blog | werkgroep caraïbische letteren
Posts tagged with: Beks Neske

Winternachten: ‘Verhalen die verbinden’: schrijvers en dichters over slavernij en koloniaal verleden

Het programma van het Haagse festival Winternachten concentreet zich op: ‘Verhalen die verbinden’: schrijvers en dichters over slavernij en koloniaal verleden. Gasten zijn o.m. Astrid Roemer, David Diop, Tessa Leuwsha, Radna Fabias, Neske Beks, Dean Bowen, Babs Gons, Raj Mohan, Daphne Huisden, Rabin Baldewsingh, Martin Rombouts en musici Lucretia Starke en Arturo den Hartog.

read on…

Antonlogie bundelt winnaars eerste Anton de Kom-schrijfwedstrijd

Op 15 oktober 2021 is bekend gemaakt dat Liang de Beer en Rudya Melim de winnaars zijn van de eerste Anton de Kom-schrijfwedstrijd, georganiseerd door The Black Archives, Stichting Anton de Kom en uitgeverij Atlas Contact.

read on…

De Gids: mode, meerstemmig

De gevolgen van koloniale systemen werken tot de dag van vandaag door in ons dagelijks leven. Dat geldt ook voor kleding: in hoe mode wordt geproduceerd, maar ook in hoe zij wordt gepresenteerd, gedragen en verzameld. Er is nog nauwelijks een begin gemaakt met het vertellen van het verhaal van zwarte ontwerpers en zwarte modellen.

read on…

Sala en Monk. Ons samen

Een jeugdboek van Neske Beks

Sala en Monk zijn een tweeling. Ze wonen met hun witte moeder op het eiland Testerep. Van hun zwarte vader herinneren ze zich niets en mama Kat praat nooit over hem.

read on…

De kracht van het woord: het n-woord in de Nederlandse vertaalpraktijk

door Neske Beks

Uitgeverij De Geus publiceert uit emancipatoir oogpunt evenveel boeken van vrouwen als van mannen en een groot aantal schrijvers van kleur. In het najaar van 2018 bracht de uitgeverij twee boeken van de Amerikaanse essayist, romancier en activist James Baldwin uit in nieuwe Nederlandse vertalingen: het beroemde essay over en tegen racisme Niet door water, maar door vuur (The Fire Next Time uit 1963) en de onlangs door Barry Jenkins verfilmde roman Als Beale Street kon praten (If Beale Street Could Talk uit 1974). read on…

Zwart Nederland. Tweedaags symposium/festival

Zaterdag 8 en zondag 9 oktober 2016

Nederland kent in 2016 een hernieuwde interesse in kwesties rondom zwarte identiteit, Nederlands burgerschap en representatie. De discussies hierover zijn voor veel Nederlanders nieuw, met name op het moment dat er een link gelegd wordt met vier eeuwen koloniale geschiedenis. Toch kennen we in Nederland al ruim vijf eeuwen zwarte aanwezigheid. read on…

Hoezo halfbloed? Ik ben dubbelbloed

Neske Beks heeft ‘dubbelbloed’. Toch weet ze meer over haar witte Europese geschiedenis dan over het zwarte Afrikaanse deel van haar identiteit. Wit zijn is een voorrecht waarvan je niet eens beseft hoeveel voordeel het je oplevert, schrijft ze. read on…

Sabrina Starke deelt haar persoonlijke verhaal in Tori

Zondagmiddag 13 december vindt een nieuwe aflevering van Tori plaats in de Tolhuistuin in Amsterdam. Hoofdgast is zangeres Sabrina Starke. Samen met haar gasten – presentator/performer Ad Visser, zanger Gery ‘GMB’ Mendes, de Vlaamse storyteller Neske Beks, schrijfster Christine Otten en rapper/dichteres Rosa Ana – presenteert ze haar verhaal met de titel ‘Reflecting the times through art’. read on…

Verslag van het Read my World Festival september 2014

De tweede editie van Read my World, het nieuwe internationale literatuurfestival van Amsterdam, gaf opnieuw in een in depth view van een regio die voornamelijk door rampspoed in het nieuws komt. De formule: geef literatoren uit de regio zelf de kans om een selectie van veelbelovend literair talent te presenteren. Het resultaat: een drie dagen durende ontdekkingstocht in de literaire actualiteit van het Caraïbisch gebied. read on…

Read my World 2014: Literatuur uit de Caraïben

Het programma is rond, de site online en de kaartverkoop van start: Read My World is er klaar voor. Op 12, 13 en 14 september presenteert hét internationale literatuurfestival van Amsterdam de poëzie en verhalen van de Caraïben. Voorbij de waan van de dag onderzoekt het festival de grens tussen literatuur en journalistiek, tussen hier en daar – en vestigt de aandacht op alles ertussen. Drie curatoren uit de regio nemen je mee op avontuur door het vaak onbekende Caraïbische literaire landschap. Maak kennis met de talentvolle schrijvers, uitgesproken dichters en prikkelende spoken word-artiesten die zij selecteerden in Jamaica, Guyana, Suriname, Saint Lucia, Barbados, Trinidad & Tobago en Haïti. read on…

Altijd recht in je schoenen staan

door Neske Beks

Gister, in mijn favoriete volksbuurt.
Ik loop binnen bij de schoenmaker. Aan de toog zit de Surinaamse schoenverkoper die ik net als de Hollandse schoenmaker al zo’n 20 jaar ken.
De Schoenmaker is schoenfetisjist en kijkt altijd even over de toog heen om te checken wat ik aan m’n voeten heb. Nu weet hij dat ik ziek was. Onze band is gezien de connectie nogal hecht dus hij vraagt: Hoeistienou?
De schoenverkoper steekt zijn hand uit en zegt:Gecondoleerd nog.
Ik schrik, want het was ernstig, maar ik leef nog. Ik sta hier toch, alive and (bijna) kicking. Hij ziet het aan mijn gezicht en voegt er aan toe: Met Nelson. Mandela.
Ik zeg: Ja, jij ook.
Er valt even een stilte. Plechtig.
Ik heb een broertje dood aan mensen uitsluiten op kleur. Dus ik buig me over de toog heen en zeg: En jij ook gecondoleerd he schoenmaker.
Hij straalt en ginnegapt naar zijn Surinaamse vriend: Jaaa mooi is dat, je zit hier al een uur, maar mij condoleer je niet! Hey waarom dat dan?
De schoenverkoper lacht besmuikt.
We lachen alledrie, bespreken het leven, gezondheid, geld en de liefde.
Ik loop weg en reken 12,50 af en heb 5 paar fijne, goedgehakte schoenen in mijn tas.
And I feel like I have diamonds on the soles of my shoes.
 .
[van de blogspot van Neske Beks, 7 december 2013]

Keti Koti Tafel 2013

door Carry-Ann Tjong-Ayong

Gisteren zaten wij aan aan de vijfde Keti Koti Tafel in Parnassos, Utrecht. Een zaal vol gekleurde en enkele blanke mensen in hun kleurigste kleding zaten aan lange gedekte tafels met kleurige lopertjes, waarop kleine koperen bakjes met cocosolie en doosjes met stukjes kwasibita. De Keti Koti Tafel ter herinnering aan de afschaffing van de slavernij 150 jaar geleden.
Mercedes Zandwijken leidde de maaltijd in. Zij refereerde aan de Joodse sederavond, het ramadanfestival met de iftarmaaltijd, waarmee de moslims het vasten doorbreken, de dialoogtafels na de moord op Theo van Gogh en de inspiratie die zij hieruit opdeed voor de Keti Koti Verzoeningstafel als ritueel voor de herdenking van het Surinaamse slavernijverleden en de viering van de vrijheid.
De maaltijdgasten vonden op hun plaats een blad met spelregels voor een dialoog, een handleiding met “a Tori”, het verhaal voor de Keti Koti Tafel, waarin het doel werd uiteengezet, stil te staan bij het slavernijverleden door het verrichten van verschillende symbolische handelingen, voor tijdens en na de maaltijd, die in het teken staan van het vergroten van  het bewustzijn over ons eigen handelen en onze eigen gevoelens  in relatie tot het slavernijverleden. Het uiteindelijke doel van de Verzoeningstafel is de viering van de vrijheid, het herdenken van de dappere strijd van onze voorouders tegen het systeem van slavernij, en stilstaan bij het positieve dat we kunnen halen uit de kracht van het vruchtbare verzet tegen de onderdrukking.
De tafel werd geopend met een vooroudergebed door Orsine Walden en een
Openingszang van een mannenkwartet. Tussen de gangen door was er een voordracht over kawinamuziek met demonstraties en het gedicht Wan bon van Dobru.
De belangrijkste deelnemers aan de tafel zijn de jongeren, met wie samen betekenis wordt gegeven aan het verleden en de toekomst. Het streven is grootbrengen van een trotse zelfbewuste nieuwe generatie. De tafel staat open voor iedereen due zich betrokken voelt bij deze thematiek. Men gaat met elkaar in gesprek, bekenden, onbekenden, zwart en wit.
De maaltijd bestond uit drie gangen:
Voorgerecht Pindasoep met tomtom
Hoofdgerecht Heri heri, diverse aardvruchten, bakkeljauw, bananen, groenten
Nagerecht Bojo van cassave en cocos
Voor de symbolische handelingen werd gebruik gemaakt van:
Kwasibita, ter herinnering aan de bittere tijden uit het verleden, onder het
                     zingen van een treurlied
Kokosolie, ter herinnering aan de brandende pijn bij het brandmerken.
                    De pijn wordt weg gewreven
Suikerriet, de zoete vrijheid waarin we nu leven
Ballonnen en spelden, met lawaai wordt de pijn verjaagd. De 21 ballonnen die
                                          doorgeprikt worden symboliseren de 21 kanonschoten bij de afschaffing van de slavernij.
Teksten:
Vooroudergebed
Teksten om aspecten van de slavernij te verklaren
Liedjes die betrekking hebben op de slavernij
Vragen die gesteld worden voor en na elke gang zijn bijvoorbeeld
1.     waarom houden we een vooroudergebed
2.     waarom zijn we bijeen
3.     waarom dekken we voor een onverwachte gast
4.     waarom geven we A Tori door voor we hem openen
5.     waarom kauwen we op kwasi bita
6.     waarom smeren we elkaars armen in met kokosolie
7.     waarom prikken we ballonnen door
8.     waarom kauwen we op suikerriet
9.     waarom luisteren we aandachtig naar elkaars verhaal
De dialoog wordt gevoerd met aandacht voor de verschillen en overeenkomsten. Na het hoofdgerecht wisselt iedereen van plaats en tafel.
Men was het er over eens dat deze Keti Koti Tafel aangenaam en respectvol was gevierd en navolging verdient, niet alleen in het openbaar maar in ieders huis. Mercedes Zandwijken heeft een waardevolle trend gezet.
Cat, 30 sept. 2013
  • RSS
  • Facebook
  • Twitter