandacht. Het gaat om internationaal georiënteerde schilder- en beeldhouwkunst, video, film, fotografie, keramiek en installaties. De kunst van de Caraïben wordt vooral in Midden-Amerika getoond, onder andere op de biënnales van Santo Domingo en Havanna. Kenmerkend is de zoektocht van de bewoners van de verschillende eilanden naar een eigen identiteit. Curaçaoënaar Felix de Rooy vatte de kern van deze zoektocht samen met de slogan: ‘Cross culture and cross time’.
Tropisch Koninkrijk brengt de laatste artistieke ontwikkelingen op de voormalige Nederlandse Antillen onder de aandacht. Het gaat om internationaal georiënteerde schilder- en beeldhouwkunst, video, film, fotografie, keramiek en installaties. De kunst van de Caraïben wordt vooral in Midden-Amerika getoond, onder andere op de biënnales van Santo Domingo en Havanna. Kenmerkend is de zoektocht van de bewoners van de verschillende eilanden naar een eigen identiteit. Curaçaoënaar Felix de Rooy vatte de kern van deze zoektocht samen met de slogan: ‘Cross culture and cross time’.
 |
| Elvis Lopez – She devil (2005) |
Een bepalende factor in de kunst van de Nederlandse Caraïben is de Afrikaanse- en Indiaanse erfenis. Daarnaast manifesteert zich binnen de mix van culturen de invloed van Nederland en Europa en ook die van het Midden-Oosten, want sommige kunstenaars op Curaçao en Aruba hebben Joodse en Libanese voorouders. Belangrijke thema’s, behalve de diaspora, zijn geschiedenis, religie, mythen en gebruiken, alsook de huidige sociaal-politieke situatie en niet te vergeten de overweldigende natuur. In veel gevallen ontstaat een boeiend spel van ‘fusions’ en een multiculturele gelaagdheid die de unieke positie van de zes Caribische eilanden in het Koninkrijk der Nederlanden onderstrepen.
 |
| Yubi Kirindongo – Comader Rais (2011) |
Verf, brons en sumpiñas
De twintig kunstenaars op de tentoonstelling gebruiken de meest uiteenlopende materialen, van traditionele media als verf en brons tot afvalproducten en organisch materiaal. Zo maakt Herman van Bergen speciaal voor Tropisch Koninkrijk een reusachtige muur van sumpiñas, de typische doornstruiken van Curaçao. Hij geeft daarmee een stekelig commentaar – ook letterlijk – op de in meerdere opzichten gespleten gemeenschap op zijn eiland. Heleen Cornet toont een reeks poëtische aquarellen op doek, gemaakt in het tropisch regenwoud van Saba. Zij laat daarbij geluiden van de eilandbewoners overgaan in klassieke muziek van Benjamin Britten. Yubi Kirindongo is in Nederland onder meer bekend van zijn deelname aan ‘ArtZuid 2011’ in Amsterdam. Werk van zijn hand bevindt zich in de collectie van museum Beelden aan Zee en is als langdurig bruikleen te zien in de beeldentuin van Museum de Fundatie bij Kasteel het Nijenhuis in Heino/Wijhe. David Bade werd uitgenodigd voor ArtZuid 2013. In 2010 was een overzicht van zijn werk te zien in het GEM in Den Haag. Voor de beeldentuin van Museum de Fundatie maakte hij in 2012 de sculptuur Ins Blaue, de kolossale oranje ridderfiguur, die jaarlijks afreist naar het Lowlands-festival in Biddinghuizen. Beide kunstenaars tonen op de expositie in Zwolle hun meest recente werk.
De twintig kunstenaars op de tentoonstelling gebruiken de meest uiteenlopende materialen, van traditionele media als verf en brons tot afvalproducten en organisch materiaal. Zo maakt Herman van Bergen speciaal voor Tropisch Koninkrijk een reusachtige muur van sumpiñas, de typische doornstruiken van Curaçao. Hij geeft daarmee een stekelig commentaar – ook letterlijk – op de in meerdere opzichten gespleten gemeenschap op zijn eiland. Heleen Cornet toont een reeks poëtische aquarellen op doek, gemaakt in het tropisch regenwoud van Saba. Zij laat daarbij geluiden van de eilandbewoners overgaan in klassieke muziek van Benjamin Britten. Yubi Kirindongo is in Nederland onder meer bekend van zijn deelname aan ‘ArtZuid 2011’ in Amsterdam. Werk van zijn hand bevindt zich in de collectie van museum Beelden aan Zee en is als langdurig bruikleen te zien in de beeldentuin van Museum de Fundatie bij Kasteel het Nijenhuis in Heino/Wijhe. David Bade werd uitgenodigd voor ArtZuid 2013. In 2010 was een overzicht van zijn werk te zien in het GEM in Den Haag. Voor de beeldentuin van Museum de Fundatie maakte hij in 2012 de sculptuur Ins Blaue, de kolossale oranje ridderfiguur, die jaarlijks afreist naar het Lowlands-festival in Biddinghuizen. Beide kunstenaars tonen op de expositie in Zwolle hun meest recente werk.
 |
| René Emil Bergsma – Mysticism (1991) |
Eerste museale overzicht
Tropisch Koninkrijk is het eerste grootschalige museale overzicht in Nederland van de hedendaagse beeldende kunst van alle zes eilanden in het Nederlands-Caribische gebied. In totaal zullen zo’n 130 objecten geëxposeerd worden. Bijzondere aandacht gaat uit naar de specifieke ontwikkelingen en achtergronden van deze kunst, waaronder de relatie met Nederland. De van oudsher sterke culturele band tussen Nederland en de overzeese gebieden blijkt onder meer uit de nauwe samenwerking van het Instituto Buena Bista op Curaçao en Ateliers 89 op Aruba met verschillende kunstacademies en andere Nederlandse kunstinstellingen. Instituto Buena Bista is officiëel partner van KABK, Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag.
Tropisch Koninkrijk is het eerste grootschalige museale overzicht in Nederland van de hedendaagse beeldende kunst van alle zes eilanden in het Nederlands-Caribische gebied. In totaal zullen zo’n 130 objecten geëxposeerd worden. Bijzondere aandacht gaat uit naar de specifieke ontwikkelingen en achtergronden van deze kunst, waaronder de relatie met Nederland. De van oudsher sterke culturele band tussen Nederland en de overzeese gebieden blijkt onder meer uit de nauwe samenwerking van het Instituto Buena Bista op Curaçao en Ateliers 89 op Aruba met verschillende kunstacademies en andere Nederlandse kunstinstellingen. Instituto Buena Bista is officiëel partner van KABK, Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag.
 |
| Halssieraad van Evelien Sipkes |
Tropisch Koninkrijk werd samengesteld door kunsthistoricus en publicist Maarten Jager. Hij selecteerde de volgende kunstenaars: David Bade, Herman van Bergen, René Emil Bergsma, Ruben La Cruz, Yubi Kirindongo, Tirzo Martha, Felix de Rooy & Kirk Claes, Evelien Sipkes, Ellen Spijkstra (Curaçao); Ciro Abath, Stan Kuiperi, Elvis Lopez, Osaira Muyale en Ryan Oduber (Aruba); Nochi Coffie en Winfred Dania (Bonaire); Ras Mosera (St. Maarten); Heleen Cornet en Glenda Heyliger (Saba); Magumbo Muntu (St. Eustatius).
Bij de tentoonstelling verschijnt een drietalige catalogus (Nederlands / Papiaments / Engels), met bijdragen van Maarten Jager, Adi Martis, Felix de Rooy en Maaike Staffhorst, die wordt uitgegeven door Uitgeverij de Kunst. Tropisch Koninkrijk is mede mogelijk gemaakt met steun van de Provincie Overijssel en het Prins Bernhard Cultuurfonds. Hoofdsponsor is Koninklijke De Gruijter & Co., overige sponsors zijn Maduro & Curiel’s Bank N.V. en BCD Holdings.
Museum De Fundatie, Zwolle, van 29 november 2013 t/m/ 16 maart 2014
Banneling tussen sterrengruis: nog een gedicht voor Boeli van Leeuwen
door Klaas de Groot
Over ‘De banneling’, een gedicht van Hans Vaders.
In 2011 publiceerden Hans Vaders en Herman van Bergen een opvallende dichtbundel: Kate Moss in Mahaai. Bijzonder omdat de gedichten van Vaders niet zozeer omlijst werden door het beeldend werk van Van Bergen, maar omdat de afbeeldingen zo nadrukkelijk aanwezig zijn. Ze zijn structureel bedoeld. De gedachte is niet geweest: laten we er ook eens een plaatje bij doen.
Zo staat eer op p.24 een prent van Boeli van Leeuwen waarop de schrijver te zien is in de laatste periode van zijn leven. Dat kan iedereen concluderen die de foto’s van Ken Wong, gemaakt op 10 oktober 2007, gezien heeft. Wong schoot ze op de dag dat Van Leeuwen een oeuvregeld werd toegekend door het Nederlandse Fonds voor de Letteren. Op 28 november van dat jaar overleed de schrijver. Het beeld dat Van Bergen hier geeft, sluit goed aan bij het thema van het verval en de teloorgang, het grote thema van Kate Moss in Mahaai. Op de voorzijde van de afbeelding, p.23, staat het gedicht van Vaders dat hij opdraagt aan Van Leeuwen ‘De banneling’ [zie bericht hieronder – red. CU]. Gedicht en beeld op één blad papier.
 |
| Angel Rengell – Magdalene in love |
Het gedicht geeft de indruk uit twee delen te bestaan. Strofe I, II, III en VI zijn dan de gedachten van een ik. Strofe IV en V gaan over een hij, die geïntroduceerd wordt als ‘oude banneling’. De ballingschap wordt gepreciseerd als een ‘exil’ waarin een ‘verlosser’ de woorden van de laatste strofe ‘stamelt’. Die woorden zijn ‘in staccato’ een erotisch getinte herinnering. De erotiek wordt vermengd met Christelijke elementen. De aangesproken vrouw heet Maria en het lichamelijk samenzijn vond plaats ‘onder het mij zo dierbaar bloedend hout’. Waarmee de lezer terug is bij de eerste strofe, waarin de ik zegt zich ooit gezien te hebben als ‘de jonge Jezus’. Die ik leeft in de tweede strofe in het besef te bestaan buiten het paradijs, dat ‘ontluisterd’ is. De zondeval heeft plaatsgevonden, misschien is dat de verklaring voor de krachtterm, de vloek in de wending ‘Maar christus wat is / mij nu gebleven’.
Met strofe drie is iets bijzonders aan de hand. De eerste drie versregels passen heel wel bij de tweede strofe: de ik is terecht gekomen tussen kosmisch ‘sterrengruis’; de laatste drie regels sluiten heel goed aan bij de vierde strofe. Terwijl de banneling rust in ‘naaldpulp’, misschien wel dood is, danst de ‘zondebok’. Maar strofe III kan net zo goed als één geheel gelezen worden, zoals gepresenteerd door de dichter. De laatste drie regels tonen een hels beeld, in een surrealistische zinswending. Die doet denken aan misschien wel de bekendste zin van het automatisch schrijven: ‘Le cadavre exquis boira le vin nouveau’. En met dat automatisch schrijven zit de lezer bij het surrealischt element dat aan Kate Moss in Mahaai niet vreemd is.
 |
| Hans Vaders en Herman van Bergen |
Over de opvallende beelden in dit gedicht valt nog wel meer te zeggen,net als over de manier waarop Van Leeuwen in het gedicht aanwezig is. Bijvoorbeeld in hoeverre het beeld van de het banneling zijn Van Leeuwen aankleeft. Zelf gebruikte hij het in het verhaal ’Onkel Patrice’, dat teruggaat naar 1947. Ook de overeenkomsten met drie gedichten voor Van Leeuwen, respectievelijk van Helen Lashley, Coco Rais en Shrinivási, zijn interessant. Die gedichten zijn hier eerder besproken op Caraïbisch uitzicht. Vaders geeft in ‘De banneling’ zijn beeld van Boeli van Leeuwen. Hun samenwerking in de tijd van het ontstaan van Geniale anarchie moet tot heel wat inzicht geleid hebben. ‘Kijken naar is registreren, zien is begrijpen’. Die zin uit ‘Door sterren verblind’ in De taal van de aarde, en één van de adagia van Van Leeuwen, is door Vaders niet over het hoofd gezien.
Janchi Beaujon – Haiku
In vage dromen
zie ik soms oude vrienden
uit Otrobanda
[Deze haiku is in een andere vorm gepubliceerd in Kristòf, jaargang XIV-1 2013, p.50.
Het sociaal cultureel tijdschrift Kristòf is dit jaar herrezen onder leiding van een gewijzigde redactie. Zie ook het artikel van Solange Hendrikse in Wikènt, de weekendbijlage van het Antilliaans Dagblad van 18 mei 2013.]
 |
| De nieuwe Kristòf. Omslag van Herman van Bergen |
Curaçao op de grens van het surrealisme
door Klaas de Groot
Bij God en op Curaçao is alles mogelijk, zegt men op het eiland. Zelfs dat Koningin Beatrix een hoed draagt met een beeltenis van Che Guevara erop, in een soort Andy Warholrepetitie. Of dat Echnaton, de Egyptische farao, zijn wagens laat dwalen op de vlakte van Hato, begeleid door zumbi-muziek. Onze koningin is aldus te bewonderen op p. 20 van het boek van dichter Hans Vaders en beeldend kunstenaar Herman van Bergen: Kate Moss in Mahaai. Ook deze titel laat zien dat in deze bundel gedichten bijzondere combinaties niet geschuwd worden. Zo bijzonder in sommige gedichten en illustraties dat het surrealisme niet ver weg is.
 |
| De presentatie van het boek, 14 oktober 2011 |
Het boek is een echt Curaçaos werk. Vaders en Van Bergen wonen en werken al zeer lang op het eiland. Vaders als journalist en auteur van onder andere de roman Tropische wintersen Van Bergen is immers de maker van het allerlei lusten opwekkende Snèkboek. In de inleiding wordt het boek een poëziebundel genoemd, maar door de combinatie van woord en beeld is een boek ontstaan dat meer is dan een verzameling gedichten. Het resultaat van de samenwerking is zeer verzorgd uitgegeven door In de Knipscheer, de uitgeverij in Haarlem die zoveel Caribiana in haar fonds heeft en Mon Art Poductions / Mon Art Gallery op Curaçao. Een instelling die nu alweer jaren heel wat kunst op het eiland heeft laten zien.
 |
| Hans Vaders |
De vierentwintig gedichten zijn verdeeld over drie reeksen: Otrobanda telt negen gedichten, Kate Moss in Mahaai krijgt er drie en de derde groep omvat twaalf gedichten. Het middelste en kortste deel werkt een beetje als scharnier, van Curaçao en de Cariben wordt de lezer verplaatst naar plaatsen buiten het eiland.
De drie gedichten hebben een opdracht, ze zijn ‘voor Ana’. Het onderwerp is het verlies van een liefde en de herinnering aan het verlies. Het derde gedicht Guayaquil eindigt met de schrijnende en overtuigende strofe: ‘Een berusting over je bestemming / blijft branden als de vrees / van de kaars voor de vlam / als verspilde honing bij een korf’. Het eerste gedicht valt op omdat daarin een specifieke Kate wordt aangesproken. Terwijl in de tamelijk filosofische inleiding de makers juist schrijven dat iedere vrouw ‘Kate Moss in Mahaai’ mag zijn. Maar misschien komt het wel doordat de algemene Kate, een soort vrouwelijke Elckerlyc, hier een eigen gestalte krijgt dat deze drie gedichten zo duidelijk spreken.
Het eerste deel, Otrobanda, laat het meest van Curaçao zien, niet alleen door het noemen van locaties. Interessant zijn vooral twee gedichten die opgedragen zijn aan auteurs die onlosmakelijk aan het eiland verbonden zijn. Zowel Boeli van Leeuwen als Tip Marugg krijgen ieder een gedicht. Tegelijkertijd is in nog andere gedichten hun stem hoorbaar, doordat Vaders elementen uit hun werk laat opduiken. Opvallend bij deze gedichten is het feit dat Marugg door Van Bergen actief schrijvend en denkend wordt afgebeeld, tegen een kleurrijke achtergrond met de bekende vogels uit De morgen loeit weer aan. Van Leeuwen wordt daarentegen afgebeeld in de laatste fase van zijn leven. Deze afbeelding sluit goed aan bij het thema van het verval en de teloorgang, het grote thema van dit boek.
 |
| Herman van Bergen |
In het derde deel valt iets heel eigens van de bundel op: het surrealisme dat vooral in onverwachte combinaties schuilt, maar ook in zinnen als: ’Uit de broze avondhemel valt / een grote, overbelichte filmrol. / Agfa Kodak, de beruchte Peeping Tom’, uit het gedicht De techniek van de zoeker. Het surreële element speelt tenslotte ook een prominente rol in sommige illustraties. Deze illustraties zijn immers vaak collage-achtige voorstellingen, zoals die op de omslag, die bij het gedicht Warwouw in vlucht en de voorstelling van Echnaton op de vlakte van Hato (pp.56-57). De collage is immers gedemocratiseerd surrealisme, merkte W.F. Hermans ooit op. Het surrealisme mag dan op zichzelf voor vervreemding zorgen, op Curaçao is het nooit ver weg. Denk maar aan de gedichten van Marugg en Chris Engels, om bij de poëzie te blijven. Hierbij valt ook nog te denken aan een recent verschenen bundeltje surrealistische poëzie van Bastiaan van der Velden: De automatiek gevolgd door Brua van Curaçao. Met die vervreemding zijn we bij de laatste alinea van de inleiding: ‘Maar let wel, er zit een speciale afgeleide wereld in onze wereld. In deze poëziebundel trachten een beeldend kunstenaar en een dichter dit innerlijk denkbare behang vorm en inhoud te geven. Wellicht noemen we dit kunst, dat voortdurend verversen van verwondering en vervreemding.’
Aardig in dit citaat is de verwijzing naar de poëziebundel Het innerlijk behang van Hans Lodeizen. Niet de minste om in je gezelschap te hebben, als je een bijzonder boek wilt maken. En daarin zijn Van Bergen en Vaders geslaagd.
Hans Vaders & Herman van Bergen, Kate Moss in Mahaai. Haarlem, In de Knipscheer, 2011. 62 p., isbn978 90 6265 681 3, prijs €19, 90.
[uit Oso, 2012, nr. 1]
RSS
Facebook
Twitter
